Ζούμε στην εποχή των… σπηλιών

Της Νίκης Κουλέρμου

Εντάξει! Άμα είναι καμιά απόφαση της Βουλής -δημοκρατικώ τω τρόπω ληφθείσα- η οποία όλως τυχαίως δεν ικανοποιεί την κυβέρνηση, μπορεί να πάει και να έλθει στη Βουλή τρεις φορές και να καταλήξει αντισυνταγματική για να μη γίνει νόμος… Έτσι έγινε με το ωράριο καταστημάτων, αν θυμάστε… Τώρα είναι η σειρά της Διοίκησης και της κυβέρνησης να αυτοελεγχθεί και να αλλάξει αποφάσεις ώστε να μην κατηγορηθούμε από κανένα διεθνές όργανο του πολιτισμένου κόσμου πως αντί σύγχρονο κράτος, βρισκόμαστε στην εποχή των… σπηλιών!

Δεν μιλούμε όμως για το ωράριο καταστημάτων, για το οποίο εμφανώς δούλευε η κυβέρνηση Αναστασιάδη. Μιλούμε τώρα για το περιβάλλον και δη την περιοχή των Θαλασσινών Σπηλιών. Για τη διάσωση των οποίων έγιναν ξανά αγώνες πριν μια 20ετία σχεδόν, λίγο μετά το έκτρωμα στο Νέο Χωριό που γινόταν επίσης με την ανοχή της κυβέρνησης ΔΗΣΥ, για να ικανοποιηθούν συμφέροντα ημετέρων… Σήμερα ζούμε ξανά την εποχή των σπηλιών… Από άποψη «εκπολιτισμού» βεβαίως, γιατί «πολιτισμός» στην Κύπρο και για την αστική τάξη σημαίνει μόνο «ανάπτυξη για το κέρδος» και με κάθε τίμημα.

Πολιτισμός για την καθεστηκυία τάξη είναι να πουλάς και να μοσχοπουλάς την κυπριακή υπηκοότητα σε «λεφτάδες» επενδυτές από χώρες που δεν ξέρουμε πού βρίσκονται πάνω στον παγκόσμιο χάρτη και σε ποια ήπειρο ανήκουν… Μπελίζ, για παράδειγμα… Αυτό είναι πολιτισμός… Και σεβασμός στους ξένους… Μαύρος, κίτρινος, μελαχρινός, δεν έχει σημασία. Το σημαντικό είναι τα ευρωπουλάκια του.

Πόσο ματσωμένος είναι ο άνθρωπος… Όλοι οι άλλοι δεν είναι -προφανώς- άνθρωποι. Όταν έρχονται πρόσφυγες, παιδιά και γυναίκες από τις εμπόλεμες περιοχές και ζητούν άσυλο ή κρατική αρωγή, ο θρησκευτικός ιεράρχης τούς λέει «στ’ ανάθεμα» γιατί αλλοιώνουν τον δημογραφικό χαρακτήρα της χώρας… Όλοι αυτοί είναι υπάνθρωποι…

Λοιπόν, στην εποχή της «σύγχρονης» Κύπρου, μπορεί ένας νόμος να κηρυχθεί αντισυνταγματικός γιατί δεν βολεύει το κεφάλαιο και τους κρατούντες αλλά δεν μπορούν να κατεδαφιστούν οικοδομές που κτίζονται πάνω από τις Θαλασσινές Σπηλιές… Γιατί;

Μήπως για τον ίδιο λόγο; Μήπως γιατί δεν βολεύει το γρήγορο και εύκολο κέρδος που επιζητούν οι ντιβέλοπερς; Είναι ένα ερώτημα στο οποίο δεν αναμένουμε απάντηση από τους κυβερνώντες. Δεν μας συνήθισαν να απαντούν ευθέως σε τέτοια ευαίσθητα ζητήματα.

Όταν η «Χαραυγή» αποτόλμησε -θέλει πολλή τόλμη στην εποχή που τα πλείστα ΜΜΕ έκαναν γαργάρα ή έριξαν στα μαλακά ό,τι είχε σχέση με τον Πρόεδρο- να αποκαλύψει και να ενασχοληθεί με τις επιπτώσεις στο περιβάλλον μιας ανάπτυξης που είχε σχέση με συγγενείς του Προέδρου, οι απαντήσεις από κυβερνητικής πλευράς άλλαζαν κάθε μέρα… Τη μια ότι η ανάπτυξη δεν είχε καμία σχέση με τον Πρόεδρο, την άλλη ότι «του έφαγαν το χωράφι του και του άφησαν ένα αρκάτζι…» και την τρίτη ότι ζητούσε έλεγχο από τον Γενικό Ελεγκτή… Με λίγα λόγια «εγιώ εν τζιαι…»… Φταίει ο Χατζηπετρής και το κακό το ριζικό μας. Το ίδιο ακριβώς και με τις Θαλασσινές Σπηλιές.

Έκαναν σύσκεψη στο Υπουργείο Περιβάλλοντος αλλά οι κατοικίες δεν μπορούν να κατεδαφιστούν γιατί οι ζημιές στο περιβάλλον θα είναι μεγαλύτερες! Το είπαν οι εμπειρογνώμονες… Τουτέστιν ο Χατζηπετρής! Γιατί αν έχει εμπειρογνώμονες που θέλουν να σώσουν τις Θαλασσινές Σπηλιές πρέπει να τους δει και να τους ακούσει η κυπριακή κοινωνία. Με όνομα και επίθετο. Τ’ ακούτε κ. Υπουργέ; Εκτός αν εμπειρογνώμονας είστε ο ίδιος και δεν το λέτε ευθαρσώς… Από ταπεινοφροσύνη…

 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy