Του Γιώργου Ζήσιμου
Η πρόσφατη επιδρομή στην παραλία δίπλα από το ξενοδοχείο Άνασσα μού θύμισε μια εκδήλωση διαμαρτυρίας που συμμετείχα τον Μάρτιο του 1996 στο μέρος που μετά κτίστηκε το εν λόγω ξενοδοχείο. Η διαδήλωση ήταν διαμαρτυρία για το μοντέλο της ανάπτυξης που σχεδιαζόταν στην προστατευόμενη περιοχή του Ακάμα με αφορμή την απόφαση για ανέγερση του ξενοδοχείου Άνασσα. Μια απόφαση που πέρασε με «επιτυχία» από τις αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους και για την οποία παραχωρήθηκαν πρωτοφανείς ελαφρύνσεις και διευκολύνσεις. Μια απόφαση που φάνηκε εκ των υστέρων ότι ήταν η αρχή για σειρά παραχωρήσεων των κυβερνήσεων που ακολούθησαν, που οδήγησαν στη συρρίκνωση της προστατευόμενης περιοχής και σε ανεξέλεγκτη οικοδόμηση και εκμετάλλευσή της. Όλα στο όνομα της ανάπτυξης!
Ταυτόχρονα, με τη συγκεκριμένη εκδήλωση διαμαρτυρίας είχε οργανωθεί στο ίδιο χώρο αντιδιαδήλωση από παράγοντες και κόσμο των γειτονικών χωριών, υπέρ της ανέγερσης του ξενοδοχείου. Το βασικό σύνθημα των διαδηλωτών αυτών, ανθρώπων της γης και του μόχθου ως επί το πλείστον, ήταν το «Έτσι μας θέλετε». Το σύνθημα ήταν κρεμασμένο στους διαδηλωτές, οι οποίοι περπατούσαν μαζί με ένα γαϊδούρι, με προφανές μήνυμα ότι όποιος ήταν ενάντια σε αυτό το ξενοδοχείο, ήθελε να μείνουν οι κάτοικοι των γύρω χωριών υποανάπτυκτοι, κάτι σαν γαϊδούρια. Το συναπάντημα των δύο διαδηλώσεων είχε ένταση και ήταν μόνο λόγω του ότι ο πατέρας μου ήταν τότε εκπαιδευτικός στο διπλανό χωριό της Πόλης Χρυσοχούς και γνώριμη φυσιογνωμία σε αρκετούς διαδηλωτές που δεν χτυπηθήκαμε εκείνη τη μέρα. Η συζήτηση μεταξύ του πατέρα μου και μαθητών του, για το τι πραγματικά θα έφερνε η ανέγερση του ξενοδοχείου και τι αυτό θα σήμαινε για την περιοχή και τους ίδιους, έμεινε χαραγμένη στη μνήμη μου. Οι τότε μαθητές του πατέρα μου ισχυρίζονταν ότι το ξενοδοχείο θα δημιουργούσε θέσεις εργασίας για πολλούς από εκείνους, σε μια περιοχή που ομολογουμένως ήταν ξεχασμένη εντελώς από το κράτος.
Μετά το Άνασσα, η περιοχή όντως αναβαθμίστηκε οικονομικά, οι τιμές της γης και των ακινήτων απογειώθηκαν και σήμερα αποτελεί τουριστικό προορισμό για ντόπιους και ξένους τουρίστες. Προφανώς, θα μπορούσε να πει κάποιος σήμερα ότι ίσως και να είχαμε άδικο όταν διαμαρτυρόμασταν τότε. Η «ανάπτυξη» όντως ήρθε και κάθε μέρα που περνά μάλλον θέλουμε κι άλλη. Και η ανάπτυξη, αυτό το μοντέλο ανάπτυξης δηλαδή που αφήνει εκατομμύρια κέρδη σε μερικούς και απασχόληση και βασικά εισοδήματα σε πολλούς, είναι γλυκό που στην αρχή αρέσει και μετά δημιουργεί εξάρτηση.
Κάπως έτσι, και πάλι με συνένοχο το κράτος, αυτή η ανάπτυξη έφερε προχθές μπουλντόζες σε μια άλλη προστατευόμενη παραλία της περιοχής για να ετοιμαστεί τάχα γαμήλιο πάρτι… με τις ευλογίες της αρμόδιας αρχής και με υποσημείωση «ναι μεν, αλλά μην επιβαρύνετε το περιβάλλον»! Κυνικά σημαίνει ότι οι χελώνες και οποιοδήποτε άλλο ζώο της περιοχής θα πρέπει να βρουν αλλού τόπο για τις φωλιές τους (μάλλον δεν θα βρει). Το ίδιο κυνικά κάποιοι θα απαντήσουν ότι καταντήσαμε να ενδιαφερόμαστε περισσότερο για τα κτηνά παρά για τους ανθρώπους. Και όταν ο λαϊκός κυνισμός ξυπνά, το πολιτικό κατεστημένο συνδράμει, έτσι και ο αρμόδιος υπουργός!
Η ουσία είναι ότι τίποτε δεν θα μείνει στο τέλος. Ο Ακάμας, όπως και άλλες περιοχές προηγούμενα, θα ξεζουμιστεί. Έρημος θα αφεθεί μετά στη μοίρα του και στη μοίρα των ανθρώπων του. Εν τω μεταξύ κάποιοι μεγαλοεπιχειρηματίες και ξενοδόχοι υπουργοί θα πολλαπλασιάσουν τα κέρδη τους για να εντοπίσουν το επόμενο θύμα για «ανάπτυξη».
Aκολουθήστε μας στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy
