10 χρόνια χωρίς τον Özker Özgür

Του Χρύσανθου Ζαννέττου*

Τυχεροί πρέπει να θεωρούνται οι άνθρωποι που γνώρισαν από κοντά τον Özker Özgür. Ένα άνθρωπο σαν τον οποίο, λίγοι γεννήθηκαν σ΄ αυτόν τον τόπο. Ένα γνήσιο πατριώτη, αγωνιστή της ειρήνης και της συνεργασίας των δύο κοινοτήτων, υπερασπιστή της ελληνοτουρκικής φιλίας και υπέρμαχο του σοσιαλισμού. Ένα άνθρωπο που ανέβλυζε τόση αγάπη για την Κύπρο, που σε ”ανάγκαζε” να σκεφτείς ότι αν υπήρχαν σε αυτόν τον τόπο κι΄ άλλοι Özker Özgür, ίσως να μην μας έβρισκαν τέτοιες συμφορές.

Έχουν περάσει ήδη δέκα χρόνια από τότε που ο Özker Özgür, έφυγε από κοντά μας. Παρόλα αυτά παραμένει ζωντανός στις μνήμες μας σε μια εποχή που στην Κύπρο και οι δύο κοινότητες χρειάζονται σύμβολα για να φωτίζουν το δρόμο του αγώνα, για ειρήνη και επανένωση της Κύπρου. Ο Özker Özgür υπήρξε ένα τέτοιο φωτεινό σύμβολο σε πολύ σκοτεινές εποχές. Αγωνίστηκε για να μπορούν οι προοδευτικές φωνές των τουρκοκυπρίων να ακουστούν ελεύθερα. Έννοιες όπως, ελευθερία έκφρασης, δημοκρατία, επαναπροσέγγιση των δύο κοινοτήτων δεν ήταν πάντα δεδομένες. Γι’ αυτές τις αξίες, συγκρούστηκε με εθνικιστικά κατεστημένα, με κόστος από την προσωπική του ζωή αλλά στο τέλος δικαιώθηκε.

Ο Özker Özgür, ενόσω βρισκόταν στη ζωή, ανησυχούσε πολύ για το χρόνο της λύσης και ότι πιθανόν να προκύψει σε βάθος χρόνου ή με την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ. Ανησυχούσε και για το είδος της λύσης και ότι πιθανόν να προκύψει με τους όρους της Άγκυρας και των ξένων δυνάμεων. Φοβόταν ότι θα είναι μια λύση χωρίς την τουρκοκυπριακή κοινότητα. Και ενώ ο Özker Özgür προφανώς εννοούσε πως πολιτικές δυνάμεις στην τ/κ κοινότητα ακολουθούσαν μια γραμμή που ευνοούσε μια τέτοια λύση, δυστυχώς και στην ελληνοκυπριακή κοινότητα υπάρχουν δυνάμεις που με την πολιτική τους ευνοούν μια τέτοια λύση, σε βάθος χρόνου.

Θεωρούσε πάντα ότι το Κυπριακό είναι ένα διεθνές πρόβλημα εισβολής και κατοχής, ενώ ταυτόχρονα πίστευε πως και εμείς οι κύπριοι δώσαμε το πράσινο φώς στους ξένους να επεμβαίνουν στην προσπάθεια επίλυσης αφού ποτέ δεν καθίσαμε να προτείνουμε ένα σχέδιο λύσης. Αν και ο Özker Özgür, δυστυχώς, αποδεικνύεται από την ιστορία ορθός, πρέπει να παραδεχτούμε ότι ο Δημήτρης Χριστόφιας με την εκλογή του στην προεδρεία της Δημοκρατίας το 2008, προσπάθησε ακριβώς να εφαρμόσει αυτή την παρακαταθήκη του Özker Özgür.

Το ΑΚΕΛ, στο πλαίσιο της πολιτικής της επαναπροσέγγισης, που την υπερασπίζεται εδώ και δεκαετίες, συνεχίζει με επιμονή και ειλικρίνεια τις προσπάθειες για διάλογο με τις προοδευτικές τουρκοκυπριακές πολιτικές δυνάμεις. Στα πλαίσια αυτά συνεχίζονται οι συναντήσεις με τουρκοκυπριακά πολιτικά κόμματα, με τα οποία έχουν δημιουργηθεί ομάδες εργασίας για τη συζήτηση όλων των επιμέρους πτυχών του Κυπριακού. Πιστεύουμε ακράδαντα πως τέτοιου επιπέδου διάλογος με τις τουρκοκυπριακές προοδευτικές δυνάμεις θα βοηθήσει τόσο την εν εξελίξει διαπραγματευτική διαδικασία, όσο και την προετοιμασία για εφαρμογή της λύσης που ο λαός θα εγκρίνει.

Ο Özker Özgür προτού φύγει από τη ζωή, ήθελε να δώσει το μήνυμα ότι έπρεπε όλες οι προοδευτικές δυνάμεις του τόπου, και ιδιαίτερα το ΑΚΕΛ, να κινητοποιηθούμε. Σήμερα, δέκα ολόκληρα χρόνια μετά το θάνατό του, εκτιμώ πως παρόλο που το Κυπριακό δεν έχει ακόμα επιλυθεί, οι πολιτικές βουλές και τα μηνύματα του Özker Özgür προς το ΑΚΕΛ, για να καθίσουμε και να βρούμε μαζί την λύση λαμβάνοντας υπόψη την Κύπρο και τον λαό μας στο σύνολο του, όχι μόνο εισακούστηκαν αλλά έγιναν και πράξη.

Η πολιτική σκέψη του Özker Özgür και η πολιτική του ΑΚΕΛ βρίσκονταν σε αρμονία. Αυτό κατά την άποψη μου αποδεικνύει δύο πράγματα: Πρώτον ότι ο Özker Özgür ήταν πάντα ένας γνήσιος πατριώτης και πολιτικός με ήθος και βάθος, και δεύτερον ότι το ΑΚΕΛ ως πατριωτικό κόμμα πάντα έκφραζε και τους τουρκοκύπριους προοδευτικούς πατριώτες όπως ήταν ο Özker Özgür.

Δέκα χρόνια μετά το θάνατο του Özker Özgür, το όνομά του έχει πλέον προστεθεί στο πάνθεον των ηρώων της ελληνοτουρκικής φιλίας. Των τουρκοκυπρίων πατριωτών, επωνύμων και αφανών, που αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν στον όμορφο αγώνα για μια ελεύθερη, ειρηνική και ευημερούσα Κύπρο, κοινή πατρίδα ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων.

* Μέλος του Πολιτικού Γραφείου ΑΚΕΛ