Το μαύρο, μαύρο και η προδοσία, προδοσία

 Του Τάσου Περδίου

Για όσους πιάνονται εξ απροόπτου με τη θρασύτητα και την εξοργιστική προκλητικότητα με την οποία αντιμετωπίζουν οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης και του κυβερνώντος κόμματος το νέο έγκλημα της Δεξιάς σε βάρος του λαού και ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα, η εξήγηση συναντάται 44 χρόνια πίσω.

Εδώ δεν έχουν κανένα πρόβλημα, δεν ερυθριάζουν, δεν μετανοούν και συνεχίζουν να προκαλούν για την εσχάτη προδοσία σε βάρος του τόπου μας που έφερε την Τουρκία μέσα στα σπίτια μας.

Εσείς τι λέτε; Θα ταρακουνιούνταν επειδή ξεπούλησαν μια τράπεζα; Το αίμα που έφτυσαν χιλιάδες φτωχοί για να στήσουν και να στηρίξουν τον Συνεργατισμό για 100 χρόνια έχει τόση αξία όση και τα ούρα για δαύτους.

Εδώ καταθέτουν ακόμα στεφάνια στο μνημείο του Γρίβα και τον έχουν να τους κοιτάζει αφ’ υψηλού στα εθνικόφρονα, για τον Συνεργατισμό θα ένιωθαν ντροπή; Μην αιθεροβατούμε.

Η πλήρης αποθράσυνση της Δεξιάς δεν σημαίνει όμως ότι εμείς, η Αριστερά και η προοδευτική πλευρά της κοινωνίας, πρέπει να αφήσουμε τις μυλόπετρες του χρόνου να λιώσουν τις μνήμες της υπέρτατης προδοσίας που διέπραξε η Δεξιά.

Στο σημερινό μας αφιέρωμα στη μαύρη επέτειο της προδοσίας φιλοξενούμε μαρτυρίες που συγκλονίζουν. Και είναι και άλλες πολλές που δεν περιλαμβάνονται. Όπως η μαρτυρία του Παπαλάζαρου για τη δολοφονία του γιου του, Κυριάκου Παπαλάζαρου.

Ένα κτήνος που θέλει να ονομάζεται άνθρωπος και μάλιστα με περιβολή αστυνομικού έβαλε ένα πιστόλι στο στόμα ενός 16χρονου παιδιού και το πυροβόλησε. Ιστορίες βαρβαρότητας υπάρχουν χιλιάδες από το πραξικόπημα.

Ο Ανδρέας Θεοδοσίου ήταν 14 χρονών όταν ένα παλικάρι της φακής, κρυμμένος στις πολυκατοικίες της Ακρόπολης, τον πυροβολούσε μέχρι θανάτου στη Λάρνακα στις 15 του Ιούλη. Είχε κι εκείνος διαπράξει το έγκλημα καθοσιώσεως να διαδηλώνει υπέρ της Δημοκρατίας.

Εάν η αμαρτωλή Δεξιά και ακροδεξιά ευελπιστεί ότι όταν οι άνθρωποι που έζησαν τα γεγονότα, έθαψαν παιδιά και στήθηκαν κάτω από αποσπάσματα και ανακρίσεις φύγουν από τη ζωή, όλα θα ξεχαστούν, καλά κάνει να αναθεωρήσει.

Όσο ζούμε και σπέρνουμε απογόνους, θα σας τρίβουμε στα μούτρα ότι είτε σαν συνειδητοί προδότες, είτε σαν χρήσιμοι ηλίθιοι και πιόνια στα χέρια της Χούντας, στρώσατε το δρόμο με ροδοπέταλα για να περάσει ανενόχλητη τις ακτές μας η Τουρκία και να πατήσει την μπότα στο κορμί του τόπου μας.

Οι κατάρες των μανάδων των νεκρών και των αγνοουμένων που έπεφταν ή χάνονταν την ώρα που εσείς ψήνατε σούβλες στο Τρόοδος θα σας ακολουθούν από γενιά σε γενιά. Μην έχετε καμία αμφιβολία και μην κοιμάστε ήσυχοι.

Βάλτε όσα στεφάνια θέλετε στο μνημείο του πρύτανη των προδοτών. Δώστε σε όσους δρόμους και πλατείες θέλετε το όνομά του. Αν σας κάνει κέφι, τους 62 πραξικοπηματίες κάντε τους και επίτιμους πολίτες της Δημοκρατίας.

Ερωτοτροπήστε όσο θέλετε με τους απόγονους και απολογητές της Χούντας και αν σας κάνει να νιώθετε καλύτερα γράψτε τη δική σας εκδοχή του Φακέλου της Κύπρου αφού η αυθεντική δεν σας κάνει. Την ιστορία δεν θα τη ράψετε στα μέτρα σας όσο ζούμε και υπάρχουμε…

 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy