Για 3 μήνες σκύλος κυκλοφορούσε αδέσποτος σε γειτονιά της Λεμεσού και κανείς δεν τον βοήθησε

Δεν υπάρχουν λόγια να χωρέσουν στις εικόνες… 90 ημέρες, 3 ολόκληρους μήνες, ένας κυνηγετικός σκύλος κυκλοφορούσε σε μία γειτονιά στη Λεμεσό. Για 90 ημέρες και κανείς, εκτός από ένα παιδί 15 χρονών, δεν έκανε τίποτα ανέφερε σε μια καταγγελτική ανάρτηση της η PAWS.

«Απόγνωση, απελπισία, λύπη και ταυτόχρονα θυμός, δεν είναι αρκετά για να περιγράψουν τα συναισθήματά μας όταν τον αντικρίσαμε από κοντά. Ένα ερείπιο το οποίο από την ταλαιπωρία και την ασιτία, δυσκολευόταν να περπατήσει. Το σώμα του είναι γεμάτο πληγές και το ένα του πόδι κατεστραμμένο.

Ο Άτλας, όπως τον ονόμασε η μαθήτρια που εδώ και 3 μήνες αναζητούσε ένα τρόπο να τον βοηθήσει, δεν ζούσε αδέσποτος σε ένα βουνό, σε ένα χωριό, σε μια απομονωμένη περιοχή. Ζούσε ανάμεσα μας, σε μια γειτονιά στη Λεμεσό, όπου εκατοντάδες άτομα περνούσαν κάθε μέρα. Κάθε μέρα άνθρωποι περνούσαν από δίπλα του και τον προσπερνούσαν. Ένα κορίτσι 15 χρόνων, τον έβλεπε 2-3 φορές την εβδομάδα και είχε πάντα μαζί της τροφή και κονσέρβα για να του βάλει, τροφή που έπαιρνε με δικά της χρήματα και αν δεν είχε του έδινε ό,τι είχε! Προσπάθησε να ζητήσει βοήθεια, από τους κατοίκους της περιοχής, αλλά και από γνωστές φιλόζωες στη Λεμεσό, και ενώ όλοι υπόσχονταν κανείς δεν έκανε κάτι. Βλέποντας τον να σβήνει με την ημέρα, αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια, δημόσια, και ανάρτησε φωτογραφίες του στο Facebook. Ούτε αυτές ήταν όμως αρκετές! Τα σχόλια συνηθισμένα, “γιατί δεν κάνεις κάτι εσύ” και “τι κρίμα”! Κανείς δεν μπήκε καν στη διαδικασία να μάθει την ιστορία, να δει πώς μπορεί να βοηθήσει. Απλά προσπερνούσαν!

Εθελόντρια του συνδέσμου, πήγε στην περιοχή, τον εντόπισε μετά από αρκετή αναζήτηση, να κοιμάται σε ένα χωράφι, ανάμεσα σε ξύλα και πέτρες. Ένα σώμα μόνο κόκαλα. Ένα αδεσποτάκι ανάμεσα σε τόσα, που έσβηνε με την ημέρα. Σε τόσο άθλια κατάσταση που φοβόταν ακόμη και να το σηκώσει! Μεταφέρθηκε σε κτηνίατρο του συνδέσμου, μπήκε σε ορό, και αμέσως αρχίσαμε εξετάσεις και αναλύσεις να βρούμε τι έχει.
Ερλίχια, λεισμάνια, αναπλάσμωση, ασθένειες…
Και όμως, αποδείχθηκε καθαρός… Καθαρός σε όλα!
Χαρά, ανακούφιση… και μετά ντροπή, λύπη, οργή…
Κανένα συναίσθημα δεν είναι αρκετό να περιγράψει όσα νιώθουμε.

Ο Άτλας, δεν ήταν άρρωστος!
Ο Άτλας έφτασε σε αυτή την κατάσταση από την αναισθησία του ανθρώπινου είδους, την έλλειψη συμπόνιας μας. Έφτασε σε αυτό το σημείο, γιατί σε μία ολόκληρη κατοικημένη περιοχή, δεν βρέθηκε ένας άνθρωπος να του βάζει απλά ΜΙΑ ΚΟΥΠΑ ΦΑΓΗΤΟ την ημέρα!
Θεάθηκε για πρώτη φορά τέλη Σεπτεμβρίου, μεταφέρθηκε στον κτηνίατρο τέλη Δεκεμβρίου και αυτή τη στιγμή παλεύει να ζήσει, παλεύει ο οργανισμός του να αναρρώσει, να βρει δυνάμεις και όλα αυτά για μία ΚΟΥΠΑ ΦΑΓΗΤΟ! Πέθαινε από ασιτία ανάμεσα μας, σε μια περιοχή γεμάτη σπίτια, φροντιστήρια, σχολεία! Κανείς δεν βρέθηκε να τον βοηθήσει! Κανείς!
Και ίσως, το πιο τραγικό είναι το να συνειδητοποιείς ότι και ανάμεσά μας, στον κόσμο των φιλοζωικών, αν ήταν ένα χαριτωμένο σκυλάκι, ένα “εύκολα υιοθετήσιμο”, να μην ανάμενε τόσο πολύ τη λύτρωσή του.

Ντροπή μας! Τίποτα άλλο! Μόνη ελπίδα, εκείνο το κορίτσι και μακάρι και άλλα παιδιά στην ηλικία της να ακολουθήσουν το παράδειγμά της.»

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy