Οικογένειες απαγορεύουν στα παιδιά τους να παρακολουθήσουν ενημερώσεις σεξουαλικής διαπαιδαγώγισης

Οικογένειες απαγορεύουν στα παιδιά τους να παρακολουθούν τις σχετικές ενημερώσεις που προωθούν τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, κάτι το οποίο τα αφήνει εκτεθειμένα σε επιτήδειους οι οποίοι έχουν ροπή στη σεξουαλική κακοποίηση.

Οι ενστάσεις γονέων στη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους, κυρίως για θρησκευτικούς ή και άλλους λόγους, οδήγησε τους αρμοδίους να ζητήσουν γνωμάτευση από τον Γενικό Εισαγγελέα ο οποίος αδρομερώς ξεκαθάρισε πως δεν εναπόκειται στον κάθε γονέα να αποφασίζει αν το παιδί του θα παρακολουθεί ή μη το μάθημα.

Οπως αναφέρει σε ρεπορτάζ της η εφημερίδα Φιλελευθερος, η Επίτροπος Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού, Δέσπω Μιχαηλίδου, σε υπόμνημα της προς τη Βουλή, καταγράφει την ανάγκη για Περιεκτική Σεξουαλική Διαπαιδαγώγηση (ΠΣΔ) μέσω της οποίας θα παρέχονται σε νεαρά άτομα πληροφορίες κατάλληλες για την ηλικία τους, σχετικές με την κουλτούρα τους και επιστημονικά τεκμηριωμένες.

Αποσκοπεί, επίσης, στην ανάπτυξη των απαραίτητων δεξιοτήτων, γνώσεων, στάσεων και αξιών στα παιδιά για λήψη υπεύθυνων και ενημερωμένων αποφάσεων, ενώ στοχεύει και στην προετοιμασία του παιδιού για υπεύθυνη ζωή.

Η εικόνα περιγράφεται ως ζοφερή, αν αναλογιστεί κανείς πως οι γονείς που παρακολουθούν τις σχετικές παρουσιάσεις με τις οποίες θα μπορούσαν να βοηθήσουν τα παιδιά τους είναι

 

Όπως ελέχθη, από ευρωπαϊκή έρευνα που διεξήχθη το 2015, το 30% των ερωτηθέντων ανέφεραν πως πριν ηλικία 13 ήρθαν σε επαφή με πορνογραφικό υλικό μέσω του διαδικτύου.

Μιλώντας για το Σπίτι του Παιδιού , η πρόεδρος της Φωνής , Αναστασία Παπαδοπούλου και σχολιάζοντας εισήγηση όπως τεθούν φραγές στα κινητά τηλέφωνα των παιδιών παρατήρησε πως τα παιδιά είναι πολύ πιο μπροστά από τους γονείς σε θέματα διαδικτύου και θα βρουν τρόπο να παρακάμψουν τις φραγές.

Περαιτέρω, αναφερόμενη στους παιδόφι λους και στους παιδεραστές παρατήρησε πως η παιδοφιλία είναι ασθένεια και πρόσθεσε πως αυτοί που συνήθως προχωρούν σε αδικήματα σε βάρος παιδιών είναι οι παιδεραστές. Εννέα στα δέκα αδικήματα διαπράττονται από παιδεραστές, είπε.

Σημειώνεται, πως το 2020 το Σπίτι του Παιδιού διαχειρίστηκε 318 καταγγελίες για σεξουαλική κακοποίηση παιδιών εκ των οποίων περίπου το 55% προήλθαν από την Αστυνομία και οι υπόλοιπες από τις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας.

 

Πάντως, η εκπρόσωπος του υπουργείου Παιδείας ανέφερε, πως τα τελευταία χρόνια καταβάλλονται μεγάλες προσπάθειες επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών κάτι το οποίο έφερε και αποτελέσματα, αφού πέραν των άλλων, κάποιες από τις καταγγελίες προέρχονται από τα σχολεία.

 

Η άγνοια γύρω από ζητήματα σεξουαλικού περιεχομένου οδηγεί σε κάποιες περιπτώσεις σε πολύ αρνητικά αποτελέσματα, όπως οι ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες οι οποίες μπορεί να αναθεματίζονται αλλά φαίνεται πως αποτελούν υπαρκτό πρόβλημα το οποίο χαράσσει τη ζωή μιας κοπέλας, είτε προχωρήσει σε έκτρωση είτε κρατήσει το παιδί.

Πέραν όμως αυτής της πραγματικότητας, τα παιδιά θα πρέπει να μάθουν που σταματά ένα αθώο χάδι στοργής, αγάπης κ.τ.λ. και πότε ξεκινά η σεξουαλική κακοποίηση, ώστε να μπορούν να τα ξεχωρίζουν και να αντιδρούν. Από αυτό ξεκινά και η θέση βουλευτών ή και οργανώσεων ότι η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση θα πρέπει να αρχίζει ακόμη και από την προδημοτική.

 

Η βουλευτής του ΑΚΕΛ, Σκεύη Κουκουμά, υπέδειξε πως έπρεπε να ληφθούν περισσότερα μέτρα και πως οι διαδικασίες έπρεπε να κυλίσουν με πιο γοργούς ρυθμούς. Ανέφερε, επίσης, πως κάποιοι θεωρούν αδιανόητο να γίνεται καν αναφορά στα γεννητικά όργανα με αποτέλεσμα οι μαθητές να μην ενημερώνονται για τα στοιχειώδη. Ανέφερε, ακόμα, πως είναι αδιανόητο, γονείς να μην θέλουν να ενημερωθούν τα παιδιά τους μέσω των μαθημάτων σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης.

Από την πλευρά της, η βουλευτής Ειρήνη Χαραλαμπίδου, παρατήρησε πως για να επιλυθεί ένα πρόβλημα πρέπει προηγουμένως να αναγνωριστεί και πρόσθεσε πως το υπουργείο Παιδείας φαίνεται πως δεν το αναγνωρίζει.

Η βουλευτής Ελένη Μαύρου παρατήρησε, πως το πρόβλημα έγκειται στο ότι τα παιδιά μεγαλώνουν σε μια κοινωνία η οποία εκπέμπει ομοφοβικά και άλλα μηνύματα τα οποία μάλιστα προέρχονται από πολιτειακούς και θρησκευτικούς παράγοντες. Αν περιοριζόμαστε στη συζήτηση του θέματος χωρίς παράλληλα να λαμβάνουμε πρακτικά μέτρα, απλώς βγάζουμε μια τρύπα στο νερό , υπέδειξε.