Άννη Χούρη: Nα μπαίνουμε στη διαδικασία αμφισβήτησης του εγκαθιδρυμένου

Mε αφορμή/ Oρίζοντας

Άννη Χούρη: Να μπαίνουμε στη διαδικασία αμφισβήτησης του εγκαθιδρυμένου

Με αφορμή… την παράσταση NON_BINARY PROJECT [2] 01001100 01010000_ που παρουσιάζεται στο theYard.Residency22 η  Άννη Χούρη μιλά στον Ορίζοντα:

Τι θα παρουσιάσετε στο theYard.Residency22;

Το ΝΟΝBINARY PROJECT είναι μια παράσταση χορού ή θεάτρου, ένα σουαρέ σουρεαλιστικής ποίησης, μια εξομολόγηση ή μια επίδειξη γυμναστικών ασκήσεων, όλα μαζί και ταυτόχρονα κάτι καινούριο –non-binary. Αφηγείται το όμορφο, την πατριαρχία, τη βία και τις τομές τους, γλιστρώντας από τα ρηχά στα έγκατα και αντίθετα. Με χιούμορ, άλλοτε πολύχρωμο και άλλοτε μαύρο, με εκτυφλωτικά στρομπ-λάιτς ή κάποτε στα σκοτεινά, αυτό το ‘συνθετικό’ παιχνίδι εκδοχών και αισθήσεων έρχεται να φωτίσει με τα στραςς του και τις πιο μαύρες ψυχές. Το NB Project στην πρώτη εκδοχή του, έλαβε το βραβείο Νέου Χορογράφου στην Πλατφόρμα Χορογραφίας Κύπρου 2021. Εξελίσσεται, αναμορφώνεται και, πιο fabulous από ποτέ, μας καλεί να παρτάρουμε, με μια υποψία σκέψης.

Το έργο εισηγείται τη σύμπραξη σκηνικών μέσων και εργαλείων, όπως η κίνηση, ο λόγος (ποίηση), το τραγούδι, η μουσική και το video art, ενισχύοντας την ευρύτητα του όρου ‘’performance’’ και την επικέντρωσή μας ως κοινό προς στην εμπειρία, παρά στην κατηγοριοποίησή της. [..] Μα αν δεν είναι ούτε θέατρο, ούτε χορός, τότε τι είναι; Έχει λόγια; Α, εννοείς μιούζικαλ;  [..] Η ιδέα, όσο κλισέ κι αν ακουστεί, προέκυψε από την ανάγκη για ελευθερία έκφρασης. Θεματικά, αφ’ ενός, από την ανάγκη να δημιουργήσουμε σιγά σιγά ένα νέο κοινωνικό αφήγημα, με κέντρο την ομορφιά του Ανθρώπινου. Δομικά, αφ’ ετέρου, από την αναζήτηση μιας ρευστής μορφής παράστασης, χωρίς την ενοχή της καθιερωμένης φόρμας. Ουσιαστικά, να δημιουργήσω κάτι που με αφορά και το απολαμβάνω, με  ανθρώπους που το απολαμβάνουν εξίσου.

Η αίσθηση της συλλογικότητας, της κοινότητας, είναι κάτι που λείπει αρκετά από την κυπριακή νοοτροπία

Πως αντιλαμβάνεστε εσείς τη θεματική του φετινού theYard.Residency: “ (“Μαρτυρίες από τα χρόνια των Μεγάλων Ονείρων”; Πως συνδέεται με την παράσταση σας;

Το ΝONBINARY PRJ είναι ένα πείραμα, μια αλλεπάλληλη μετάβαση. Διαρκώς αναδιαμορφώνεται ή κάποτε παραμορφώνεται, γιατί ακριβώς, το σημείο αναφοράς του – η κοινωνία- κινείται.  Αυτή η  διαρκής αίσθηση μετάβασης εντείνεται, αφού δομικά, όλες οι δράσεις, όλες οι στιγμές, προκύπτουν μέσα από το πάρτι (όπως λέμε στο χωριό μου ‘they pop up through the dancefloor!’). Ενεργός συμμέτοχος στη διαδικασία, το κοινό, μοιράζεται, γίνεται ένα με τους περφόρμερ και τη δράση, ενώ σε σημεία, επιλέγει πώς θα εξελιχθούν κάποιες από τις σκηνές.  Η εξοικείωσή μας με τη εξωστρέφεια και την αλλαγή -χωρίς αυτό να σημαίνει την αποκόλληση από τη μνήμη ή το συναίσθημα- μπορεί να αποτελέσει έναν χρήσιμο μηχανισμό προόδου.

Ένα non–binary «θέαμα», μια συνάντηση τεχνών και όχι μόνο αλλά και ένα party performance όπως επίσης προσδιορίζεται. Ο θεατής τι να αναμένει να δει ή καλύτερα να βιώσει;

Το έργο εντείνει αυτή την αίσθηση της μετάβασης, περνώντας διαρκώς από τις ‘’αιχμηρές’’ σκέψεις –τις σκέψεις της βίας που δολοφονεί μια γυναίκα επειδή είναι γυναίκα, της βίας που δολοφονεί έναν άνθρωπο επειδή δεν μοιάζει αρκετά άντρας, ούτε αρκετά γυναίκα, της σιωπής μας, της μοναξιάς και, και, και- στη διασκέδαση και το χιούμορ. Αντίστοιχα, περνούμε από την αφαίρεση και τη σύμπτυξη που χαρακτηρίζει το κείμενο της παράστασης, στο μάξιμουμ της πληροφορίας, της εξωστρέφειας και του στραςς! Πιστεύω ότι μπορεί –και είναι υγειές- να συνυπάρχει [η εσωστρέφεια, πνευματικότητα,  αμφισβήτηση,  αντίληψη] με το [glitter, εξωστρεφές, ενστικτώδες, ποπ]. Χρειαζόμαστε την ελαφρότητα, γιατί αλλιώς η πραγματικότητα είναι βαριά, βαρετή κι ανυπόφορη. Πιο απλά, το κοινό να είναι έτοιμο για χορό!

Η εξοικείωσή μας με τη εξωστρέφεια και την αλλαγή -χωρίς αυτό να σημαίνει την αποκόλληση από τη μνήμη ή το συναίσθημα- μπορεί να αποτελέσει έναν χρήσιμο μηχανισμό προόδου.

 Υπάρχουν απαντήσεις στα πιο κάτω ερωτήματα που θέτετε στο δελτίο τύπου ή περισσότερη αξία έχουν οι απαντήσεις ή να τίθενται ερωτήματα;

Υπάρχει η «ελεύθερη βούληση»;  Πόσες εκδοχές έχει ένα χάδι; Μια περφόρμανς; Η λέξη «προκλητικό» μοιάζει με τη λέξη «πολιτικό»; Να ονομαστεί η ύπαρξη Ύπαρξη και η αγάπη Όχι Φόβος)  ή περισσότερη αξία έχουν οι απαντήσεις ή να τίθενται ερωτήματα;

Νομίζω ότι σημασία πιο πολύ έχει, όχι απλά να τίθενται τα ερωτήματα, αλλά μαζί και οι βάσεις, τα ερεθίσματα με τα οποία κάποιος μπορεί να επεξεργαστεί τα ερωτήματα. Ουσιαστικά, το θέμα είναι να μπαίνουμε στη διαδικασία αμφισβήτησης του εγκαθιδρυμένου. Η φράση, όμως, ‘’Να ονομαστεί η ύπαρξη Ύπαρξη και η αγάπη Όχι Φόβος’’ δεν είναι ερώτηση –είναι ίσως η θέση του έργου και δυνητικά η απάντηση σε όλα τα ερωτήματα ever.

Ποια η άποψη σας για το theYard.Residency και γενικότερα για προγράμματα φιλοξενίας. Πέραν από την πρακτική τους σημασία και στήριξη τι είναι αυτό που προσφέρουν σε επίπεδο δημιουργίας συλλογικοτήτων στο καλλιτεχνικό χώρο και ευρύτερα;

Γενικά, τα προγράμματα φιλοξενίας θεωρώ ότι έχουν έναν πολύ σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της καλλιτεχνικής κοινότητας, αφού φανερώνουν τη λειτουργία του κάθε οργανισμού (host) και την αισθητική του (με την ευρύτερη έννοια), δημιουργώντας έτσι ‘πολιτιστικές πισίνες’, περιβάλλοντα που προσφέρουν ερεθίσματα, όπου μπορείς να ακούσεις, να συναντηθείς. Η αίσθηση της συλλογικότητας, της κοινότητας, είναι κάτι που λείπει αρκετά από την κυπριακή νοοτροπία. Η ομάδα του theYard, μοιράζεται ακομπλεξάριστα τη γνώση, την εμπειρία της και με ειλικρίνεια και φροντίδα επενδύει στη ζύμωση αυτή, δημιουργώντας στέρεες ‘πισίνες’ (!) και μια κοινότητα που αρχίζει σιγά σιγά το κολύμπ

Κείμενο/Χορογραφία/Σκηνικά/Κοστούμια/Ηχητικός Σχεδιασμός/ Αφίσα : Άννη Χούρη

Video Art : Άγγελος Χαραλάμπους, Βοηθός Σκηνογράφου: Κυριάκος Θεοχάρους.  Το κομμάτι ‘‘Τa skyliá tréchoun ti nýchta’’ δημιουργήθηκε για την παράσταση από τον Structure of Magic

Τεχνική υποστήριξη: Μαρτίνος Θαλασσέτης, Εβίτα Ιωάννου, Αλίκη Αχνιώτου

Performers: Παναγιώτης Τοφή, Άννη Χούρη

Ξυδάδικο, Γενεθλίου Μιτέλλα 34

26 και 27 Νοεμβρίου, 20:30

Κρατήσεις: 99018828