Ανδρέας Βασιλείου: Το θέατρο με έμαθε να αγαπώ τη ζωή και τους ανθρώπους

Συνέντευξη στον Αντώνη Γεωργίου

Ο Υπηρέτης Δύο Αφεντάδων επιστρέφει στην Κύπρο μετά από πολλά χρόνια. Το 1970, με σκηνοθέτη τον Εύη Γαβριηλίδη, είχε παρουσιαστεί από το θέατρο του ΡΙΚ, ενώ τώρα την κωμωδία του σπουδαίου Ιταλού συγγραφέα Κάρλο Γκολντόνι παρουσιάζει η θεατρική ομάδα Dell’Arte Projekt, σε σκηνοθεσία Άδωνη Φλωρίδη, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Κύπρια 2018. Ένα έργο που γράφτηκε το 1746 αλλά παραμένει τραγικά επίκαιρο, αφού καυτηριάζει την κατάχρηση εξουσίας, τη διαφθορά, υποκρισία.

Μιλάμε για το έργο αυτό, για την Dell’Arte Projekt αλλά και γενικότερα για το θέατρο, με τον Ανδρέα Βασιλείου, ιδρυτικό μέλος της νεοσύστατης ομάδας και που υποδύεται στην παράσταση το ρόλο του Πανταλόνε. Ηθοποιός με δεκάδες ρόλους σε θέατρο, τηλεόραση και κινηματογράφο, ο Ανδρέας Βασιλείου αυτό που κρατάει από την μέχρι τώρα πορεία του είναι «ότι το θέατρο τον άλλαξε σαν άνθρωπο, τον έμαθε να αγαπά τη ζωή και τους ανθρώπους, και να προσπαθεί να ζει την κάθε στιγμή».

Το έργο παρουσιάζεται στις 2 και 3 Οκτωβρίου στο Δημοτικό Θέατρο Στροβόλου, στις 4 Οκτωβρίου στο Μαρκίδειο Θέατρο Πάφου, στις 5 Οκτωβρίου στο Δημοτικό Θέατρο Λάρνακας και στις 8 και 9 Οκτωβρίου στο Θέατρο Ριάλτο, Λεμεσός

ΑΝΔΡΕΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Το θέατρο με έμαθε να αγαπώ τη ζωή και τους ανθρώπους Η τέχνη είναι επένδυση για καλύτερους ανθρώπους

Γιατί διαλέξατε σαν ομάδα αυτό το έργο;

Γιατί είναι κωμωδία! Είναι ένα έργο με ρυθμό, ωραία τραγούδια, κεφάτο, όπου ο θεατής θα γελάσει με την ψυχή του και θα περάσει καλά. Αρκετές ταλαιπωρίες και προβλήματα ταλανίζουν τον κόσμο καθημερινά και αν καταφέρουμε να τον κάνουμε να ξεχαστεί για δύο ώρες, αυτό θα μας δώσει μεγάλη χαρά! Από την άλλη, αυτό το έργο έχει να ανεβεί στην κυπριακή σκηνή εδώ και 40 χρόνια σχεδόν! Είναι ένα από τα πιο ωραία έργα του Γκολντόνι, με καλά δομημένους τους χαρακτήρες.

Γραμμένο το 1746, όπως αναφέρεται και στο δελτίο Tύπου «καυτηριάζει την υπεροψία, τη μισαλλοδοξία, την κατάχρηση εξουσίας και την ηθική παρακμή μιας κοινωνίας που στηρίζεται στην υποκρισία και τη διαφθορά». Διαχρονικό και τραγικά επίκαιρο, τελικά;

Ακριβώς, είναι ένα έργο διαχρονικό! Έχει γραφτεί το 1746 και δυστυχώς όλα αυτά που θίγονται στο έργο τα βλέπουμε τόσο έντονα να συμβαίνουν και σήμερα γύρω μας! Μήπως δεν έχουμε σήμερα κατάχρηση εξουσίας; Δεν έχουμε διαφθορά; Υποκρισία;

Το έργο παρουσιάζεται από μια νέα σχετική ομάδα, πώς είναι να είσαστε σε ένα καινούργιο σχήμα με νέους ανθρώπους;

Γενικά η συναναστροφή με νέους ανθρώπους που “κουβαλούν” νέες ιδέες και φρεσκάδα μου δίνει μια αναζωογόνηση, μια ανανέωση! Με γοητεύει να παίζω πλάι σε νέους συναδέλφους και χαίρομαι ιδιαίτερα όταν αυτοί οι νέοι συνάδελφοι είναι και ταλαντούχοι. Υπάρχει ευγένεια, αλληλοσεβασμός και ένα αμφίδρομο πάρε-δώσε! Είμαστε μια ομάδα που όλοι βλέπουμε προς την ίδια κατεύθυνση και αυτό είναι πολύ δημιουργικό!

Ποιοι οι βασικοί συντελεστές της ομάδας; Πώς πάρθηκε η απόφαση για αυτό το καινούργιο θεατρικό σχήμα;

Βασικοί συντελεστές της ομάδας είναι οι κόρες μου Πηνελόπη και Ελεονόρα μαζί με τον Ηλία Ανδρέου. Θέλαμε να κάνουμε μια καινούργια αρχή, να δοκιμάσουμε κάποια άλλα πράγματα. Θα θέλαμε σιγά σιγά αυτός ο κύκλος να μεγαλώνει.

Είναι ένα έργο διαχρονικό. Έχει γραφτεί το 1746 και δυστυχώς όλα αυτά που θίγονται στο έργο τα βλέπουμε τόσο έντονα να συμβαίνουν και σήμερα γύρω μας! Μήπως δεν έχουμε σήμερα κατάχρηση εξουσίας; Δεν έχουμε διαφθορά; Υποκρισία;

Πόσο «υπεύθυνος» νιώθετε για την επιλογή των κόρων σας να γίνουν ηθοποιοί; Ποια ήταν η αντίδρασή σας όταν αποφάσισαν να γίνουν ηθοποιοί;

Υπεύθυνος γιατί; Επειδή διάλεξαν να γίνουν ηθοποιοί; Θα έλεγα πως ήταν μάλλον αναμενόμενο, αφού μεγάλωσαν σε ένα περιβάλλον όπου το θέατρο ήταν μέσα στην καθημερινότητά μας! Τους μίλησα για τα υπέρ και τα κατά του θεάτρου, τις δυσκολίες αλλά και τα όμορφα συναισθήματα που σε γεμίζει, τις οικονομικές δυσκολίες και την αβεβαιότητα του επαγγέλματος. Από εκεί και πέρα η απόφαση ήταν δική τους! Η ζωή τους είναι δική τους και οφείλουν να την ζήσουν όπως τους αρέσει και όπως αγαπούν! Πιστεύω πως είναι ταλαντούχες και ότι έχουν τα εφόδια να σταθούν επάξια σε αυτό το χώρο! Ας δουλέψουν σκληρά αλλά με ήθος και αξιοπρέπεια για να διεκδικήσουν τη θέση που τους αξίζει!

Πώς κρίνετε το θεατρικό τοπίο στην Κύπρο;

Θεατρικό τοπίο στην Κύπρο… Χλωμό το βλέπω! Δυστυχώς δεν υπάρχει θεατρική παιδεία ή τουλάχιστον , για να μην είμαι απόλυτος, όχι όσο θα έπρεπε! Δυστυχώς οι αφεντάδες που μας κυβερνούν δεν καταλαβαίνουν ότι η τέχνη είναι μόρφωση, είναι κουλτούρα, είναι επένδυση για καλύτερους ανθρώπους, για ένα καλύτερο αύριο αυτής της ταλαίπωρης πατρίδας. Καταντήσαμε να ζούμε σε ένα κόσμο χωρίς αξίες, με λανθασμένα πρότυπα, όπου κυβερνά η μισαλλοδοξία, η υποκρισία και η διαφθορά.

Να ρωτήσω για τη δίκη σας απόφαση να γίνετε ηθοποιός; Πόσο εύκολη ήταν;

Από μικρός ήθελα να γίνω ηθοποιός! Το πάλεψα πολύ! Με την ευχή της μάνας μου και του πατέρα μου και μια βαλίτσα στο χέρι ξεκίνησα να κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα. Πρώτο μου μέλημα μόλις έφτασα στην Αθήνα ήταν να βρω δουλειά, οτιδήποτε, φτάνει να έχω λεφτά ώστε να καλύπτω τα έξοδά μου (ενοίκιο, σχολή, διατροφή κ.λπ.). Ήταν πολύ δύσκολα χρόνια… τη μέρα δουλειά, το βράδυ σχολή! Ήταν όμως και όμορφα χρόνια…

Δεκάδες θεατρικά έργα, τηλεόραση, κινηματογράφος. Τι κρατάτε από όλα αυτά; Θέλετε να αναφέρετε κάποιους ρόλους, κάποιες παραστάσεις;

Ναι! Πολλά τα έργα στο θέατρο, στον κινηματογράφο, στην τηλεόραση. Πολλοί ρόλοι, πολλά συναισθήματα χαράς, λύπης, πόνου… Αυτό όμως που κρατώ από την μέχρι τώρα πορεία μου και τριβή στο θέατρο είναι ότι με άλλαξε σαν άνθρωπο! Το θέατρο με έμαθε να αγαπώ τη ζωή και τους ανθρώπους και να προσπαθώ να ζω την κάθε στιγμή! Με έμαθε να σέβομαι και να συγχωρώ, να εκτιμώ τα όμορφα και απλά που υπάρχουν γύρω μας! Αν ένας καλλιτέχνης δεν πάρει αυτά τα δώρα από την τέχνη του, τότε νομίζω ότι κάπου έχει χάσει το δρόμο του! Με ρωτάτε αν θέλω να αναφέρω κάποιους ρόλους ή παραστάσεις που μου έμειναν. Φυσικά και θυμάμαι ρόλους που με σημάδεψαν ή παραστάσεις που θα μου μείνουν αξέχαστες. Το σπουδαιότερο έργο όμως που έκαμα με συμπρωταγωνιστή τη γυναίκα μου είναι τα τέσσερα παιδιά μου!

Ποια τα επόμενα σχέδια της ομάδας αλλά και τα δικά σας;

Τα επόμενα σχέδια της ομάδας θα τα κοιτάξουν οι κόρες μου μαζί με την υπόλοιπη ομάδα. Ο δικός μου ρόλος είναι περισσότερο συμβουλευτικός! Όσον αφορά στα δικά μου, τηλεοπτικά έχω κάποιες εμφανίσεις σαν “guest” σε κάποιες σειρές, μελετώ επίσης μια πρόταση για μια θεατρική παράσταση για την οποία είναι ακόμα νωρίς να μιλήσω. Κατά τα άλλα, περνώ τον υπόλοιπό μου χρόνο στις Κάτω Πλάτρες φροντίζοντας τον κήπο και τα δέντρα μου, κόβοντας ξύλα για το τζάκι, απαγγέλλοντας αγαπημένους στίχους στο σκύλο μου!

Υπάρχουν κάποια θεατρικά έργα που θα θέλατε να παίξετε; Ή κάποια στα οποία θα θέλατε να επιστρέψετε;

Να επιστρέψω; Σίγουρα όχι! Η ιδέα του να επιστρέφω σε κάτι που έκανε το κύκλο του και τέλειωσε δεν μου αρέσει. Μου αρέσει να προχωρώ μπροστά, σε καινούργιες προκλήσεις!

Τι είναι για σας το θέατρο;

Για μένα το θέατρο είναι όλα όσα έχω αναφέρει πιο πάνω! Είναι η καθημερινότητά μου, είναι η ζωή μου, είναι η οικογένειά μου! Είναι οι μυρωδιές από την ανθισμένη πορτοκαλιά, είναι ο σκύλος μου που τρέχει να με υποδεχτεί, είναι ο γείτονάς μου που τραγουδά!… Το θέατρο για μένα είναι όλα αυτά τα μικρά και καθημερινά που με έμαθε να τα βλέπω, να τα σέβομαι, να τα εκτιμώ και να τα χαίρομαι!

Οι συντελεστές:

Μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές, Σκηνοθεσία/ Δραματουργική επεξεργασία: Άδωνις Φλωρίδης Μουσική: Κώστας ΚακογιάννηςΚοστούμια/ Σκηνικά / Κατασκευή Μασκών: Εδουάρδος Γεωργίου Βοηθός Σκηνoγράφου: Θέλμα ΚασουλίδουΧορογράφος / Κινησιολόγος: Νατάσσα Γεωργίου Σχεδιασμός φωτισμού: Βασίλης Πετεινάρης Στίχοι: Πάμπος Κουζάλης

Ηθοποιοί: Ανδρέας Βασιλείου, Ανδρέας Μακρής, Αφροδίτη Κλεοβούλου, Γιάννης Μίνως, Δημήτρης Αντωνίου, Ελεονώρα Βασιλείου, Ηλίας Ανδρέου, Παναγιώτης Λάρκου, Πηνελόπη Βασιλείου,

Δ/νση Παραγωγής: Dell’ Arte Projekt