Ανάλυση: Νέο εφιαλτικό αιματοκύλισμα στη Συρία

«Η επίθεση των ΗΠΑ και των συμμάχων τους έναντι της νόμιμης κυβέρνησης της Συρίας αποτελεί σίγουρα μια παράνομη πράξη που αντίκειται στον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ»

«Μια απευθείας σύρραξη μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας θα αποτελούσε πραγματοποίηση ενός από τους μεγαλύτερους εφιάλτες που ελλοχεύουν από την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, για μια άνευ προηγουμένου σε έκταση και διάρκεια σύγκρουση»

«Καλείται να δώσει απαντήσεις η κυβέρνηση Αναστασιάδη για το κατά πόσο η Κύπρος θα βάλει πλάτες για ακόμη ένα ιμπεριαλιστικό έγκλημα στη γειτονιά μας

Του Ηλία Δημητρίου*

Σίγουρα ο κυνισμός και η επιθετικότητα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού δεν είναι κάτι που τώρα πρωτογνωρίζουμε. Όμως αποτελεί γεγονός ότι με την εκλογή στην προεδρία του Τραμπ έχει εγκαινιαστεί μια άκρως επικίνδυνη πολιτική κουλτούρα χωρίς προηγούμενο όσον αφορά στον τρόπο διαχείρισης των διεθνών σχέσεων της χώρας αλλά και στα εσωτερικά ζητήματα της ίδιας της χώρας του όπου κρατά μια γενικότερη ακροδεξιά στάση. Επιπρόσθετα, στο πρόσωπο του Τραμπ αντικρίζουμε μια επικίνδυνη προσωπικότητα, έτσι που η λήψη αποφάσεων, ή έστω πολιτικών αντιδράσεων, γίνεται με ένα πρωτοφανές επιφανειακό και επιπόλαιο τρόπο τις πλείστες φορές, αγνοώντας πλήρως τις συνέπειες αυτών των δηλώσεων. Αυτό εξηγεί και το γεγονός ότι πολλές από τις δηλώσεις Τραμπ πολύ σύντομα μετά τη στιγμή που τις κάνει ανασκευάζονται.

Βέβαια, οι στρατηγικοί στόχοι των ΗΠΑ για τη Συρία δεν έχουν αλλάξει ποσώς από πριν. Η παρουσία τους στη Συρία συνεχίζεται με στόχο να επιβληθούν τα ιμπεριαλιστικά σχέδια αναδιάταξης της Μέσης Ανατολής και ελέγχου των ενεργειακών πηγών και αγωγών, στο πλαίσιο των οποίων περιλαμβάνεται η αποσταθεροποίηση και ο διαμελισμός της Συρίας. Συγκεκριμένα, οι ΗΠΑ και η Δύση αυτή τη στιγμή θέλουν να κερδίσουν όσα περισσότερα γίνεται στο πλαίσιο της αποτυχίας τους να εγκαταστήσουν φιλοδυτικό καθεστώς στη Συρία εδώ και 7 χρόνια. Από την αρχή του αντίκτυπου της «Αραβικής Άνοιξης» οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους στήριξαν ανοικτά την όποια αντιπολίτευση στον Άσαντ, ελπίζοντας σε ανατροπή του. Εξόπλισαν διάφορες τάσεις των αντικυβερνητικών, περιλαμβανομένου και του Ισλαμικού Κράτους. Το φονταμενταλιστικό θεριό έκτισε και πάνω στα ερείπια του αιματοκυλισμένου από την εισβολή των ΗΠΑ Ιράκ και τελικά εδραιώθηκε στα εδάφη δύο χωρών σκορπώντας τρομοκρατικές ενέργειες από τη Μ. Ανατολή μέχρι την Ευρώπη. Υπό αυτά τα δεδομένα, μόνο ο Άσαντ και οι Κούρδοι έμεναν να είναι οι ντόπιοι που θα μπορούσαν να ανατρέψουν το Ι.Κ., με τον καταλυτικό ρόλο βέβαια της Ρωσίας. Και ενόσω τώρα χάνει κατά κράτος το Ι.Κ. και πάλι οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους βρίσκονται ενώπιον του διλήμματος σε ποια χέρια θα αφήσουν τη Συρία, ενώ η Τουρκία καραδοκεί από τα βόρεια.

Σε αυτό το παιγνίδι εμπλέκονται επιπλέον και πιο έντονα η Γαλλία και το Ισραήλ, οι οποίοι φοβούνται την αύξηση επιρροής της Ρωσίας και του Ιράν στη Συρία. Την ίδια στιγμή τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Ρωσία προσπαθούν να εργαλειοποιήσουν την Τουρκία, αφήνοντάς την να επιτύχει τον έλεγχο της βόρειας παραμεθορίου στο Αφρίν που θα εμποδίζει ενδεχόμενη ενοποίηση των περιοχών που ελέγχει το YPG (Κούρδοι) στα βόρεια της χώρας.

Σε αυτό το επικίνδυνο παιγνίδι βέβαια που συνεχίζεται από το 2011 το ανθρώπινο κόστος για το λαό της χώρας είναι τεράστιο. Η επιπρόσθετη πιθανή χρήση χημικών όπλων έρχεται να επιβαρύνει περαιτέρω τις επιπτώσεις προς το λαό. Αν και δεν έχει ξεκαθαρίσει το αν έχουν όντως χρησιμοποιηθεί χημικά όπλα, και από ποιον έχουν χρησιμοποιηθεί, σίγουρα αυτό δεν αποτελεί την αιτία παρά μόνο την αφορμή των πολεμικών απειλών των ΗΠΑ. Εξάλλου, από ρωσικής πλευράς κατηγορούνται ως υπεύθυνα για τα χημικά όπλα τα «Λευκά κράνη» (την οργάνωση της CIA που δρα υπό κάλυψη στη Συρία) για το ότι έχουν σκηνοθετήσει την εν λόγω επίθεση.

Την ίδια στιγμή και η Βρετανία έχει εμπλακεί επιχειρησιακά και πολιτικά σε μια ευρείας κλίμακας σύρραξη, παρά τις έντονες εσωτερικές αντιδράσεις της αντιπολίτευσης των Εργατικών και όχι μόνο. Σύμφωνα με βρετανικά ΜΜΕ η χρήση των βρετανικών βάσεων τόσο στο Ακρωτήρι όσο και στη Δεκέλεια βοηθά στον άμεσο ανεφοδιασμό σε καύσιμα και πυρομαχικά σε αυτές τις επιχειρήσεις. Εξάλλου, η πιθανή χρήση των Βάσεων σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στη Μ. Ανατολή δεν αποτελεί κάτι το πρωτοφανές, αφού σε αντίστοιχες περιπτώσεις χρησιμοποιήθηκαν και στο παρελθόν.
Η επίθεση των ΗΠΑ και των συμμάχων τους έναντι της νόμιμης κυβέρνησης της Συρίας αποτελεί σίγουρα μια παράνομη πράξη που αντίκειται στον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ. Βέβαια, οι ιμπεριαλιστικές επιθέσεις, η παραβίαση της κυριαρχίας κρατών και η ανατροπή νόμιμων κυβερνήσεων από τις ΗΠΑ είναι μια πρακτική δεκαετιών. Επίσης, τα συνεχή ψέματα που χρησιμοποιήθηκαν ως προφάσεις για επιθέσεις σε χώρες και λαούς από τις ΗΠΑ είναι επίσης ιστορική πρακτική.

Το βέβαιο είναι ότι μια απευθείας σύρραξη μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας θα αποτελούσε πραγματοποίηση ενός από τους μεγαλύτερους εφιάλτες που ελλοχεύουν από την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, για μια άνευ προηγουμένου σε έκταση και διάρκεια σύγκρουση. Τέτοιο ενδεχόμενο θα μπορούσε να ήταν καταστροφικό και για τις δύο υπερδυνάμεις, γεγονός που συνυπολογίζεται από τους πιο ψύχραιμους παράγοντες της κάθε πλευράς. Στην ιστορία όμως δεν επικρατούν πάντα ούτε η ψυχραιμία ούτε η κοινή λογική.

Γι’ αυτό σημαντικό ρόλο έχουν να παίξουν τα φιλειρηνικά κινήματα και οι προοδευτικές δυνάμεις ανά τον κόσμο ορθώνοντας τη φωνή τους ενάντια σε ένα ακόμη κύκλο αιματοκυλίσματος στη Μ. Ανατολή. Με αυτές τις δυνάμεις τάσσεται και το ΑΚΕΛ στην Κύπρο, το οποίο αντέδρασε έντονα από την πρώτη στιγμή τόσο στο ενδεχόμενο νέας στρατιωτικής επίθεσης των ΗΠΑ όσο και στην εμπλοκή της Κύπρου σε αυτές τις εξελίξεις, ασκώντας έντονη κριτική ως προς τις κινήσεις της Κυπριακής κυβέρνησης.

Από τη μια ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος της Κύπρου αναφέρεται στο ότι η Κύπρος «δεν εμπλέκεται στους σχεδιασμούς ούτε υπάρχει κάποια ανάμειξη», όμως δεν δίνει καμιά εξήγηση για όσα λέγονται διεθνώς σε σχέση με τη χρήση των βρετανικών βάσεων και για το ότι ζητήθηκε η χρήση του εναερίου χώρου της Κύπρου για πιθανές επιδρομές της βρετανικής αεροπορίας. Δεν φαίνεται επίσης να είναι άσχετος ο απόπλους πολεμικού πλοίου των ΗΠΑ από τη Λάρνακα εξοπλισμένου με πυραύλους «Τόμαχοκ» πριν λίγες μέρες με τελικό προορισμό τη Συρία. Και εδώ ακριβώς καλείται να δώσει απαντήσεις η κυβέρνηση Αναστασιάδη για το κατά πόσο η Κύπρος θα βάλει πλάτες για ακόμη ένα ιμπεριαλιστικό έγκλημα στη γειτονιά μας.

* Μέλος Γραφείου Διεθνών Σχέσεων Κ.Ε. ΑΚΕΛ