«Αλήθειες» του δήμου που επιβεβαιώνουν τις παρανομίες

Του Χρήστου Χαραλάμπους

Με μια μακροσκελή ανακοίνωση που κυκλοφόρησε την περασμένη εβδομάδα, ο Δήμος Λεμεσού προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα και να βγει «κούππα άπαννη», επικαλούμενος τρεις δικές του «αλήθειες», όπως τις χαρακτηρίζει αναφερόμενος στο τεράστιο θέμα που έχει προκύψει με τα έργα που γίνονται στον Δημοτικό Κήπο.

Μέσα από αυτές τις «αλήθειες» όμως, ο καθένας μπορεί να διακρίνει ότι τελικά τα όσα παραθέτει ο δήμος αποτελούν επιβεβαίωση των παρανομιών (με βάση τις επισημάνσεις του Τμήματος Δασών και του Τμήματος Περιβάλλοντος), αλλά και του ετσιθελισμού που χαρακτηρίζει αποφάσεις και ενέργειες του δήμου, όπως επανειλημμένα έχει υποδειχθεί από ομάδες πολιτών και οργανωμένους φορείς της πόλης.

Από την πολυσέλιδη ανακοίνωση που ξεχειλίζει από αχρείαστες φλυαρίες, επισημαίνουμε τα ακόλουθα που αφορούν την ουσία του όλου ζητήματος…

Για τμήμα του Δημοσίου Κήπου όπου υπήρχε ήδη παιδότοπος ο οποίος χρειαζόταν ανανέωση ώστε να πληροί όλες τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές, όπως αναφέρεται στην «Πρώτη Αλήθεια», προτάθηκε στον Δήμο Λεμεσού από μια ομάδα ανθρώπων που ζουν με τις οικογένειές τους και εργάζονται στη Λεμεσό, να αναλάβουν πλήρως με ιδιωτική δωρεά την αναβάθμιση και τον εμπλουτισμό του υφιστάμενου παιδότοπου.

Πριν από την εξέταση και αποδοχή της δωρεάς, οι δωρητές ανέθεσαν σε μελετητική ομάδα αποτελούμενη από προσοντούχους επαγγελματίες (αρχιτέκτονα, μηχανικό και ειδικό τοπίου), μέλη του ΕΤΕΚ, την εκπόνηση λεπτομερών σχεδίων αναβάθμισης του παιδότοπου περιλαμβανομένης και της εφαρμογής όλων των απαιτούμενων προτύπων ασφαλείας, σε σχέση τόσο με το δάπεδο όσο και με τον εξοπλισμό (παιχνίδια).

Εφόσον τα παραπάνω έτυχαν μελέτης, που διήρκεσε πέραν των 2 ετών, και έγκρισης των αρμόδιων υπηρεσιών του δήμου, η πρόταση για την παραχώρηση της δωρεάς για αναβάθμιση του παιδότοπου τέθηκε ενώπιον του Δημοτικού Συμβουλίου του δήμου, το οποίο ομόφωνα αποφάσισε την αποδοχή της χωρίς την οποιαδήποτε ανάγκη για δημόσια διαβούλευση λόγω της φύσης του έργου και εφόσον δεν πρόκειται για αλλαγή χρήσης στην εν λόγω περιοχή του δημοσίου κήπου.

Στη «Δεύτερη Αλήθεια» αναφέρεται ότι οι δήμοι, στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων τους, μεριμνούν για τη συντήρηση/αναβάθμιση υφιστάμενων πλατειών/παιδότοπων, κάτι για το οποίο δεν απαιτείται αδειοδότηση, παρ’ όλο που όλες οι σχετικές εργασίες ελέγχονται από τις υπηρεσίες του δήμου.

Στην «Τρίτη Αλήθεια» του ο δήμος αναφέρεται στις επιπτώσεις στο περιβάλλον και στα υλικά που χρησιμοποιούνται ή θα χρησιμοποιηθούν στα έργα που βρίσκονται σε εξέλιξη.

Στο πλαίσιο αυτό, όπως αναφέρεται, «κατά την υλοποίηση οι υπεύθυνοι μελετητές μεριμνούν τόσο για την προστασία των υφιστάμενων δέντρων, όσο και για τον πρόσθετο εμπλουτισμό του πρασίνου».

Κάτι βέβαια που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις αναφορές του Τμήματος Δασών και της Υπηρεσίας Περιβάλλοντος και βέβαια με το γεγονός ότι ο δήμος και ο εργολάβος οδηγούνται στα δικαστήρια.