Άµεση στήριξη των προσφύγων για να σωθούν οι περιουσίες στα κατεχόµενα

Η είδηση για την πώληση τριών ξενοδοχείων στο Βαρώσι από τον Ε/κ ιδιοκτήτη τους προκάλεσε σοκ σε πολλούς. Αδικαιολόγητα ίσως, αφού οι τουρκικές προειδοποιήσεις για άνοιγµα του Βαρωσίου χρονολογούνται.

Αποδεικνύεται για µια ακόµα φορά ότι η άγονη παρέλευση του χρόνου στο Κυπριακό αφήνει πολλές αρνητικές συνέπειες επί του εδάφους και όχι µόνο. Μια τέτοια είναι αυτή που βλέπουµε να εξελίσσεται στην Αµµόχωστο.

Την ανάγκη για εξεύρεση τρόπων να στηριχθούν οικονοµικά οι εκτοπισµένοι ώστε να µην αναγκάζονται να πωλούν τις περιουσίες τους στα κατεχόµενα, τόνισαν στη «Χαραυγή» ο νοµικός και πρώην πρόεδρος της Επιτροπής Προσφύγων της Βουλής Αριστοφάνης Γεωργίου, ο πρόεδρος του Εµπορικού και Βιοµηχανικού Επιµελητηρίου Αµµοχώστου Αυγουστίνος Παπαθωµάς και ο νοµικός Αχιλλέας ∆ηµητριάδης. Τονίζουν επίσης ότι η Αµµόχωστος είναι «κλειδί» για τη λύση του Κυπριακού και ότι τυχόν απώλεια της πόλης θα σηµαίνει και τερµατισµό των προσπαθειών για λύση του Κυπριακού.

∆εν είναι, σίγουρα, απλές οι λύσεις. Υπάρχουν και πολιτικές και οικονοµικές πτυχές που πρέπει να προβληµατίσουν όλους. Εκείνο που είναι ξεκάθαρο είναι ότι επείγει η ανάληψη ουσιαστικών πρωτοβουλιών για διάρρηξη του αδιεξόδου και επίλυση του Κυπριακού.

Και, σίγουρα, το τελευταίο που χρειάζεται είναι πατριωτικές κορώνες και επίρριψη ευθυνών στους πρόσφυγες που αφέθηκαν να σηκώνουν µόνοι τους το βάρος της κατοχής παλεύοντας ταυτόχρονα, πολλοί απ’ αυτούς για επιβίωση.

Αριστοφάνης Γεωργίου: Πολλοί εκτοπισθέντες βρίσκονται µπροστά στο φάσµα της πτώχευσης

Το κράτος πρέπει να δώσει κίνητρα ώστε να αποθαρρύνεται η προσφυγή εκτοπισµένων στην Επιτροπή Ακίνητης Περιουσίας στα κατεχόµενα για πώληση περιουσιών από τους πρόσφυγες, τονίζει Αριστοφάνης Γεωργίου, νοµικός και πρώην πρόεδρος της Επιτροπής Προσφύγων της Βουλής.

Ένα τέτοιο κίνητρο µπορεί να αποτελέσει η εκπόνηση ενός σχεδίου κάτω από την οµπρέλα του κράτους, µέσω του Φορέα Ισότιµης Κατανοµής Βαρών. Σε περιπτώσεις που θα κινδύνευαν οι περιουσίες που απέκτησαν οι εκτοπισθέντες για να ζήσουν και να στεγάσουν την οικογένειά τους, να υπήρχε κάποια συµβολή του κράτους µέσω του Φορέα, ώστε να αποτραπούν οι εκποιήσεις ή οι αναγκαστικές πωλήσεις περιουσιών. Η πρόταση αυτή, είπε, κατατέθηκε και όταν προήδρευε της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής. Έτσι, πρόσθεσε, ο Ε/κύπριος πολίτης δεν θα µπαίνει στη σκέψη να πωλήσει περιουσία στα κατεχόµενα.

Σηµείωσε επίσης ότι οι περιουσίες που αποζηµιώθηκαν από την Επιτροπή των κατεχοµένων ήταν µάξιµουµ µέχρι το 13% της αξίας τους.

