
Του Άντρου Γ. Καραγιάννη*
Όλοι κοιµούνταν ήσυχα το βράδυ της 31ης Ιανουαρίου 1953, όταν η ξαφνική καταιγίδα που ξέσπασε γύρω στις 8 το βράδυ στις Κάτω Χώρες οδήγησε στη µεγαλύτερη φυσική καταστροφή στην περιοχή. Τα ορµητικά νερά και οι πληµµύρες κατέστρεψαν τις περιουσίες 72 χιλιάδων ατόµων, 2.000 άνθρωποι πέθαναν και 200 χιλιάδες ζώα χάθηκαν.
Μετά από αυτή την καταστροφή, οι Κάτω Χώρες προώθησαν τη δηµιουργία αντιπληµµυρικών έργων, αναγνωρίζοντας την απειλή που ερχόταν από τη Βόρεια Θάλασσα αλλά και την κλιµατική αλλαγή, η οποία οδηγεί σταδιακά στο λιώσιµο των παγετώνων και στην αύξηση της στάθµης του νερού των ποταµών, των λιµνών και της θάλασσας.
Το 1986 εγκαινιάστηκε το εντυπωσιακό αντιπληµµυρικό έργο ∆έλτα, το οποίο προστατεύει τη δυτική περιοχή Ζίλαντ των Κάτω Χωρών από τα ορµητικά νερά της Βορείου Θάλασσας. Το εν λόγω έργο συµβάλλει επίσης στην προστασία του οικοσυστήµατος, δίνοντας την ευκαιρία στους επιστήµονες να προωθήσουν την αιολική και ηλιακή ενέργεια και τη βελτίωση της ποιότητας του νερού της θάλασσας. Οι Τοπικές Αρχές είναι αυτές που επωφελούνται κυρίως από τα αντιπληµµυρικά έργα, αφού ο περιορισµός των πληµµυρών οδήγησε στη δηµιουργία κατάλληλων υποδοµών για αθλητικό τουρισµό και αγροτουρισµό δίπλα ακριβώς από τη θάλασσα.
Οι τεχνητοί ύφαλοι έχουν συµβάλει στη δηµιουργία αµµόλοφων ή µικρών παραλιών µε λευκή άµµο, κάτι που προσελκύει τόσο τουρίστες όσο και διάφορα είδη χλωρίδας και πανίδας. Οι γεωργοί της περιοχής αξιοποιούν το νερό των ποταµών και των λιµνών για καλλιέργεια διαφόρων ειδών λαχανικών και φρούτων, όπως πατάτες, παντζάρια, ρύζι, ζάχαρη, φράουλες, άνθη κ.ά.
40% της περιοχής Ζίλαντ βρίσκεται κάτω από τη στάθµη της θάλασσας, κάτι που αναγκάζει τις τοπικές και περιφερειακές Αρχές να λαµβάνουν συνεχώς µέτρα για αντιµετώπιση των πληµµυρών, να προωθούν τη γαλάζια οικονοµία και να σχεδιάζουν έργα που να έχουν στόχο τη φύση, το φυσικό περιβάλλον, την προώθηση των Ανανεώσιµων Πηγών Ενέργειας και την παραγωγή ενέργειας αξιοποιώντας τα κύµατα, τον ήλιο και τον άνεµο.
Οι Κάτω Χώρες ανακτούν 50% της ενέργειάς τους από τη θάλασσα, στην οποία τοποθετούν ανεµογεννήτριες αλλά και drones για διεξαγωγή ερευνών και περιβαλλοντικών µελετών. Μέσω της αιολικής ενέργειας, οι επιστήµονες στοχεύουν στον πενταπλασιασµό της παραγωγής ενέργειας σε δέκα χρόνια, κάτι που πιθανόν να οδηγήσει στην απεξάρτησή τους από τα ορυκτά καύσιµα και θα τους επιφέρει τεράστιο οικονοµικό όφελος από την εξαγωγή ενέργειας.
Λόγω της παλίρροιας, της περιοδικής ανύψωσης και υποχώρησης της στάθµης της θάλασσας, κάθε χρόνο χάνεται 1 εκατοστό άµµου, κάτι που επιφυλάσσει αρκετούς κινδύνους για τα θαλάσσια είδη. Ειδικοί επιστήµονες συµβουλεύουν τους ψαράδες και ιδιοκτήτες ιχθυοτροφείων και οστρεοτροφείων να αυξήσουν την παραγωγή τους, κυρίως στρειδιών και οστράκων, τα οποία συµβάλλουν στη διατήρηση της άµµου της θάλασσας, δηµιουργώντας αντίσταση στα υπόγεια ρεύµατα.
Το νερό είναι κατά 90% άµεσα υπεύθυνο για τις φυσικές καταστροφές, όπως οι πληµµύρες και η περιβαλλοντική µόλυνση. Η έρευνα, η µελέτη αλλά και η ανάθεση έργων σε ειδικούς επέφεραν στις βυθισµένες στο νερό Κάτω Χώρες οικονοµική ανάπτυξη και δηµιούργησαν προοπτικές για αξιοποίηση της γαλάζιας οικονοµίας προς όφελος της κοινωνίας των πολιτών.
Οι ανθισµένες πεδιάδες, το πράσινο φυσικό περιβάλλον, ο αγροτουρισµός, οι Ανανεώσιµες Πηγές Ενέργειας, η υγιεινή διατροφή, τα πανέµορφα παραδοσιακά σπιτάκια στη θάλασσα, τα ξενοδοχεία ευεξίας, η καλλιέργεια και εκτροφή οστράκων, η εκτροφή και αναπαραγωγή ψαριών, αποτελούν πηγή πλούτου για τους κατοίκους των Κάτω Χωρών. Οι καταστροφικές πληµµύρες του 1953 πείσµωσαν τους εργατικούς κατοίκους και επιστήµονες, οι οποίοι βλέπουν τις χώρες τους να αποτελούν παράδειγµα προς µίµηση στη διαχείριση της απειλητικής ανόδου της στάθµης της θάλασσας.
* ∆ήµαρχος ∆ερύνειας
