Απόφαση καταπέλτης-απόφαση σταθμός

Της Ελένης Κωνσταντίνου

 

Σημαντική είναι η πρόσφατη καταδικαστική απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας, σύμφωνα με την οποία ο τέως Μητροπολίτης Κιτίου κρίνεται ένοχος για άσεμνη επίθεση έναντι ανήλικης.

Ιδιαίτερα σημαντική, όχι μόνο γιατί με την καταδίκη του θύτη το θύμα νιώθει έστω μια κάποια δικαίωση μετά από την πάροδο τόσων χρόνων, αλλά και γιατί η δικαίωση ενός θύματος μπορεί να ωθήσει πολλά άλλα θύματα να σπάσουν τη σιωπή τους. Θύματα που επιλέγουν να μη μιλήσουν, γιατί νιώθουν ότι ακόμη και αν το πράξουν, δεν θα υπάρξει απόδοση δικαιοσύνης, αντιθέτως χρονοβόρες διαδικασίες που οδηγούν σε επαναθυματοποίηση. Η απόφαση αυτή του Δικαστηρίου έρχεται να ταράξει τα πατριαρχικά στερεότυπα και τονίζει για πρώτη φορά τη θέση ισχύος του θύτη έναντι του θύματος. Στέλνει το δικό της μήνυμα προς όλα εκείνα τα θύματα εκεί έξω που νιώθουν ότι βρίσκονται σε ευάλωτη θέση και δεν τολμούν να καταγγείλουν την κακοποίησή τους, αλλά και σε εκείνους τους θύτες που νιώθουν ότι λόγω της θέσης που μπορεί να κατέχουν είναι υπεράνω του νόμου. Συγκλονιστικό είναι, δε, το γεγονός ότι η ενήλικη γυναίκα σήμερα, ανήλικη τότε, 16 μόλις ετών, το 1981, είχε αναφέρει ότι έφτανε και ένα συγγνώμη από τον θύτη, το οποίο ωστόσο δεν έλαβε ούτε μετά από τόσες δεκαετίες. Η απόφαση αυτή μεταφράζεται ως νίκη σε πολλά επίπεδα και έχει τη δική της σημασία.

Βέβαια, για να είμαστε ρεαλιστές, ο δρόμος είναι μακρύς, αφού χιλιάδες γυναίκες εκεί έξω χρειάζονται στήριξη ουσιαστική για να μπορέσουν να μιλήσουν και να καταγγείλουν τους κακοποιητές τους. Χρειάζονται να νιώσουν ασφάλεια, ιδιαίτερα ότι έχουν δίπλα τους άτομα που τις πιστεύουν και δεν τις αμφισβητούν.

Η βία, είτε σεξουαλική είτε σωματική κατά των γυναικών, είναι η πιο διαδεδομένη και αποσιωπημένη μορφή βίας σε όλο τον πλανήτη. Αποτελεί σοβαρή παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Δυστυχώς, οι αριθμοί δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικοί, αφού χρόνο με το χρόνο παρουσιάζεται σημαντική αύξηση στα περιστατικά βίας. Παράλληλα, πέραν από τους αριθμούς, υπάρχουν και κάποια άλλα δεδομένα που τρομάζουν, όπως το γεγονός ότι ένας πολύ μεγάλος αριθμός θυμάτων ενδοοικογενειακής κυρίως βίας επιστρέφει πίσω στους κακοποιητές του. Προφανώς και αυτό φανερώνει ότι δεν υπάρχουν οι κατάλληλες ή οι επαρκείς υπηρεσίες στήριξης των θυμάτων. Μόλις πρόσφατα ο ΣΠΑΒΟ ανακοίνωσε ότι το 2022 όλες οι υπηρεσίες του χειρίστηκαν 3.122 περιστατικά οικογενειακής/συντροφικής βίας κατά πολύ αυξημένα από τα προηγούμενα χρόνια, ακόμη και από την περίοδο της πανδημίας που ούτως ή άλλως υπήρξε αύξηση λόγω του εγκλεισμού θυμάτων για μεγάλη περίοδο με τους θύτες. Τα περιστατικά που αφορούσαν κλήσεις στη γραμμή βοήθειας 1440 για ενδοοικογενειακή βία ανήλθαν στα 1.670, δηλαδή 5 περιστατικά την ημέρα, από τα οποία τα 3 ήταν νέα περιστατικά. Σε ποσοστό μεταφράζεται σε 60% νέα περιστατικά και 40% επαναλαμβανόμενα.

Το σίγουρο είναι ότι για να αντιμετωπιστεί η βία, χρειάζεται θάρρος για λήψη ουσιαστικών μέτρων, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το κόστος, κυρίως από την Πολιτεία, το Κράτος και τη Δικαιοσύνη, έτσι ώστε πολλές γυναίκες να πάψουν να ζουν υπό καθεστώς φόβου και ανασφάλειας.

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy