Η χειρότερη πλάνη για το εκλογικό σώμα

Της Μάχης Νικηφόρου

«Μέσα από τις οµιλίες τους (σε Αραδίππου και Γεροσκήπου) οι δύο υποψήφιοι (Αβέρωφ και Χριστοδουλίδης) στοχεύουν αφενός στην ανάδειξη των δικών τους προφίλ, ενώ την ίδια ώρα µέσα από το λεκτικό που χρησιµοποιούν στέλνουν άµεσα ή έµµεσα µηνύµατα αποδόµησης της υποψηφιότητας του άλλου». Απόσπασµα από ρεπορτάζ της εφηµερίδας «Φ» της 28ης Σεπτεµβρίου 2022, που αναφέρεται στο «σκληρό παιχνίδι» ανάµεσα στους δύο συναγερµικούς υποψήφιους να κερδίσουν τους ψηφοφόρους του ∆ΗΣΥ.

Η διαπίστωση της εφηµερίδας δεν απέχει καθόλου από την πραγµατικότητα.

Μια πραγµατικότητα που, µαζί µε άλλα δεδοµένα αυτής της προεκλογικής εκστρατείας, όπως η χειραγώγηση των ΜΜΕ υπέρ του κυβερνώντος κόµµατος και των υποψηφίων του, προάγει την εικόνα, τα φρου-φρου και αρώµατα αντί τον πραγµατικό πολιτικό πολιτισµό, που αφορά στο δηµόσιο διάλογο, στην αντιπαράθεση θέσεων σε τόνους που να βοηθούν τον ακροατή και τον ψηφοφόρο και όχι να τον απωθούν από την ακρόαση θέσεων και προτάσεων.

Ο εξαναγκασµός των ψηφοφόρων στην επιλογή υποψηφίων βάσει εικόνας και προφίλ συνιστά τη χειρότερη πλάνη για το εκλογικό σώµα, ενώ σπρώχνει την κοινωνία ολοένα και περισσότερο στην αποπολιτικοποίηση.

∆ηλαδή ο ψηφοφόρος δεν κρίνει τον υποψήφιο που θα επιλέξει µε πολιτικά κριτήρια ως έδει, αλλά βάσει της εικόνας που του σερβίρουν οι υποψήφιοι.

∆εν ακούει τις πολιτικές που πρεσβεύει ο καθένας και οι οποίες θα επηρεάσουν τη δική του ζωή και του τόπου στην επόµενη πενταετία. Τι άποψη έχουν για τον τιτάνιο αγώνα επίλυσης του Κυπριακού, για την ακρίβεια, για το συνταξιοδοτικό, για τη δηµόσια υγεία και παιδεία, για τη διαφθορά, για τις παρακολουθήσεις και το κράτος δικαίου και τόσα άλλα.

Αντιθέτως, ακούει µόνο εύηχα συνθήµατα κενά περιεχοµένου και τη λάσπη που ρίχνει ο ένας στον άλλο -ανοιχτά ή συγκαλυµµένα.

Και οι πολιτικές προτάσεις των κ.κ. Αβέρωφ Νεοφύτου και Νίκου Χριστοδουλίδη ποσώς διαφέρουν. Είναι οι ίδιες µε αυτές που εφάρµοσε η διακυβέρνηση ∆ΗΣΥ, που γονάτισαν νοικοκυριά και επιχειρήσεις, που υποχρεώνουν τους νέους να ζουν µε µισθούς εξευτελιστικούς, που δηµιούργησαν άστεγους, που κάνουν τους συνταξιούχους και τους ευάλωτους να νιώθουν επαίτες και όχι άνθρωποι µε αξιοπρέπεια.

Είναι αυτοί που πολέµησαν µέχρι αθλιότητας τα δικαιώµατα των εργαζοµένων που στέκονται στην πρώτη γραµµή για το καλύτερο αύριο της κοινωνίας και τώρα εµφανίζονται ως µητέρες Τερέζες ή και εργατοπατέρες. Με ξένα κόλλυβα σε πολλές περιπτώσεις, αφού χρησιµοποιούν τα κυβερνητικά προγράµµατα και µηχανισµούς για να εξαγοράσουν κάποιες ψήφους.

Ίδια νοοτροπία, ίδιες και χειρότερες πρακτικές που ξεδιάντροπα εφαρµόζουν, γι’ αυτό και δεν αντιπαρατίθενται µεταξύ τους για θέσεις. Αυτές οι µέθοδοι, όπως και η καλλιέργεια της επιλογής βάσει της εικόνας και όχι του πρότερου πολιτικού βίου ή των θέσεων ενός εκάστου των υποψηφίων, ποσώς προάγουν τον πολιτικό πολιτισµό. Αντίθετα, προάγουν την αποπολιτικοποίηση και εκτρέφουν την απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών. Στέλνουν τον πολιτικό πολιτισµό και τη δηµοκρατία στα τάρταρα.