Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας: Αργήσαμε πολύ για το όραμα του 2050

Αν το όραμα μας είναι μέχρι το 2050 η Κύπρος να λειτουργεί ως μια οικονομία που θα βασίζεται εξολοκλήρου σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας ή να έχει επιτύχει πλήρως όλους της τους στόχους για αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών τότε αργήσαμε, τονίζει ο Δρ. Αλέξανδρος Χαραλαμπίδης Αναπληρωτής Καθηγητής του Τμήματος Χημικών μηχανικών του ΤΕΠΑΚ.

Ο καθηγητής του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου επεξήγησε ότι μέχρι να συνταχθεί το σχετικό νομοθετικό πλαίσιο, να έρθουν στην Κύπρο λύσεις με νέες τεχνολογίες και μέχρι αυτές οι νέες τεχνολογίες να είναι στο στάδιο της εφαρμογής χρειάζεται πολύς χρόνος και τα 30 χρόνια μέχρι το 2050, που έθεσε ως χρονοδιάγραμμα για περιορισμό των ρύπων στο μηδέν η Κομισιόν δεν είναι πολύς.

Ο Δρ. Χαραλαμπίδης επεσήμανε ότι δεν μας παίρνει ο χρόνος να μην κάνουμε τίποτε ωστόσο από την άλλη δεν μπορεί να πει κάποιος ότι πλέον έχουν όλα καταστραφεί.
Σε παγκόσμιο επίπεδο ο κ. Χαραλαμπίδης επεσήμανε ότι δεν είναι τυχαία τα φαινόμενα που βλέπουμε διεθνώς με τις πλημμύρες αλλά και τους καύσωνες που έχουν ως συνεπακόλουθο τεράστιες πυρκαγιές και τόνισε ότι στο εγγύς μέλλον αυτά τα φαινόμενα δεν θα μειωθούν.
Μεγάλο ζήτημα είναι η μείωση των ρύπων παγκοσμίως. Σε παγκόσμιο επίπεδο ο κ. Χαραλαμπίδης εντοπίζει δύο σοβαρά προβλήματα που θα πρέπει να αντιμετωπιστούν. Η τιθάσευση των γιγάντων της Ασίας που παράγουν φθηνή πρώτη ύλη και προϊόντα και ο τρόπος λειτουργίας των μεγάλων βιομηχανιών, όπως τα εργοστάσια χάλυβα και σιδήρου.

Ως προς τη διαχείριση των ρυπογόνων βιομηχανιών της Ασίας, ανέφερε ότι η λύση μπορεί να βρεθεί με φορολογικά μέτρα. Σημειώνεται ότι ήδη η Κομισιόν επεξεργάζεται συγκεκριμένο μέτρο, το λεγόμενο CBΑM. Στην ουσία πρόκειται για ένα μέτρο που περιλαμβάνει την επιβολή φόρων σε προϊόντων που εισάγονται στην ΕΕ από τρίτες χώρες βάσει εκπομπών σε διοξείδιο του άνθρακα.
Ως προς τη λειτουργία των τεράστιων βιομηχανιών, ειδικά οι χαλυβουργίες, οι οποίες είναι τρομερά ενεργοβόρες, εκεί, τόνισε ο κ Χαραλαμπίδης, δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις και ως εκ τούτου μπαίνει στην εξίσωση ο σημαντικός ρόλος των Επενδυτικών Ταμείων που χρηματοδοτούν έρευνες για εξεύρεση λύσεων.
Αξίζει να πούμε ότι σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία που δημοσιοποίησε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός περιβάλλοντος, οι μεταφορές αντιπροσώπευαν μόνο το 25 % των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην ΕΕ το 2018. Οι εκπομπές του τομέα αυτού προέρχονται κυρίως από τις οδικές μεταφορές (72 %), ενώ οι θαλάσσιες και οι αεροπορικές μεταφορές αντιπροσωπεύουν το 14 % και το 13 % των εκπομπών αντίστοιχα και οι σιδηροδρομικές μεταφορές το 0,4 %.
Σε πολιτικό επίπεδο ο Δρ. Χαραλαμπίδης εξέφρασε την άποψη ότι από την ώρα που η ΕΕ εξελίχθηκε στην κινητήρια δύναμη στη διαχείριση των περιβαλλοντικών αλλαγών, σε αυτό το δρόμο θα ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι μεγάλοι παίκτες του διεθνούς πολιτικού γίγνεσθαι παρά το ότι «κλωτσούν» κατά την έκφρασή του.
Τόνισε ότι για να είμαστε έτοιμοι να καλύψουμε τους στόχους της Ένωσης για το 2050, τα λεφτά υπάρχουν, ωστόσο αυτό που πρέπει να γίνει, είπε, είναι να επανασχεδιαστεί από την αρχή ο τρόπος ζωής, που είναι, τόνισε, το δύσκολο κομμάτι.

Πρέπει, ανέφερε χαρακτηριστικά να σπάσουν αυγά, κάτι που είναι πολύ δύσκολο για μια κυβέρνηση η οποία καλείται να πει ΟΧΙ σε οργανωμένα σύνολα και να πάει ενάντια σε κατεστημένα.  Τόνισε παράλληλα ότι οι πόλεις πρέπει να ξανασχεδιαστούν με τρόπο ορθότερο έτσι ώστε και να μειωθεί η κυκλοφορία του ιδιωτικού αυτοκινήτου αλλά και να περιοριστούν οι αχρείαστες συνδέσεις δικτιών αποχέτευσης ύδρευσης ή ηλεκτρισμού. Το σημαντικό δεν είναι αν είναι αρκετοί ή όχι οι στόχοι της ΕΕ, τόνισε, αλλά το κατά πόσον θέλουμε ή όχι να τους καλύψουμε ως το 2050. Το ερώτημα είναι κατά πόσον το θέλουμε από οικονομικής και κοινωνικής πλευράς.

Αξίζει να σημειωθεί σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος για την ποιότητα του αέρα των ευρωπαϊκών πόλεων, οι τρεις πιο καθαρές πόλεις της Ευρώπης όσον αφορά την ποιότητα του αέρα ήταν οι: Umeå (Σουηδία), Tampere (Φινλανδία) και Funchal (Πορτογαλία). Οι τρεις πιο μολυσμένες πόλεις ήταν οι: Nowy Sacz (Πολωνία), Cremona (Ιταλία) και Slavonski Brod (Κροατία). Στο παρατηρητήριο περιελήφθηκαν από την Κύπρο η Λεμεσός –κατάταξη 221η με 13,3 μg  /m3-  και η Λευκωσία, -κατάταξη 226η 13,5 μg/m3  που τις εντάσσουν στην κατηγορία moderate δηλαδή μεσαία κατηγορία. Οι πόλεις κατατάσσονται, από την πιο καθαρή έως την πιο μολυσμένη, με βάση τα μέσα επίπεδα των λεπτόκοκκων αιωρούμενων σωματιδίων, όπως καταγράφηκαν το 2019 και 2020.