Αγορά υπηρεσιών: Ποιος πληρώνει το λογαριασµό;

Του Λάμπρου Στεφάνου*

 

Κάθε παιδί είναι µοναδικό. Σταδιακά ο/η εκπαιδευτικός συνθέτει το προφίλ των παιδιών της τάξης του. Κάθε προφίλ αποτελεί ένα χάρτη, που περιλαµβάνει όσα κατέκτησε το παιδί και όσα το δυσκολεύουν. Κάποιες φορές οι δυσκολίες είναι τέτοιες που απαιτούν θεραπευτική – ενισχυτική διδασκαλία. Όταν λοιπόν η ενισχυτική διδασκαλία αντί να προσφέρεται από τον εκπαιδευτικό της τάξης, προσφέρεται από άλλον/άλλη εκπαιδευτικό, η αγαστή συνεργασία µεταξύ των δύο είναι καθόλα απαραίτητη. Με άλλα λόγια, ο υπεύθυνος τµήµατος καλείται να καθοδηγήσει τον εκπαιδευτικό που θα προσφέρει ενισχυτική διδασκαλία σε παιδιά της τάξης του. Καλείται να του εξηγήσει µε λεπτοµέρεια τους χάρτες και να είναι στο πλευρό του κατά τη διάρκεια της διαδροµής. Αν ο «επισκέπτης» εκπαιδευτικός ξεκινήσει χωρίς πυξίδα -χωρίς καθοδήγηση- θα πετύχει λιγότερα.

Η συνεργασία µεταξύ των εκπαιδευτικών (υπευθύνου τµήµατος και εκπαιδευτικού που προσφέρει την ενισχυτική διδασκαλία) συνιστά πάγια και διαχρονική αρχή για την επιτυχία του όποιου παρεµβατικού προγράµµατος ενισχυτικής διδασκαλίας (π.χ., Baenen κ.ά., 2006˙ Westwood, 1993). H εν λόγω αρχή δεν αναγνωρίζεται µονάχα στο χώρο της εκπαιδευτικής έρευνας. Είναι κάτι το οποίο υπερτονίζεται διαχρονικά στις εγκυκλίους του Υπουργείου Παιδείας, τόσο για την αντιµετώπιση του λειτουργικού αλφαβητισµού όσο και για την παροχή ενισχυτικής διδασκαλίας σε παιδιά µε µεταναστευτική βιογραφία. […]

Ωστόσο, το ΥΠΠΑΝ αποφάσισε κατά τη φετινή χρονιά να µεταφέρει το µεγαλύτερο µέρος της ενισχυτικής διδασκαλίας των παιδιών µε µεταναστευτική βιογραφία, καθώς και της αντιµετώπισης του λειτουργικού αλφαβητισµού στα προγράµµατα ∆ΡΑ.ΣΕ.+. Στα εν λόγω προγράµµατα οι εκπαιδευτικοί εργοδοτούνται υπό το καθεστώς της αγοράς υπηρεσιών, γεγονός το οποίο -µεταξύ πολλών άλλων προβληµάτων διοικητικής και εργασιακής φύσης- προκαλεί σηµαντικές παιδαγωγικές παρενέργειες περιορίζοντας τη δυνατότητα συνεργασίας µεταξύ των υπευθύνων τµήµατος και των εκπαιδευτικών που θα προσφέρουν ενισχυτική διδασκαλία.

Συγκεκριµένα, οι εκπαιδευτικοί που εργάζονται υπό το καθεστώς της αγοράς υπηρεσιών προσέρχονται στο σχολείο µονάχα κάποιες περιόδους (2-3 περιόδους) εντός της σχολικής µέρας, διδάσκουν συγκεκριµένους µαθητές/ριες και ακολούθως αποχωρούν. ∆εν υπάρχει θεσµοθετηµένος χρόνος συντονισµού – συνεργασίας µεταξύ των εκπαιδευτικών αυτών και των υπευθύνων τµήµατος. Ως εκ τούτου, η φύση της εργασίας τους (η οποία απορρέει από το συγκεκριµένο καθεστώς εργοδότησης) δεν επιτρέπει τη συνεχή και σε βάθος συνεργασία µε τους υπευθύνους τµήµατος. Παρά τις φιλότιµες προσπάθειες όλων, η συνεργασία συχνά είναι αποσπασµατική και ως εκ τούτου, µη αποτελεσµατική. Ποιος την πληρώνει στην τελική; Τα παιδιά µας!

Συνειδητά επέλεξα να αναδείξω συγκεκριµένη παιδαγωγική πτυχή, που σχετίζεται µε το πολυσυζητηµένο καθεστώς εργοδότησης της αγοράς υπηρεσιών. Όπως έχει αναφερθεί και προηγουµένως, οι αρνητικές επιπτώσεις της εργοδότησης εκπαιδευτικών υπό το συγκεκριµένο καθεστώς, δεν αφορούν µονάχα την παιδαγωγική/εκπαιδευτική διάσταση. Η αγορά υπηρεσιών, ως καθεστώς απασχόλησης, προκαλεί πολλαπλά διοικητικά/οργανωτικά προβλήµατα και ταυτόχρονα πλήττει κατάφωρα τα εργασιακά δικαιώµατα των εκπαιδευτικών. Στόχος µου είναι να προβληµατίσω εκτός από τους εκπαιδευτικούς, τους γονείς, αλλά και τον κάθε πολίτη που νοιάζεται για τη διαφύλαξη του χαρακτήρα και της ποιότητας του δηµοσίου σχολείου. Μονάχα ανησυχία προκαλεί το γεγονός πως κυβέρνηση και ΥΠΠΑΝ περιφρονούν την απόφαση του ∆ιοικητικού ∆ικαστηρίου, µε την οποία κρίθηκε παράνοµη η εργοδότηση εκπαιδευτικών υπό το καθεστώς της αγοράς υπηρεσιών (8/10/20). Αν σήµερα το Υπουργείο επεκτείνει την εφαρµογή ενός παράνοµου καθεστώτος εργοδότησης, ποιες είναι οι προθέσεις του για το αύριο; Όποιος ανησυχεί για το αύριο, ήρθε η ώρα να αντισταθεί…

*Εκπαιδευτικός, μέλος Προοδευτικής Κίνησης ∆ασκάλων και Νηπιαγωγών, μέλος ∆ιοικητικού Συµβουλίου ΠΟΕ∆

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy