Aναγνώστες επιλέγουν: Γραμμές του Σελίν και της Μάργκαρετ Άτγουντ

Γραμμές στον Ορίζοντα που επιλέγουν μέλη των Λεσχών Ανάγνωσης “Βιβλιοτρόπιο” και “Διά-λογος” αλλά και άλλοι αναγνώστες. Γραμμές που σε αυτή την έκδοση δεν προέρχονται από την κυπριακή λογοτεχνία, όπως γίνεται κάθε εβδομάδα, αλλά από την παγκόσμια λογοτεχνία. Επιλογές βιβλίων από αυτούς στους όποιους απευθύνονται, τους αναγνώστες. Βιβλία, προτάσεις όχι για το καλοκαίρι, όχι «καλοκαιρινά» βιβλία, ό,τι και να σημαίνει αυτό, αλλά βιβλία για όλο το χρόνο διότι πίσω από τις γραμμές των βιβλίων είναι ο κόσμος όλος και υπάρχουν ευτυχώς και αυτά και άλλα πολλά καλά βιβλία.

2 σελιδαΑ.Σελίν

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ

(μετάφραση: Σεσίλ Ιγγλέση Μαργέλλου)

Εστία, 2007

Θα ‘μουν ευχαριστημένος αν δεν είχα να ξαναγυρίσω ποτέ στη Ρανσύ. Με το που ‘φυγα από κει το ίδιο εκείνο πρωί, ξέχασα αμέσως σχεδόν τελείως τις συνηθισμένες μου σκοτούρες˙ ήταν τόσο βαθιά καταχωνιασμένες στη Ρανσύ που δεν μ΄ακολουθούσαν. Θα πέθαιναν ίσως οι σκοτούρες μου, εγκαταλελειμμένες, σαν τον Μπερπέρ, αν δεν γύριζα. Ηταν σκοτούρες προαστίου. Ωστόσο προ της οδoύ Βοναπάρτη, η σκέψη μου ξανάρθε, η λυπητερή. Κι όμως, είναι ένας δρόμος που μάλλον δίνει χαρά στον διαβάτη.

Λίγοι δρόμοι είναι τόσο εγκάρδιοι και κομψοί. Μα πλησιάζοντας τις αποβάθρες του Σηκουάνα μ’ έπιανε όσο να ‘ναι φόβος. Κλωθογύριζα. Δεν αποφάσιζα ακόμα να διασχίσω το ποτάμι. Δεν είμαστε όλοι Καίσαρες! Αντίπερα στην άλλη αποβάθρα, άρχιζαν τα βάσανά μου. Προτιμούσα να περιμένω λοιπόν στην αριστερή μεριά, ίσαμε τη νύχτα. Λίγες ακόμα ώρες ήλιου είναι ένα κάποιο κέρδος, έλεγα μέσα μου.

Το νερό ερχόταν να παφλάσει πλάι στους ψαράδες, και στάθηκα να τους χαζέψω. Πραγματικά, δεν βιαζόμουν ούτε εγώ, όχι περισσότερο από εκείνους. Hταν σαν να ‘χα φτάσει στη στιγμή, στην ηλικία ίσως, που ξέρεις πια καλά τι χάνεις κάθε ώρα που περνάει. Μα δεν έχεις ακόμη αποκτήσει το σθένος της φρόνησης, που χρειάζεται για να σταματήσεις μονομιάς στο δρόμο του χρόνου, κι άλλωστε, αν σταματούσες, δεν θα ‘ξερες τι να κάνεις δίχως αυτή την τρέλα να προχωράς, που σε κυριεύει και που τη θαυμάζεις απ’ την πρώτη νιότη σου. Είσαι ήδη λιγότερο περήφανος γι’ αυτή, για τη νιότη σου, δεν τολμάς ακόμη να ομολογήσεις δημοσίως πως ίσως να μην είναι παρά μόνον αυτό η νιότη σου, η βιάση να γεράσεις.

Ανακαλύπτεις τόση γελοιότητα σ’ όλο το γελοίο παρελθόν σου, τόση απάτη κι ευπιστία, που θα ‘θελες ίσως να πάψεις απότομα να ‘σαι νέος, θα ‘θελες να περιμένεις τη νιότη ν’ αποσπαστεί, να την περιμένεις να σε προσπεράσει, να την κοιτάς να φεύγει, να ξεμακραίνει, να δεις όλη της τη ματαιοδοξία, να βάλεις το δάχτυλο στο κενό της, να την κοιτάς να ξαναπερνάει πάλι από μπροστά σου κι έπειτα ν’ απέλθεις κι εσύ, να ‘σαι σίγουρος πως έφυγε για καλά η νιότη σου, και τότε ήσυχα, από μεριάς σου, εσύ μ΄εσένα, να ξαναπεράσεις σιγά σιγά απ’ την άλλη μεριά σου Χρόνου, για να δεις στ’ αλήθεια πώς είναι οι άνθρωποι και τα πράγματα.
(Επιλογή: Αντώνης Γεωργίου)

3 σελιδα βΜάργκαρετ Άτγουντ

ΣΥΝΟΜΙΛΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ 
(μετάφραση: Δημήτρης Γ. Στεφανάκης)

Ωκεανίδα, 2005

Για να καταγράψω τον κόσμο όπως είναι. Για να καταγράψω το παρελθόν προτού λησμονηθεί. Για να ανασκάψω το παρελθόν επειδή λησμονήθηκε. Για να ικανοποιήσω την επιθυμία μου για εκδίκηση. Επειδή ήξερα πως έπρεπε να συνεχίσω να γράφω, αλλιώς θα πέθαινα. Επειδή να γράφεις σημαίνει να αναλαμβάνεις ρίσκα, και μόνον έτσι γνωρίζουμε ότι είμαστε ζωντανοί. Να παράγω τάξη από το χάος. Για να τέρψω και να καθοδηγήσω. Για προσωπική ευχαρίστηση. Για να εκφραστώ καλαίσθητα. Για να δημιουργήσω έναν τέλειο κόσμο τέχνης.

Για να κατοπτρίσω τη Φύση. Για να κατοπτρίσω τον αναγνώστη. Για να φιλοτεχνήσω το πορτρέτο της κοινωνίας με τα δεινά της. Για να εκφράσω την ανέκφραστη ζωή των μαζών. Για να κατονομάσω το μέχρι τούδε ακατoνόμαστο. Για να υπερασπιστώ το ανθρώπινο πνεύμα και την ανθρώπινη τιμή και ακεραιότητα. Γιατί μισούσα την ιδέα να έχω μια συμβατική δουλειά. Για να πω κάτικαινούργιο. Για να φτιάξω κάτι καινούργιο. Για να δικαιολογήσω τις αποτυχίες μου στο σχολείο. Για να φανώ πιο ενδιαφέρουσα από ό,τι ήμουν στην πραγματικότητα. Για να διορθώσω τις ατέλειες της μίζερης παιδικής μου ηλικίας. Ως αντίδραση στους γονείς μου.

Γραφομανία. Ψυχαναγκαστική λογοδιάρροια. Γιατί εκεί με οδήγησε μια ανεξέλεγκτη δύναμη. Επειδή ήμουν δαιμονισμένη. Γιατί κάποιος άγγελος μού τα υπαγόρευε. Γιατί έπεσα στην αγκαλιά της Μούσας. Γιατί γονιμοποιήθηκα από τη Μούσα και αναγκάστηκα να κυοφορήσω ένα βιβλίο. Γιατί είχα συντροφιά βιβλία αντί για παιδιά. Για να υπηρετήσω την Τέχνη. Για να δικαιολογήσω τη συμπεριφορά του Θεού προς τον άνθρωπο. Για να εκτονώσω την αντικοινωνική μου συμπεριφορά για την οποία τιμωρήθηκα στην πραγματική μου ζωή. Για να γίνω μάστορας στην τέχνη μου, έτσι ώστε να μπορώ να παράγω κείμενα. Για να ανατρέψω τα καθιερωμένα. Για να δείξω πως ό,τι κι αν είναι, είναι σωστό. Για να πειραματιστώ με νέες μορφές αντίληψης. Για να δημιουργήσω ένα ψυχαγωγικό μπουντουάρ, έτσι ώστε ο αναγνώστης να μπορεί να μπει σε αυτό και να περάσει καλά. Γιατί η ιστορία στοίχειωνε μέσα μου και δεν με άφηνε στην ησυχία μου. Για να επιδιώξω να με κατανοήσει ο αναγνώστης και ο εαυτός μου. Για να τα βγάλω πέρα με την κατάθλιψη. Για τα παιδιά μου. Για να δημιουργήσω ένα όνομα που θα επιβιώσει και μετά το θάνατό μου. Για να υπερασπιστώ κάποια μειονότητα ή καταπιεσμένη τάξη. Για να μιλήσω γι’ αυτούς που δεν μπορούν να μιλήσουν για τον εαυτό τους. Για να καταγράψω διάφορες περιόδους που έζησα. Για να υμνήσω την πολυπλοκότητα της ζωής. Για να δοξάσω το Σύμπαν. Για να προνοήσω για την πιθανότητα της ελπίδας και της λύτρωσης. Για να επιστρέψω κάτι από αυτό που μου δόθηκε. Για να μιλήσω για του νεκρούς…

(Επιλογή: Σοφία Γεωργιάδη)

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy