Ας κάνουν πρώτα τα βασικά και μετά βλέπουμε για τρένα…

Του Γιάννη Κακαρή

 

Δέκα χρόνια μετά την προεκλογική εξαγγελία του Προέδρου Αναστασιάδη για δημιουργία τελεφερίκ στο Τρόοδος, φαίνεται ότι τα προεκλογικά «δεσμεύομαι» γίνονται για άλλη μια φορά εργαλείο αλίευσης ψήφων. Αυτή τη φορά πρόκειται για ακόμη πιο σοβαρή προσπάθεια κοροϊδίας των Κυπρίων πολιτών, καθώς ο Υπουργός Μεταφορών εξήγγειλε δημόσια την πρόθεσή του να ξεκινήσουν οι διαδικασίες για δημιουργία Μέσων Μαζικής Μεταφοράς που κινούνται σε σταθερή τροχιά. Η δήλωσή του έσκασε σαν βόμβα και από τότε μέχρι σήμερα ακούστηκαν διάφορα. Από τη δημιουργία τρένων μέχρι μετρό.

Στις 10 Οκτωβρίου ο Γιάννης Καρούσος δήλωσε ότι έθεσε ενώπιον της Ευρωπαίας Επιτρόπου Μεταφορών Αντίνα Βάλεαν, για πρώτη φορά, το θέμα της δημιουργίας ελαφρού τύπου σιδηρόδρομου στην Κύπρο και τις προοπτικές συγχρηματοδότησής του.

Αν ο Υπουργός έμπαινε στον κόπο να συμβουλευτεί τους ειδικούς θα γνώριζε πως με απλή αριθμητική δεν είναι βιώσιμο κάτι τέτοιο.

Πρόκειται για συστήματα που χρειάζονται αρκετά εκατομμύρια ευρώ. Μάλιστα το κόστος ενός σιδηρόδρομου ή του μετρό, ξεπερνά το €1,5 δισεκατομμύριο. Για χάρη της συζήτησης ας υπολογίσουμε ότι εξασφαλίζονται αυτά τα χρήματα. Υπάρχει όμως ο κατάλληλος αριθμός πολιτών που θα χρησιμοποιεί αυτά τα μέσα ώστε να είναι βιώσιμα; Υπάρχει η απαιτούμενη πυκνότητα πληθυσμού;

Για παράδειγμα, ένα μετρό των 10 στάσεων πρέπει να εξυπηρετεί 800 χιλιάδες μετακινήσεις ημερησίως και στοιχίζει €1,5 δισεκατομμύριο. Για να είναι βιώσιμο είπε, πρέπει ο κάθε σταθμός να εξυπηρετεί 80 χιλιάδες μετακινήσεις. Στη Λευκωσία όμως γίνονται μόνο 700 χιλιάδες μετακινήσεις την ημέρα. Θα κάνουμε κάτι τέτοιο και θα εξυπηρετεί όλη την επαρχία, τόσο ώστε οι δρόμοι να είναι στην κυριολεξία άδειοι;

Παρόμοια είναι και η περίπτωση του τρένου και σύμφωνα με ειδικούς, μέσα από μια απλή αριθμητική φαίνεται ότι δεν είναι βιώσιμο.

Εξάλλου μία από τις κυπριακές ιδιαιτερότητες είναι ότι οι πόλεις μας έχουν μεγάλη έκταση και μικρή πυκνότητα πληθυσμού.

Επομένως ας κάνει τα βασικά ο Υπουργός και να αφήσει τις μεγαλόστομες εξαγγελίες.

Αυτό που χρειαζόμαστε είναι να μπει ο κόσμος στα λεωφορεία, που βρισκόμαστε στο 2022 αλλά ακόμη δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες των πολιτών.

Ας αυξήσει τις γραμμές και τις συχνότητες και να βάλει στάσεις αξιοπρεπείς.

Μα πάνω από όλα πρέπει να μετατραπεί σε ένα αξιόπιστο μέσο που να φτάνει γρήγορα στον προορισμό και στην ώρα του. Για να γίνει αυτό επιβάλλεται να γίνουν λεωφορειολωρίδες, ώστε το λεωφορείο να μην πήζει στην κίνηση, μαζί με τα ιδιωτικά οχήματα. Ας βάλουν γραμμές εξπρές μεταξύ των πόλεων.

Ακολούθως, τα δεδομένα από τη ζήτηση θα μας δείξουν πού χρειάζεται να μελετηθούν άλλα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.