ΑΝΝΕ ΣΑΜΠΟΥΡΙΝ : Συνεχίζουμε να καλούμε για ενότητα

 

* Οι πιο τρελές και οι πιο επικίνδυνες προεδρικές εκλογές που θα διεξαχθούν στη Γαλλία

 

 

 

 Η ταπείνωση του ελληνικού λαού, που είναι επίσης ένα θύμα της πολιτικής τους, και η επιβολή σκληρών μέτρων εναντίον του, έχουν προκαλέσει δυσπιστία και θυμό

 Τρεις εβδομάδες πριν από τις εκλογές, το 40% των Γάλλων δεν ξέρουν ποιον θα ψηφίσουν και η κάλυψη των θεμάτων από τα ΜΜΕ είναι αξιολύπητη

[quote_box_center]

Η γαλλική αριστερά δεν θα καταφέρει να ανακάμψει, αν δεν είναι ικανή να παράγει λαϊκές πολιτικές συγκρούσεις, για να πετύχει συγκεκριμένα πολιτικά πλεονεκτήματα, δηλώνει σε συνέντευξή της στην εφημερίδα «Εποχή» η Άννε Σάμπουριν, Υπεύθυνη Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του Κομμουνιστικού Κόμματος Γαλλίας. Λίγο πριν τις προεδρικές εκλογές στη Γαλλία, η Άννε Σάμπουριν περιγράφει το σκηνικό στη χώρα της, ενώ μιλά και για την Ευρώπη, τις πολιτικές και τις αδυναμίες της να προσφέρει ελπίδα στους λαούς.

 

[/quote_box_center] 

********************************

Στη Ρώμη οι Ευρωπαίοι ηγέτες συμμετείχαν στη Σύνοδο Κορυφής για τα 60 χρόνια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τι μπορεί, όμως, να γιορτάσει σήμερα αυτή η Ευρώπη;

 

Οι χρηματοπιστωτικές αγορές μπορούν να γιορτάσουν ένα ευρωπαϊκό οικοδόμημα κατασκευασμένο για αυτές! Το πολιτικό κλίμα δεν είναι πολύ ευνοϊκό για εορτασμούς, τη στιγμή που το Ηνωμένο Βασίλειο άρχισε τη διαδικασία εξόδου από την Ευρωπαϊκή Ένωση και η άκρα δεξιά έχει σημειώσει σημαντική άνοδο στην Ευρώπη. Δεν υπάρχει τίποτα για να συγχαρούμε τους Ευρωπαίους ηγέτες, οι οποίοι με τις πολιτικές που έχουν εφαρμόσει, καταδικάζουν τους λαούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης και που από το 2008 μειώνουν το εισόδημά τους και επιτίθενται στα δικαιώματά τους. Αυτό παράγει απελπισία και διαίρεση. Η ταπείνωση του ελληνικού λαού, που είναι επίσης ένα θύμα της πολιτικής τους, και η επιβολή σκληρών μέτρων εναντίον του, έχουν προκαλέσει δυσπιστία και θυμό. Είμαι σοκαρισμένη για το γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι «εταίροι» αρνούνται στην Ελλάδα την αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων. Τι μπορούν να γιορτάσουν σήμερα οι άνθρωποι; Ίσως μόνο τη συνείδηση που γίνεται όλο και πιο σαφής ότι τα πεπρωμένα μας συνδέονται. Ήμουν στη Ρώμη κατά τη διάρκεια της Συνόδου Κορυφής μαζί με τις προοδευτικές δυνάμεις της Ευρώπης. Εμείς δεν «γιορτάσαμε», στραφήκαμε προς το μέλλον, προς την κατεύθυνση της οικοδόμησης ενός έργου για μια ενωμένη και δημοκρατική Ευρώπη. Η ελπίδα είναι σε αυτήν την πλευρά!

 

Οι πιο επικίνδυνες εκλογές

 

Είμαστε λίγο πριν από τις γαλλικές προεδρικές εκλογές της 23ης Απριλίου. Πώς βλέπεις να διαμορφώνεται το πολιτικό σκηνικό;

 

Αυτές είναι οι πιο τρελές και οι πιο επικίνδυνες προεδρικές εκλογές που ξέρω. Η πρώτη πράξη ήταν η πολιτική εξαφάνιση όλων όσοι είναι υπεύθυνοι για τις πολιτικές της λιτότητας και της καταστροφής του εργατικού δικαίου: Σαρκοζί, Ολάντ και Βαλς. Η δεύτερη ήταν η ανάδειξη του σκανδάλου κατάχρησης της δημόσιας περιουσίας από τον Φιγιόν και η εγκατάσταση του Μακρόν στο κέντρο του πίνακα, με αποτέλεσμα σήμερα να παρουσιάζεται ως ο μοναδικός υποψήφιος που είναι σε θέση να νικήσει στον δεύτερο γύρο τη Λεπέν. Τέλος, ήταν η αδυναμία των δύο αριστερών υποψηφίων, του Ζαν Λυκ Μελανσόν και του Μπενουά Αμόν, να καταλήξουν σε μια συμφωνία που θα επέτρεπε στην αριστερά να περάσει στο δεύτερο γύρο. Με το κόμμα μου αγωνιστήκαμε για περισσότερο από ένα χρόνο να βρούμε συγκλίσεις για να ενώσουμε τις δυνάμεις της αντι-Ολάντ αριστεράς, και σήμερα είμαι πολύ ανήσυχη για το μέλλον. Παρά το γεγονός ότι οι κομμουνιστές έχουμε επιλέξει να στηρίξουμε τον υποψήφιο που βρίσκεται πλησιέστερα προς τις ιδέες μας, συνεχίζουμε να καλούμε για ενότητα. Τρεις εβδομάδες πριν από τις εκλογές, το 40% των Γάλλων δεν ξέρουν ποιον θα ψηφίσουν και η κάλυψη των θεμάτων από τα ΜΜΕ είναι αξιολύπητη. Αυτό αποδεικνύει γι’ άλλη μια φορά το δηλητήριο του καθεστωτικού προεδρικού συστήματος και το βάθος της πολιτικής κρίσης που είναι συνέπεια της οικονομικής κρίσης του 2008.

 

Όλα δείχνουν ότι οδηγούμαστε σε μια εκλογή του Εμανουέλ Μακρόν, που έχει την υποστήριξη της γαλλικής ελίτ και της Γερμανίας. Πώς βλέπεις την επόμενη ημέρα; Υπάρχει κάποια πιθανότητα να επιβάλει η Γαλλία μια πολιτική κατά της λιτότητας στην ημερήσια διάταξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

 

Καταρχάς, ας είμαστε προσεκτικοί σχετικά με τις προβλέψεις. Το μόνο βέβαιο μέχρι στιγμής, δεδομένου του πολιτικού περιβάλλοντος και της δυναμικής της εκστρατείας του, είναι η παρουσία του Εθνικού Μετώπου στον δεύτερο γύρο. Είναι μια εξέλιξη που πρέπει να δούμε τη σημασία της. Δεν γνωρίζουμε όμως με βεβαιότητα ποιον θα έχει απέναντί της η Λεπέν. Η δεξιά έχει μια σταθερή βάση ψηφοφόρων περίπου στο 20-22%, ενώ ο Μακρόν δίνεται στο 25%, με μια ασφάλεια μιας πολύ αδύναμης ψήφου. Με αυτό το τρίο είναι βέβαιο ότι δεν θα πρέπει να περιμένουμε τίποτα σχετικά με την καταπολέμηση της λιτότητας. Ο Φιγιόν ετοιμάζει ένα κολοσσιαίο πρόγραμμα περικοπών, το πρόγραμμα του Μακρόν είναι μια αντιγραφή και επικόλληση των συστάσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και το πρότυπο της Λεπέν είναι το Brexit της Τερέζα Μέι. Δηλαδή, η πολιτική της επίθεσης εναντίον των δικαιωμάτων των εργαζομένων και οι φορολογικές ελαφρύνσεις για τις επιχειρήσεις και τις τράπεζες. Με αυτό το σενάριο θα έχουμε τη δυνατότητα επιλογής μεταξύ της λιτότητας από τις Βρυξέλλες ή της αυστηρότητας του Παρισιού… Είναι μια παγίδα για τους εργαζομένους.

 

Η γαλλική αριστερά

 

Η πολιτική του Ολάντ και της Ευρώπης έχουν δημιουργήσει απογοήτευση και θυμό σε μεγάλα τμήματα της γαλλικής κοινωνίας που έχουν αναφορά στην αριστερά. Πώς μπορεί να απαντήσει σήμερα η γαλλική αριστερά για να κερδίσει και πάλι αυτούς τους ανθρώπους;

 

Η πολιτική του Ολάντ προκάλεσε μεγάλη καταστροφή στις ζωές των Γάλλων και στην αντίληψή τους για την παγκοσμιοποίηση, την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ρόλο της Γαλλίας στον κόσμο. Ας μην ξεχνάμε ότι εκτός από την αύξηση της ανεργίας και της εργασιακής ανασφάλειας, η Γαλλία έχει δεχθεί όλες τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμπεριλαμβανομένης της βίας κατά της ελληνικής κυβέρνησης, και συμμετέχει σε έναν πόλεμο εξουσίας στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή. Η κυβέρνηση Βαλς ήταν αυτή που θέλησε να ανταποκριθεί στις τρομοκρατικές επιθέσεις με τη στέρηση της ιθαγένειας σε αυτούς που είχαν διπλή υπηκοότητα. Ο Ολάντ πρόδωσε όλες τις αξίες και το πολιτικό σχέδιο της γαλλικής αριστεράς. Τα μέλη της κυβέρνησής του είναι σήμερα στο πλευρό του Μακρόν, ενώ την Τετάρτη και ο Βαλς ανακοίνωσε την υποστήριξή του σε αυτόν. Κατά κάποιο τρόπο, την απάντηση της αριστεράς την είδαμε στο μαζικό κοινωνικό κίνημα εναντίον του αντεργατικού νόμου Ελ Κομρί και στη νίκη του Αμόν απέναντι στον Βαλς στις εσωκομματικές εκλογές του Σοσιαλιστικού Κόμματος.

 

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το πιθανότερο είναι πως ούτε ο Ζαν Λυκ Μελανσόν ούτε ο Μπενουά Αμόν θα περάσουν στον δεύτερο γύρο. Τι επιπτώσεις μπορεί να έχει αυτό για τη γαλλική αριστερά στις βουλευτικές εκλογές που ακολουθούν; Και πώς μπορεί τελικά η γαλλική αριστερά να ανακάμψει;

 

Νομίζω ότι ενάντια στη δεξιά και την ακροδεξιά, ακόμη και αν υπάρχουν σημαντικές διαφωνίες μέσα στην αριστερά, απαιτείται μια νέα συγκέντρωση. Η επιλογή του Μελανσόν και του Αμόν να μην ενωθούν στις προεδρικές εκλογές έχει προκαλέσει χάσιμο χρόνου και αξιοπιστίας, την ίδια στιγμή που βλέπουμε ότι στέλνονται ελπιδοφόρα μηνύματα με μια πραγματική λαϊκή κινητοποίηση. Τον Ιούνιο θα έχουμε βουλευτικές εκλογές. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Γαλλίας είναι υπέρ της δημιουργίας ενός «πλειοψηφικού συμφώνου για την αριστερή διακυβέρνηση», για μια Γαλλία μάχιμη στην ευρωπαϊκή σκηνή και για ένα σύνολο από μέτρα κοινωνικού μετασχηματισμού. Η γαλλική αριστερά δεν θα καταφέρει να ανακάμψει, αν δεν είναι ικανή να παράγει λαϊκές πολιτικές συγκρούσεις, για να πετύχει συγκεκριμένα πολιτικά πλεονεκτήματα.