Το δις εξαμαρτείν ουκ… λαού σοφού

Του Τάσου Περδίου

Ο Μάρτης του 2013 είναι σαν να μην υπήρξε ποτέ. Ως μη γενόμενος. Ξεχασμένος στην κανονικότητά του. Μόνο που το μόνο που δεν χαρακτήριζε το μήνα εκείνο και τους μήνες που ακολούθησαν ήταν η κανονικότητα.

Στις 15 Μαρτίου 2013, ημέρα Παρασκευή, στις 10 το βράδυ, ο τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος Χρίστος Στυλιανίδης έσκιζε τα ιμάτιά του από το ΡΙΚ για να καθησυχάσει τους υπηκόους ότι δεν υπήρχε περίπτωση κουρέματος. Μετά από λίγες ώρες ήρθε εκείνο το Σάββατο. Που πολλοί από εμάς δεν είχαμε λεφτά για να πάμε στις υπεραγορές. Και εκείνες οι μέρες που ακολούθησαν.

Οι τριτοκοσμικές εικόνες με τις ουρές ανθρώπων έξω από τις τράπεζες να περιμένουν υπομονετικά για να πάρουν 100 ευρώ να αγοράσουν ψωμί, γάλα, μακαρόνια και χαρτί τουαλέτας. Εκείνες οι μέρες. Όταν η «Χαραυγή» αποκάλυπτε ότι την ώρα που κοίμιζε το λαό του με ψέματα, ψέματα και πάλι ψέματα, το συμπεθεριό διακτίνιζε 21 εκατομμύρια στο εξωτερικό τρεις μέρες πριν το κούρεμα.

Την ώρα που οι πολυεκατομμυριούχοι συγγενείς του Προέδρου της Δημοκρατίας γλίτωναν το παντεσπάνι τους, κουρεύονταν τα Ταμεία Προνοίας δύσμοιρων εργαζομένων. Διάολε, κούρεψαν ακόμα και τον Ραδιομαραθώνιο.

Θυμάστε εκείνο το αλήστου μνήμης Σάββατο; Προφανώς δεν το θυμούνταν όλοι τον περασμένο Φεβρουάριο. Όταν ο Πρόεδρος, ο ηγέτης της κρίσης, το αποκούμπι μας, έχανε το αεροπλάνο της επιστροφής από τις Βρυξέλλες και επέστρεφε με βολικότατο τρόπο όταν είχε πέσει για τα καλά το σκοτάδι. Τόσο σθεναρός ηγέτης ήταν.

Εάν έλεγες τότε, εκείνες τις μέρες της βίαιης φτωχοποίησης του λαού μέσα από έναν οχετό ψεμάτων και παραπλάνησης, ότι τον Φλεβάρη του 2018 ο Νίκος Αναστασιάδης θα επανεκλεγόταν πανηγυρικά Πρόεδρος της Δημοκρατίας, θα σου χάριζαν δωρεάν το ζουρλομανδύα και θα σου έδιναν και χάρτη προς την Αθαλάσσα.

Αλλά εδώ είμαστε. Ωσάν και όλα όσα έγιναν με το κούρεμα και όλα όσα ακολούθησαν με την τραγική αποκάλυψη του πραγματικού προσωπείου της κυβέρνησης συνέβησαν το 1960.

Τα αισχρά ψέματα που ακολούθησαν το κούρεμα και η αποκάλυψη της αλήθειας, το ρεσιτάλ φαιδρότητας με τις δωρεές των συμπεθέρων στην Αρχιεπισκοπή και η σταδιακή μετατροπή του κράτους σε τσιφλίκι της ελίτ του τόπου, συμπεριλαμβανομένης της προεδρικής οικογένειας δεν συνέβησαν πριν 50 χρόνια.

Τα καραγκιοζιλίκια με τους δικηγόρους του γραφείου της οικογένειας του Προέδρου με αλλαγμένα ονόματα σε συζητήσεις για ξεπούλημα του δημοσίου πλούτου των Κυπριακών Αερογραμμών, τα προκλητικότατα αλισβερίσια με την Αρχιεπισκοπή, οι διορισμοί πρώην αρίστων και νυν καταδίκων στις Κεντρικές Φυλακές, δεν συνέβησαν στο μακρινό παρελθόν. Συνέβησαν τα τελευταία 5 χρόνια.

Αλλά εδώ είμαστε. Μπροστά στο νέο τεράστιο έγκλημα σε βάρος του λαού και πάλι στην αρχή της θητείας, μάνι μάνι. Σε πέντε χρόνια όλα όσα εγκληματικά γίνονται σε βάρος του Συνεργατισμού και του λαού του ίδιου θα έχουν ξεχαστεί.

Παρ’ όλο ότι ζούμε σαν κακόγουστη επανάληψη τα ίδια ψέματα, τα ίδια καραγκιοζιλίκια, τις ίδιες θεατρικές παραστάσεις, τα ίδια παραπλανητικά πρωτοσέλιδα, την ίδια προσπάθεια μετατόπισης. Ο λαός ξέχασε γρήγορα και σήμερα το πληρώνουμε πολύ ακριβά όλοι μας.

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy