Ποιήματα στον Ορίζοντα: Αντρέας Πολυκάρπου, Λάμπρος Πολυβίου, Emre Ileri, Μαρία Σιακαλλή

Μέρα ποίησης 2019 με  ποιήματα νέων ποιητών από την Ανθολογία Νέων Κύπριων Ποιητών, Εκδόσεις Βακχικόν, 2018 σε ανθολόγηση – επιμέλεια του Λευτέρη Παπαλεοντίου. Τα ποιήματα πλαισιώνουν έργα του Χριστόφορου Σάββα 

Η πτώση της δημοκρατίας 

Απόρησαν οι Ρωμαίοι

όταν οι Καππαδόκες

δοτό ζήτησαν βασιλέα

ανίκανοι απ’ το γένος τους να βρουν.

 

Τόσα χρόνια βασιλείς

της ένδοξης ιστορίας

πρέσβευαν την Κλεισθένεια Δημοκρατία

προτού εκστρατεύσουν στη Σικελία.

 

Τώρα τους δυτικόστροφους ασπάζονται

τρανούς, ρασοφόρους ηγέτες.

Η συμμαχία κατέρρευσε.

Απομεινάρια απέμειναν της Δήλου.

 

Στην Εκκλησία του Δήμου

ενθρονίστηκε ο Αλκιβιάδης.

Μελίρρυτοι οι λόγοι του Δημοσθένη

ειπώθηκαν γι’ αυτόν.

 

Μαγαρισμένος, ακρωτηριασμένος ο Ερμής

κοιτάει τα ακέφαλά του αγάλματα.

Ο λιμός αυτός που ξέσπασε

θανάτωσε τον Σόλωνα.

 

Τα μαντεία διά νόμου σώπασαν.

Οι χρησμοί της Πυθίας σίγησαν.

Προσφύγεψαν οι θεοί

τους νόμους μας σαν είδαν.

 

Ο Αριοβαρζάνης, ο τελευταίος του γένους βασιλιάς,

παρέδωσε τα σκήπτρα του.

Εν μια νυκτί, η λεχώνα της δημοκρατίας

σε τυραννία μετετράπη.

ΑΝΤΡΕΑΣ ΠΟΛΎΚΑΡΠΟΎ

 

Το προσωπείο 

Οικεία χέρια μάς αφήνουνε απαλά

σε κάτασπρα λινά σεντόνια·

οι ασπασμοί στο μέτωπο δεν κρίνονται κατάλληλοι το κλάμα να κοπάσουν,

μονάχα υπενθυμίζουνε πως

κρατώντας στάση εμβρυϊκή

μπροστά στον θάνατο και στη ζωή

έχουμε ένα προσωπείο κοινό:

αυτό του ανυπεράσπιστου.

ΛΑΜΠΡΟΣ ΠΟΛΎΒΙΟΎ

 

Ζεν 

Ο ήλιος φιλά το πρωινό στο μέτωπο

και κάθομαι εδώ σαν μοναχός του Ζεν

Είμαι ο αφρός της θάλασσας

Τώρα υπάρχω

τώρα όχι.

 

Τελευταία 

Τελευταία είμαι σαν γλωσσοδέτης, σαν βιβλιοθήκη

με χιλιάδες απαγορευμένα βιβλία μέσα μου.

 

Πτώση

Γδάρε με!

Και θα βρεις χιλιάδες ανθρώπους,

χιλιάδες πτώσεις.

 

ΕΜΡΕ ΙΛΕΡΙ (EMRE İLERI)

Μετάφραση στα αγγλικά: Γκιουργκέντς Κορκμάζελ,  Απόδοση στα ελληνικά: Λευτέρης Παπαλεοντίου

 

Άτιτλο 

Η αλήθεια κρύφτηκε μες στους αιώνες.

Μα ήρθε η ώρα να μιλήσω.

«Εσύ γεννήθηκες για τα μεγάλα!»

μου είπαν… και μου έδωσαν τον χρησμό.

«Εσύ θα φέρεις πίσω την αγάπη που μας κλέψανε,

τα τέρατα και οι θεοί».

Δεν έμαθε ποτέ κανείς

πως οι σειρήνες εκείνο το βράδυ

δεν είπαν κανένα τραγούδι.

Άδικα με είχαν δέσει οι σύντροφοί μου στο κατάρτι.

Κανείς δεν πίστεψε ποτέ

ότι δεν κατάφερα να λύσω το αίνιγμα της Σφίγγας

μα αυτή γκρεμίστηκε από το βράχο για να περάσω.

Η Μήδεια σκότωσε για μένα τα παιδιά μας

για να μπορέσω να την εγκαταλείψω χωρίς τύψεις.

Η αλήθεια θάφτηκε μες στους αιώνες.

Την αγάπη δεν την έκλεψε κανείς.

Μας άφησε για να ζήσει με τα πλάσματα της μοναξιάς.

ΜΑΡΙΑ ΣΙΑΚΑΛΛΗ

 

 

 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy