Αναδείχθηκαν οι διαφωνίες

Eπωνύμως

Η διήμερη συνεδρία του Εθνικού Συμβουλίου για το Κυπριακό επιβεβαίωσε για ακόμη μια φορά τις διαφορετικές στρατηγικές και τακτικές μεταξύ των πολιτικών κομμάτων.

Υπάρχουν οι δυνάμεις, οι οποίες μπορεί να έχουν επιμέρους προσεγγίσεις και διαφορετικές τακτικές, αλλά στηρίζουν λύση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας, όπως αυτή περιγράφεται στα ψηφίσματα και στις αποφάσεις του ΟΗΕ, όπως επαναβεβαιώνεται σε συμφωνίες μεταξύ ελληνοκυπριακής και τουρκοκυπριακής πλευράς.

Υπάρχουν όμως και πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες είτε συγκαλυμμένα είτε ανοικτά απορρίπτουν ομοσπονδιακή λύση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας.

Υπάρχουν δυνάμεις που απορρίπτουν ακόμη και λύση ομοσπονδίας και τοποθετούνται αόριστα περί ευρωπαϊκών λύσεων χωρίς να λένε πώς θα το επιτύχουμε.

Στο απορριπτικό μέτωπο της δεξιάς και ακροδεξιάς υπάρχουν και δυνάμεις, οι οποίες ενδόμυχα προτιμούν λύση διχοτόμησης -τους ακούμε συχνά να λένε εκείνοι από εκεί και εμείς από εδώ.

Η έλλειψη συνέπειας και συνέχειας για την επιδιωκόμενη μορφή λύσης του Κυπριακού, όπως και οι παλινδρομήσεις, έχουν οδηγήσει το Κυπριακό σε οπισθοδρόμηση.

Υπενθυμίζουμε ότι με την εκλογή του αείμνηστου Γλ. Κληρίδη και την απομάκρυνση του Γ. Βασιλείου ενταφιάσθηκαν οι ιδέες Γκάλι, για να οδηγηθούμε σε πολιτικές ηφαιστειολογίας και «όλα στο τραπέζι».

Οδηγήθηκε το Κυπριακό σε επικίνδυνη εκτροπή και σε αδιέξοδα. Ελλειψη εθνικής υπευθυνότητας και συνέπειας είναι και η εγκατάλειψη από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη των σημαντικών συγκλίσεων Χριστόφια – Ταλάτ και Χριστόφια – Ερογλου, με αποτέλεσμα η τουρκική πλευρά να βρει την ευκαιρία και να θέσει απαράδεκτες διχοτομικές θέσεις στο τραπέζι, ενώ ακολούθησε η τουρκική προκλητικότητα με εκβιασμούς και απειλές στην κυπριακή ΑΟΖ που οδήγησαν στη διακοπή των συνομιλιών.

Η υφιστάμενη κατάσταση μας ανησυχεί πάρα πολύ. Επιβάλλεται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μετά τη διήμερη συνεδρία του Εθνικού Συμβουλίου να αναλάβει τις δικές του ιστορικές ευθύνες και να ακολουθήσει πολιτική στηριγμένη σε αρχές και όχι σε μικροκομματικές σκοπιμότητες.

Αξιολογώντας τις μακροχρόνιες προσπάθειες για λύση του Κυπριακού δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο μόνος δρόμος για να φθάσουμε σε λύση είναι να επιδείξουμε συνέπεια και συνέχεια. Η στασιμότητα και τα αδιέξοδα βολεύουν την πολιτική όλων εκείνων που επιθυμούν τη διχοτόμηση. Είμαστε εμείς που επειγόμαστε για λύση, γνωρίζουμε ότι ο δρόμος είναι δύσκολος, αλλά όχι και ανέφικτος. Δεν μπορούμε να βολευτούμε με την ντε φάκτο διχοτόμηση.