Ας σταθούμε απέναντι στη λήθη

Του Κυριάκου Λοΐζου

 

Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία έχει τόσα πολλά κοινά με την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974 -κυρίως στο τι είχε προηγηθεί της εισβολής- που θα ήταν τουλάχιστον υποκριτικό να μην αναζητούμε τα αίτια.

Όταν αγκαλιάζουμε τους Τουρκοκύπριους, νιώθοντας μία αμηχανία για τις σφαγές που υπέστησαν από τους ντόπιους φασίστες και ακροδεξιούς, σκεφτόμαστε ότι αυτό δεν θέλουμε να ξαναγίνει για κανένα λόγο. Άνθρωποι σκεπτόμενοι στην Κύπρο, και όχι μόνο, καταδικάζουν τις σφαγές των Τουρκοκυπρίων, αναζητώντας και ζητώντας ακόμα και σήμερα δικαιοσύνη, διότι πολλοί από αυτούς τους εγκληματίες κυκλοφορούν ανάμεσά μας.

Αυτός ο αγώνας για δικαίωση ξεκίνησε όταν καταλάγιασε το θανατικό και σταμάτησαν να πέφτουν οι βόμβες και να σκοτώνονται άνθρωποι. Φαντάζομαι -αλλά κυρίως ελπίζω- όταν σταματήσει το δράμα της Μαριούπολης, του Χαρκόβου, του Κιέβου και γενικά η παράνοια του πολέμου, να αναζητήσουμε τα αίτια και όχι απλώς να καταδικάζουμε εσαεί τη ρωσική εισβολή. Αυτό το είπαμε, το κουβεντιάσαμε, συμφωνήσαμε. Και στο κάτω-κάτω δεν υπάρχει και κάτι για να διαφωνήσουμε.

Ας μη μείνουν ξεχασμένα στα συντρίμμια όλα αυτά τα θύματα και όλοι αυτοί οι ξεριζωμένοι με την ανοχή και τις ευλογίες κάποιων οι οποίοι τρίβουν τα χέρια τους πίσω από τις κουρτίνες, αλλά μπροστά γονατίζουν και προσεύχονται για το λαό της Ουκρανίας.

Όταν στο δημόσιο λόγο στην Κύπρο, εδώ και κοντά μισό αιώνα, τίθεται το ιστορικό υπόβαθρο της τουρκικής εισβολής, γίνεται ξεκάθαρο το γεγονός ότι πολλά πράγματα τα οποία συνέβαιναν κυρίως κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’60, διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο για να φτάσουμε στον Ιούλιο του 1974.

Πώς μπορεί να μένει εκτός της συζήτησης το τι οδηγεί σε μία σύγκρουση, εισβολή κ.λπ.; Ο ιστορικός του μέλλοντος τι θα πει όταν προκύψει το ερώτημα «πώς φτάσαμε στον πόλεμο στην Ουκρανία»;

Αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα θα τεθούν ξανά και ξανά και είναι χρέος όλων να εξηγήσουμε τα αίτια και όχι να αναλωνόμαστε σε πρόσκαιρα επιχειρήματα περί των αφορμών.

Θα ήταν πρόχειρο και ανούσιο να εξηγούμε το τρομακτικό αυτό γεγονός ξεκινώντας από τη μέρα που η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία, και θα ήταν ανήθικο να αφήνουμε έξω από τη συζήτηση χιλιάδες ανθρώπους οι οποίοι σφαγιάστηκαν τα τελευταία οκτώ χρόνια.

Έχουμε χρέος λοιπόν, εκπορευόμενοι από το δικό μας προσωπικό δράμα, να κατανοήσουμε και να εξηγήσουμε τους λόγους της ρωσικής εισβολής, διότι σε αντίθετη περίπτωση κινδυνεύουμε να απολέσουμε την ιστορική μας μνήμη. Μία μνήμη η οποία μας βοηθά να μην ξεχνάμε την καταπίεση χιλιάδων ανθρώπων για τα συμφέροντα άλλων.

Κινδυνεύουμε να χάσουμε την ουσία, κινδυνεύουμε να πέσουμε στη λάθος πλευρά της ανθρωπότητας.

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy