Το ψέμα δεν έχει χώρο στην πολιτική ζωή…

Της Μαρίνας Κουμάστα

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο πολιτικός πολιτισμός στη χώρα μας δέχεται σοβαρό πλήγμα.

Προφανώς, ούτε η τελευταία. Από τηλεοράσεως και ραδιοφώνου είδαμε και ακούσαμε πολλάκις πολιτικές αντιπαραθέσεις που καταλήγουν σε προσωπικές ύβρεις και απαράδεκτους χαρακτηρισμούς.

Ο φασισμός θεριεύει την ίδια ώρα που το πολιτικό παιχνίδι θυματοποιεί ανθρώπους και καταστάσεις αδίκως. Τα παραδείγματα είναι πολλά και σοβαρά. Ένα από τα πιο σημαντικά παραδείγματα… προς αποφυγή είναι αυτό το οποίο εκτυλίχθηκε από τηλεοράσεως πριν μερικά χρόνια.

Το 2013 συγκεκριμένα, λίγο μετά το κούρεμα καταθέσεων, με “πρωταγωνιστή” τον βουλευτή του ΔΗΣΥ Ευθύμιο Δίπλαρο, ο οποίος σε μεσημβρινή εκπομπή δήλωσε πως «η κόρη του Δημήτρη Χριστόφια έβγαλε χρήματα στο εξωτερικό».

Η αλήθεια βεβαίως αποκαταστάθηκε όταν ο ίδιος ο βουλευτής ύστερα από αγωγή που καταχωρήθηκε από τις θυγατέρες Χριστόφια, προχώρησε σε απολογία ενώπιον δικαστηρίου χαρακτηρίζοντας την επίμαχη δήλωσή του ως “ψευδή, αναληθή και εσφαλμένη”. Μεταξύ άλλων στην απολογία του αναφέρει πως δεν είχε σκοπό να θίξει ή να αμφισβητήσει την εντιμότητα, τιμιότητα, ήθος και χαρακτήρα της Χριστίνας Χριστόφια και της Μαριάννας Χριστόφια και εξέφρασε τη λύση του «για οποιαδήποτε ταλαιπωρία, βλάβη ή ζημιά τους προκάλεσε».

Οι κατηγορίες Δίπλαρου εναντίον των κόρων Χριστόφια διατυπώθηκαν για προφανείς λόγους. Ήταν μια περίοδος εξαιρετικά δύσκολη. Μια περίοδος που η κυβέρνηση, με το κούρεμα καταθέσεων, δεχόταν βολές από παντού. Κρινόταν και επικρινόταν εντόνως. Ο κ. Δίπλαρος θέλησε να στρέψει τα βλέμματα αλλού. Και δήλωσε ψευδώς ότι η κόρη Χριστόφια έβγαλε χρήματα στο εξωτερικό.

Προσέβαλε ανθρώπους, τους πυροβόλησε με τις σφαίρες της συκοφαντίας και της αναλήθειας. Διόλου έντιμο για κάποιον ο οποίος ο ίδιος ο λαός τον εξέλεξε για να τον εκπροσωπεί. Και δεν είναι βεβαίως το θέμα ο Δίπλαρος. Αλλά ο κάθε Δίπλαρος που στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει καταστάσεις και γεγονότα απαντά με fakenews, με λασπολογία που στοχεύει ανθρώπους που δεν σχετίζονται -ούτε έχουν ιδέα πολλές φορές- με αυτά τα οποία τους καταλογίζουν.

Ψευδή νέα διά στόματος των «συνήθων υπόπτων» που στην προσπάθειά τους να καλύψουν ή να επικαλύψουν γεγονότα ευτελίζουν την πολιτική και απαξιώνουν το σύνολο των πολιτικών στα μάτια του κόσμου. Ναι, είναι καταδικαστέο ένας πολιτικός να θίγει προσωπικότητες με ασύστολα ψεύδη, κρυμμένος πίσω από ένα αξίωμα που ο λαός, με την ψήφο του, του έδωσε.

Είναι απαράδεκτο και καταδικαστέο. Πολιτικός πολιτισμός. Αυτό χρειαζόμαστε. Αυτό επιβάλλει η Δημοκρατία. Άλλωστε, επιχειρήματα χρειάζεται ο κόσμος. Αλήθειες. Τα ψέματα δεν έχουν χώρο στην πολιτική ζωή, δεν μπορούν να γίνονται αποδεκτά και αρεστά. Όσο και αν βολεύουν ορισμένους…

Υ.Γ.: «Η εντιμότητα στην πολιτική είναι αποτέλεσμα της δύναμης, ενώ η υποκρισία αποτέλεσμα της αδυναμίας».

Βλαδίμηρος Ίλιτς Λένιν