Α. Μακρής: «Η ζωή βγαίνει από το θέατρο και το θέατρο από τη ζωή»

Ο κύπριος ηθοποιός μας μιλά για την θεατρική ομάδα  “ΣΚΗΝΗ 8”  αλλά και για τη μαγεία του θεάτρου

Της Ελένης Κωνσταντίνου

Το θέατρο είναι μαγεία και ο ηθοποιός δεν πρέπει να ξεχνά να μαγεύει το κοινό του. Και κάπως έτσι παρασυρμένος μέσα από αυτή την μαγεία ο Ανδρέας Μακρής παρακολουθώντας μια παράσταση μαθητής ακόμη στο Θέατρο Ριάλτο αποφάσισε να ακολουθήσει τη δική του μαγεία και σήμερα να παρασέρνει σε αυτή με τη δική του σειρά τους θεατές. Χαμηλών τόνων ο ηθοποιός Ανδρέας Μακρής σε καθηλώνει με τις λέξεις αλλά και με τις εμφανίσεις του. Σήμερα βρίσκεται ενώπιον μιας άλλης μεγάλης πρόκλησης ή καλύτερα ενός στοιχήματος με τον ίδιο του τον εαυτό. Αναλαμβάνοντας χρέη σκηνοθέτη ως μέρος και μέλος της θεατρικής ομάδας “ΣΚΗΝΗ 8” μας παρουσιάζει το εξαιρετικά όμορφο “Παραμύθι για Δύο”. 

Η κουβέντα μαζί του δεν αφήνει περιθώρια για να μην πεισθούμε ότι το παραμύθι του Ανδρέα που έχει ήδη ξεκινήσει θα έχει αίσιο τέλος. Με ρεαλιστικές πινελιές καταγράφει τα όσα σήμερα οι νέοι, οι έφηβοι βιώνουν και τα αποτυπώνει με τον καλύτερο τρόπο. Νέος και ο ίδιος τολμά να πει τα πράγματα με το όνομα τους, να ασκήσει κριτική, να αφουγκραστεί να συμβουλεύσει αλλά και να μαγέψει. 

Παραμύθι για Δύο

Ο Ανδρέας, ο Αντώνης, η Πέννυ φίλοι και συνεργάτες αποφάσισαν να κάνουν το επόμενο βήμα μέσα από τη θεατρική ομάδα ΣΚΗΝΗ 8 και να μας παρουσιάσουν τη πρώτη τους δουλειά η οποία είναι μόνο η αρχή. Ερωτηθείς γιατί ΣΚΗΝΗ 8 ο Αντρέας Μακρής μας απαντά « Τον αριθμό οκτώ προσωπικά τον συναντώ παντού. Την ίδια ώρα έχει διάφορους συμβολισμούς. Για παράδειγμα αν τον βάλουμε ανάποδα είναι ο αριθμός του άπειρου. Είναι ο αριθμός της επικοινωνίας, το πως επικοινωνεί ο ηθοποιός με το κοινό οπόταν κάπως έτσι πήρε το όνομα η ομάδα μας».

Το σημαντικό επισημαίνει ο Ανδρέας είναι ότι τα παιδιά που απαρτίζουν την ομάδα είναι πρωτίστως φίλοι και αργότερα συνεργάτες.  «Ολοι έχουμε κάποιες άλλες δουλειές για να μπορέσουμε να στηρίξουμε την ομάδα. Ολοι προσφέρουμε ότι μπορούμε και από τον ελάχιστο χρόνο που έχουμε κάνουμε τις πρόβες γιατί δεν θέλουμε να μείνουμε σε μια παράσταση αλλά να ανοίξουμε μια πλατφόρμα επικοινωνίας με τους εφήβους, και όχι μόνο.» Στόχος άλλωστε όπως μας ανάφερε ο Ανδρέας είναι οι έφηβοι γιατί όπως παρατηρεί ο θεσμός του εφηβικού θεάτρου έχει αρχίσει να χάνεται στην Κύπρο. «Ο θεσμός  πρέπει να στηριχθεί εφόσον οι έφηβοι είναι οι αυριανοί θεατές. Εχουμε ευθύνη εμείς ως καλλιτέχνες απέναντι σε αυτά τα παιδιά τους μελλοντικούς πολίτες και θεατές. Με έναν τρόπο όχι διδακτικό γιατί το θέμα δεν είναι η διδαχή αλλά η κρίση. Για παράδειγμα αντιδρούμε σωστά σε κάποια πράγματα; Αυτό που βλέπω είναι ότι μάθαμε να μην αντιδρούμε. Πρέπει να μάθουν οι νέοι μας να ξεχωρίζουν τι είναι καλό και τι είναι κακό.

Στα σχέδια μας είναι και η διεξαγωγή κάποιων σεμιναρίων στο μέλλον και κυρίως να ακούσουμε τους εφήβους τι έχουν να πούνε παρά να τους πούμε εμείς». 