Κληθείς να σχολιάσει τα όσα δηµοσιεύονται τις τελευταίες µέρες για την αγορά ξενοδοχείων από τ/κ επιχειρηµατία στην κλειστή πόλη, ο Αρ. Γεωργίου είπε ότι θα ήταν λάθος µέσα από µια ισχυριζόµενη ιδιωτική πράξη να αποφασίσουµε και να βάλουµε ταφόπετρα στο θέµα του Βαρωσιού. Τόνισε επίσης ότι θα πρέπει να συνεχιστεί µε συνέπεια η τακτική για συνολική λύση του Κυπριακού και εφαρµογή των ψηφισµάτων και των αποφάσεων του ΟΗΕ για το Βαρώσι.

Στην επισήµανση ότι οι αρµόδιοι δηλώνουν ότι απαγορεύεται η πώληση περιουσιών στα κατεχόµενα, ενώ από την άλλη λένε ότι η διαχείριση της περιουσίας είναι ατοµικό δικαίωµα, ο Αρ. Γεωργίου είπε ότι το Σύνταγµα της Κυπριακής ∆ηµοκρατίας και οι νοµοθεσίες δεν απαγορεύουν πωλήσεις είτε στις ελεύθερες περιοχές είτε στα κατεχόµενα.

Σε ό,τι αφορά το αν είναι ηθικό να πουλάει κάποιος την περιουσία του στα κατεχόµενα, είπε ότι κατά καιρούς αναπτύχθηκαν τοποθετήσεις, όµως η πραγµατικότητα είναι ότι πολλοί εκτοπισθέντες βρέθηκαν στο φάσµα της πτώχευσης ή της πώλησης της κατοικίας τους ή να παραµείνουν άκληροι χωρίς καµιά προστασία από την Πολιτεία.

Αχιλλέας ∆ηµητριάδης: Χτύπησε το καµπανάκι του τελευταίου γύρου, τελείωσαν τα ψέματα

Υπάρχουν τρόποι για να ανακοπούν τα τεκταινόµενα στο Βαρώσι, υποστήριξε ο νοµικός Αχιλλέας ∆ηµητριάδης.

Σε πολιτικό επίπεδο σηµειώνει δύο πτυχές:

Η πρώτη αφορά την εσωτερική πτυχή. Το κράτος µπορεί να ιδρύσει ένα Ταµείο Αλληλεγγύης, το οποίο θα αγοράσει τις περιουσίες από τους πρόσφυγες, οι οποίοι θα µπορούν να τις αγοράσουν πίσω όταν έχουν την οικονοµική δυνατότητα. Ας δοθεί προτεραιότητα στο Βαρώσι, το οποίο, όπως είπε, ήταν πάντα ο πυροδοτικός µηχανισµός για τη διαδικασία λύσης. Κι αν δεν υπάρχει αυτός ο πυροδοτικός µηχανισµός, δεν υπάρχει προοπτική κι αυτό είναι πολύ επικίνδυνο. Πρόσθεσε ότι τα χρήµατα µπορούν να βρεθούν και υπενθύµισε ότι ο Αβέρωφ Νεοφύτου προεκλογικά πρότεινε φορολογικές ελαφρύνσεις 300 εκ. Άρα τα χρήµατα υπάρχουν. Μια άλλη λύση, είπε, είναι η έκδοση κρατικών οµόλογων µε εγγύηση τα περιουσιακά στοιχεία των προσφύγων στα κατεχόµενα.

Η δεύτερη πτυχή, κατά τον κ. ∆ηµητριάδη, είναι η εξωτερική και διερωτήθηκε γιατί δεν έγινε προσφυγή στο Σ.Α. του ΟΗΕ όπως διακήρυσσαν οι προηγούµενοι κυβερνώντες; Γιατί δεν έγινε η 5η διακρατική προσφυγή; Γιατί δεν τέθηκε το θέµα στο Ευρωπαϊκό Συµβούλιο και γιατί στην Επιτροπή του Συµβουλίου Υπουργών του Συµβουλίου της Ευρώπης δεν δίνουµε έµφαση στο θέµα του Βαρωσιού;

Μια άλλη πτυχή είναι η προσφυγή στην Επιτροπή στα κατεχόµενα για αποζηµίωση χρήσης και µόνο, όπως τόνισε. Από εκεί και πέρα, όµως, είναι θέµα του κάθε ιδιοκτήτη τι θα κάνει. Στην Επιτροπή, σηµειώνει, συµφωνήθηκαν πωλήσεις 680 εκ. στερλινών και πληρώθηκαν περίπου 260 εκ.

Τίθεται ακόµα το ερώτηµα, είπε, εάν είναι ηθικό να πουλήσει κάποιος περιουσία του στα κατεχόµενα έστω κι αν κινδυνεύει να χάσει από τις τράπεζες το σπίτι του στις ελεύθερες περιοχές. Αν έχεις χωράφι στη Λεµεσό µπορείς να έχεις πόρους, αλλά αν είσαι Βαρωσιώτης ή γενικά πρόσφυγας είσαι προδότης; Αυτό µπορεί να το απαντήσει ο καθένας, υπέδειξε.

Σηµείωσε επίσης ότι οι Τούρκοι απέδειξαν ότι εννοούν αυτά που λένε, αναφερόµενος στις προειδοποιήσεις για άνοιγµα του Βαρωσιού από το 2019. Χτύπησε το καµπανάκι του τελευταίου γύρου, τελείωσαν τα ψέµατα, κατέληξε.

Αυγουστίνος Παπαθωµάς: Σήµερα το κόστος της εισβολής είναι πολλαπλάσιο του 1974 και το πληρώνουν οι πρόσφυγες

Είναι πολύ ανησυχητικό αυτό που συµβαίνει στο Βαρώσι, τόνισε ο πρόεδρος του Εµπορικού και Βιοµηχανικού Επιµελητηρίου Αµµοχώστου Αυγουστίνος Παπαθωµάς.

Όπως ανέφερε, από πολιτικής/εθνικής άποψης είναι καταστροφικό, διότι πρακτικά πωλούνται περιουσίες και µε αυτή την ενέργεια αφαιρείται το δικαίωµα διεκδίκησης σε περίπτωση λύσης, αλλά και το κίνητρο για λύση του Κυπριακού. Από την άλλη, πρόσθεσε, αν το δούµε από την άποψη του πρόσφυγα ιδιοκτήτη, ποιος θα τον κρίνει και ποιος θα αποφασίσει αν είναι ορθή ή λάθος µια πώληση; ∆ιερωτήθηκε γιατί δεν λέµε το ίδιο για κάποιον που πουλά την περιουσία του σε ξένους στην ελεύθερη Κύπρο.

Υπογράµµισε ότι σε έναν απελευθερωτικό αγώνα πρέπει να συµµετέχει όλος ο λαός και υπέδειξε ότι για σχεδόν µισό αιώνα οι εκτοπισµένοι κουβαλούν το βάρος της εισβολής, ενώ οι υπόλοιποι απολαµβάνουν την υπεραξία στις δικές τους περιουσίες, οι οποίες αυξήθηκαν κατά 500% από το 1974 µέχρι σήµερα.

Στην ερώτηση τι πρέπει να γίνει, ο κ. Παπαθωµά απάντησε ότι πρέπει το κράτος να καταγράψει την περιουσία του καθενός στα κατεχόµενα, να εκτιµηθεί η περιουσία αυτή και αφού τώρα υπάρχει η δυνατότητα, να εκδώσει κυβερνητικό οµόλογο, να µπει η περιουσία αυτή ως εγγύηση του οµολόγου, να οριστεί και µια χρονική περίοδος για ασφάλεια των ταµείων και να δοθεί ένας λογικός τόκος το χρόνο. Αν ο εκτοπισµένος πουλήσει την περιουσία, αυτό σηµαίνει ότι η εγγύηση – περιουσία θα παραµείνει ιδιοκτησία του κράτους. Με αυτόν τον τρόπο θα απαµβλυνθεί το θέµα της πώλησης της περιουσίας.

Άλλη λύση είναι να δοθεί ο συντελεστής δόµησης που ισχύει στο χώρο που βρίσκεται η περιουσία µε βάση τα δεδοµένα της Πολεοδοµίας, αν υπάρχουν.

Ο κ. Παπαθωµά σηµείωσε ότι οι εκτοπισµένοι είναι σε δεινή θέση όλα αυτά τα χρόνια, έστω κι αν κάποιοι επαναδραστηριοποιήθηκαν και απέκτησαν περιουσία στις ελεύθερες περιοχές µετά το 1974. ∆εν τα έκλεψαν, γιατί πρέπει να τους τιµωρήσουµε; Προσωπικά, είπε, µπορεί να περιµένει ακόµα 25 χρόνια, αλλά πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η γενιά των προσφύγων που σήµερα είναι 60 χρονών, είναι η τελευταία που έχει µνήµες και βιώµατα από τα κατεχόµενα.