Αναξιοκρατία και ρουσφέτι

Του Κώστα Α. Κωνσταντίνου

 

Την ώρα που η κοινωνία συνεχίζει να βρίσκεται κλειδωμένη στο «σπίτι» συνεπεία των αυστηρών μέτρων της πανδημίας κι ενώ όλοι ευελπιστούν σε κάτι καλύτερο εντός του 2021, ο πρωινός Τύπος φροντίζει, και καλά κάνει, να μας υπενθυμίζει το πόσο καλά ξέρουν οι κυβερνώντες να χειρίζονται τη λαϊκή ρήση «παλιά μου τέχνη κόσκινο».

Οι κυβερνώντες δείχνουν σε αδρές γραμμές ότι ξέρουν πολύ καλά να ιεραρχούν τις προτεραιότητές τους, στις οποίες εντάσσεται το φαινόμενο της ρουσφετολογίας. Έχοντας ως δείγμα τη δεκαετία 1993-2003, δεν περιμέναμε φυσικά το 2020 να το μάθουμε. Απλά ανά τακτά διαστήματα είτε τα «άπλυτα» βγαίνουν στη φόρα, είτε ακόμη και οι ίδιοι φροντίζουν να το επιβεβαιώνουν με δηλώσεις τους. Σύμφωνα με το χθεσινό δημοσίευμα της «Χαραυγής», βάσει πολιτικού σχεδιασμού, που τέθηκε επί τάπητος επί υπουργίας Σάββα Αγγελίδη, αποστρατεύτηκαν υψηλόβαθμοι αξιωματικοί για να γίνουν προαγωγές, έτσι ώστε να είναι έτοιμοι οι «δικοί τους ανθρώποι» για τη θέση του υπαρχηγού της Εθνικής Φρουράς.

Κι από την Άμυνα πάμε στο Κυπριακό Πρόγραμμα Επενδύσεων, το οποίο, κατά τα μόλις χθεσινά λεχθέντα του κυβερνητικού εκπροσώπου, προσέφερε στην οικονομία και ως εκ τούτου δεν πρέπει να τυγχάνει δαιμονοποίησης. Παρόμοια επιχειρηματολογία ακούσαμε και προ ημερών από τον εκπρόσωπο του ΔΗΣΥ.

Μάλιστα τότε ο εκπρόσωπος του κυβερνώντος κόμματος, προχωρώντας ένα βήμα πιο πέρα από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, μας είπε το αμίμητο ότι η έκδοση διαβατηρίων στους διευθυντές της επιχείρησης που ανέλαβε την ανάπτυξη του καζίνο τύπου Ριζόρτ στη Λεμεσό, θα έπρεπε να γίνει ακόμη κι αν το Κυπριακό Επενδυτικό Πρόγραμμα δεν υπήρχε.
Έπρεπε δηλαδή -όπως διαβάζω πίσω από τις λέξεις του εκπροσώπου του ΔΗΣΥ- να τους βολέψουμε τους ανθρώπους επειδή έφεραν στην Κύπρο μια επένδυση, η οποία έχει ως στόχο το τζογάρισμα νεόπλουτων τυχοδιωκτών. Με την ίδια λογική, ακόμα πόσους θα έπρεπε να βαφτίσουμε ως Κυπρίους, διερωτώμαι. Χώρια σε αυτά, οι προαγωγές και μεταθέσεις στην Αστυνομία και σε άλλα δημόσια αξιώματα.

Από το Υπουργείο Άμυνας μέχρι το Κυπριακό Επενδυτικό Πρόγραμμα και κατά τρόπον όχι «γενικό, αόριστο και ατεκμηρίωτο», αλλά συγκεκριμένο, ο οποιοσδήποτε μπορεί να διαπιστώσει ποιες είναι προτεραιότητες της κυβέρνησης Αναστασιάδη ΔΗΣΥ, η οποία κυριολεκτικά έχει «εργαλειοποιήσει» τις δυνάμεις που της προσφέρει η κρατική μηχανή στην υπηρεσία του βολέματος ημετέρων και εκατομμυριούχων. Κατά τα άλλα οι κυβερνώντες φροντίζουν να κουνούν το δάκτυλο σε όσους τους θυμίσουν τα έργα και ημέρες τους, επαναλαμβάνοντας την πρακτική της παρελθοντολογίας και του «φταίνε οι προηγούμενοι». Πάλι καλά που από τον περασμένο Οκτώβριο ακόμη περιμένουμε τις εξαγγελίες Αναστασιάδη για αντιμετώπιση των φαινομένων διαφθοράς.