Απόν θέλει να πάει στο µύλο…

Του Γιώργου ∆εληγιάννη

Μπορεί οι αναγνώστες να µην το αντιλαµβάνονται, αλλά γράφοντας αυτές τις γραµµές του άρθρου και ανακαλώντας στη µνήµη µας προηγούµενες παρόµοιες συγκυρίες που αφορούσαν το Κυπριακό, επικείµενες εξελίξεις, το τι να αναµένεται και πώς είναι διαµορφωµένο το εσωτερικό κλίµα, δεν είναι καθόλου δύσκολο να διαπιστώσουµε ότι (όσο κι αν ακούγεται κλισέ) είµαστε ξανά στο ίδιο έργο θεατές.

Ειδικά σε ό,τι αφορά τους γνωστούς «υπερασπιστές των δικαίων του Κυπριακού Ελληνισµού στις πατρογονικές τους εστίες».
Για το θέµα του ποιοι προασπίζονται ποιους σε αυτό τον δύσµοιρο τόπο και την ανάγκη κάποιων να προασπιστούν µόνο µια συγκεκριµένη οµάδα του πληθυσµού αυτής της χώρας και όχι ολόκληρο το λαό της, κάποια στιγµή θα πρέπει να γίνει κατά την άποψή µας µια εκτενέστερη συζήτηση και να υπάρξει σαφής τοποθέτηση όλων αυτών των επιλεκτικών υπερασπιστών τόσο απέναντι σε εκείνους που ανήκουν στη συγκεκριµένη οµάδα, όσο και απέναντι στους υπόλοιπους. Και ειδικά σε εκείνους που δεν θεωρούν τον εαυτό τους ως Κυπριακό Ελληνισµό, όχι για οποιονδήποτε άλλο λόγο, παρά µόνο επειδή θεωρούν τον εαυτό τους ως «Κυπριακό Κυπρισµό».

∆ιότι, θα πρέπει, οι υπερασπιστές αυτοί να γνωρίζουν ότι όταν αυτοί ξεχωρίζουν όσους αποζητούν την υπεράσπισή τους και καθορίζουν ότι µόνο σε εκείνους θα τη δώσουν, θα βρεθούν και κάποιοι άλλοι που καιροσκοπικά ή µη θα θελήσουν να υπερασπιστούν τον «-ισµό» των υπολοίπων.
Και τα λέµε αυτά, επειδή τα αποτελέσµατα της υπεράσπισης του «-ισµού» του κάθε υπερασπιστή είναι που πληρώνει αυτός ο δύσµοιρος τόπος.

Επιστρέφοντας λοιπόν στα «προεόρτια» των εξελίξεων της τριµερούς του Βερολίνου της 25ης του µήνα και τους γνωστούς ανήσυχους-µάντεις, παραθέτουµε παρακάτω σε αδρές, περιγραφικές δικές µας γραµµές, την εκτίµηση-τοποθέτηση εκπροσώπου ενός από τους πολιτικούς αυτούς «ανήσυχους» εκπροσώπους του από δω -ισµού.
Οι εκθέσεις του Γενικού Γραµµατέα των Ηνωµένων Εθνών για το Κυπριακό, µετά το Κραν Μοντανά έχουν πάρει τον κατήφορο για την ελληνοκυπριακή πλευρά.

Η επικείµενη έκθεση δε, πληροφορίες για το περιεχόµενο της οποίας έχουν δει το φως της δηµοσιότητας τις τελευταίες µέρες, είναι από τα χειρότερα των εκθέσεων αυτών και ουσιαστικά (κατά τους υπερασπιστές του -ισµού µας) έχει σµπαραλιάσει το δίκαιο της ελληνοκυπριακής πλευράς και «σιουµαλίζει» την Τουρκία.

Αν είναι έτσι ή όχι είναι µια άλλη ανάλυση.
Αν και κλισέ θα ακουστεί και η άποψη η δική µας στην προκειµένη περίπτωση, δεν µπορούµε να µην την πούµε.
Και τι εισηγείστε να κάνουµε, βρε παιδιά, δηλαδή; Και µέχρι να δουλέψει αυτό που θα µας εισηγηθείτε, ήντα χαπάρκα µε τα κατεχόµενα;