Συνεντεύξεις στον Μιχάλη Μιχαήλ
Η απαράδεκτη, για μια ακόμα φορά, συμπεριφορά του ανεξάρτητου βουλευτή Ανδρέα Θεμιστοκλέους και ο τρόπος αντιμετώπισης αυτής της συμπεριφοράς από τη Βουλή, έφερε ξανά στην επιφάνεια το θέμα της αποτελεσματικότητας των προνοιών που διέπουν την Ειδική Επιτροπή Δεοντολογίας για τη συμπεριφορά των βουλευτών.
Την περασμένη Πέμπτη, η Ειδική Επιτροπή Δεοντολογίας συνεδρίασε για να εξετάσει την αήθη, όπως χαρακτηρίστηκε, συμπεριφορά του Ανδρέα Θεμιστοκλέους προς την Αλεξάνδρα Ατταλίδου. Σημειώνουμε ότι στην περίπτωση που διαπιστωθεί ανάρμοστη συμπεριφορά από ένα μέλος του Σώματος, σε αυτό μπορεί να επιβληθεί επίπληξη ή μομφή έως και απαγόρευση συμμετοχής σε καθορισμένες κοινοβουλευτικές διαδικασίες για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.
Σημειώνεται επίσης ότι τέθηκαν, επίσης την Πέμπτη, ενώπιον του Γενικού Εισαγγελέα τα στοιχεία που συνέλεξε η Αστυνομία σε σχέση με την ανάρτηση του βουλευτή Ανδρέα Θεμιστοκλέους, για τη συνάδελφό του των Οικολόγων και αναμένεται να αποφασιστεί κατά πόσο δικαιολογείται το αίτημα για άρση της ασυλίας του βουλευτή.
Η «Χαραυγή» έθεσε τρία ερωτήματα στους βουλευτές του ΑΚΕΛ Άριστο Δαμιανού και του ΔΗΚΟ Πανίκο Λεωνίδου σε σχέση με το θέμα αυτό. Ο Αρ. Δαμιανού σημείωσε ότι η ρατσιστική, μισαλλόδοξη, ομοφοβική και σεξιστική του γλώσσα και συμπεριφορές δεν θα τερματιστούν αν αυστηροποιηθούν οι ποινές, υπογραμμίζοντας ότι η διαχείριση πρέπει να είναι πρωτίστως πολιτική και εάν υπάρχει νομική διάσταση, αυτό είναι θέμα των Διωκτικών Αρχών.
Ο Π. Λεωνίδου ανέφερε ότι η επιβολή ποινών είναι αποτέλεσμα παράβασης του ποινικού κώδικα ή άλλης ειδικής ποινικής νομοθεσίας και ως εκ τούτου και η επιβολή κυρώσεων εμπίπτει σε ένα άλλο επίπεδο, της αποδοκιμασίας, εκ των πραγμάτων, της συμπεριφοράς ενός βουλευτή.
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
- Δεν είναι η πρώτη φορά που η συμπεριφορά του συγκεκριμένου βουλευτή απασχολεί τη Βουλή. Θεωρείτε ότι οι ποινές που επιβάλλει η Επιτροπή Δεοντολογίας της Βουλής είναι αποτρεπτικές;
- Το θέμα είναι μόνο πολιτικό ή μόνο νομικό; Πώς το αντιμετωπίζετε;
- Υπάρχει η δυνατότητα να συζητηθεί ξανά η αρμοδιότητα της Επιτροπής και να καθορίσει πιο αποτελεσματικά αποτρεπτικές ποινές;
Άριστος Δαμιανού: Οι μόνοι που σταθερά αντιδρούν είναι οι βουλευτές του ΑΚΕΛ και κάποιοι άλλοι συνάδελφοι
- Οι συμπεριφορές του εν λόγω βουλευτή όντως δεν είναι καινούργιες και δεν είναι απλά καταδικαστέες. Συνιστούν ντροπή για το Κοινοβούλιο και δεν πρέπει να νιώθουν καθόλου άνετα οι του ΔΗΣΥ, των οποίων ήταν στέλεχος για πολλά χρόνια και μετέπειτα βουλευτής.
Υπάρχει μια λογική την οποία -ως νομικός- δεν υιοθετώ με τον απόλυτο τρόπο που τίθεται. Η αποτρεπτικότητα των ποινών δεν εξυπακούει κατ’ ανάγκη ότι δεν θα γίνονται παραπτώματα ή εγκλήματα. Αν ήταν έτσι, ο φόνος που τιμωρείται με ισόβια κάθειρξη δεν θα υπήρχε ως πράξη από το φόβο της τιμωρίας.
Οι κοινωνικές συμπεριφορές δεν διαμορφώνονται μονοδιάστατα. Ο εν λόγω κύριος έχει συγκεκριμένες ιδεολογικές και πολιτικές καταβολές και αντιλήψεις. Δεν είναι τυχαίο που στην πορεία θεώρησε ως “light” επιλογή τον Συναγερμό και πήγε στο ΕΛΑΜ. Εκτιμώ πως η ρατσιστική, μισαλλόδοξη, ομοφοβική και σεξιστική του γλώσσα και συμπεριφορές δεν θα τερματιστούν αν αυστηροποιηθούν οι ποινές, δυστυχώς.
- Το ερώτημά σας αγγίζει την ουσία του προβλήματος. Η διαχείριση πρέπει να είναι πρωτίστως πολιτική. Ασφαλώς, ενδέχεται να υπάρχει και νομική διάσταση. Αυτό είναι θέμα των Διωκτικών Αρχών. Αν και για πολλά χρόνια δεν έχει επιδειχθεί πολιτική βούληση και θεσμική αποφασιστικότητα για τη δίωξη και καταδίκη τέτοιων νοσηρών φαινομένων.
Όμως, σε πολιτικό επίπεδο, τέτοιες συμπεριφορές έγιναν ανεκτές και εντός της Ολομέλειας της Βουλής και σε Επιτροπές στο παρελθόν. Οι μόνοι που σταθερά αντιδρούμε είμαστε εμείς, οι βουλευτές του ΑΚΕΛ και κάποιοι άλλοι συνάδελφοι. Υπήρξαν περιπτώσεις που η ανοχή σε χυδαίες και ακραίες αναφορές του κ. Θεμιστοκλέους άγγιζε τα όρια της ανοχής αν όχι της συμπάθειας. Άρα υπάρχουν ευθύνες σε όσους τον ανέχτηκαν, μα κυρίως σε εκείνους που τον στέγασαν πολιτικά.
Χρειάζεται -επομένως- αποφασιστική αντιμετώπιση σε θεσμικό και πολιτικό επίπεδο. Δεν θα πω το τετριμμένο ότι οι πολίτες αποφασίζουν με την ψήφο τους. Προφανώς -κατά κανόνα- όσοι ψηφίζουν έναν ακροδεξιό δεν το κάνουν τυχαία. Τον περασμένο Δεκέμβριο, σε ανακοίνωση καταγγέλλαμε ότι η εκφορά χυδαίας ρατσιστικής και ομοφοβικής ρητορικής από τον βουλευτή Ανδρέα Θεμιστοκλέους σε συνδυασμό με την τραμπούκικη συμπεριφορά του μέσα στη Βουλή συνιστούν όνειδος για τη δημόσια ζωή. Ελπίζω πλέον να μην ξαναβρεί «συμμάχους» μέσα στη Βουλή, επειδή κάποιοι θα μετρούν κουκιά.
- Την περασμένη Πέμπτη -εκτιμώ- κάναμε ένα βήμα μπροστά στην Επιτροπή Δεοντολογίας. Όλοι έχουμε προτάσεις για βελτιώσεις και άρχισε ο διάλογος, ο οποίος σύντομα θα πρέπει να ολοκληρωθεί. Το πιο σημαντικό είναι ότι επιδείχθηκε ομογνωμία και εκδόθηκε μια ομόφωνη και έντονα καταδικαστική δήλωση.
