ΓΓ ΑΚΕΛ: Αποχή σημαίνει συνέχιση των αντιλαϊκών πολιτικών

ΑΝΤΡΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ:

• «Eίναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο ΔΗΣΥ που μετακινήθηκαν από τις θέσεις τους στο Κυπριακό και μας συνάντησαν…»

• «Εάν συγκρίνουμε τις θέσεις απασχόλησης του 2012 με το 2016, φαίνεται ότι αυτές μειώθηκαν κατά 28.000. Αυτό καταδεικνύει ότι όχι μόνο δεν μειώθηκε η ανεργία, αλλά και ότι έχουν μειωθεί οι θέσεις εργασίας, γεγονός που επιβεβαιώνει ότι μετανάστευσαν πάρα πολλοί στο εξωτερικό»

• «Κάποιοι αρμόδιοι δίνουν στον Πρόεδρο λανθασμένα στοιχεία και τον εκθέτουν»

• «Η κυβέρνηση όχι απλά δεν προωθεί την ανάπτυξη αλλά, αντιθέτως, τους προϋπολογισμούς ανάπτυξης τούς συρρικνώνει και δεν τους υλοποιεί»

Συνέντευξη στη Μαρίνα Κουμάστα
και στον Δημήτρη Στρατή

Αποχή σημαίνει συνέχιση των αντιλαϊκών πολιτικών που ακολουθούνται από την κυβέρνηση Αναστασιάδη. Σημαίνει διαιώνιση της αυταρχικότητας και της αλαζονείας με την οποία λειτουργούν οι κυβερνώντες. Αυτό διαμηνύει ο ΓΓ της ΚΕ του ΑΚΕΛ, Αντρος Κυπριανού, καλώντας εκ νέου τους πολίτες να υπερψηφίσουν το ψηφοδέλτιο του ΑΚΕΛ -Αριστερά – Νέες Δυνάμεις στις εκλογές της 22ας Μαΐου. Ο Α. Κυπριανού αποτιμά τις εξελίξεις στο Κυπριακό, αναφέρεται στην τραγική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η κυπριακή κοινωνία, η οποία είναι βουτηγμένη στα προβλήματα λόγω της ανεργίας αλλά και της συρρίκνωσης μισθών και ωφελημάτων και επισημαίνει πως η τραγική κατάσταση, στην οποία έχει περιέλθει η Κύπρος, μπορεί να ανατραπεί μόνο εάν αλλάξει η φιλοσοφία, η οποία καθοδηγεί τις πολιτικές που εφαρμόζονται.

Βρισκόμαστε μόλις μια βδομάδα πριν τις βουλευτικές εκλογές. Η αποχή φαίνεται να ανησυχεί έντονα όλες τις πολιτικές δυνάμεις. Ποιο είναι το μήνυμα που στέλνετε στους ψηφοφόρους;

Tο φαινόμενο της αποχής οφείλεται σε αντικειμενικούς αλλά και υποκειμενικούς λόγους. Κάποιοι εργάστηκαν συνειδητά εδώ και μερικές δεκαετίες για να οδηγήσουν σε απαξίωση την πολιτική ζωή αλλά και τα πολιτικά πρόσωπα. Αποτέλεσμα αυτών των έργων είναι να καλλιεργηθεί η απαξίωση σε μια μεγάλη μερίδα του κυπριακού λαού. Ομως πρέπει να παραδεχτούμε ότι τα πολιτικά κόμματα και πρόσωπα έχουν διαπράξει λάθη.

Συμπεριφέρονται με τρόπο ο οποίος προκαλεί απογοήτευση και αντιδράσεις σε μεγάλη μερίδα της κοινωνίας, με αποτέλεσμα η απαξίωση να αυξάνεται. Εκείνο που επιχειρούμε εμείς να πούμε, ιδιαίτερα στο νέο κόσμο, είναι ότι η αποχή δεν πρόκειται να σταματήσει το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου. Η αποχή δεν πρόκειται σε καμιά περίπτωση να σταματήσει τις εκποιήσεις της κύριας κατοικίας και της μικρής επαγγελματικής στέγης.

Δεν πρόκειται να αυξήσει τους μισθούς η αποχή. Ούτε θα δώσει το δικαίωμα της πρόσβασης στην Υγεία σε όλους τους Κυπρίους ή να δημιουργήσει ένα κοινωνικά ευαίσθητο κράτος. Δεν πρόκειται η αποχή να αυξήσει την ποιότητα της παρεχόμενης παιδείας και εκπαίδευσης. Αντιθέτως. Το μόνο που θα πετύχει η αποχή είναι να συνεχιστούν οι αντιλαϊκές πολιτικές, που ακολουθούνται σήμερα από την Τρόικα και την κυβέρνηση Αναστασιάδη. Και ταυτόχρονα να ενισχύσει την αυταρχικότητα και την αλαζονεία με την οποία λειτουργούν οι κυβερνώντες. Η άποψη μας, λοιπόν, είναι ότι ο κόσμος δεν πρέπει απλά να συμμετάσχει στις εκλογές, αλλά να κάνει και τις σωστές επιλογές. Και εμείς θεωρούμε ότι σωστή επιλογή είναι η υπερψήφιση του ψηφοδελτίου του ΑΚΕΛ – Αριστερά – Νέες Δυνάμεις.

Το ΑΚΕΛ σε όλες τις δημοσκοπήσεις φαίνεται να έχει την πιο υψηλή συσπείρωση. Είναι αυτό ενισχυτικός παράγοντας για διατήρηση ή και αύξηση των ποσοστών του; 

Οφείλω καταρχάς να πω ότι δεν είμαστε ικανοποιημένοι με τη συσπείρωση που παρουσιάζεται στις δημοσκοπήσεις. Θα συνεχίσουμε την προσπάθεια μέχρι την τελευταία στιγμή, με την προσωπική επαφή με τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους του ΑΚΕΛ, έτσι ώστε η συσπείρωση να αυξηθεί.

Ταυτόχρονα, βέβαια, απευθυνόμαστε και στους ψηφοφόρους των άλλων πολιτικών κομμάτων, αναδεικνύοντας τα χαρακτηριστικά και τις πολιτικές θέσεις του κόμματός μας, σε μια προσπάθεια να τους πείσουμε ότι επιβάλλεται σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση να υπερψηφίσουν το δικό μας εκλογικό συνδυασμό. Είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι θα έχουμε καλό εκλογικό αποτέλεσμα και αυτό το βλέπουμε και από τις εκλογικές δημοσκοπήσεις και κυρίως από τις προσωπικές επαφές που έχουμε με τον κόσμο, καθώς και από την πάρα πολύ καλή δουλειά που διενεργείται από τα τοπικά μας επιτελεία.

Υπάρχουν κάποιοι χειρισμοί ή και συμπεριφορές υποψηφίων βουλευτών του ΑΚΕΛ που σας έχουν ενοχλήσει;

Oρισμένα φαινόμενα μας προβληματίζουν συλλογικά ως ηγεσία του κόμματος. Ολα αυτά τα ζητήματα θα πρέπει να μας απασχολήσουν, αμέσως μετά τις εκλογές και θα ληφθούν αποφάσεις. Αποφάσεις, έτσι ώστε να περιορίσουμε αυτά τα φαινόμενα.

Οι τελευταίες εξελίξεις σε σχέση με την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας αλλά και στο εσωτερικό της χώρας, με την απομάκρυνση Νταβούτογλου, δημιουργούν ανησυχίες σε ό,τι αφορά την πορεία των συνομιλιών. Πώς εκτιμάτε ως ΑΚΕΛ αυτές τις εξελίξεις; 

Μας ανησυχούν οι εξελίξεις στην Τουρκία. Η παντοδυναμία του Ερντογάν, που έχει επιβεβαιωθεί για ακόμα μια φορά, μπορεί να αποτελέσει σοβαρό πρόβλημα στις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού, ανάλογα με το πώς ο ίδιος θα χειριστεί τα διάφορα ζητήματα. Μας ανησυχούν και οι εξελίξεις στην τ/κ κοινότητα, με την ανάληψη της «κυβέρνησης» από δύο κόμματα, τα οποία έχουν διαχρονικά πολύ συντηρητικές, αδιάλλακτες -σε ό,τι αφορά τη λύση στο Κυπριακό- θέσεις.

Η ανησυχία μας, ωστόσο, δεν πρέπει να μας οδηγήσει στη λήψη αποφάσεων οι οποίες θα προκαλέσουν προβλήματα στη διαπραγματευτική διαδικασία. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να διακόψουμε τις διαπραγματεύσεις επειδή υπάρχουν κίνδυνοι. Αλλά ούτε και να αντιδράσουμε με τρόπο ο οποίος θα οδηγεί και προς την αντίθετη κατεύθυνση· να πούμε, δηλαδή, ότι επειδή η Τουρκία συμπεριφέρεται με αυτό τον τρόπο, θα συμπεριφερθούμε και εμείς ανάλογα, κι ό,τι θέλει ας γίνει.

Η Τουρκία συμπεριφέρεται έτσι γιατί δεν έχει στην προτεραιότητά της την επίτευξη δίκαιης, λειτουργικής και βιώσιμης λύσης στο Κυπριακό. Από την άλλη, εμείς καιγόμαστε για τη λύση. Σαφώς θα πρέπει να συνεχίσουμε συνεπείς στη γραμμή που έχουμε χαράξει. Να επιβεβαιώνουμε καθημερινά την επιθυμία μας για λύση, να επιμείνουμε σε αρχές σε ό,τι αφορά το πλαίσιό της, αλλά να είμαστε ευέλικτοι σε ό,τι αφορά τη διαδικασία. Και να προσέξουμε να μην οδηγηθούμε στο φαινόμενο να μην αναλαμβάνουμε καθόλου πρωτοβουλίες, με επιχείρημα το φόβο.

Ανησυχίες εξέφρασε το ΑΚΕΛ και στο ζήτημα της απελευθέρωσης των θεωρήσεων εισόδου στους Τούρκους πολίτες…

Η ανησυχία μας έγκειται στο πως η ΕΕ θα λειτουργήσει έναντι της Τουρκίας. Χαιρόμαστε γιατί το Ευρωκοινοβούλιο έχει επιδείξει μια συνεπέστατη στάση. Να υπενθυμίσω ότι εμείς είχαμε αποστείλει επιστολή στην πρόεδρο της ομάδας της Αριστεράς του Ευρωκοινοβουλίου ζητώντας να επιδείξει η ομάδα μια σθεναρή στάση. Η άποψή μας είναι ότι η Τουρκία δεν πρέπει να τύχει διαφορετικής μεταχείρισης από οποιαδήποτε άλλη χώρα. Πρέπει να την μεταχειρισθούν όπως και όλες τις υπόλοιπες. Αν δεν ικανοποιήσει τις προϋποθέσεις, δεν μπορεί να πάρει τίποτα.

Τι απαντάτε σε όλους όσοι κατηγορούν το ΑΚΕΛ για συμπόρευση με τον ΔΗΣΥ στο Κυπριακό;

Ελλείψει επιχειρημάτων, ενόψει εκλογών, τα άλλα πολιτικά κόμματα προσπάθησαν να περάσουν τον μπαμπούλα της συνεργασίας του ΑΚΕΛ με τον ΔΗΣΥ.  Είναι αστείο, βέβαια. Διότι σε όλα τα υπόλοιπα θέματα η στάση που τηρεί το ΑΚΕΛ στη Βουλή είναι ξεκάθαρη. Οπως ξεκάθαρη είναι η θέση των άλλων κομμάτων και δη του ΔΗΚΟ που κατηγορεί το ΑΚΕΛ γι’ αυτά τα ζητήματα. Το ΑΚΕΛ κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης Χριστόφια είχε υποστηρίξει συγκεκριμένη πολιτική σε ό,τι αφορά το Κυπριακό. Διαχρονικά την υποστήριζε αυτή την πολιτική, αλλά με ιδιαίτερη έμφαση επί διακυβέρνησης Χριστόφια, γιατί τότε χειρίστηκε ο Δημήτρης Χριστόφιας το Κυπριακό.

Για την πολιτική αυτή πολεμηθήκαμε όσο κανένας άλλος, με μανία από όλους τους υπολοίπους, με επικεφαλής τον κύριο Αναστασιάδη και τον ΔΗΣΥ. Δεν υποχωρήσαμε καθόλου, αντισταθήκαμε, επιμείναμε στις θέσεις μας, αντέξαμε στις ισοπεδωτικές επιθέσεις, καταφέραμε να επιβιώσουμε. Σήμερα αυτές οι θέσεις επιβεβαιώνεται ότι είναι οι μόνες που μπορούν να οδηγήσουν σε πρόοδο το Κυπριακό. Ο κ. Αναστασιάδης ακολούθησε τις συμβουλές των άλλων πολιτικών κομμάτων για έναν ολόκληρο χρόνο. Οχι απλά δεν υπήρξε πρόοδος, υπήρχε οπισθοχώρηση στο Κυπριακό: Tο Μπαρμπαρός βόλταρε ελεύθερα στις νότιες ακτές της Κυπριακής Δημοκρατίας και είχαμε λάβει τη χειρότερη έκθεση από τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας υποχρεώθηκε έτσι, κατανοώντας ότι ήταν αδιέξοδη αυτή η πορεία, να αναπροσαρμόσει την τακτική του και να μετακινηθεί στην τακτική την οποία το ΑΚΕΛ διαχρονικά προτείνει. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο Συναγερμός μετακινήθηκαν και μας συνάντησαν. Εμείς τι έπρεπε να πούμε; Οτι επειδή μας «κόντεψαν» θα μας παρεξηγήσουν οι άλλοι, γι’ αυτό φεύγουμε από αυτές τις θέσεις και συμπλέουμε με όλους τους υπολοίπους;  Νομίζω ότι μια τέτοια προσέγγιση δεν θα είχε καμία απολύτως σχέση με την 90χρονη ιστορία του ΑΚΕΛ.

Είμαστε κόμμα πατριωτικό, θέτουμε πάνω από όλα το συμφέρον της Κύπρου, είμαστε κόμμα σοβαρό και υπεύθυνο και δεν μπορούμε να συμπεριφερόμαστε όπως συμπεριφέρονται άλλοι. Εμείς, λοιπόν, επιμένουμε στις ίδιες διαχρονικές θέσεις που υποστηρίζαμε πάντοτε και όποιος ασπαστεί αυτές τις προσεγγίσεις και έρθει στην ομάδα των κομμάτων που στηρίζουν την ίδια προσέγγιση, όχι με ταυτόσημες θέσεις βέβαια, είναι καλοδεχούμενος. Και το ΔΗΚΟ να έρθει μαζί μας, εμείς θα το καλοδεχτούμε.

Η κυβέρνηση διατυμπανίζει ότι η ανεργία έχει μειωθεί. Ωστόσο, οι άνεργοι μετρούν χιλιάδες. Βλέπουμε όλο και περισσότερους νέους να μεταναστεύουν στο εξωτερικό αναζητώντας εκεί εργασία. Πώς κρίνετε τους χειρισμούς της κυβέρνησης σ’ αυτό το πολύ σοβαρό θέμα; 

Η κυβέρνηση προεκλογικά έδωσε σωρεία δεσμεύσεων και υποσχέσεων. Τίποτα από όλ’ αυτά δεν έγιναν. Βέβαια για να καταπολεμηθεί η ανεργία είναι σημαντικό να υπάρξει ανάπτυξη. Η κυβέρνηση όχι απλά δεν προωθεί την ανάπτυξη αλλά αντιθέτως τους προϋπολογισμούς ανάπτυξης τούς συρρικνώνει και δεν τους υλοποιεί. Τα τελευταία χρόνια υλοποίησε μόνο το 60% των προϋπολογισμών ανάπτυξης, σε αντίθεση με τα προηγούμενα χρόνια που η προϋπολογισμοί αναπτύσσονταν σε ποσοστό που ξεπερνούσε το 80%. Δεν είναι, λοιπόν, δυνατό με αυτές τις πολιτικές και με τη συρρίκνωση των μισθών που περιορίζει την κατανάλωση να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας.

Η κυβέρνηση πανηγυρίζει ισχυριζόμενη ότι μειώθηκε η ανεργία από το 16% που ήταν το 2015 στο 12,1%. Διατείνεται ότι είμαστε η χώρα με τη μεγαλύτερη μείωση της ανεργίας. Της διαφεύγουν όμως δύο γεγονότα, τα οποία είναι πάρα πολύ ουσιαστικά: Πρώτον, ότι είναι εποχιακή αυτή η μείωση, με την έννοια ότι έχει ξεκινήσει να λειτουργεί με γεμάτες μηχανές ο τουριστικός τομέας. Το δεύτερον και πιο σημαντικό είναι ότι οι θέσεις απασχόλησης μειώθηκαν. Εάν συγκρίνουμε τις θέσεις απασχόλησης του 2012 με το 2016, φαίνεται ότι αυτές μειώθηκαν κατά 28.000.

Αυτό καταδεικνύει ότι όχι μόνο δεν μειώθηκε η ανεργία, έχουν μειωθεί οι θέσεις εργασίας, γεγονός που επιβεβαιώνει ότι μετανάστευσαν πάρα πολλοί στο εξωτερικό. Δυστυχώς, κάποιοι αρμόδιοι δίνουν στον Πρόεδρο λανθασμένα στοιχεία και τον εκθέτουν όταν βγαίνει και λέει ότι μόνο μερικές χιλιάδες άτομα έχουν μεταναστεύσει από την Κύπρο. Αυτό δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα. Είναι λυπηρό, λοιπόν, γιατί η κυβέρνηση ωραιοποιεί την εικόνα για να περνά τα πολιτικά της μηνύματα αντί να δει τα πραγματικά της προβλήματα και να επιχειρήσει να τα διαχειριστεί σωστά.

Ενας άλλος λόγος για τον οποίο πανηγύρισε η κυβέρνηση ήταν η έξοδος από το μνημόνιο. Παρόλ’ αυτά η κυπριακή κοινωνία βρίσκεται και θα βρίσκεται, όπως όλα δείχνουν, για αρκετά χρόνια ακόμη κάτω από τα σκληρά μέτρα και φιλοσοφία που ακολουθούν κυβέρνηση και Τρόικα. Οι φτωχοί έχουν γίνει φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι. Υπάρχει διέξοδος;

Τα μνημόνια έχουν 3ετή διάρκεια. Μπήκαμε στο μνημόνιο το 2013 και βγήκαμε το 2016, με την προϋπόθεση ότι θα ήμασταν καλά παιδιά, ότι θα υπακούαμε σε όλες τις προσταγές της Τρόικας, και αυτό έπραξε η κυβέρνηση. Να υπενθυμίσω ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Υπουργός Οικονομικών, ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ, είπαν κατ’ επανάληψη ότι το μνημόνιο θα μπορούσε να ήταν το ιδεολογικό τους μανιφέστο. Είπαν, μάλιστα, ότι και η Τρόικα να μην ερχόταν στην Κύπρο, όλα τα μέτρα τα οποία έχουν εφαρμοστεί, θα εφαρμόζονταν. Αυτά έλεγαν, σε μια προσπάθεια, να καλοπιάσουν τους Ευρωπαίους φίλους τους. Εξήλθαμε από το μνημόνιο, τον Μάρτη του 2016, τα αυστηρά μέτρα λιτότητας τα οποία ωστόσο έχουν επιβληθεί στους ώμους των απλών πολιτών συνεχίζονται.

Το σημαντικό όμως είναι άλλο. Οντως ένας δρόμος υπήρχε για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα της κυπριακής οικονομίας; Το παράδειγμα της Ισλανδίας μάς δείχνει κι άλλο δρόμο… Η χώρα αυτή κατάφερε μέσα σε δύο χρόνια να ξεπεράσει τις δυσκολίες, φορτώνοντας τις περισσότερες συνέπειες στους ώμους των πλουσίων και τις λιγότερες στους ώμους των φτωχών. Η Τρόικα και η κυβέρνηση σε όλες τις περιπτώσεις ακολούθησαν εντελώς διαφορετική «συνταγή», η οποία έχει γονατίσει τον κυπριακό λαό.

Οι πολιτικές λιτότητας έχουν αποφέρει τραγικά αποτελέσματα στην κυπριακή κοινωνία…

Οντως, η κατάσταση στην κυπριακή κοινωνία είναι τραγική. Διακόσια τριάντα τέσσερις χιλιάδες άτομα ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Η Κύπρος είναι η χώρα με το μεγαλύτερο ρυθμό αύξησης του χάσματος μεταξύ των λίγων πλουσίων και των υπολοίπων. Το 10% του πληθυσμού της Κύπρου είδε τα εισοδήματά του να αυξάνονται τα τελευταία τρία χρόνια και το υπόλοιπο 90% τα είδε να μειώνονται δραματικά. Για δώδεκα τρίμηνα, στα οποία βρίσκεται στην εξουσία η συγκεκριμένη κυβέρνηση, μειώνονται συνεχώς οι μισθοί, έχουν επιστρέψει πίσω στην αγοραστική αξία του 1996.

Είμαστε η χώρα με το μεγαλύτερο ρυθμό αύξησης των μακροχρόνια ανέργων. Μιλάμε για 40.412 άτομα, το 2015. Οι εργασιακές σχέσεις απορρυθμίζονται συνεχώς, με άλλοθι το μνημόνιο, επιχειρείται ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, συρρικνώνεται το κοινωνικό κράτος. Οι κυβερνώντες παίρνουν από τους φτωχούς για να δώσουν στους φτωχότερους, αφήνοντας άθικτους τους πλουσίους. Την ίδια στιγμή προωθείται η εκποίηση της κύριας κατοικίας και της μικρής επαγγελματικής στέγης. Αυτά είναι τα κατορθώματα της κυβέρνησης Αναστασιάδη-Συναγερμού. Ναι, λοιπόν, υπήρχε και άλλη επιλογή.

Εκτιμάτε ότι αυτή η κατάσταση μπορεί να ανατραπεί; 

Η τραγική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η Κύπρος μπορεί να ανατραπεί μόνο εάν αλλάξει η φιλοσοφία η οποία καθοδηγεί τις πολιτικές που εφαρμόζονται. Υπάρχουν περιθώρια, παρόλο που είναι περιορισμένα μέσα στην Ευρωζώνη, να ασκήσουμε εθνική πολιτική σε πολλά ζητήματα. Και αυτά τα περιθώρια θα πρέπει η κυβέρνηση να τα αξιοποιήσει. Δεν θέλει, ωστόσο, να τα αξιοποιήσει, όπως όλα δείχνουν. Δεν συμφωνεί πολιτικά και γι’ αυτό δεν το πράττει.

---

Κανένας, ούτε ο ΓΓ της ΚΕ του ΑΚΕΛ, δεν είναι υπεράνω κριτικής…

Εάν το ΑΚΕΛ δεν λάβει τα αναμενόμενα ποσοστά, αν χάσει από την εκλογική του δύναμη, θα νιώσετε την καρέκλα σας να τρίζει;

Το ΑΚΕΛ πέρασε μια πολύ δύσκολη περίοδο. Καταβλήθηκε μια έντονη και πολύ συνειδητή προσπάθεια να δυσφημιστεί το κόμμα στη συνείδηση του κόσμου. Μάλιστα, επιχειρήθηκε να περάσει το μήνυμα ότι είμαστε όλοι το ίδιο. Σε αυτή τη δύσκολη περίοδο είχαμε πλήρη επίγνωση του καθορισμού των στόχων του ΑΚΕΛ, σε κάθε φάση. Για παράδειγμα, στις προεδρικές εκλογές ο στόχος ήταν να περάσουμε στο δεύτερο γύρο και να πάμε με αξιώσεις στη διεκδίκηση της Προεδρίας της Δημοκρατίας.

Συνεπώς, εάν εκείνοι οι οποίοι κόπτονται ότι δεν ήθελαν την εκλογή του Αναστασιάδη και τηρούσαν στάση αρχών, δηλαδή υπερψήφιζαν τον υποψήφιο που υποστήριξε το ΑΚΕΛ, το αποτέλεσμα μπορεί να ήταν διαφορετικό. Στις ευρωεκλογές οι οποίες ακολούθησαν ξέραμε ότι η πίεση που θα ασκούσαν στο ΑΚΕΛ θα ήταν ακόμη μεγαλύτερη. Διότι είχαν ληφθεί αποφάσεις από την κυβέρνηση Αναστασιάδη, επιχειρήθηκε συνειδητά και έντονα οι συνέπειες να φορτωθούν στους χειρισμούς της διακυβέρνησης του Δημήτρη Χριστόφια και του ΑΚΕΛ και γι’ αυτό ξέραμε ότι ήταν μια εξαιρετικά δύσκολη εκλογική αναμέτρηση. Καθορίσαμε στόχο το 27%, το οποίο ως γνωστό κερδίσαμε.

Αυτός ο στόχος καθορίστηκε πολύ συνειδητά. Γιατί αναλύαμε σωστά και αντικειμενικά τα δεδομένα τα οποία υπήρχαν. Είπαμε πως αν καταφέρναμε να πάρουμε το 27%, τότε θα μας παρεχόταν η δυνατότητα στις βουλευτικές εκλογές να διεκδικήσουμε υψηλότερα ποσοστά. Και τα ποσοστά αυτά, αν και εφόσον είναι υψηλότερα, θα μας επιτρέψουν να κάνουμε τη δυναμική και ολική επαναφορά ενόψει των προεδρικών εκλογών.

Θεωρώ, λοιπόν, ότι αυτούς τους στόχους τους έχουμε υλοποιήσει. Από εκεί και πέρα ο Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος, αλλά και όλα τα υπόλοιπα ανώτατα στελέχη, είναι πάντοτε, στη διάθεση των σωμάτων του κόμματος για την άσκηση της όποιας κριτικής. Κανένας δεν είναι υπεράνω κριτικής, ούτε θεωρούμε ότι είμαστε στο απυρόβλητο.