Άντρος Κυπριανου: Πολύ καλοί στα επικοινωνιακά οι κυβερνώντες , ανεπαρκέστατοι επί της ουσίας

Συνέντευξη στη Μαρία Φράγκου

 

Αδιαφορία, ολιγωρία, έλλειψη ευθύνης, αλαζονεία και ετσιθελισμός. Αυτά χαρακτηρίζουν τους σημερινούς κυβερνώντες. Τα όσα εμβρόντητοι παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες το αποδεικνύουν. Το επιβεβαιώνει και η αδυναμία παραδοχής των λαθών τους στα θέματα εσωτερικής διακυβέρνησης. Με τις πολιτικές τους που δημιουργούν στρατιές ανέργων και συμπολιτών μας που έχουν ακόμα ανάγκη τη φιλανθρωπία των άλλων για να ζήσουν. Και καταστρέφουν κάθε υποδομή για ένα αισιόδοξο μέλλον για τους πολίτες. Με τον ΓΓ του ΑΚΕΛ, Άντρο Κυπριανού, συζητούμε για αυτά και για όλα όσα μας ανησυχούν και μας φοβίζουν.

 

Χάθηκε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Και δεν είναι δικαιολογία ότι απουσίαζε ή απουσιάζει στο εξωτερικό

Παραίτησή τους σημαίνει παραδοχή των λαθών τους. Κι αυτή η κυβέρνηση, δυστυχώς, δεν παραδέχεται κανένα από τα μεγάλα λάθη που έχει διαπράξει

 

Έντρομη η κοινωνία παρακολουθεί τη διάσταση του εγκλήματος με θύματα γυναίκες από την Ασία και αλλού. Το ίδιο έντρομη παρακολουθεί και την απραξία, αδιαφορία και ολιγωρία που επέδειξαν οι αρμόδιοι, όταν γίνονταν οι καταγγελίες για την εξαφάνισή τους. Επιμένετε να ζητάτε την παραίτηση Υπουργού Δικαιοσύνης και Αρχηγού Αστυνομίας…

Η διαπίστωσή μας είναι ότι ενώ από το 2017 ξεκίνησαν να γίνονται καταγγελίες για εξαφάνιση αλλοδαπών γυναικών, υπήρξε ολιγωρία, αδιαφορία και εγκληματική αμέλεια για έναν απλούστατο λόγο: οι εξαφανισθείσες κοπέλες ήταν αλλοδαπές. Είναι προφανές, με βάση τις καταγγελίες που έγιναν, από το 2017 κάποια άτομα έχουν εξαφανισθεί. Για τα οποία έγιναν και καταγγελίες. Και μάλιστα, η μία καταγγελία έγινε από τη μητέρα μίας εκ των εξαφανισθέντων γυναικών. Δεν μπορεί να γίνεται ως αποδεχτή η δικαιολογία ότι τάχα έφυγε από τη χώρα. Η ίδια η μητέρα κατήγγειλε την απουσία της κόρης της, λέγοντας μάλιστα ότι τα χρήματά της ήταν στην τράπεζα, τα ρούχα της στο σπίτι.

Μας ανησύχησε περισσότερο η πρώτη αντίδραση του Υπουργού Δικαιοσύνης και της Αστυνομίας. Περίπου ζητούσαν τα ρέστα από τον κόσμο. Αυτό ενέτεινε τη δυσφορία μας για αυτό και βγήκαμε δημόσια και απαιτήσαμε την παραίτηση του Υπουργού Δικαιοσύνης και του Αρχηγού της Αστυνομίας. Η ευθύνη την οποία τους επιρρίπτουμε είναι ότι δεν κατάφεραν να εμφυσήσουν στο αστυνομικό σώμα την έγνοια, το ενδιαφέρον και το ζήλο στην άσκηση των καθηκόντων του. Αντί τούτου, είδαμε ένα ρατσισμό, ο οποίος έχει ζημιώσει τη χώρα μας διεθνώς. Κι αντί να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να πουν «αποτύχαμε», ζητούν και τα ρέστα. Αυτό μας ενόχλησε πολύ. Ειδικά ο κ. Νικολάου ήταν λαλίστατος ως αντιπολίτευση. Και μιλούσε καθημερινά για την ανάγκη τα πολιτικά πρόσωπα να επιδεικνύουν πολιτική ευθιξία. Επί Δημήτρη Χριστόφια επιδείχθηκε πολιτική ευθιξία. Και ο Υπουργός Δικαιοσύνης, Κύπρος Χρυσοστομίδης -παρ’ όλο που δέκα μήνες ήταν στο πόστο του- και ο τότε Αρχηγός της Αστυνομίας, Ιάκωβος Παπακώστας, παραιτήθηκαν, με την απόδραση Κίτα. Τώρα έχουμε φόνους. Κατά συρροήν φόνους. Για υποθέσεις για τις οποίες δεν επεδείχθη κανένα ενδιαφέρον από μέρους της Αστυνομίας.

Ούτε και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας «συγκινήθηκε» να πει κάτι…

Παρήλθαν τόσες μέρες από την πρώτη αποκάλυψη. Χάθηκε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Και δεν είναι δικαιολογία ότι απουσίαζε ή απουσιάζει στο εξωτερικό. Έπρεπε να παρέμβει. Να θυμίσω ότι έπαυσε τον τότε Αρχηγό της Αστυνομίας, κ. Παπαγεωργίου, για «πλημμελή άσκηση των καθηκόντων του». Τι κάνει τώρα ο κ. Αναστασιάδης; Διορίστηκε μία επιτροπή για να διερευνήσει τις ευθύνες των υφισταμένων της. Τις δικές τους ευθύνες ποιος θα τις διερευνήσει;

 

Γιατί δεν παραιτούνται; Ή γιατί δεν τους παύει ο Πρόεδρος; Είναι γιατί είναι πολιτικά παχύδερμα, είναι έλλειψη ευαισθησίας κι ευθιξίας, είναι αλαζονεία, είναι ετσιθελισμός;

Όλα αυτά μαζί και ταυτόχρονα και κάτι άλλο: Παραίτησή τους σημαίνει παραδοχή των λαθών τους. Κι αυτή η κυβέρνηση, δυστυχώς, δεν παραδέχεται κανένα από τα μεγάλα λάθη που έχει διαπράξει. Η δεξιά παράταξη στην Κύπρο, διαχρονικά, δεν έχει την τόλμη και το θάρρος να παραδεχθεί τα λάθη της. Το μεγαλύτερο έγκλημα που διαπράχθηκε στον τόπο μας το 1974, ουδέποτε η δεξιά παράταξη βρήκε το θάρρος να το αναγνωρίσει. Ψελλίζουν κάποια πράγματα κάθε επέτειο και στη συνέχεια τα ξεχνούν. Το άλλο ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι πριν μερικούς μήνες ο Υπουργός Δικαιοσύνης και πριν από μερικές εβδομάδες ο Αρχηγός της Αστυνομίας δήλωναν ότι τσάκισαν το οργανωμένο έγκλημα. Και ότι έχουν περιορίσει την εγκληματικότητα στην Κύπρο. Ο Αρχηγός της Αστυνομίας περηφανευόταν, μάλιστα, ότι κατάφερε να λειτουργεί το αστυνομικό σώμα σε πολύ αναπτυγμένα επίπεδα. Οι τελευταίες εξελίξεις αποδεικνύουν ότι είναι πάρα πολύ καλοί στα λόγια, στα επικοινωνιακά παιγνίδια, αλλά στην ουσία, όχι μόνο παίρνουν απροβίβαστο, είναι κοντά στο μηδέν.

 

Μύθος το success story

 

Για άλλη μια φορά σας είδαμε να επισκέπτεστε το Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης ή βλέπουμε οργανωμένους φορείς να φροντίζουν να απαλύνουν τον πόνο οικογενειών, ενόψει του Πάσχα. Τελικά το «θαύμα» στην οικονομία που ψηλαφούσε ο Πρόεδρος, οι διακηρύξεις για έξοδο στις αγορές και ομόλογα, η ανάπτυξη είναι μόνο για εσωτερική κατανάλωση;

Αποδεικνύεται περίτρανα από την ίδια την κατάσταση στην κοινωνία, πως το περιβόητο success story ήταν κι αυτό ένας μύθος. Ένα επικοινωνιακό κατασκεύασμα της κυβέρνησης Αναστασιάδη-ΔΗΣΥ. Είναι προφανές ότι τα προβλήματα παραμένουν. Η Κύπρος είναι πρωταθλήτρια στην ΕΕ στον τομέα της αύξησης του χάσματος, μεταξύ των λίγων πλουσίων και όλων των υπολοίπων. Τα κέρδη το 2018 είχαν αύξηση 2% στο ΑΕΠ της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενώ οι μισθοί είχαν μείωση 4,3%. Αυξήθηκαν τα κέρδη, μειώθηκαν οι μισθοί σε τόσο σημαντικό βαθμό. Ακόμα, είμαστε η τρίτη χώρα σε μέγεθος δημοσίου χρέους. 102,5%. Ο κ. Αβέρωφ Νεοφύτου παραδέχθηκε πριν μερικές ημέρες ότι επί Δημήτρη Χριστόφια το δημόσιο χρέος ήταν 80% και τώρα έχει πάει στο 102,5%. Και υπάρχουν και άλλα συγκλονιστικά στοιχεία. Αυτή τη στιγμή έχουμε περίπου 230 χιλιάδες συμπατριώτες μας που ζουν στο όριο ή κάτω από το όριο της φτώχειας. Το 1/3 των νέων ανθρώπων ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Οι νέοι υποχρεώνονται να ζουν με τις οικογένειές τους, γιατί δεν μπορούν ούτε να αποκτήσουν ούτε να ενοικιάσουν σπίτι. Και αυτό οφείλεται στους μισθούς των 700 και 800 ευρώ. Κι έχει το θράσος ο Υπουργός Οικονομικών, γιατί περί θράσους πρόκειται, να λέει ότι ευθύνονται οι νέοι για την αύξηση των ενοικίων γιατί δεν κτίζουν σπίτια…

Κι ασφαλώς τα δίκτυα αλληλεγγύης δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τις ανάγκες…

Εμείς πήγαμε στο Λαϊκό Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης και δώσαμε τη δική μας συμβολική εισφορά. Δυόμισι χιλιάδες ευρώ. Αυτή η εισφορά δεν είναι αρκετή για να ικανοποιήσεις τις ανάγκες του κόσμου. Το Λαϊκό Δίκτυο θα εξυπηρετήσει χίλια άτομα παγκύπρια. Υπάρχουν πολλές άλλες χιλιάδες συμπατριωτών μας που έχουν ανάγκη τη στήριξη της πολιτείας. Χρειάζεται, λοιπόν, το κράτος να εκπονήσει μια ολοκληρωμένη κοινωνική πολιτική και σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να εξαντλείται στο Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα ή στις διάφορες χορηγίες. Μόνο με τη διαμόρφωση ολοκληρωμένης κοινωνικής πολιτικής θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε όλα αυτά τα προβλήματα.

 

 

Ενώπιον μιας νέας σοβαρής κρίσης στην Παιδεία βρισκόμαστε και πάλι. Ηθελημένα οδηγεί τη δημόσια παιδεία στην απαξίωση η κυβέρνηση;

Δεν ξέρω αν το πράττει ηθελημένα ή άθελά της, αλλά είναι γεγονός ότι αυτή η κυβέρνηση έχει αποδείξει κατ’ επανάληψη ότι ενδιαφέρεται περισσότερο για τα ιδιωτικά συμφέροντα και λιγότερο για το δημόσιο συμφέρον. Ως εκ τούτου, δεν θα εκπλαγώ εάν όντως πίσω από το μυαλό κάποιων είναι η εξυπηρέτηση των ιδιωτικών συμφερόντων, η οποία περνά μέσα από την απαξίωση του δημοσίου σχολείου. Εκείνο όμως που μπορώ να πω με βεβαιότητα είναι ότι δυστυχώς αυτή η κυβέρνηση έχει πολύ λανθασμένες προτεραιότητες σε ό,τι αφορά τη μεταρρύθμιση της Παιδείας. Αντί να δώσει έμφαση στο να έχουμε ένα σύγχρονο σχολείο, με ανθρώπινο πρόσωπο, το οποίο να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της εποχής μας, να είναι αντάξιο των ευρωπαϊκών οραματισμών, μας επιστρέφει σε ένα συντηρητικό σχολείο που αντί να μαθαίνει τους μαθητές να σκέφτονται, τους μαθαίνει να παπαγαλίζουν.

Το νερό μπήκε ήδη στο αυλάκι και το ΓεΣΥ προχωρεί προς την εφαρμογή του. Τι σας ανησυχεί; Πιστεύετε πως και μετά τον Ιούνιο η σύμπνοια που παρατηρείται σήμερα, ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις, θα συνεχίσει;

Είναι θετικό το γεγονός ότι υπάρχει πλέον μια μεγαλύτερη συμμετοχή στο Γενικό Σύστημα Υγείας. Αυτό δεν προσφέρεται για πανηγυρισμούς. Τα προβλήματα είναι μπροστά μας. Και θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να τα αντιμετωπίσουμε. Πολύ φοβάμαι ότι η κυβέρνηση Αναστασιάδη και ο ΔΗΣΥ δεν έχουν αποδείξει ακόμα την προσήλωσή τους στο σύστημα υγείας όπως έχει εγκριθεί ομόφωνα από τη Βουλή. Δεν έχουν αποδείξει ότι είναι ικανοί να προχωρήσουν στην υλοποίησή του, επιλύοντας όλα τα προβλήματα που θα εμφανίζονται στην πορεία εφαρμογής. Χρειάζεται να είμαστε όλοι σε εγρήγορση και να ανησυχούμε, να βελτιώνουμε τα πράγματα, έχοντας ως στόχο την καλύτερη εξυπηρέτηση του ασθενή.

 

Ένα συνεργατικό ίδρυμα οδηγήθηκε στο κλείσιμο με τις ευθύνες αυταπόδεικτες. Ωστόσο, το πόρισμα απαξιώνεται από αυτούς στους οποίους επιρρίπτονται ευθύνες. Μήπως και το ΑΚΕΛ «εκμεταλλεύεται» το λαϊκό αίσθημα, όπως σας κατηγόρησαν, κι επιμένει στις ευθύνες των κυβερνώντων;

Έχουμε παρακολουθήσει τραγελαφικές τοποθετήσεις και συμπεριφορές γύρω από αυτό το θέμα. Δεν γίνεται να λέει κάποιος σέβομαι το πόρισμα της Ερευνητικής Επιτροπής και όλη η επιχειρηματολογία που αναπτύσσει στη συνέχεια, ουσιαστικά να το υποσκάπτει. Αυτό έπραξε και η κυβέρνηση και ο ΔΗΣΥ. Η Ερευνητική Επιτροπή στο πόρισμά της κατονομάζει υπεύθυνους και ευθύνες. Και ποινικές και άλλες. Και πρέπει να γίνει περαιτέρω διερεύνηση. Αυτά λέει και το ΑΚΕΛ. Και το ΑΚΕΛ λέει ακόμα πως πρέπει να προστατευθούν τα περιουσιακά στοιχεία του Συνεργατισμού. Και όχι να εξανεμιστούν σε εξευτελιστικές τιμές και να δοθούν σε ιδιωτικά χέρια.

 

• Στο β’ μέρος της συνέντευξης την προσεχή Τρίτη, ο ΓΓ του ΑΚΕΛ μιλά, μεταξύ άλλων, για τις ευρωεκλογές και το διακύβευμά τους για την Κύπρο και την Ευρώπη γενικά.