Ως προς τις αρχές και αξίες ο Κώδικας είναι πλήρης. Χρειάζεται βελτίωση στις διαδικασίες -όντως- για να καταστούν λιγότερο χρονοβόρες και πιο αποτελεσματικές και -στο μέτρο που επιτρέπει το Σύνταγμα- να υπάρξει αυστηροποίηση των ποινών. Η διεθνής εμπειρία καταδεικνύει ότι η αυτορρύθμιση των Κοινοβουλίων αφενός ενδυναμώνει τον έλεγχο και αφετέρου ενισχύει τη λαϊκή κυριαρχία. Αυτή μάς στέλνει στο Κοινοβούλιο, στη βάση θέσεων και ιδεολογιών. Κάποιοι υπηρετούν τη συντήρηση και την οπισθοδρόμηση, κάποιοι άλλοι, προεξάρχοντος του ΑΚΕΛ, της Αριστεράς, υπηρετούμε την πρόοδο και την προοπτική για ένα καλύτερο και δικαιότερο αύριο.
Πανίκος Λεωνίδου: Οφείλουμε να διαφυλάσσουμε το κύρος και την υπόσταση του βουλευτή και της Βουλής
- Θέλω καταρχάς να επισημάνω ότι ο Κώδικας Δεοντολογίας δεν είναι ποινικός κώδικας και ως εκ τούτου δεν αναφέρεται σε ποινές, αλλά σε κυρώσεις. Η επιβολή ποινών είναι αποτέλεσμα παράβασης του ποινικού κώδικα ή άλλης ειδικής ποινικής νομοθεσίας.
Ως εκ τούτου και η επιβολή κυρώσεων εμπίπτει σε ένα άλλο επίπεδο, της αποδοκιμασίας, εκ των πραγμάτων, της συμπεριφοράς ενός βουλευτή. Το θέμα δεν είναι το ύψος/μέγεθος της κύρωσης, αλλά το γεγονός ότι ένας εκλεγμένος βουλευτής βρίσκεται ενώπιον αυτής της οιονεί ποινικής διαδικασίας, για να εξεταστεί ο τρόπος και η συμπεριφορά του.
Πιστεύω ότι ο βασικός στόχος της λειτουργίας της Επιτροπής Δεοντολογίας δεν είναι ο κολασμός της πράξης και/ή συμπεριφοράς, αλλά η έκφραση της απαξίωσης της Βουλής και της κοινωνίας για τη μη συμμόρφωση με τις υποχρεώσεις του εκάστοτε βουλευτή, απέναντι στο Σύνταγμα, στους Νόμους και στους κανόνες δικαίου.
- Πέραν ασφαλώς των νομικών ζητημάτων που εγείρονται, το θέμα είναι ευρύτερα πολιτικό και δεοντολογικό και για αυτό όλα σχεδόν τα κόμματα, αλλά και η Επιτροπή Δεοντολογίας, ομόφωνα καταδίκασε τη συμπεριφορά του κυρίου Θεμιστοκλέους.
Οφείλουμε όλοι οι βουλευτές πέραν της τήρησης της νομιμότητας, να διαφυλάσσουμε με τη στάση μας το κύρος και την υπόσταση του βουλευτή και της ίδιας της Βουλής, ανακόπτοντας την απαξίωση και αποστασιοποίηση της κοινωνίας από τους θεσμούς και το πολιτικό μας σύστημα.
Η εν γένει συμπεριφορά ενός βουλευτή κατά την άσκηση των καθηκόντων του, ασφαλώς και κρίνεται από τα συντεταγμένα όργανα του κράτους. Ιδιαίτερα όταν ξεφεύγουν από τα στενά όρια της λειτουργίας και των αρμοδιοτήτων του βουλευτή. Σε τέτοια περίπτωση, ασφαλώς και έχουν ρόλο και ευθύνη για τον έλεγχο της δράσης του βουλευτή τα συντεταγμένα όργανα του κράτους (Αστυνομία, Εισαγγελία, Ανώτατο Δικαστήριο).
- Είναι γεγονός ότι ο Κώδικας Δεοντολογίας μέσα από τη σύντομη εφαρμογή του διαπιστώθηκε ότι παρουσιάζει κενά, αοριστίες και ασάφειες, οι οποίες θα δημιουργήσουν άλλου είδους ζητήματα, που αφορούν την προστασία των ατομικών συνταγματικών δικαιωμάτων, με απρόβλεπτες συνέπειες. Κατά την άποψή μου δεν είναι θέμα αποτρεπτικών ποινών, αλλά κυρίως σοβαρότητας, υπευθυνότητας και σεβασμού στους θεσμούς και στον πολίτη από τους βουλευτές.
Aκολουθήστε μας στο Google News
