Ανοίγει τον ασκό του Αιόλου η στάση πολιτείας – ξενοδόχων

Του Ξενή Χ. Ξενοφώντος*

Όσοι παρακολουθούν τα τουριστικά μας πράγματα, γνωρίζουν πολύ καλά ότι η ξενοδοχειακή βιομηχανία στην Κύπρο τον τελευταίο καιρό μοιάζει με καζάνι που σιγοβράζει. Βασική αιτία αυτής της επικίνδυνης κατάστασης είναι η απροθυμία της συντριπτικής πλειοψηφίας των ξενοδόχων να συμμορφωθούν με τις πρόνοιες της συλλογικής σύμβασης του κλάδου, την οποία υπέγραψαν με το συνδικαλιστικό κίνημα. Επιπροσθέτως, τις τελευταίες εβδομάδες το κλίμα οξύνθηκε περαιτέρω, με τις σχέσεις συντεχνιών – ξενοδόχων να κινούνται σε τεντωμένο σχοινί, λόγω των νομοθετικών αλλαγών που προωθεί η Βουλή στη νομοθεσία για την ίδρυση και λειτουργία των ξενοδοχείων.

Με την αλλαγή αυτή καταργούνται όλες οι πρόνοιες που υποχρέωναν τους εργοδότες να απασχολούν επαρκή αριθμό κατάλληλα καταρτισμένου και εξειδικευμένου προσωπικού σε συγκεκριμένα τμήματα της ξενοδοχειακής μονάδας. Με άλλα λόγια, απαλείφονται από τη νομοθεσία τα κριτήρια κατάταξης των ξενοδοχείων [κατηγοροποίηση] στα θέματα προσωπικού, ενώ δίδεται η δυνατότητα στους ξενοδόχους να μισθώνουν ή να υπενοικιάζουν τα εστιατόρια, τους χώρους αναψυχής και εστίασης και άλλων υπηρεσιών σε τρίτους. Ταυτόχρονα, εισάγεται διά νόμου η υπεργολαβία στα ξενοδοχεία. Αυτό σημαίνει ότι από τη μια στιγμή στην άλλη:
• Χιλιάδες ξενοδοχοϋπάλληλοι μπορεί να τεθούν εκτός αγοράς εργασίας.
• Χιλιάδες εργαζόμενοι του πιο νευραλγικού κλάδου της οικονομίας θα μείνουν μετέωροι και έρμαιο στις ορέξεις του κάθε ξενοδόχου.
• Προβάλλει ορατός ο κίνδυνος υποβάθμισης της ποιότητας των παρεχομένων υπηρεσιών.

Σε μια πρώτη αντίδραση, οι συντεχνίες εξήγγειλαν δυναμικά μέτρα με πορείες διαμαρτυρίας, προειδοποιώντας με κλιμάκωση των κινητοποιήσεων αν δεν αποσυρθεί το επίμαχο νομοσχέδιο και ξεκινήσει διάλογος για ρύθμιση των εργασιακών σχέσεων στην ξενοδοχειακή βιομηχανία. Την ώρα που οι εμπλεκόμενοι φορείς της τουριστικής βιομηχανίας και της Πολιτείας κοκορεύονται ότι φέτος ο κυπριακός τουρισμός έσπασε όλες τις επιδόσεις, οι ξενοδόχοι αντί να συμμαχήσουν με τις συντεχνίες για αξιοποίηση του θετικού κλίματος προς όφελος του τόπου, επιχειρούν να φέρουν πισώπλατες μαχαιριές στους εργαζόμενους. Δυστυχώς η πολιτεία συμπλέει με τους ξενοδόχους αδιαφορώντας για τις τραγικές επιπτώσεις αυτής της αντεργατικής πρακτικής. Όμως οι πληγές του ξενοδοχειακού κλάδου δεν περιορίζονται ως εδώ.

Η καρατόμηση των δικαιωμάτων του προσωπικού μέσω των ατομικών συμβολαίων απασχόλησης και η ακατάσχετη εργοδότηση προσωπικού από τρίτες χώρες συνεχίζονται, συμβάλλοντας στην περαιτέρω απορρύθμιση της αγοράς εργασίας με όλα τα αρνητικά συνεπακόλουθα στην κοινωνική συνοχή και στη διάβρωση της ανταγωνιστικότητας της κυπριακής οικονομίας. Φρονώ ότι τα πράγματα στο μέτωπο του τουρισμού, που αποτελεί την ατμομηχανή της οικονομίας, προσλαμβάνουν επικίνδυνες διαστάσεις με ορατό τον κίνδυνο εργασιακής έκρηξης στη νέα χρονιά. Θα ήταν φρόνιμο, τούτη την ώρα, οι εμπλεκόμενοι φορείς να ενεργήσουν συνετά και προληπτικά λαμβάνοντας όλα τα ενδεικνυόμενα μέτρα για να αποτραπούν καίρια πλήγματα στην οικονομία.

Αν πράγματι οι ξενοδόχοι και η κυβέρνηση θέλουν να αποκτήσει ο κυπριακός τουρισμός την αίγλη την οποία επικαλούνται συχνά- πυκνά ενόψει και του προδιαγραφόμενου θετικότατου κλίματος αφίξεων για το 2019, ας παρακαθίσουν χωρίς καθυστέρηση σε ειλικρινή διάλογο με τις συντεχνίες για εδραίωση της εργασιακής ειρήνης, η οποία κινείται επί ξυρού ακμής. Προς τούτο, θα ήταν πολύ χρήσιμο να ληφθεί πολύ σοβαρά υπόψιν ότι η ξενοδοχειακή βιομηχανία: 1. Καταβάλλει το χαμηλότερο ωριαίο εργατικό κόστος. Αυτό μεταφράζεται σε εξευτελιστικούς μισθούς στη συντριπτική πλειοψηφία του προσωπικού. 2. Καταγράφει τα περισσότερα εργατικά ατυχήματα. Αυτό μεταφράζεται σε εργοδοτική ασυδοσία και εντατικοποίηση της εργασίας. Από μόνες τους, αυτές οι δύο αρνητικότατες παράμετροι πρέπει να προβληματίσουν βαθύτατα την πολιτεία και τους ξενοδόχους.

*Αρχισυντάκτης «Εργατικής Φωνής»