Οσον αφορά το πρώτο έργο που θα ανεβάσει η ΣΚΗΝΗ 8 είναι το ομότιτλο θεατρικό έργο του Philip Ridley. 

«Η παράσταση που ονομάζεται Παραμύθι για Δύο, είναι το πρώτο έργο της θεατρικής μας ομάδας. Εχουμε πάρει έγκριση και από το Υπουργείο Παιδείας και η συγκεκριμένη παράσταση θα παρουσιαστεί στα σχολεία. Πρόκειται για ένα ρεαλιστικό έργο παρά το ότι ονομάζεται Παραμύθι. Η μετάφραση ανήκει στον Αντώνη Αντωνίου και στο έργο πρωταγωνιστούν οι Ανδρέας Κούτσουμπας και Πέννυ Φοινίρη. 

Το έργο έχει να κάνει με το πως οι νέοι σήμερα  με τα διάφορα προβλήματα που έχουν δεν μπορούν να εκφραστούν. Κλείνονται συνέχεια μπροστά από έναν υπολογιστή κλπ.» 

Να σημειώσουμε πως το έργο θα ξεκινήσει το ταξίδι του τον Δεκέμβριο στα σχολεία με πολύ χαμηλό το εισιτήριο γιατί ακριβώς αντιλαμβανόμενοι τις δύσκολες συνθήκες οι συντελεστές επιθυμούν να παρακολουθήσουν την παράσταση όλα τα παιδιά. 

Επίσης παράλληλα με τις παραστάσεις στα σχολεία το Παραμύθι για Δυο θα παρουσιάζεται στο Θέατρο Ενα στη Λεμεσό στις 19, 20, 22, 23 Δεκεμβρίου 2015 και στο Θέατρο Δέντρο στη Λευκωσία . 

Στοίχημα με τον εαυτό του η σκηνοθεσία

Ο Ανδρέας Μακρής σε αυτό το Παραμύθι για Δύο έχει τη σκηνοθετική ευθύνη. Είναι κάτι σαν στοίχημα για τον ίδιο αφού από τότε που ήταν ακόμη στη Σχολή γνώριζε ότι θα ερχόταν η μέρα που θα σκηνοθετούσε. «Στα δέκα χρόνια που βρίσκομαι στο θέατρο, αλλά ακόμη και όταν ήμουν στη Σχολή ένιωθα ότι είχα κάτι σαν «τρίτο μάτι» έβλεπα τα έργα με διαφορετικό τρόπο. Ετσι πάντα ήθελα να κάνω αυτό το βήμα. Είχα πει ότι μέχρι τα 30 μου χρόνια θα σκηνοθετούσα, τώρα στα 29 το έχω τολμήσει».

Ο ίδιος θεωρεί ότι του ταιριάζει και το συγκεκριμένο έργο ενώ πλέον ως σκηνοθέτης βλέπει πως είναι να έχεις την ευθύνη απέναντι στο κοινό, τους ηθοποιούς αλλά και στο ίδιο το έργο.  Ερωτηθείς για το αν αυτή του η επιθυμία- το τρίτο μάτι- του δημιούργησε οποιαδήποτε προβλήματα με τους κατά καιρούς σκηνοθέτες του όλα αυτά τα χρόνια ο Ανδρέας Μακρής σημειώνει «Επειδή στη δουλειά  εργάζομαι σκληρά ακόμη και μια αντιπαράθεση ή διαφωνία προσπαθώ με τρόπο να την φέρω στα μέτρα μου. Ενα πράγμα που μας έχουν διδάξει οι καθηγητές μας στο θέατρο είναι ότι δεν πρέπει να μιλάς αλλά να κάνεις. Να προτείνεις πράγματα. Με καλή διάθεση λύνονται τα όποια προβλήματα.»

Δεν είναι μόνο λάμψη το επάγγελμα του ηθοποιού

Μπορεί βέβαια από τη μια το επάγγελμα του ηθοποιού να είναι γεμάτο λάμψη και δημοσιότητα, ωστόσο ο δρόμος δεν είναι πάντα ρόδινος. Οπως τονίζει ο Ανδρέας Μακρής οι νέοι επιλέγοντας το επάγγελμα του ηθοποιού θα πρέπει να το κάνουν πολύ συνειδητά. «Να διερωτηθούν εαν μπορούν να ζήσουν με αυτά τα δεδομένα , την αβεβαιότητα , το αν θα έχει δουλειά και χρήματα. Το επάγγελμα του ηθοποιού δεν αποφέρει χρήματα. Το σημαντικό είναι για εμάς να ξυπνούμε το πρωί και να λέμε θα πάω δουλειά γιατί θέλω. Είναι σημαντικό να γνωρίζουν οι νέοι όμως ότι ακριβώς υπάρχουν δυσκολίες για παράδειγμα είναι στιγμές που μετράς ακόμη και τα ψηλά σου για να βάλεις βενζίνη ώστε να μπορείς να πάεις στην πρόβα. 

Αυτά είναι μπροστά μας αλλά πολλές φορές καλύπτονται από άλλα πράγματα όπως είναι η αναγνωρισιμότητα του επαγγέλματος. Βέβαια αυτό είναι κάτι το εφήμερο αφού τη μια στιγμή είσαι εδώ την άλλη ίσως όχι.»  Ενα άλλο πρόβλημα το οποίο αντιμετωπίζει το επάγγελμα του ηθοποιού είναι το γεγονός ότι πλέον σε αρκετές τηλεοπτικές σειρές επιλέγονται άτομα τα οποία δεν είναι επαγγελματίες. «Αρκετές φορές έχουμε ακούσει από συναδέλφους ότι δυσκολεύονται στα γυρίσματα σκηνών αφού δίπλα τους βρίσκονται άτομα τα οποία δεν είναι ηθοποιοί. Ωστόσο γι’ αυτό δεν ευθύνονται οι ίδιοι αλλά αυτοί που τους επιλέγουν σαφώς για να τους πληρώνουν λιγότερα. Επίσης θα πρέπει και οι ίδιοι οι ηθοποιοί να στηρίξουν περισσότερο το επάγγελμα αφού πολλές φορές δέχονται να εργάζονται με εξευτελιστικούς μισθούς, να καταπατούν συλλογικές συμβάσεις. Εχουμε δυο συντεχνίες ως ηθοποιοί  αλλά δεν τηρούμε αυτά που πρέπει. Χρειάζεται περισσότερη συλλογικότητα στη δουλειά μας. »

11402974_10153430228558234_5998927390525560469_n

Δύσκολα εκφράζονται σήμερα τα παιδιά

Οπως προαναφέραμε και στην αρχή ο Ανδρέας Μακρής δεν είχε όνειρο από μικρός να γίνει ηθοποιός ήταν κάτι που ήρθε μετά. Σίγουρα όμως δεν μετανιώνει για την επιλογή του αυτή. «Είχα περάσει από διάφορα στάδια, σκεφτόμουν ψυχολογία, εγκληματολογία όταν ξαφνικά είδα μια παράσταση στο Θέατρο Ριάλτο και μαγεύτηκα τόσο πολύ. Η μαγεία που δημιουργεί το θέατρο στον θεατή είναι ένα μοναδικό συναίσθημα και τώρα σαν ηθοποιοί είναι σημαντικό να μην το ξεχνάμε να θυμόμαστε πως να προσφέρουμε αυτή τη μαγεία. Ετσι  είπα ότι αυτό θέλω να κάνω. Συμμετείχα σε μια παράσταση στο σχολείο και άρχισα να προετοιμάζομαι. Πήγα στη Σχολή και ήρθαν σίγά-σιγά τα υπόλοιπα. Παράλληλα είχα τη χαρά να εργαστώ και ως εκπαιδευτικός μέσα από τα προγράμματα των ΖΕΠ με μαθητές δημοτικού και γυμνασίου και ήταν πολύ σημαντικό να μεταδώσω αυτά που ξέρω.» 

Αυτό που του έχει κάνει ιδιαίτερη εντύπωση είναι η δυσκολία με την οποία εκφράζονται τα παιδιά σήμερα.  «Δεν ήταν σκοπός να γίνουν ηθοποιοί αλλά να μπορέσουν να πουν κάτι. Τη δική τους αλήθεια. Εχουμε πρόβλημα στην Κύπρο στο θέμα της έκφρασης. Μάθαμε να σιωπούμε. Εχουμε πρόβλημα να εκφραστούμε και αυτό το συνειδητοποίησα και στα σχολεία αλλά και όταν καλέστηκα να συμμετέχω σε ένα πρότζεκτ με δυο συναδέλφους από την Ελλάδα που αφορούσε τον αυτοσχεδιασμό και κατάλαβα ότι ακόμη και ως ηθοποιός είχα πρόβλημα να εκφραστώ. Ως ηθοποιοί πρέπει πρώτα να πούμε εμείς αυτά που έχουμε να πούμε και να αφήσουμε και τους άλλους να καταθέσουν αυτά που θέλουν χωρίς διδακτικό τρόπο. Αλλωστε η ζωή βγαίνει από το θέατρο και το θέατρο από τη ζωή».

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ για Το “Παραμυθι για 2”  Κυριακη στις 6:30 και Δευτερα στις 8:30μ.μ στο Θεατρο Δεντρο Λευκωσία στις 17 και 18, 24 και 25 Ιανουαρίου 2016.

Πληροφοριες :96 210 985

* Η συνέντευξη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «D» στα τέλη Νοεμβρίου

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy