Αναζητούνται λύσεις για το κυκλοφοριακό

Του Χριστάκη Σκουφάρη*

Πάνω κάτω εντός της Λευκωσίας έχουμε περίπου τους ίδιους δρόμους που είχαμε πριν δέκα ή τριάντα χρόνια. Δεν έχουμε όμως τον ίδιο αριθμό οχημάτων. Αυτό έχει δημιουργήσει μια ανυπόφορη κατάσταση με την κυκλοφορία. Όση ώρα χρειάζεσαι να πας από τη Λευκωσία στη Λάρνακα, την ίδια, ίσως και περισσότερη, χρειάζεται και για να πας από το σπίτι σου στη δουλειά μέσα στην πόλη. Κι αν αυτό παλαιότερα συνέβαινε σε κάποιες ώρες αιχμής, τώρα συμβαίνει σχεδόν σε όλες τις ώρες.

Αν τύχει δε να εκτελούνται έργα σε κάποιο σημείο ή να έχει συμβεί κάποιο ατύχημα, τότε βλαστημάς την ώρα που αποφάσισες να πας με αυτοκίνητο στη δουλειά σου. Να χρησιμοποιήσεις λεωφορείο ή άλλο μέσο μεταφοράς δεν είναι δυστυχώς εφικτό, γιατί δεν υπάρχουν γραμμές που να σε εξυπηρετούν και για να πας από το ένα σημείο στο άλλο θα πρέπει να αλλάξεις δύο τουλάχιστον λεωφορεία και για μια διαδρομή 10 λεπτών θα χρειαστείς μια ώρα.

Έγιναν κατά καιρούς διάφορες προσπάθειες για άμβλυνση του προβλήματος της κυκλοφοριακής συμφόρησης, όπως η αλλαγή των ωραρίων εργασίας και η κλιμακωτή προσέλευση και αποχώρηση των δημοσίων υπαλλήλων στις εργασίες τους, καθώς και η βελτίωση των μεταφορών με λεωφορείο που όμως ελάχιστα έως ανεπαίσθητα πρόσφεραν στη βελτίωση της κατάστασης. Και πες για χάρη συζήτησης ότι κατάφερες να φτάσεις με το αυτοκίνητό σου στο χώρο που θέλεις να πας.

Αν είσαι στο κέντρο της πόλης μόνο κατά τύχη θα βρεις χώρο στάθμευσης, αφού όσοι υπάρχουν είναι σχεδόν πάντα υπερπλήρεις. Και οι δρόμοι σε όλες τις γειτονιές όχι μόνο στο κέντρο των πόλεων, αλλά και στα προάστια χρησιμοποιούνται όχι για την κυκλοφορία των αυτοκινήτων, αλλά για τη στάθμευσή τους.

Οι δρόμοι με διπλή λωρίδα κυκλοφορίας είναι ουσιαστικά μονής λωρίδας και τα πεζοδρόμια μετατράπηκαν σε χώρους στάθμευσης. Το κράτος θα πρέπει να σκεφτεί και να προωθήσει κατασκευή, είτε το ίδιο είτε με οικονομική ενίσχυση σε δήμους, πολυώροφων λυόμενων σταθμών αυτοκινήτων και στις περιοχές όπου υπάρχει εκτεταμένη παράνομη στάθμευση, λόγω αυξημένης ζήτησης και μικρής προσφοράς θέσεων στάθμευσης, λαμβάνοντας υπόψιν περιβαλλοντικές και αισθητικές παραμέτρους.
Είναι καιρός να σκεφτούμε και άλλους τρόπους επίλυσης του κυκλοφοριακού προβλήματος που είναι ταυτόχρονα και πρόβλημα ατμοσφαιρικής ρύπανσης, οικονομικών εκροών κ.λπ.

Οι παραδοσιακός τρόπος σκέψης δεν λύνει το πρόβλημα. Η βελτίωση των δημοσίων μέσων μεταφοράς χρειάζεται ξανά αναδόμηση, ίσως τα ωράρια δημοσίων και ιδιωτικών επιχειρήσεων, σχολείων κλπ, τροποποίηση, αποκέντρωση χώρων εργασίας, μακροχρόνιος προγραμματισμός για μείωση των μετακινήσεων και αποστάσεων μεταξύ σπιτιού και χώρου εργασίας, υποδομές για χρήση εναλλακτικών μέσων μεταφοράς, κατασκευή ποδηλατοδρόμων σε επιλεγμένες διαδρομές και χώρων στάθμευσης ποδηλάτων για μετεπιβίβαση στα λεωφορεία, χρήση μικρών ή μεγάλων λεωφορείων για συγκεκριμένα δρομολόγια από σταθμούς συγκέντρωσης/στάθμευσης προς χώρους εργασίας.

Χρειάζεται μακροχρόνιος και συνεχώς επικαιροποιούμενος συγκοινωνιακός σχεδιασμός για την ορθή αντιμετώπιση του κυκλοφοριακού προβλήματος σε βάθος χρόνου. Με τα πανεπιστήμια που έχουμε σίγουρα θα υπάρχει καλό δυναμικό ειδικών και τεχνικών τόσο στον ιδιωτικό τομέα όσο και στο Δημόσιο, το οποίο μπορεί να αξιοποιηθεί. Το πρόβλημα είναι πιεστικό και από κάπου πρέπει να αρχίσουμε για να το λύσουμε ή να το αμβλύνουμε. Ας αρχίσουμε από τα πιο εύκολα.

*Περιβαλλοντική Κίνηση Κύπρου