Απαγγελία Χριστοδουλίδη σε ποίηση Νίκου Αναστασιάδη

Του
Παναγιώτη Πενταλιώτη

«Η άτυπη πενταμερής διάσκεψη δεν θα έχει αντικείμενο την ουσία του Κυπριακού», δήλωνε πριν τη Γενεύη ο Κυριάκος Κούσιος. Είναι από τους ανθρώπους που σου λένε καλημέρα και κοιτάζεις έξω από το παράθυρο να ελέγξεις μήπως και σου λέει ψέματα.

Από την άλλη, η Μαντάμ Ζαΐρα της εξωτερικής πολιτικής, ο Νίκος Χριστοδουλίδης, με 100% επιτυχία στις προβλέψεις του τα τελευταία χρόνια τόνιζε σε μονόλογό του -πού αλλού; στο ΡΙΚ- ότι «η Πενταμερής θα είναι διαδικαστικού χαρακτήρα και θα έχει στόχο την κατάληξη σε συμφωνία για επανέναρξη των συνομιλιών».

Αν γράφω ασυνάρτητες προτάσεις για το μέλλον, θα έχω περισσότερη επιτυχία από τις «εκτιμήσεις του Νίκου Χριστοδουλίδη» για την εξωτερική πολιτική. Τι να πρωτοθυμηθούμε; Το «δεν θα μπουν στην ΑΟΖ»; Το «δεν θα βρουν τρυπάνι» ή «δεν θα βρουν πλατφόρμα»; Το «μπλοφάρουν για Βαρώσια»; Μέχρι τώρα, δεν πήγε ταμείο ο μάγος για τις εκτιμήσεις του. Για να μη θυμηθώ και το αμίμητο «Η Κύπρος είναι θωρακισμένη» από τις τριμερείς συνεργασίες που έγινε… πολιτικά θωρακισμένη. Η πραγματικότητα εν τω μεταξύ είναι ότι είναι ξέφραγο αμπέλι.

Στη Γενεύη, ο Τατάρ έβγαλε από τη δύσκολη θέση τον Αναστασιάδη και έβαλε στο καζάνι όλη την Κύπρο. Ένας Αναστασιάδης ο οποίος για 3,5 χρόνια ροκάνιζε το χρόνο για να απαλλαγεί από τον Μουσταφά Ακιντζί, ο οποίος του είχε απευθύνει πρόσκληση να υπογράψουν τα σημεία Γκουτέρες, αλλά εισέπραττε την ειρωνεία του. Ένας Αναστασιάδης ο οποίος εδώ και 8 χρόνια δεν άρθρωσε ούτε μια φορά τη μορφή λύσης που επιδιώκει η πλευρά μας, σήμερα παρουσιάζεται ως ο Διζωνικότερος του Διζωνικότερου γιατί οι συγκυρίες τον βολεύουν. Είναι πιο εύκολο να πουλήσει το «φταίει η αδιαλλαξία της Τουρκίας» αντί το «πουλούσα διαβατήρια» εδώ και 8 χρόνια.

Μετά το παραλίγο ναυάγιο της Γενεύης, ο Άντρος Κυπριανού και άλλοι εξέφρασαν απογοήτευση για το αποτέλεσμα. Όχι όμως ο Αναστασιάδης, ο οποίος παρουσιάστηκε δικαιωμένος -σαν πεθερά που δοκίμασε για πρώτη φορά τα μακαρόνια του φούρνου της νύφης της και ένιωσε ότι μπορεί να κρίνει τους πάντες γιατί της πέτυχε η συνταγή.

Στη διάσκεψη Τύπου παρουσιάστηκε αλαζονικός και ξαλαφρωμένος γιατί έκανε όπως είπε μια «επιτυχή διαχείριση». Υπήρχε λόγος ο Νίκος Αναστασιάδης να είναι απογοητευμένος; Όχι, βέβαια. Υποστήριξε φραστικά τη λύση ΔΔΟ αφού ήξερε ότι Τατάρ και Τουρκία την αναθεματίζουν αυτή την περίοδο, κάτι το οποίο τον έβγαλε από τη δύσκολη θέση. Ο Νίκος Αναστασιάδης ένιωσε ότι δραπέτευσε από τις συνομιλίες αλώβητος, όπως είχε δραπετεύσει στις προηγούμενες αφού είχε πει ψέματα (θυμάστε που έλεγε ότι ήθελε να πάει Κύπρο για να διαβουλευθεί με το ΑΚΕΛ!).

Ο μόνος που όπως φαίνεται ανησυχεί για τους Κυπρίους είναι ο ΓΓ του ΟΗΕ, ο οποίος για άλλη μια φορά κράτησε ζωντανή τη διαδικασία και όντως αυτός «το πήρε πάνω του». Σταθερός εντός των όρων εντολής του, δεν αποδέχτηκε τις απαράδεκτες προτάσεις της Τουρκίας και του Τατάρ.

Το βατερλό της Γενεύης σερβιρίστηκε ως μια «επιτυχής διαχείριση», ως να έπεσε μαχόμενος στο πεδίο για τη ΔΔΟ ο Πρόεδρος χωρίς στην πραγματικότητα να κάνει τίποτα. Κάτι σαν την Πύλη Εμβολιασμού δηλαδή η οποία απλά πέφτει, ενώ τη μάχη την δίνουν οι πολίτες για να διευθετήσουν ραντεβού για εμβολιασμό.