ΑΚΕΛ για ΠτΔ: Γιατί τόσα χρόνια δεν αμφισβήτησε την Έκθεση του ΓΓ του ΟΗΕ

Υπάρχει, ανάμεσα σε άλλα, ένα κρίσιμο -και αδυσώπητο για τον κ. Αναστασιάδη- ερώτημα γύρω από τη συζήτηση για τη Διάσκεψη του Κραν Μοντανά, αναφέρει ο εκπρόσωπος του ΑΚΕΛ, Γιώργος Κουκουμάς.

Γιατί τόσα χρόνια δεν προέβη στην παραμικρή ενέργεια για να αμφισβητήσει την Έκθεση του ΓΓ του ΟΗΕ για το Κραν Μοντανά η οποία αποενοχοποιεί την κατοχική δύναμη και επιμερίζει την ευθύνη στις δύο κοινότητες για το ναυάγιο; Γιατί η κυβέρνηση δεν προέβη σε κανένα διάβημα για να θέσει στο διεθνή οργανισμό το αφήγημα που λέει στην Κύπρο για το Κραν Μοντανά;

Βέβαια, ο κ. Αναστασιάδης και η κυβέρνηση του, αντί να αναλώνονται σε μάταιες απόπειρες αυτοδικαίωσης, θα ήταν πιο χρήσιμο να επικεντρωθούν στη σημερινή κατάσταση του Κυπριακού που βρίσκεται στο πιο δύσκολο και επικίνδυνο σημείο από το 1974.

Πελεκάνος: Καλείται το ΑΚΕΛ να αποφασίσει επιτέλους τί ήταν προτιμότερο.

Κατανοούμε απολύτως τη δεινή θέση στην οποία βρίσκεται το ΑΚΕΛ, το οποίο είδε το αφήγημα του κατά του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Νίκου Αναστασιάδη, να καταρρέει σαν χάρτινος πύργος με έγγραφα από τα ίδια τα Ηνωμένα Έθνη, είπε προηγουμένως σε ανακοίνωση του ο ΚΕ, Μάριος Πελεκάνος.

Αναλυτικά:

Κατανοούμε επίσης γιατί θέλει να συζητά άλλα αντ’ άλλων και όχι τα έγγραφα που αποκαλύφθηκαν.

Στο ερώτημα γιατί δεν αμφισβητήθηκε η Έκθεση του Γενικού Γραμματέα τον Σεπτέμβριο του 2017, παραπέμπουμε απλώς και μόνο στο σημερινό δημοσίευμα της εφημερίδας «Χαραυγή», εκφραστικού οργάνου του ΑΚΕΛ, που καταγγέλλει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας πως τάχα με τις χθεσινές του δηλώσεις ήρθε σε σύγκρουση με τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών.

Φανταστείτε αν σε κρίσιμες ώρες μετά το ναυάγιο του Κραν Μοντανά και όταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αναλάμβανε πρωτοβουλία για επανέναρξη του διαλόγου από το σημείο που διακόπηκε, ερχόταν σε σύγκρουση με τον Γενικό Γραμματέα όσον αφορά το περιεχόμενο της Έκθεσης του καταλογίζοντάς του ευθύνες για έλλειψη αντικειμενικότητας.

Πώς θα νομιμοποιείτο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να υποβάλει τον Σεπτέμβριο του 2017 στον Γενικό Γραμματέα προτάσεις που αποσκοπούσαν στην ανάληψη νέας πρωτοβουλίας του ιδίου για άμεση επανέναρξη των συνομιλιών από το σημείο που διακόπηκαν στο Κραν Μοντανά; Αλήθεια, σε ποιον θα απέδιδαν τότε την ευθύνη για τη στασιμότητα που ακολούθησε σαν αποτέλεσμα της τουρκικής αδιαλλαξίας;

Καλείται το ΑΚΕΛ να αποφασίσει επιτέλους τί ήταν προτιμότερο.

Η τότε σύγκρουση με τον Γενικό Γραμματέα ή τα γεγονότα όπως καταγράφονται στα δημοσιοποιηθέντα πρακτικά των Ηνωμένων Εθνών ή και στις παραγράφους της Έκθεσης που αφορούν την πρόοδο που επιτεύχθηκε στα θέματα εσωτερικής διακυβέρνησης που, όπως ο ίδιος ο Γενικός Γραμματέας αναφέρει στην παράγραφο 27 της Έκθεσης, είχαν σχεδόν επιλυθεί.

Όσον αφορά τους ισχυρισμούς για το άτυπο έγγραφο του Γενικού Γραμματέα που δήθεν προέβλεπε την κατάργηση των εγγυήσεων, πλην του ότι πουθενά δεν αναφέρεται κάτι ανάλογο, καλό είναι να γνωρίζουν πως το άτυπο έγγραφο αφορούσε τον μηχανισμό παρακολούθησης της εφαρμογής της όποιας λύσης θα είχε συμφωνηθεί, ακόμα και αν αυτή περιελάμβανε τη μόνιμη παρουσία τουρκικών στρατευμάτων και των εγγυήσεων της Τουρκίας.