- «Εµείς, οι τ/κ δυνάµεις που είναι υπέρ της λύσης του Κυπριακού, ξέρουµε πολύ καλά ότι ο ένας από τους πρωταγωνιστές του ναυαγίου στο Κραν Μοντανά ήταν ο ίδιος ο κ. Χριστοδουλίδης»
- «Η επίτευξη του στόχου της λύσης είναι εφικτή µόνο εάν οι δυνάµεις υπέρ της λύσης και στις δύο πλευρές του νησιού κινητοποιηθούν και πιέζουν προς αυτήν την κατεύθυνση»
- «Με τα σηµερινά δεδοµένα Τατάρ ή Ερτουγρούλογλου δεν έχουν κανένα λόγο, τα πράγµατα καθορίζονται από την Άγκυρα»
Μπορεί το Κυπριακό να βρίσκεται στην «κατάψυξη», µπορεί οι ηγεσίες των δύο κοινοτήτων να στηρίζονται από απορριπτικούς κύκλους, ωστόσο η θέληση των δυνάµεων της λύσης και στις δύο πλευρές έχει σηµαντικό έργο να διαδραµατίσει µέχρι να επιτευχθεί ο στόχος, αναφέρει µεταξύ άλλων ο Γ.Γ. του Αριστερού Κινήµατος (Sol Hareket), Αµπντουλάχ Κορκµαζχάν. Όπως σηµειώνει, οι άνθρωποι των δύο κοινοτήτων δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν µεταξύ τους και τα κοινά που τους ενώνουν είναι ακόµη πιο έντονα µετά το 2003 που άνοιξαν τα οδοφράγµατα. «Στην ουσία οι κοινότητές µας έχουν λύσει το Κυπριακό, αυτό που µένει είναι η πολιτική λύση», τονίζει ο Γ.Γ. του Αριστερού Κινήµατος.
Συνέντευξη στην Ελένη Κωνσταντίνου
Πώς θα περιγράφατε το πολιτικό σκηνικό σε σχέση µε το Κυπριακό σήµερα, ενόψει και της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ;
∆υστυχώς, εδώ και πολύ καιρό το Κυπριακό βρίσκεται στην κατάψυξη. Μετά την αποτυχία στο Κραν Μοντανά στην τουρκοκυπριακή κοινότητα παρουσιάστηκε µια αντιπροσώπευση η οποία ήταν διορισµένη και δεν βασίζεται στη βούληση της τ/κ κοινότητας.
Όπως έχουν διαµορφωθεί τα δεδοµένα, οποιαδήποτε εξέλιξη στο Κυπριακό βρίσκει µπροστά της όχι τη βούληση των Τ/κ, αλλά εµπόδια που είναι άµεσα συνδεδεµένα µε την Άγκυρα, µε τη θέληση της Τουρκίας. Συνεπώς ως Τ/κ βρίσκουµε µπροστά µας µιαν πολιτική της Τουρκίας όσον αφορά την Κύπρο, η οποία διαµορφώνεται βάσει των συµφερόντων της Τουρκίας σε σχέση µε όλη την περιοχή.
Και στις τελευταίες προεδρικές εκλογές που έγιναν στο νότιο µέρος της Κύπρου νικητής βγήκε εκείνος ο υποψήφιος που ουσιαστικά υποστηρίζεται από τις δυνάµεις της άρνησης. Ο κ. Χριστοδουλίδης αρκετές φορές αναφέρει ότι δέχεται τις συγκλίσεις που είχαν επιτευχθεί µέχρι το Κραν Μοντανά και θέλει να επαναρχίσουν οι συνοµιλίες βάσει του πλαισίου Γκουτέρες αλλά, πέραν των λεκτικών τοποθετήσεων, χρειάζεται να δούµε αυτή τη βούληση στην πράξη.
Εµείς, οι τ/κ δυνάµεις υπέρ της λύσης του Κυπριακού, ξέρουµε πολύ καλά ότι ο ένας από τους πρωταγωνιστές του ναυαγίου στο Κραν Μοντανά ήταν ο ίδιος ο κ. Χριστοδουλίδης. Συνεπώς, έχουµε πολλές αµφιβολίες και επιφυλάξεις για την ειλικρίνειά του σε ό,τι αφορά την επίλυση του Κυπριακού.
Ποιες είναι, λοιπόν, οι πιθανότητες που έχουµε µπροστά µας;
Αν η λύση είναι στα χέρια των εθνικιστών κυβερνώντων και στις δύο πλευρές της Κύπρου και στις κυβερνήσεις της Τουρκίας και της Ελλάδας, δεν πρόκειται να λυθεί το Κυπριακό. Η λύση είναι εφικτή µόνο εάν οι δυνάµεις υπέρ της λύσης και στις δύο πλευρές του νησιού κινητοποιηθούν και πιέζουν προς αυτήν την κατεύθυνση.
Από την άλλη, δεν υποτιµώ το γεγονός ότι οι διεθνείς εξελίξεις και ειδικότερα οι εξελίξεις στην περιοχή µας πιέζουν τα πράγµατα προς την κατεύθυνση να ξεκινήσει µια νέα διαδικασία µε στόχο την επίλυση του Κυπριακού.
Αυτή η προοπτική, όµως, επηρεάζεται φυσιολογικά και από τις διεθνείς εξελίξεις, όχι µόνο από το πολιτικό σκηνικό, όπως έχει διαµορφωθεί σε Κύπρο, Ελλάδα και Τουρκία.
Ιστορικά το νησί µας είχε µια στρατηγική θέση και τα τελευταία χρόνια έρχεται ξανά στο προσκήνιο η σηµασία της στρατηγικής θέσης της Κύπρου. Βλέποντας τη διεθνή σκακιέρα µπορούµε να πούµε ότι οι ισορροπίες των δυνάµεων έχουν αλλάξει πολύ κυρίως µετά τον πόλεµο Ουκρανίας-Ρωσίας.
Υπάρχει ο παράγοντας Κίνα που αναπτύσσεται οικονοµικά και θέλει να βρει πατήµατα στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, ενώ παρόµοια είναι η κατάσταση και µε τη Ρωσία που θέλει να βρει χώρους στην Ανατολική Μεσόγειο. Βλέπουµε, όµως, από την άλλη και µια προσπάθεια εκ µέρους των Αµερικανών και των Ευρωπαίων να εµποδίσουν αυτές τις χώρες.
Την ίδια ώρα, η Τουρκία αυτή τη στιγµή περνά µια οικονοµική πτώχευση, συνεπώς είναι υποχρεωµένη να αποκαταστήσει τη σχέση της µε τη ∆ύση για να µπορέσει να αντεπεξέλθει. Βλέπουµε ότι προσπαθεί να βελτιώσει τις σχέσεις της µε την Ευρώπη, αλλά και µε την Ελλάδα, ενώ έχει ήδη αποκαταστήσει τις σχέσεις της µε το Ισραήλ.
Άρα θα έλεγα ότι βρισκόµαστε στην έναρξη µιας νέας διεργασίας στο Κυπριακό. Οι ιµπεριαλιστικές δυνάµεις πιέζουν προς αυτή την κατεύθυνση λόγω των δικών τους συµφερόντων. Με αυτά τα δεδοµένα το καθήκον της Αριστεράς και στις δύο πλευρές του νησιού, αλλά και των δυνάµεων της λύσης ευρύτερα είναι να «διαβάσουν» σωστά αυτές τις προθέσεις και να προσπαθήσουν να κατευθύνουν αυτή τη διεργασία υπέρ των συµφερόντων των Κυπρίων.
Είναι ερώτηµα όµως πώς µπορεί κάτι τέτοιο να επιτευχθεί όταν παρατηρούµε πως η τ/κ ηγεσία, αλλά και η Άγκυρα, δεν µετακινούνται από την αξίωση για λύση δύο κρατών.
Για να λέµε τα πράγµατα µε το όνοµά τους, δεν υπάρχει τ/κ ηγεσία. Μετά την αποµάκρυνση του Ακιντζί από την τ/κ ηγεσία και τις παρεµβάσεις που έγιναν, εκλογικά και άλλως πως, ουσιαστικά αγνοήθηκε η βούληση των Τ/κ. Με τα σηµερινά δεδοµένα Τατάρ ή Ερτουγρούλογλου δεν έχουν κανένα λόγο, τα πράγµατα καθορίζονται από την Άγκυρα.
Άρα το κλειδί λύσης βρίσκεται στην Άγκυρα;
Η Άγκυρα είναι καθοριστικός παράγοντας. Πρέπει να δούµε πώς κινείται, τι σκοπεύει να κάνει, αλλά και τι θα κάνουµε και εµείς ως δυνάµεις της λύσης.
Υπάρχει ένα πλαίσιο που έχει προταθεί από τον Γ.Γ. των Ηνωµένων Εθνών, το πλαίσιο Γκουτέρες. Μια νέα διεργασία θα ξεκινήσει βάσει αυτού του πλαισίου και των διεργασιών που επιτεύχθηκαν µέχρι το Κραν Μοντανά. ∆εν έµειναν ιδιαίτερες εκκρεµότητες, οι δύο πλευρές έχουν συζητήσει για όλα και έχουν καταλήξει στα πλείστα ζητήµατα. Και στον Κραν Μοντανά στο παρά πέντε αυτό που έµεινε ως εµπόδιο είναι η απόσυρση των ξένων δυνάµεων από το νησί. Συνεπώς, µια νέα διεργασία πρέπει να ξεκινήσει από κει. Αν υπάρχει βούληση και θέληση, δεν υπάρχει κανένας λόγος να µη λυθεί το Κυπριακό.
Ποια είναι η δυναµική που µπορούν να δώσουν οι ίδιοι οι άνθρωποι του τόπου σε µια τέτοια προσπάθεια;
Στην ουσία οι κοινότητές µας έχουν λύσει το Κυπριακό. Χιλιάδες Τ/κ εργάζονται στο νότο, τα παιδιά τους πηγαίνουν σχολεία εκεί. Σε Πάφο, Λεµεσό, Λάρνακα κατοικούν εκατοντάδες Τ/κ, υπάρχουν µεικτοί γάµοι, παιδιά που γεννήθηκαν από αυτούς τους γάµους. Ελληνοκύπριοι καθηµερινά κατά εκατοντάδες περνούν στην άλλη πλευρά για να καλύψουν ανάγκες της καθηµερινότητάς τους. Οι σχέσεις µεταξύ των ανθρώπων και στις δύο κοινότητες αναπτύσσονται µε πολιτιστικές δράσεις, οικογένειες κάνουν τις διακοπές τους µαζί.
Μεταξύ των δύο κοινοτήτων δεν έχουµε κανένα πρόβληµα εκτός από κάποιες µεµονωµένες περιπτώσεις, π.χ. επιθέσεων από ακραία στοιχεία σε οχήµατα Τ/κ στη νότια πλευρά του νησιού µας. Εδώ και 20 χρόνια που άνοιξαν τα οδοφράγµατα, βλέπουµε ότι υπάρχει και η άλλη κοινότητα στην Κύπρο. Μπορεί να µιλάµε άλλη γλώσσα και να έχουµε άλλη θρησκεία, όµως είµαστε όλοι άνθρωποι του ίδιου τόπου.
Η θέση ότι η Κύπρος ανήκει στο λαό της έχει ισχυροποιηθεί. Επίσης, η άλλη θεση που εκφραζόταν από τον Ντενκτάς και τους ακόλουθους του ότι Ε/κ και Τ/κ δεν µπορούν να ζήσουν µαζί έχει καταρριφθεί. Οι δύο κοινότητες µπορούν να ζήσουν µαζί, δηµιουργούν φιλίες. Αυτό που µας λείπει είναι µια πολιτική συµφωνία, µια συµφωνία λύσης για να φύγουν οδοφράγµατα και συρµατοπλέγµατα.
Μεγάλο θα είναι και το οικονοµικό όφελος µε λύση του Κυπριακού
Ερωτηθείς εάν είναι περισσότερο εµπορικές / οικονοµικές οι σχέσεις έτσι όπως αναπτύσσονται µεταξύ των δύο κοινοτήτων, ο Αµπντουλάχ Κορκµαζχάν σηµείωσε πως η οικονοµία είναι ένας καθοριστικός παράγοντας. «Ακόµα και εθνικιστές έρχονται στην άλλη πλευρά για να αγοράζουν προϊόντα σε χαµηλότερες τιµές. Πολλές φορές οι ανάγκες των ανθρώπων καθορίζουν και τη συµπεριφορά τους. Άτοµα που ποτέ στη ζωή τους δεν είχαν δει Τουρκοκύπριο ή είχαν µιλήσει µαζί του, σήµερα πάνε σε χώρους που είναι γεµάτοι από αυτούς. Το ίδιο ισχύει και από την άλλη πλευρά: Τουρκοκύπριοι που έβλεπαν εχθρικά τους Ελληνοκύπριους σήµερα συνεργάζονται µαζί τους. Με τη λύση του Κυπριακού το οικονοµικό όφελος και για τους Τουρκοκύπριους και για τους Ελληνοκύπριους θα είναι πολύ µεγάλο. Θα καταφέρουµε να παράγουµε πιο φθηνά τα προϊόντα µας, αλλά και να είναι πιο φθηνές οι εισαγωγές. Θα έχουµε καλύτερες υπηρεσίες παιδείας, υγείας και πολλά άλλα. Η συνεργασία των ανθρώπων των δύο κοινοτήτων έχει το δυναµισµό να µετατρέψει αυτό το νησί σε έναν παράδεισο στη Γη».
Aκολουθήστε μας στο Google News
