Αναγκαία η τροποποίηση του νόμου για τη βία στους αθλητικούς χώρους

Του Χρίστου Χριστόφια*

Με την έναρξη του ποδοσφαιρικού πρωταθλήµατος γίναµε επανειληµµένα µάρτυρες επεισοδίων εντός και εκτός γηπέδων. Είναι για να διερωτάται κανείς µέχρι πού µπορεί να φτάσει αυτή η ιστορία. ∆εν είναι υπερβολή να πιστεύει κάποιος ότι κινδυνεύει η σωµατική του ακεραιότητα παρακολουθώντας έναν ποδοσφαιρικό αγώνα. Όπως εξελίσσεται η κατάσταση, ελπίζουµε να µη θρηνήσουµε θύµατα.

Το φιάσκο της νοµοθεσίας για τη βία στους αθλητικούς χώρους παίρνει ολοένα και πιο µεγάλες διαστάσεις. Μια νοµοθεσία εξόχως κατασταλτική, την οποία ετοίµασε και έφερε στη Βουλή ο τότε Υπουργός Δικαιοσύνης Ιωνάς Νικολάου εκ µέρους της κυβέρνησης Αναστασιάδη – ∆ΗΣΥ. Μια νοµοθεσία την οποία καταψήφισε το ΑΚΕΛ στη Βουλή και η οποία παρέµεινε εν πολλοίς ανεφάρµοστη στην πράξη. Κι αυτό δεν είναι τυχαίο.

Στο επίκεντρο της φιλοσοφίας της νοµοθεσίας βρίσκεται η εξυπηρέτηση συγκεκριµένων ιδιωτικών συµφερόντων και όχι η ουσιαστική αντιµετώπιση του φαινοµένου. Συµφέροντα που έχουν να κάνουν µε εταιρείες λογισµικού για την κάρτα φιλάθλου, συστήµατα εγκατάστασης αντίστοιχης τεχνολογίας στα στάδια κ.α. Ενώ τα πλείστα στάδια µας είναι απαρχαιωµένα έως και ακατάλληλα και µετά βίας ανανεώνεται η άδεια λειτουργίας τους από την Αρχή Αδειοδότησης Σταδίων, συντηρείται µια νοµοθεσία που προϋποθέτει άρτια εξοπλισµένα γήπεδα, καταρτισµένο προσωπικό, µα πάνω από όλα άλλη κουλτούρα και νοοτροπία στο φίλαθλο κοινό. Στοιχεία τα οποία δεν έχουµε ακόµα στην Κύπρο.

Το θέµα είναι ότι εξακολουθούν να θυµατοποιούνται από τις αρµόδιες Αρχές οι πολλοί για τους λίγους που αρέσκονται στη βία και δηµιουργούν τα επεισόδια, αφού κάνουν τα στραβά µάτια και δίνουν χώρο στους λίγους, ιδιαίτερα συγκεκριµένης οµάδας του κατεστηµένου, να δηµιουργούν επεισόδια. Εξακολουθεί να παραβιάζεται η αρχή της αναλογικότητας, αφού για να αντιµετωπιστεί η συµπεριφορά των λίγων περιστέλλονται τα δικαιώµατα και οι ελευθερίες των πολλών. Εµµένουν σε έναν τροµονόµο ανεφάρµοστο, γιατί οι κυβερνώντες αντί να επενδύσουν στην πρόληψη, συνεχίζουν να έχουν σε ισχύ έναν κατασταλτικό νόµο που τον σχεδίασαν περισσότερο για να εξυπηρετηθούν συµφέροντα παρά για να αντιµετωπιστεί η βία στους αθλητικούς χώρους.

Χρειάζεται όσο ποτέ άλλοτε οι υγιείς φίλαθλοι να συνεχίσουµε να πιέζουµε να τροποποιηθεί αυτός ο νόµος. Να επενδύσουµε στην πρόληψη, στην αλλαγή κουλτούρας, στη βελτίωση των αθλητικών εγκαταστάσεων, στη διαφάνεια, στη δίκαιη αντιµετώπιση των ποδοσφαιρικών οµάδων εντός και εκτός γηπέδων.

Ως ΑΚΕΛ τα τελευταία χρόνια καταθέσαµε δηµόσια αρκετές φορές τις ενστάσεις και διαφωνίες µας µε σηµαντικά στοιχεία της εν λόγω νοµοθεσίας, τα οποία την καθιστούν τροµονόµο. Όµως προς το παρόν απευθυνόµαστε σε ώτα µη ακουόντων. Ακόµα και η πρόταση νόµου βουλευτή άλλου κόµµατος στάλθηκε στις ελληνικές καλένδες από το κυβερνών κόµµα. Πρόταση νόµου η οποία περιλαµβάνει αρκετά θετικά στοιχεία, έστω κι αν υπάρχουν και κάποια µε τα οποία διαφωνούµε. Μετά από µια πρώτη και µοναδική συζήτησή της στην Επιτροπή Νοµικών τον περασµένο Μάρτη, δεν ξανατέθηκε ποτέ στην ατζέντα της Επιτροπής. Βλέπετε, της Επιτροπής προεδρεύει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ∆ΗΣΥ. Τα συµπεράσµατα δικά σας…

* Βουλευτής Κερύνειας, µέλος της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