“Αυτά” θα αφαιρούσαν από τη λάμψη της γιορτής

Της Ελένης Ευαγόρου*

Την περασµένη βδοµάδα ο Κυπριακός Οργανισµός Αθλητισµού διοργάνωσε εκδήλωση µε θέµα «Ο Ηγετικός Ρόλος των Γυναικών στον Αθλητισµό, προβλήµατα και προκλήσεις».

∆εν θα σταθώ στο εθνικιστικό παραλήρηµα κάποιων οµιλητών, ορµώµενων από τον ενθουσιασµό για την παρουσία της Ελληνίδας Ολυµπιονίκη, Βούλας Πατουλίδου. Ο µεν πρόεδρος του ΚΟΑ αναφώνησε εκ του βήµατος «Ελλάς – Ελλάς, σκέπασε κι εµάς», αναφερόµενος στη νίκη της κας Πατουλίδου, ο δε Υπουργός Παιδείας, Αθλητισµού και Νεολαίας αναφέρθηκε µε νοσταλγία στις εποχές που η Κύπρος συµµετείχε σε διεθνείς διοργανώσεις µε τα χρώµατα της Ελλάδας.

Η εκδήλωση επικεντρώθηκε στα επιτεύγµατα της κας Πατουλίδου, η οποία αναµφισβήτητα αποτελεί σπουδαίο παράδειγµα, όχι µόνο για τις αθλήτριες αλλά για τις γυναίκες γενικότερα. Οι προκλήσεις που αντιµετώπισε εξαιτίας του φύλου της, στον αθλητισµό και όχι µόνο, ήταν πολλές. ∆εν έγινε όµως καµία αναφορά στα εµπόδια και τις προκλήσεις που αντιµετωπίζουν οι γυναίκες της Κύπρου στον αθλητισµό. Γιατί στη χώρα µας είναι δύσκολο να είσαι αθλητής και διπλά δύσκολο να είσαι αθλήτρια.

∆εν χρειάζεται εκτενής έρευνα για να καταλήξει κανείς σε αυτό το συµπέρασµα. Η καταγγελία της Άντρης Ελευθερίου για σεξουαλική παρενόχληση, η οποία έπεσε εν πολλοίς στο κενό, η ανεκδιήγητη πρακτική της ΚΟΠ να «ντύνει» τις ποδοσφαιρίστριες της Εθνικής Κύπρου σε διεθνείς διοργανώσεις µε τις παλιές (και ήδη φορεµένες) στολές της αντρικής οµάδας, οι πενιχρές αµοιβές των αθλητριών, όταν µάλιστα εκπροσωπούν τη χώρα µας σε διεθνείς διοργανώσεις, είναι µόνο µερικά παραδείγµατα.

Και δεν είναι µόνο αυτά. Με µια σύντοµη επαφή µε γυναίκες στον τοµέα του Αθλητισµού, µπορεί να καταλάβει καµιά ότι είναι πολλά αυτά που χρειάζεται να γίνουν.

«Οι προπονητές µας είναι κυρίως άντρες. ∆εν καταλαβαίνουν ότι το γυναικείο και το αντρικό σώµα διαφέρουν. Ότι δεν µπορούν να έχουν απαίτηση από τις πετοσφαιρίστριες να κάνουν άλµα που να φτάνει στο ύψος εκείνο των αντρών, γιατί είναι προφανώς πιο ψηλοί. Ούτε µπορούν να ζητούν από τις ποδοσφαιρίστριες να βάλουν γκολ µε σουτ από µακριά, γιατί προφανώς δεν έχουµε τη µυϊκή δύναµη που έχουν οι άντρες στα πόδια τους. Μπορούµε όµως να βάλουµε γκολ αξιοποιώντας τα δικά µας χαρακτηριστικά, όπως το γεγονός ότι είµαστε πιο ευέλικτες και µπορούµε πιο εύκολα να πλησιάσουµε τα δίχτυα».

«Μοιραζόµασταν το χώρο της προπόνησης µε την αποστολή των αντρών. Ο φωτισµός ήταν πολύ κακός, µε αποτέλεσµα ακόµη και να κινδυνεύουµε κατά τις ρίψεις της σφύρας. Η διοίκηση φρόντιζε να ορίζει τις προπονήσεις της αντρικής αποστολής το χειµώνα πριν από τις δικές µας, για να αξιοποιούν το φως της ηµέρας και το καλοκαίρι έβαζαν τους άντρες πιο αργά για να εκτίθενται το λιγότερο δυνατό στη ζέστη».

Αυτά δεν ακούστηκαν κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης. Όπως δεν αναφέρθηκαν ούτε οι ανεπαρκείς προϋπολογισµοί που δεν υπολογίζουν τη διάσταση του φύλου, οι ελλείψεις σε εξοπλισµό και υποδοµές, η απουσία πολιτικών που να καταπολεµούν τα έµφυλα στερεότυπα και να προωθούν τη συµµετοχή των γυναικών στον αθλητισµό. Αυτά δεν ακούστηκαν, γιατί θα αφαιρούσαν από τη λάµψη της γιορτής.

* Κεντρική Οργανωτική Γραµµατέας Γυναικείου Κινήµατος ΠΟΓΟ

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy