Αναθεματίζουν το πραξικόπημα και τιμούν τους πραξικοπηματίες!

Του
Κώστα Κατσώνη

Στις εκδηλώσεις καταδίκης του πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 1974, που ως γνωστόν οργανώθηκε από τη Χούντα των Αθηνών και την ΕΟΚΑ Β’, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Αρχιεπίσκοπος, οι υπουργοί, οι αρχηγοί των κομμάτων και γενικά όλοι όσοι μίλησαν σε μνημόσυνα και άλλες ανάλογες εκδηλώσεις, χρησιμοποίησαν σωρεία επιθέτων για τη μεγάλη προδοσία, που άνοιξε την κερκόπορτα στον Αττίλα.

Το πραξικόπημα χαρακτηρίζεται ως προδοτικό, παράνομο, εγκληματικό, επαίσχυντο, ανίερο ανοσιούργημα κ.τ.λ. Και με βάση την ελάχιστη κοινή λογική, όλα τα πιο πάνω επίθετα που αποδίδονται στο πραξικόπημα χαρακτηρίζουν και τους πραξικοπηματίες. Αφού το πραξικόπημα είναι προδοτικό, αυτοί που το διέπραξαν είναι προδότες. Κι εφόσον είναι παράνομο, εγκληματικό, επαίσχυντο, ανίερο κ.τ.λ., οι πραξικοπηματίες είναι εγκληματίες, παράνομοι (μη νομιμόφρονες, κατά τον Πρόεδρο), επαίσχυντοι, ανίεροι, ανοσιουργοί κ.τ.λ. Οπότε διερωτάται ο νουνεχής, δημοκράτης και νομοταγής πολίτης: Πώς γίνεται να καταδικάζουμε το πραξικόπημα και την ίδια ώρα να τιμούμε τους πραξικοπηματίες; Γιατί, όσο κι αν αρέσκονται κάποιοι να ωραιοποιούν ακόμα και τις πιο επαίσχυντες και τραγικές καταστάσεις, πραξικοπηματίες ήταν οι 19χρονοι καταδρομείς, ευρισκόμενοι σε διατεταγμένη υπηρεσία -όπως και οι Ελλαδίτες της ΕΛΔΥΚ, οι αξιωματικοί της Εθνοφρουράς και όλοι όσοι ένστολοι συμμετείχαν στη διοργάνωση του πραξικοπήματος.

Έστρεψαν τα όπλα ενάντια στην πατρίδα, με στόχο να ανατρέψουν τον εκλεγμένο Πρόεδρο Αρχιεπίσκοπο Μακάριο Γ’ και να καταλύσουν τη δημοκρατία. Ήταν συμμέτοχοι και συνεργοί σε ένα επαίσχυντο έγκλημα που ματοκύλισε το νησί μας και άνοιξε τις κερκόπορτες για να διαβούν ανενόχλητοι οι Αττίλες, να ρημάξουν, να σκοτώσουν, να βιάσουν και να μοιράσουν το πολύπαθο νησί μας στα δύο. Δεν συμμετείχαν σε μια άσκηση, δεν έπαιζαν με τα όπλα τους κανένα αθώο παιγνιδάκι, ούτε διέπραξαν απλά ένα λάθος, μικρό έστω ή μεγάλο, που διορθώνεται… Τρεις χιλιάδες νεκροί και αγνοούμενοι, διακόσιες χιλιάδες πρόσφυγες, αιχμάλωτοι, εγκλωβισμένοι, διαρπαγή των πλουτοπαραγωγικών μας πηγών, καταστροφή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και συνεχιζόμενη εδώ και 46 χρόνια τουρκική κατοχή του 36% των πατρογονικών μας εδαφών, είναι ο τραγικός απολογισμός του δίδυμου εγκλήματος, τις συνέπειες του οποίου βιώνουμε ίσαμε σήμερα.

Με ποια λογική και με ποιο ηθικό έρεισμα τιμούμε τους πεσόντες αντιστασιακούς, εκθειάζουμε τη θυσία και τον ηρωισμό τους κατά την προάσπιση της δημοκρατίας και πριν αλέκτορα φωνήσαι σπεύδουμε να αποδώσουμε τιμές πεσόντων και σ’ αυτούς που τους σκότωσαν; Γιατί περί αυτού πρόκειται. Αφού οι πλείστοι αντιστασιακοί σκοτώθηκαν κατά την προάσπιση του Προεδρικού, είναι λογικό να υποθέσουμε ότι κάποιοι από αυτούς σκοτώθηκαν από τους επιτιθέμενους πραξικοπηματίες, ανάμεσα στους οποίους περιλαμβάνονταν και οι 21 καταδρομείς. Ο Αρχιεπίσκοπος, ο Υπουργός Άμυνας, ο Αρχηγός της Εθνικής Φρουράς, ο πρόεδρος του κυβερνώντος ΔΗΣΥ, οι βουλευτές και οι εκπρόσωποι κομμάτων που τίμησαν τους πραξικοπηματίες καταδρομείς αντιλαμβάνονται άραγε την αντινομία του εγχειρήματός τους: Ποιο μήνυμα στέλνουν στα παιδιά, αλλά και στην ευρύτερη κυπριακή κοινωνία; Ας μην υποτιμούν κάποιοι τη νοημοσύνη του λαού κι ας μην ασελγούν στην Ιστορία. Είναι ντροπή και όνειδος!