Αγώνας ξανά για τα δικαιώματα των εργαζομένων

Του Κωνσταντίνου Ζαχαρίου

Εκατόν τριάντα ένα χρόνια μετά το Σικάγο του 1886 οι εργαζόμενοι είναι αναγκασμένοι να παλέψουν και πάλι για τα αυτονόητα. Το εργατικό κίνημα δέχεται και πάλι επίθεση, ξανά από τους ίδιους κύκλους του μεγάλου κεφαλαίου.

Τα ίδια συμβαίνουν και εδώ στην Κύπρο. Η κυβέρνηση της δεξιάς του ΔΗΣΥ – με τη βοήθεια πολλές φορές και άλλων κομμάτων και ιδιαίτερα του ΔΗΚΟ και της ΕΔΕΚ – έχει επιφέρει μεγάλες αλλαγές στα κοινωνικά ζητήματα.

Όλες προς όφελος του κεφαλαίου. Η τελευταία έκθεση της ΕΕ αποτυπώνει σε αριθμούς αυτό που βιώνει η κοινωνία στην καθημερινότητά της. Το 28,9% του πληθυσμού είναι αντιμέτωπο με τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Μάλιστα το 15,4% αντιμετωπίζει ήδη υλικές στερήσεις.

Επίσης ο δείκτης GINI που καταγράφει την ανισότητα έφτασε στο 44,8% που είναι από τα υψηλότερα ποσοστά στην ΕΕ. Μάλιστα η ΕΕ επισημαίνει ότι «η ανισότητα βάσει της καθαρής περιουσίας (στην Κύπρο) είναι από τις υψηλότερες στην ΕΕ». Ακόμη η Κύπρος έχει από τις πιο χαμηλές δαπάνες στα θέματα κοινωνικής προστασίας και υγείας.

Το χειρότερο όμως είναι ότι με την πολιτική της κυβέρνησης δεν υπάρχει ελπίδα για αντιστροφή της κατάστασης. Τα τελευταία στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας Κύπρου δείχνουν ότι στα χρόνια της διακυβέρνησης ΔΗΣΥ επήλθαν μεγάλες ανατροπές στα εργασιακά.

Το εργατικό δυναμικό της Κύπρου ανήλθε το 2016 στα 422,267, σε σύγκριση με 436,742 το 2012. Δηλαδή μειώθηκε κατά 14,375 άτομα λόγω της μετανάστευσης. Επίσης οι άνεργοι έφτασαν τους 54,935. Ακόμη οι εργαζόμενοι σε πλήρη απασχόληση ανήλθαν στα 314,769 πρόσωπα, σε σύγκριση με 343,924 το 2012. Δηλαδή σε τέσσερα χρόνια χάθηκαν 29,155 θέσεις πλήρους απασχόλησης.

Από την άλλη αυξάνονται συνεχώς οι εργαζόμενοι μερικής απασχόλησης, αφού έφτασαν στα 52,563 πρόσωπα, σε σύγκριση με 41,303 το 2012. Δηλαδή αυξήθηκαν κατά 11,260 πρόσωπα. Επίσης το ποσοστό των ανέργων πέραν των 12 μηνών ανήλθε στο πολύ υψηλό 44,1%.

Η κυβέρνηση μιλά εδώ και μήνες για ανάπτυξη της οικονομίας. Και όντως τα στοιχεία δείχνουν ότι η οικονομία τρέχει με ρυθμό ανάπτυξης κάπου 2,8%. Αλλά δεν επωφελήθηκαν όλοι το ίδιο. Οι μειώσεις στους μισθούς παραμένουν.

Οι νέοι που έφυγαν μετανάστες δεν επέστρεψαν πίσω. Οι περισσότεροι από τους μακροχρόνια άνεργους, συνεχίζουν να είναι άνεργοι. Η εργασία την Κυριακή έγινε μόνιμη. Την ίδια ώρα η κυβέρνηση επιμένει στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων, παρά τα πολύ σοβαρά προβλήματα και τις μεγάλες ζημιές που προκλήθηκαν από την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού της Λεμεσού.

Η κυβέρνηση ΔΗΣΥ αλλά και όσοι στήριξαν τις νεοφιλελεύθερες επιλογές, οι οποίες οδήγησαν στην σημερινή κατάσταση, και αναφερόμαστε βεβαίως στο ΔΗΚΟ και την ΕΔΕΚ, δεν μπορούν να δώσουν λύσεις.

Είδαμε τις λύσεις που προωθούν. Είδαμε και τα αποτελέσματά τους. Αυτό που χρειάζεται είναι μία κυβέρνηση που να θέλει και να μπορεί να αντιστρέψει την κατάσταση αυτή.

 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy