Αναζητώντας αλήθειες κάτω από την κυπριακή γη (Pics)

Η εφημερίδα «Χαραυγή» ανοίγει ξανά το κεφάλαιο αγνοούμενοι και εκταφές της Διερευνητικής Επιτροπής

Του Δημήτρη Στρατή

Μια επίσκεψη στην «Άσπρη Μούττη» της οροσειράς του Πενταδακτύλου ξαναφέρνει ολοζώντανες τις σκηνές του πολέμου 

«Εντοπίζαμε τάφους όπου υπήρχαν δύο ή τρία άτομα μαζί και μόλις μερικά μέτρα πιο κάτω βρίσκαμε άλλο τάφο» 

Από τις μαρτυρίες των Ε/κ καταδρομέων που βρίσκονται εν ζωή υποδεικνύεται ότι κατά την οπισθοχώρησή τους δεν πήραν μαζί τους κανένα νεκρό ή τραυματία

Παλιά πολυβολεία, αρβύλες στρατιωτών που πέρασαν σαράντα τρία χρόνια πριν από εκεί, κάλυκες σφαιρών και μια ατέλειωτη ηρεμία που νομίζεις ότι θα σπάσει από στιγμή σε στιγμή από τις ριπές των όπλων. Μια επίσκεψη στην «Άσπρη Μούττη» της οροσειράς του Πενταδακτύλου ξαναφέρνει ολοζώντανες τις σκηνές του πολέμου.

Στο σημείο αυτό μάς οδήγησαν οι άνθρωποι της Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων, αφού η «Χαραυγή» ανοίγει το φάκελο της ανοικτής πληγής των αγνοουμένων, ανακαλύπτοντας πολλά άγνωστα σημεία για το δύσκολο έργο των ερευνητών. Καταλαβαίνουμε, ακόμα, με την επίσκεψή μας στο Ανθρωπολογικό Εργαστήρι της ΔΕΑ γιατί η παραμικρή πληροφορία ή ένα προσωπικό αντικείμενο έχει τεράστια αξία γι’ αυτούς που περιμένουν.

Σαράντα τρία χρόνια μετά την εισβολή μια ομάδα από δύο Ε/κ και τέσσερις Τ/κ αρχαιολόγους και εργάτες της ΔΕΑ ανεβαίνει καθημερινά το ίδιο βουνό εδώ και περίπου δύο εβδομάδες, σε μια προσπάθεια να βρεθούν αυτοί έμειναν πίσω και δεν επέστρεψαν ποτέ στις οικογένειές τους.

Περίπου 700 μέτρα πάνω από τη θάλασσα αναπνέει κανείς αέρα καθαρό. Από την «Άσπρη Μούττη» μπορείς να διακρίνεις την οροσειρά του Τροόδους, το Δίκωμο και άλλα χωριά. Στη μια πλευρά είναι ο Άγιος Ιλαρίωνας, πίσω είναι το πέρασμα της Αγύρτας που πάει προς την Κερύνεια. Από την άλλη πλευρά του βουνού, σε μέρες χωρίς ομίχλη, μπορεί κανείς να δει μέχρι και τα παράλια της Τουρκίας.

Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι εργαζόμενοι της ΔΕΑ σκάβουν καθημερινά, εκπληρώνοντας μια ιστορική αποστολή που θα έπρεπε να είχε ξεκινήσει χρόνια πριν. Κάτω από τα χώματα της Κύπρου φέρνουν στο φως δολοφονίες τυφλού μίσους, εκτελέσεις των δύο εθνικισμών, ηρωικές πράξεις, την προδοσία, συγκλονιστικές ιστορίες. Συμβάλλουν στην ανάγκη της συμφιλίωσης Ε/κ και Τ/κ μέσα από την αποκάλυψη της αλήθειας, ώστε να μην επαναληφθούν τα λάθη του παρελθόντος.

Το ιστορικό πλαίσιο για τη μάχη

Το συγκεκριμένο ύψωμα θεωρήθηκε ένα στρατηγικό σημείο και γι’ αυτό είχε καταληφθεί από τον τουρκικό στρατό. Η 32η Μοίρα καταδρομών είναι μια από αυτές που είχαν αξιοποιηθεί για την εκτέλεση του πραξικοπήματος στις 15 Ιουλίου. Η Μοίρα στάλθηκε στις 20 Ιουλίου, μέρα της εισβολής, να καταλάβει την «Άσπρη Μούττη», με σκοπό να καθυστερήσει η προέλαση του τουρκικού στρατού. Από τις μάχες που έγιναν κάποιοι έχασαν τη ζωή τους. Από τις μαρτυρίες καταδρομών, στις οποίες έχουμε ανατρέξει, παρά το γεγονός ότι είχε γίνει κατορθωτή η κατάληψη του υψώματος σε μεγάλο βαθμό, σε κάποια φάση διατάχθηκε οπισθοχώρηση. Από τις μαρτυρίες των Ε/κ καταδρομέων που βρίσκονται εν ζωή υποδεικνύεται ότι κατά την οπισθοχώρησή τους δεν πήραν μαζί τους κανένα νεκρό ή τραυματία.

Δεκαετίες μετά βρέθηκε ένα οστό

Πολλές δεκαετίες μετά βρέθηκε στην επιφάνεια του εδάφους ένα οστό το οποίο έχει ταυτοποιηθεί, όπως πληροφορούμαστε.

Ο Φρίξος Μάρκου, αρχαιολόγος της ομάδας που μας ξενάγησε στην τοποθεσία, μας ενημερώνει ότι έχουν υποδειχθεί συγκεκριμένα σημεία από μαρτυρίες στα οποία γίνονται οι ανασκαφές. Μαρτυρίες έδωσαν τόσο Ε/κ καταδρομείς αλλά και Τ/κ στρατιώτες για σημεία που θυμούνται να είχαν δει τις μέρες εκείνες νεκρούς και τραυματίες του πολέμου.

Οι ερευνητές της ΔΕΑ έχουν εντοπίσει τις συντεταγμένες κάθε σημείου που έχει υποδειχθεί από τις μαρτυρίες. Η περιοχή έχει χαρτογραφηθεί και έχει καταγραφεί το σημείο όπου έχει εντοπιστεί το οστό. Έχουν καταγραφεί επίσης τα πολυβολεία, τα οποία στέκουν ακόμα, καθώς είχαν κτιστεί με τσιμέντο.

Εξετάζονται διάφορα σενάρια

Οι ερευνητές της ΔΕΑ, τη δεδομένη στιγμή, εξετάζουν διάφορα σενάρια για τον εντοπισμό τεσσάρων αγνοουμένων. Υπήρξαν περιπτώσεις σε άλλες εκταφές όπου ζώα μετακίνησαν οστά, κάτι που δυσχεραίνει τον εντοπισμό τους. Σημειώνεται ότι στο ύψωμα της «Άσπρης Μούττης» υπάρχουν και βαθιές σπηλιές και συνεπώς εξετάζεται και το ενδεχόμενο να έχουν ριχθεί οι αγνοούμενοι στο εσωτερικό τους. Σε μια τέτοια περίπτωση θα χρειαστεί ένας ειδικός εξοπλισμός για να κατέβει κανείς στο εσωτερικό των σπηλαίων, αλλά και οι απαραίτητες ακαδημαϊκές γνώσεις για την έρευνα.

H ομάδα που προβαίνει σε ανασκαφές στα πλαίσια των εργασιών της ΔΕΑ, αναφέρει ο κ. Φρίξος Μάρκου, όπως και οι υπόλοιπες, έχει την ευθύνη της καθημερινής καταγραφής της εξέλιξης της ανασκαφής. Επί καθημερινής βάσης συντάσσεται μια έκθεση από τον υπεύθυνο καταγραφέα, η οποία μεταφέρεται στη βάση δεδομένων της ΔΕΑ. Σημειώνεται ότι ανασκαφές έχουν ήδη πραγματοποιηθεί σε διάφορα σημεία, ξεκινώντας από το κάτω μέρος της πλαγιάς της «Άσπρης Μούττης».

Σε διπλανή πλαγιά έχουν ήδη εντοπιστεί άλλοι 11 Ε/κ στρατιώτες που όπως φαίνεται έπεσαν στη μάχη και παρέμειναν στο σημείο άθαφτοι. Στις περιπτώσεις όπου οστά εντοπίζονται στην επιφάνεια της γης, είναι δύσκολο να διατηρηθούν σε καλή κατάσταση μετά από τέσσερις δεκαετίες. Στη συγκεκριμένη περίπτωση τα οστά που έχουν εντοπιστεί κατά κύριο λόγο είναι αυτά που είχαν βρεθεί κάτω από πέτρες, όπως μας εξήγησαν οι αρχαιολόγοι.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

 

Σφαίρες, κουμπιά και κονσέρβες φαγητού

Κατά την παρουσία μας στο χώρο οι εργαζόμενοι της ΔΕΑ προχώρησαν σε ανασκαφές, εντοπίζοντας, όπως και κάθε μέρα, σφαίρες, κουμπιά, κονσέρβες φαγητού και άλλα προσωπικά αντικείμενα των στρατιωτών.

«Το πιο συγκλονιστικό είναι να βρίσκει κανείς οστά μικρών παιδιών»

Ο Γιάννης Φιλίππου, που προβαίνει σε εκταφές για τη ΔΕΑ τα τελευταία οκτώ χρόνια, εκμυστηρεύεται στη «Χαραυγή» ότι η πιο συγκλονιστική εμπειρία για τον ίδιο ήταν οι εκταφές στο χωριό Μάραθα, όπου η ΔΕΑ προχώρησε σε εκταφές 89 Τ/κ που δολοφονήθηκαν από Ε/κ εθνικιστές από τα χωρά Σανταλάρι και Μάραθα τον Αύγουστο του 1974. «Το πιο συγκλονιστικό είναι να βρίσκει κανείς οστά μικρών παιδιών τόσα χρόνια μετά», ανέφερε χαρακτηριστικά. Σημειώνεται ότι εκκρεμούν ακόμα οι εκταφές στο γειτονικό χωριό Αλόα, όπου εκτελέστηκαν άλλα 39 άτομα. Οι εργασίες αυτές αναμένεται να γίνουν εντός του 2018.

Άνθρωποι βρέθηκαν δεμένοι πισθάγκωνα

Ο Φρίξος Μάρκου εκμυστηρεύεται ότι συνταρακτική εμπειρία ήταν για τον ίδιο οι ανασκαφές στις Μάντρες το 2013, όπου το 1963 έγιναν εκτελέσεις Ε/κ από τους Τ/κ εθνικιστές της ΤΜΤ. «Οι άνθρωποι είχαν δεμένα τα χέρια πισθάγκωνα αλλά και τα μάτια τους και έτσι τους βρίσκαμε», θυμάται. «Εντοπίζαμε τάφους όπου υπήρχαν δύο ή τρία άτομα μαζί και μόλις μερικά μέτρα πιο κάτω βρίσκαμε άλλο τάφο», σημειώνει.

Μια ομάδα προβαίνει σε εκταφές στην Άλασσα

Στις κατεχόμενες περιοχές εκτελούν εργασίες εννέα ομάδες αρχαιολόγων και εργατών της ΔΕΑ. Άλλη μια ομάδα προβαίνει σε έρευνες αυτή την περίοδο στις ελεύθερες περιοχές και συγκεκριμένα στην περιοχή του χωριού Άλασσα στην επαρχία Λεμεσού, όπου γίνονται εκταφές Τ/κ που εκτελέστηκαν το 1974 ως αντίποινα.

Κάποιοι από τους συγγενείς, όπως μας εξήγησαν οι άνθρωποι που εργάζονται για τη ΔΕΑ, δικαιολογημένα έχουν αρκετά παράπονα διότι αναμένουν αποτέλεσμα από τις εργασίες. Άλλωστε αναμένουν εδώ και δεκαετίες ένα νέο για τους δικούς τους ανθρώπους. Υπάρχουν ωστόσο πρακτικές δυσκολίες, οι οποίες γίνεται προσπάθεια να ξεπεραστούν.

Ανθρωπολογικό Εργαστήρι: Συναρμολογώντας οστά για μια ιερή αποστολή 

Η «Χ» επισκέφθηκε το Ανθρωπολογικό Εργαστήρι της ΔΕΑ και συνομίλησε με τη συντονίστρια του Εργαστηρίου από μέρους της ελληνοκυπριακής πλευράς, κ. Θεοδώρα Ελευθερίου. Αυτό που αντιλαμβάνεται κανείς από την επίσκεψή του στο χώρο του Εργαστηρίου είναι η μεγάλη προσπάθεια που καταβάλλεται από όσους εργάζονται, αλλά και πόσο μεγάλη σημασία έχει ο εντοπισμός και συναρμολόγηση των οστών αγνοουμένων τόσες δεκαετίες μετά. Η «ιερή αποστολή» αυτή περιλαμβάνει μια μεγάλη διαδικασία χρόνων, η οποία δεν είναι γνωστή σε πολλούς.

Το Ανθρωπολογικό Εργαστήρι, εξηγεί η κ. Ελευθερίου, είναι ο χώρος όπου παραλαμβάνονται τα οστά των Ε/κ και Τ/κ αγνοουμένων που εντοπίζονται. Ο ρόλος των ανθρωπολόγων του εργαστηρίου είναι να παραλάβουν τα οστά, μαζί με τις εκθέσεις από τις ομάδες ανασκαφών, ώστε να καταλήξουν στην ταυτοποίησή τους. Σε πρώτη φάση τα οστά καθαρίζονται, αφού εντοπίζονται δεκαετίες μετά και αρκετά απ’ αυτά ήταν εκτεθειμένα στον ήλιο. Γίνεται ακόμα μια καταγραφή των οστών που έχουν εντοπιστεί. Υπάρχουν κατά γενική ομολογία δύο είδη οστών: α) αυτά που εντοπίζονται σε μαζικούς τάφους, οι οποίοι δεν έχουν αναπαραχθεί και άρα οι σκελετοί εντοπίζονται ως είχαν και β) τα οστά που έχουν διαταραχθεί είτε λόγω περιβαλλοντικών αιτιών είτε γιατί έχουν μετακινηθεί εσκεμμένα οι σοροί από αυτούς που έκαναν τις εκτελέσεις, με σκοπό να μην εντοπιστούν.

Κάποιες από τις περιπτώσεις που εξετάζει αυτή τη στιγμή η ΔΕΑ αφορούν τάφους που έχουν υποστεί διαταραχή. Σε αυτές τις περιπτώσεις , όπως μας εξήγησε η συντονίστρια του Εργαστηρίου, τα οστά είναι ανάμικτα και συνεπώς πρέπει να γίνει μια ολόκληρη διαδικασία για να καταγραφεί και ο αριθμός των ατόμων που έχουν εντοπιστεί. Για παράδειγμα, εάν έχουν εντοπιστεί σε μια περιοχή έξι βραχιόνια, αφορούν τουλάχιστον έξι άτομα. Σε περιπτώσεις όπου η ταφή έχει διαταραχθεί όμως, μπορούν να χαθούν μέχρι και τα μισά οστά. Μέσω ανθρωπολογικών μεθόδων γίνονται και οι συνδέσεις οστών που ανήκουν στο ίδιο άτομο, αναφέρει η κ. Ελευθερίου.

Πώς ξεκινά να εντοπίζεται το προφίλ ενός αγνοουμένου

Τεμάχια των οστών αποστέλλονται σε εργαστήρι γενετικής στη Βιρτζίνια της Αμερικής για να γίνουν οι απαραίτητες γενετικές αναλύσεις DNA. Μπορεί μέσω των αναλύσεων αυτών να εξεταστεί επίσης ποια οστά ανήκουν σε κάθε άτομο. Τα αποτελέσματα αυτά αποστέλλονται στο Ανθρωπολογικό Εργαστήρι της ΔΕΑ, σε πρώτο στάδιο, ώστε να ξεκινήσει να εντοπίζεται το προφίλ του κάθε αγνοούμενου, ενώ ξεκινούν να συνδέονται παράλληλα και τα οστά που ανήκουν στο ίδιο άτομο. Η ταυτοποίηση γίνεται με το DNA που έχουν παραχωρήσει οι συγγενείς εκάστου αγνοουμένου.

Σημειώνεται ότι η ταυτοποίηση ενός ατόμου δεν γίνεται μόνο μέσω των γενετικών αναλύσεων. Αφού γίνει η ταυτοποίηση και υποδειχθεί ένα όνομα αγνοουμένου προσώπου, στη συνέχεια εξετάζονται πληροφορίες που έχουν δοθεί από την οικογένεια γύρω από το προφίλ του ατόμου (ηλικία, χαρακτηριστικά).

Το DNA δεν είναι αρκετό

Υπάρχουν περιπτώσεις, αναφέρει η Θεοδώρα Ελευθερίου, όπου οι εξετάσεις DNA δεν είναι αρκετές, ειδικά σε περιπτώσεις αδελφών, για παράδειγμα, που έχουν τους ίδιους γονείς. Στις περιπτώσεις αυτές εξετάζεται το βιολογικό προφίλ, ώστε να υποδειχθεί σε ποιο από τ’ αδέλφια ανήκουν τα οστά. Υπάρχουν ακόμα περιπτώσεις που οι γονείς των ατόμων έχουν φύγει από τη ζωή και συνεπώς δεν είναι τόσο καλά τα γενετικά στοιχεία. Ακόμα σε άλλες περιπτώσεις το DNA έχουν δώσει μακρινοί συγγενείς. Για το λόγο αυτό χρειάζεται η εξέταση του βιολογικού προφίλ των ατόμων που γίνεται από τους ανθρωπολόγους.

Για τον μαζικό τάφο στη Μάραθα θα χρειαστούν χρόνια

Χαρακτηριστικό παράδειγμα μαζικού τάφου, όπως ανέφερε η συντονίστρια του Εργαστηρίου, είναι αυτός στη Μάραθα, όπου εντοπίστηκαν 89 Τ/κ. Στην περίπτωση αυτή θα χρειαστεί αρκετός χρόνος, ίσως και χρόνια, για να ταυτοποιηθούν όλοι, καθώς υπάρχουν πάρα πολλοί συγγενείς και συνεπώς υπάρχει δυσκολία για ταυτοποιήσεις μέσω DNA.

Βρέθηκαν στην ίδια θέση

Στις περιπτώσεις όπου η ταφή που δεν έχει διαταραχθεί και εντοπίζονται ολοκληρωμένοι σκελετοί, οι οποίοι ήταν στην ακριβώς ίδια στάση που είχαν τοποθετηθεί δεκαετίες πριν, το βιολογικό προφίλ των ατόμων εξετάζεται μέσω ειδικής ανάλυσης. Εξετάζεται αν τα οστά ανήκουν σε άντρα ή γυναίκα, η ηλικία τους πριν το περιστατικό του θανάτου, ενώ μέσω μετρήσεων εξετάζεται και το ύψος των ατόμων. Εξετάζονται ακόμα τα δόντια, καθώς αποτελούν σημείο αναφοράς για την ταυτοποίηση. Επίσης εξετάζονται παθολογίες των ατόμων όταν ήταν εν ζωή, καθώς και πιθανά παλιά χτυπήματα. Ακόμα οι δικανικοί ανθρωπολόγοι εξετάζουν το σημείο του τραύματος στα οστά, το οποίο προκάλεσε το θάνατο των ατόμων. Μας έδειξαν για παράδειγμα κρανίο ατόμου που είχε δεχθεί τραύμα στο κεφάλι από σφαίρα.

Οι κύριες δυσκολίες των επιστημόνων

Οι μεγάλες δυσκολίες των επιστημόνων αφορούν κυρίως περιπτώσεις οστών που έχουν παραμείνει στο πεδίο της μάχης για δεκαετίες και συνεπώς είναι εκτεθειμένα στον ήλιο και τη βροχή. Τα οστά αυτά καταστρέφονται με την παρέλευση του χρόνου και συνεπώς υπάρχει δυσκολία στον εντοπισμό DNA.

Υπάρχουν ακόμα υποθέσεις που παραμένουν ανοικτές στο Ανθρωπολογικό Εργαστήρι, επειδή βρέθηκαν μόνο μερικά οστά μερίδας αγνοουμένων, ενώ αναμενόταν από τις πληροφορίες των ερευνητών να βρεθούν οστά περισσότερων ατόμων.

Για τις περιπτώσεις όπου εντοπίζονται μόνο μερικά οστά και η δυνατότητα εξεύρεσης περισσότερων εξασθενεί, ο τελικός λόγος ανήκει στην οικογένεια για το κατά πόσο θα γίνει η τελική παράδοση για ταυτοποίηση και την ταφή. Σε κάθε περίπτωση για να κλείσει οριστικά μια υπόθεση χρειάζονται πολλά χρόνια. Η ΔΕΑ ενημερώνει ανά πάσα στιγμή τις οικογένειες των αγνοουμένων για κάθε εξέλιξη, ώστε να γνωρίζουν για τις τύχες των δικών τους ανθρώπων.

Η «συνάντηση συμφιλίωσης»

Όταν η ΔΕΑ καταλήξει στην ταυτοποίηση του ατόμου και κριθεί ότι όλα τα στοιχεία συνάδουν, τότε γίνεται από την ομάδα των επιστημόνων ανθρωπολόγων με τους συγγενείς του αγνοουμένου η απαραίτητη «συνάντηση συμφιλίωσης» όπως ονομάζεται. Η μέρα εκείνη θεωρείται και η μέρα της ταυτοποίησης του αγνοουμένου.

aspri moutti 2

Ένα πουκάμισο έχει τεράστια αξία

Υπάρχουν περιπτώσεις ακόμα όπου μπορούν να εντοπιστούν προσωπικά αντικείμενα. Πιο χαρακτηριστικά είναι τα δακτυλίδια αρραβώνων ή γάμου, στα οποία αναγράφονται ονόματα. Σε κάποιες περιπτώσεις τα δακτυλίδια αρραβώνων έχουν εντοπιστεί στο χέρι, όπως ήταν δηλαδή πριν το περιστατικό του θανάτου. Υπάρχουν ακόμα περιπτώσεις που έχουν εντοπιστεί χρυσά δόντια ή άλλα προσωπικά αντικείμενα. Σπάνια οι ερευνητές της ΔΕΑ εντοπίζουν στρατιωτικές ταυτότητες, όπως μας ενημέρωσαν. Πιο χαρακτηριστική περίπτωση συγκίνησης που θυμάται η Θεοδώρα Ελευθερίου είναι η παράδοση ενός πουκάμισου. Υποδεικνύει ότι ένα προσωπικό αντικείμενο ή ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό (π.χ. ένα σπασμένο χέρι), αποτελεί συνήθως το πιο πειστικό τεκμήριο για τους συγγενείς των αγνοουμένων ότι πρόκειται για τους δικούς τους ανθρώπους.

Νέα έκκληση για όσους ξέρουν να δώσουν στοιχεία

Το Ανθρωπολογικό Εργαστήρι για τους αγνοούμενους πολύ πρόσφατα έκλεισε μια υπόθεση ταφής 90 ατόμων. Συνολικά φέτος πραγματοποιήθηκαν 108 ταυτοποιήσεις. Σημειώνεται ακόμα ότι αυτή τη στιγμή αναμένονται ταυτοποιήσεις από αναλύσεις DNA στο Εργαστήρι στην Αμερική άλλων 130 υποθέσεων. Με βάση τα πρόσφατα στοιχεία της ΔΕΑ (μέχρι 30 Νοεμβρίου 2017), ο συνολικός αριθμός των αγνοουμένων ανέρχεται στους 2.002 (1.510 Ε/κ και 492 Τ/κ). Από αυτούς έχουν ταυτοποιηθεί μέχρι στιγμής 637 Ε/κ και αγνοούνται άλλοι 873. Σε ό,τι αφορά τους Τ/κ αγνοούμενους έχουν ταυτοποιηθεί 210 και αγνοούνται άλλοι 282. Με την παρέλευση του χρόνου, ωστόσο, η διαδικασία εξεύρεσης αγνοουμένων καθίσταται πιο δύσκολη, κυρίως λόγω έλλειψης πληροφοριών. Με τα χρόνια, όπως υπέδειξαν οι ερευνητές, οι πληροφορίες λιγοστεύουν. Χαρακτηριστικό είναι το φετινό παράδειγμα, όπου μόλις μερικές δεκάδες νέες υποθέσεις έχουν ανοίξει.

Γι’ αυτό ακριβώς το λόγο η ΔΕΑ προβαίνει σε διαδικτυακή εκστρατεία και έκκληση προς όλους. Στόχος είναι να βρεθούν και να μιλήσουν οι λιγοστοί άνθρωποι που ξέρουν πληροφορίες και είναι εν ζωή ή ακόμα να δώσουν πληροφορίες νεότεροι άνθρωποι που έτυχε ν’ ακούσουν πληροφορίες από μεγαλύτερους συγγενείς τους.

Σημειώνεται ότι στο κομμάτι της συνεργασίας οι Ε/κ και Τ/κ ερευνητές, αρχαιολόγοι, ανθρωπολόγοι και γενετιστές δεν έχουν αντιμετωπίσει κάποιο πρόβλημα, όπως μας ανέφεραν. Πέραν της Θεοδώρας Ελευθερίου, συντονίστρια από την τ/κ πλευρά είναι η κ. Στεντς Ενγκίν. Στο Εργαστήρι εργάζονται δύο ομάδες έξι ανθρωπολόγων, οι οποίοι ασχολούνται με διαφορετικές υποθέσεις. Συνολικά στο Ανθρωπολογικό Εργαστήρι μαζί με τους αρχαιολόγους, τους γενετιστές, τη συντονίστρια ταυτοποιήσεων και το τεχνικό προσωπικό εργάζονται περίπου 20 άτομα.

 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy