Εχει δίκαιο ο Χάρης Γεωργιάδης ότι «η περίπτωση της Ιταλίας διαφέρει σημαντικά από της Κύπρου». Ισως να έχει δίκαιο και όσον αφορά τα στοιχεία που παραθέτει ότι, «τα καθαρά μη εξυπηρετούμενα δάνεια (αφαιρουμένων των προβλέψεων) ανέρχονται σε 12% του ΑΕΠ στην Ιταλία σε σχέση με 92,5% του ΑΕΠ στην Κύπρο». Επίσης, πολύ πιθανόν να έχει δίκαιο και για την αναφορά του ότι σε περίπτωση που δημιουργηθεί δημόσιο ταμείο για τη διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, η ΕΕ θα θέσει ως όρο η αγορά δανείων να γίνει σε τιμές αγοράς, με επακόλουθο οι τράπεζες να υποστούν ζημιές.
Βέβαια η Κύπρος δεν θέλει να γίνει Ιταλία, όπου περισσότερες από 75 χιλιάδες οικογένειες ζουν σε τροχόσπιτα, παράγκες, σκηνές και πρόχειρα καταλύματα. Κοινώς είναι άστεγοι. Αυτό φοβούνται τα κόμματα και εισηγούνται τη δημιουργία δημοσίου ταμείου, το οποίο απορρίπτει η Κυβέρνηση.
«Η περίπτωση της Ιταλίας διαφέρει σημαντικά από της Κύπρου» είπε ο Χ. Γεωργιάδης. Το ερώτημα -και ο φόβος συνάμα- είναι μέχρι πότε; Τι θα γίνει αν οι τράπεζες δεν τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους;
ΚΑΖ
Aκολουθήστε μας στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy
