“Ανατύπωση”, μια έκθεση Χαρακτικής

Ανατύπωση,  μια έκθεση Χαρακτική

Το Μουσείο Ζαμπέλα παρουσιάζει την έκθεση Χαρακτικής Ανατύπωση που θα διαρκέσει μέχρι τις 13 Ιανουαρίου 2018. Στην έκθεση παρουσιάζονται για πρώτη φορά μια επιλογή χαρακτικών της συλλογής του Μουσείου παράλληλα με νέα έργα οκτώ Κυπρίων χαρακτών. Από τη συλλογή παρουσιάζονται έργα των Ελλήνων χαρακτών Α. Τάσσου και Βάσως Κατράκη, όπως και του Έλληνα ζωγράφου Αλέξανδρου Αλεξανδράκη και των Κυπρίων Κώστα Αβερκίου, Ανδρέα Λαδόμματου και Χαμπή.

Οι συμμετέχοντες καλλιτέχνες που προσκλήθηκαν να δημιουργήσουν διάλογο με τα έργα της συλλογής είναι ουσιαστικά μια νέα γενιά κάτω των 37 ετών που εξελίσσει την τεχνική της χαρακτικής: Έβελυν Αναστασίου, Δέσποινα Θεοχάρους, Κυριάκος Θεοχάρους, Χαράλαμπος Μαργαρίτης, Ελένη Παναγίδου, Χριστίνα Συμεού, Μαριάννα Τσαγγαρού, Χρίστος Χατζηστυλιανού.

Όπως, μεταξύ άλλων, αναφέρει η Μαρίνα Χριστοδουλίδου, επιμελήτρια του Μουσείου:

«Όσον αφορά τους παλιούς χαράκτες αναπόφευκτα οι θεματικές ανταποκρίνονται στις χρονολογίες δημιουργίας, των οποίων τα έργα ανήκουν στη συλλογή και εκτίθενται για πρώτη φορά στο κοινό. Η οξυγραφία του Αλέξανδρου Αλεξανδράκη δημιουργήθηκε το 1940. Ακολουθούν στη συνέχεια έργα από τα τέλη της δεκαετίας του ‘60 από τους Βάσω Κατράκη και Α. Τάσσο. Από τον αυτοδίδακτο Κύπριο καλλιτέχνη Κώστα Αβερκίου παρουσιάζονται τρία χαρακτικά και μια μήτρα, 1970-1980, και τέλος αυτά του Χαμπή Τσαγγάρη και Ανδρέα Λαδόμματου μετά από το 1980.Από την άλλη έχουμε τους σύγχρονους χαράκτες οι οποίοι συμμετέχουν στην έκθεση με έργα που αντλούν έμπνευση από έργο των παλιών χαρακτών.

Οι διαφορές λοιπόν εναπόκεινται στο γεγονός ότι η δουλειά των σύγχρονων χαρακτών, έχοντας ως έναυσμα ένα παραδοσιακό χαρακτικό –οξυγραφία, λιθογραφία, ξυλογραφία κ.ο.κ.– εστίασαν στις έννοιες των θεματολογιών που παρουσιάζονται όπως επίσης και στην υλικότητα της κάθε τεχνοτροπίας. Στην έκθεση παρατηρεί κανείς για παράδειγμα μήτρα του Κώστα Αβερκίου να ενσωματώνεται σε οπτικοακουστική εγκατάσταση του Χαράλαμπου Μαργαρίτη, η οποία εισάγει στην προκειμένη το κινούμενο σχέδιο.

Θεωρώ ότι η χαρακτική εκτιμάται ιδιαίτερα λόγω της δημοτικότητας που αποπνέει και είναι σημαντικό που υπάρχουν και θεμελιώνονται υποδομές οι οποίες προωθούν την τεχνική. Η έκθεση προτείνει μια άλλη διάσταση από τη στιγμή που, ενώ σχεδόν όλα τα χαρακτικά της συλλογής του μουσείου αποτελούν παραδοσιακές εκτυπώσεις με μαύρο μελάνι, οι σύγχρονοι χαράκτες εισάγουν χρώμα, την ανάγλυφη εκτύπωση, το κινούμενο σχέδιο και το τρισδιάστατο».