Ανησυχητικά τα ποσοστά φοιτητών που παρουσιάζουν συμπτώματα παθολογικής ενασχόλησης με τον τζόγο

Περίπου 12% των φοιτητών της Κύπρου, ηλικίας 18 – 35 ετών παρουσιάζει συμπτώματα παθολογικής ενασχόλησης και προβληματικής ενασχόλησης με τα τυχερά παιχνίδια.

Αυτό, μεταξύ άλλων, κατέδειξε έρευνα που πραγματοποίησε το Alexander College και το Ερευνητικό του Κέντρο, που άρχισε πέρσι τον Νοέμβριο και ολοκληρώθηκε φέτος τον Ιανουάριο, για τις αντιλήψεις των νέων γύρω από τα τυχερά παιχνίδια και την παθολογική ενασχόληση με τον στοιχηματισμό.

Σε δελτίο Τύπου του Alexander College αναφέρεται ότι «στόχος της έρευνας ήταν «να μετρήσει την κατάχρηση και την παθολογική ενασχόληση των νέων από 18 μέχρι 35 ετών και ειδικά των φοιτητών που σπουδάζουν στην Κύπρο, με τα τυχερά παιχνίδια και το στοίχημα, χρησιμοποιώντας ένα διεθνώς αποδεκτό εργαλείο μέτρησης (SOGS). Η παθολογική ενασχόληση με τα τυχερά παιχνίδια ή «Διαταραχή τυχερών παιχνιδιών» είναι η επίμονη και επαναλαμβανόμενη προβληματική ενασχόληση με τα τυχερά παιχνίδια που οδηγεί σε κλινικά σημαντική επιδείνωση ή συναισθηματική αναστάτωση, με κάποια χαρακτηριστικά για περίοδο ενός έτους».

Οι συνέπειες, συνεχίζει το δελτίο Τύπου «μπορεί να περιλαμβάνουν αυξημένη οικονομική δαπάνη, ακαδημαϊκές δυσκολίες, διαταραγμένες οικογενειακές σχέσεις ή και χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών, ανάπτυξη εγκληματικής δραστηριότητας, ψυχοπνευματικά προβλήματα, αυτοκαταστροφικές τάσεις. Η έρευνα εκπονήθηκε από το Alexander College και Alexander Research Centre την περίοδο Νοεμβρίου 2018 – Ιανουάριου 2019 στα πλαίσια του Χρηματοδοτικού Προγράμματος «PIN #prevention and #intervention» (2018) της Εθνικής Αρχής Στοιχημάτων και του Οργανισμού Νεολαίας Κύπρου, με την υποστήριξη του Δήμου Λάρνακας και της Ομοσπονδίας Συνδέσμου Γονέων Μέσης & Τεχνικής Εκπαίδευσης Λάρνακας & Αμμοχώστου».

Το δείγμα αφορούσε 401 φοιτητές από 5 Πανεπιστήμια και Κολέγια της Κύπρου και ήταν νέοι ηλικίας 18-35 ετών (ηλικίες 18-24 ετών n=348 και νέοι ηλικιών 25-35 n=45), γυναίκες (62%) άντρες (38%). Συγκεκριμένα 158 φοιτητές διέμεναν στη Λευκωσία, 41 στη Λεμεσό, 116 στη Λάρνακα, 35 στη Πάφο, 23 στην Αμμόχωστο κλπ.

Για την έρευνα χορηγήθηκε προσωπικό ανώνυμο ερωτηματολόγιο (South Oaks Gambling Screen) μέτρησης της κατάχρησης και της παθολογικής ενασχόλησης με τα τυχερά παιχνίδια και η έρευνα εγκρίθηκε από την Εθνική Επιτροπή Βιοηθικής Κύπρου.

Τα κυριότερα ευρήματα από την έρευνα κατέδειξαν ότι «από το σύνολο των 401 φοιτητών του δείγματος, το 6,7% μπορεί να υπαχθεί στην κατηγορία πιθανής παθολογικής ενασχόλησης με τα τυχερά παιχνίδια (probable pathological gambler), το 5,2% μπορεί να υπαχθεί στην κατηγορία πιθανής προβληματικής ενασχόλησης (problem gambler) με τα τυχερά παιχνίδια και το 4% προβληματίζεται εάν αντιμετωπίζει ή όχι πρόβλημα εθισμού στα τυχερά παιχνίδια. Ακόμα το 40% όσων ερωτώμενων απάντησαν ότι και οι δύο γονείς τους έπαιζαν τυχερά παιχνίδια πάρα πολύ συχνά και αυτοπροσδιορίζονται ως εθισμένα στα τυχερά παιχνίδια, το 71% όσων κατατάχθηκαν στην κατηγορία πιθανής προβληματικής ενασχόλησης είναι άντρες, ενώ το 88% όσων κατατάχθηκαν στην κατηγορία πιθανής παθολογικής ενασχόλησης με τα τυχερά παιχνίδια είναι άντρες.

Η έρευνα κατέδειξε ακόμα ότι «το 48,75% του συνόλου του δείγματος «γνωρίζει μερικούς» (30.5%) ή «ένα πρόσωπο» από το φιλικό ή συγγενικό του περιβάλλον (18.25%) που θεωρεί ότι αντιμετώπισε ή αντιμετωπίζει πρόβλημα εθισμού στα τυχερά παιχνίδια, ενώ το 14,25% του δείγματος επηρεάστηκε αρνητικά λίγο ή σε μεγάλο βαθμό εξαιτίας του προβλήματος παθολογικής ενασχόλησης με τον στοιχηματισμό που αντιμετωπίζουν φίλοι ή συγγενικά πρόσωπα».

Επίσης καταδείχθηκε ότι «τα ποσοστά συχνότητας συμμετοχής του πληθυσμού των αντρών σε όλα σχεδόν τα τυχερά παιχνίδια είναι πολλαπλάσια των ποσοστών του γυναικείου πληθυσμού του δείγματος, ενώ περίπου το 43% των ανδρών του δείγματος, σε αντίθεση με μόνο 13% του γυναικείου πληθυσμού έχει στοιχηματίσει περισσότερα χρήματα από αυτά που στην αρχή σκόπευε. Το 25% του αντρικού δείγματος έχει δεχτεί κριτική από τρίτους για τις στοιχηματικές του συνήθειες, το 10,5% του δείγματος (20% στους άντρες) ένοιωσε ενοχές για τον τρόπο που παίζει στοίχημα ή για το τί του συμβαίνει όταν παίζει στοίχημα και στο 9% του δείγματος έχει περάσει από το μυαλό του να σταματήσει να στοιχηματίζει αλλά πίστεψε πως δεν μπορούσε».

Σύμφωνα με το δελτίο Τύπου του Alexander College η έρευνα κατέδειξε ακόμα ότι «στους άντρες το ποσοστό που έχει χάσει ποτέ χρόνο από τη δουλειά/πανεπιστήμιο/φροντιστήριο του εξαιτίας του στοιχήματος, ανήλθε στο 12% περίπου, ενώ ποσοστό 3,5% του δείγματος έχει δανειστεί χρήματα χωρίς να τα επιστρέψει εξαιτίας της στοιχηματικής του δραστηριότητας. Τα πιο διαδεδομένα τυχερά παιχνίδια είναι τα ξυστά λαχεία, το μπίνγκο και διάφορα αθλητικά γεγονότα για τα οποία ποσοστό μεταξύ 8.5% και 10% των φοιτητών παίζει τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα».

Προστίθεται ακόμα ότι «το πρόβλημα εθισμού στα τυχερά παιχνίδια φαίνεται να είναι πολύ διαδεδομένο κοινωνικό πρόβλημα αφού το 49% απαντά ότι γνωρίζει κάποιο φίλο ή συγγενικό πρόσωπο που αντιμετώπισε τώρα ή στο παρελθόν παθολογικό πρόβλημα (εθισμού) στα τυχερά παιχνίδια. Πριν απαντήσεις το ερωτηματολόγιο, οι ερωτώμενοι είχαν διαβάσει τον ορισμό και τα συμπτώματα του εθισμού στα τυχερά παιχνίδια και επομένως είχαν την δυνατότητα να απαντήσουν έχοντας επίγνωση των κριτηρίων».

Επίσης το «14% του δείγματος απαντά ότι η καθημερινότητα του επηρεάστηκε από λίγο ως πολύ εξαιτίας της παθολογικής ενασχόλησης με τα τυχερά παιχνίδια φίλων ή συγγενών του επιβεβαιώνονται ότι οι διαστάσεις του προβλήματος ξεπερνούν τα όρια του άμεσα επηρεαζόμενου».

Ακόμα διεφάνη ότι «οι γονείς (ένας ή και οι δύο) του 9% του δείγματος παίζουν ή έπαιζαν πάρα πολύ συχνά τυχερά παιχνίδια και το γεγονός αυτό φαίνεται να συσχετίζεται με τα αυξημένα ποσοστά εθισμού των παιδιών τους όπως φαίνεται στο επόμενο διάγραμμα. Αντίθετα οι πιθανότητες εθισμού στα τυχερά παιχνίδια μειώνονται όσο λιγότερο συχνά ασχολούνται με αυτά οι γονείς τους».

Σημειώνεται επίσης ότι «το 40% όσων και οι δύο γονείς τους έπαιζαν τυχερά παιχνίδια πάρα πολύ συχνά, αυτοπροσδιορίζονται ως εθισμένα στα τυχερά παιχνίδια. Όταν ο πατέρας παίζει πάρα πολύ συχνά, παρατηρείται πολλαπλάσιο ποσοστό εθισμένων παιδιών νέων στα τυχερά παιχνίδια σε σύγκριση με τις περιπτώσεις όπου κανένας από τους γονείς παίζει πάρα πολύ συχνά όπου μόνο το 6% των παιδιών αυτοπροσδιορίζεται ως εθισμένο».

Η έρευνα του Alexander College κατέδειξε επίσης ότι «το 14% του ανδρικού δείγματος όταν χάνει τις περισσότερες φορές ή πάντα, ξαναπαίζει για να κερδίσει όσα έχασε κυνηγώντας τις απώλειες και ουσιαστικά πρόκειται για κλασσικό σύμπτωμα προβληματικού στοιχηματισμού».

Αναφορικά με τα χρήματα που ξοδεύονται στα τυχερά παιχνίδια, η έρευνα κατέδειξε ότι «το 43% του ανδρικού δείγματος ξόδεψε στα τυχερά παιχνίδια περισσότερα από όσα αρχικά σκόπευε και το 26% των ανδρών δέχτηκε κριτική από άλλα πρόσωπα εξαιτίας των στοιχηματικών συνηθειών του. Μάλιστα το 20% του ανδρικού πληθυσμού του δείγματος ένοιωσε ενοχές για το τι του συμβαίνει όταν παίζει στοίχημα»

Η έρευνα καταπιάστηκε επίσης με την πρόθεση των ερωτηθέντων να σταματήσει τα τυχερά παιγνίδια και καταδείχθηκε ότι «ένα ποσοστό της τάξης του 9% του συνολικού δείγματος (6% των γυναικών και 14% των αντρών) σκέφτηκε να σταματήσει να στοιχηματίζει αλλά δεν πίστεψε ότι μπορεί να τα καταφέρει να «κόψει» τη συνήθεια αυτή. Προφανώς είναι ακριβώς σε αυτή τη φάση που χρειάζεται υποστήριξη τόσο από το οικογενειακό περιβάλλον όσο και από ειδικούς ώστε αυτή η σιωπηλή «κραυγή» αγωνίας να βρει τη δύναμη να ζητήσει βοήθεια χωρίς να στιγματιστεί από το κοινωνικό περιβάλλον».

Η ολοκληρωμένη παρουσίαση της έρευνας βρίσκεται στο https://alexander.ac.cy/research-centre/create-before-regret-prevention-of-youth-addiction- to-gambling/

Η ερευνητική ομάδα που ασχολήθηκε με την έρευνα αποτελείται από τους Κώστα Χριστοδουλίδη (Συντονιστής), Διευθυντής Ερευνητικού Κέντρου Alexander, Παναγιώτη Ηλία, Ερευνητικός Συνεργάτης, Ερευνητικό Κέντρο Alexander, Δρ Παυλίνα Αντωνίου, Συμβουλευτική Ψυχολόγο, Δρ Νίκο Καρφάκη, Διοίκηση Επιχειρήσεων και Πετρούλα Χατζηφώτη, Κλινική Ψυχολόγο.