Η χουντική επταετία των Αθηνών ήταν καταστροφική, θύμα και η Κύπρος

54 χρόνια από την 21η Απριλίου και 47 χρόνια από τη 15η Ιουλίου

Η αστική τάξη για να διασφαλίσει τα συμφέροντά της δεν διστάζει να καταφύγει σε κάθε αντιδραστικό μέσο

 

Ξημερώματα της 21ης Απριλίου 1967 ο ταξίαρχος Στυλιανός Παττακός και οι συνταγματάρχες Γεώργιος Παπαδόπουλος και Νικόλαος Μακαρέζος καταλύουν το δημοκρατικό πολίτευμα και επιβάλλουν στρατιωτική δικτατορία. Η επιβολή της Χούντας δεν ξεπήδησε από το κενό, γεννήθηκε από την κρίση του αστικού πολιτικού συστήματος και βρήκε έτοιμο το ιδεολογικοπολιτικό πλαίσιο, με κύριο χαρακτηριστικό τον αντικομμουνισμό και τους μηχανισμούς καταστολής του μετεμφυλιακού κράτους. Είχε την ανοχή και στήριξη των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, υπηρέτησε τους σχεδιασμούς τους. Διαδραμάτισαν πρωτεύοντα ρόλο οι Αμερικάνοι και το ΝΑΤΟ, που αποτελούσαν βασικά στηρίγματα της ελληνικής άρχουσας τάξης, αλλά είχαν και τα δικά τους αυτοτελή συμφέροντα στη γεωστρατηγικής σημασίας περιοχή.

Η επιβολή της δικτατορίας των Συνταγματαρχών υπήρξε τραγωδία για τον ελληνικό λαό, αλλά για την Κύπρο ήταν πραγματική συμφορά. Άλλωστε, σ’ αυτά που διαδραματίζονται σήμερα για την επισημοποίηση της διχοτόμησης η Χούντα προσέφερε μέγιστες υπηρεσίες.

Η Κύπρος, ως «αβύθιστο αεροπλανοφόρο», είναι απαραίτητη για τον ιμπεριαλισμό. Η διχοτόμησή της, ως μέσο ένταξης στα σχέδια του ιμπεριαλισμού, φαίνεται πως είχε δρομολογηθεί από τότε, αλλά υπήρχε το καθεστώς του Μακαρίου που εμπόδιζε αυτήν την προοπτική. Και για τα αστικά κόμματα υπήρχε το εμπόδιο του λαϊκού παράγοντα, με την έννοια του πολιτικού κόστους, αν εκτελούσαν τα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Η χούντα μπορούσε να αναλάβει αυτήν την εξυπηρέτηση των ΑμερικανοΝΑΤΟϊκών για την Κύπρο.

Η δικτατορία από την πρώτη στιγμή δήλωνε ανοιχτά την επιδίωξή της για διευθέτηση του Κυπριακού στα αμερικανοΝΑΤΟϊκά πλαίσια. Η πρώτη χουντική κυβέρνηση τόνισε με τις προγραμματικές της δηλώσεις πως σκοπό της είχε «να οδηγήση, διά διαπραγματεύσεων και της ειρηνικής οδού, το μέγα θέμα, το Κυπριακόν, εις ευτυχή λύσιν: Την Ένωσιν της Κύπρου μετά της μητρός Ελλάδος, χωρίς εντεύθεν να παραγνωρίζει τα δικαιώματα της μειονότητος».

Σημειώνεται ότι η επταετής Χούντα κατέρρευσε (23/7/1974) μετά το πραξικόπημα στην Κύπρο -που σχεδίασε η ίδια με τη CIA και εκτέλεσε η ΕΟΚΑ Β’- και μετά την ολοκλήρωση του δίδυμου ιμπεριαλιστικού εγκλήματος, με την τούρκικη εισβολή.

Οι νοσταλγοί της Χούντας εδώ και δεκαετίες χρησιμοποιούν την έκφραση «με τη Χούντα κοιμόμασταν με ανοιχτά παράθυρα», θέλοντας εντελώς άστοχα να συγκρίνουν τη σημερινή δύσκολη οικονομικά εποχή με τη δικτατορία. Ωστόσο ήταν καταστροφική.

Οι αρχές της ελεύθερης αγοράς ταίριαζαν στο «διανοητικό σύμπαν» των πραξικοπηματιών με το «αποφασίζομεν και διατάσσομεν». Στον τομέα των δαπανών για την Εκπαίδευση οι δαπάνες έπεσαν από το 16,3% το 1966 σε 14,6% το 1973. Οι δαπάνες για την Υγεία και τις Κοινωνικές Υπηρεσίες μειώθηκαν. Από 11,6% το 1966 έφτασαν στο 10% το 1973. Στον αναπτυξιακό τομέα το μερίδιο των επιδοτήσεων στις συνολικές δαπάνες έπεσε από 6,6% το 1966 σε 4,1%, το 1973. Για να καλυφτούν τα δημόσια έξοδα οι φόροι ως ποσοστό του ΑΕΠ αυξήθηκαν από 2% έως και 3%.

Τα όσα προηγήθηκαν της δικτατορίας και όσα ακολούθησαν έως τις μέρες κατάρρευσης και παράδοσης της σκυτάλης στην αστική κυβέρνηση υπό τον Κ. Καραμανλή, αποδεικνύουν ότι προκειμένου η αστική τάξη να διασφαλίσει την απρόσκοπτη πορεία των συμφερόντων της, δεν διστάζει να καταφύγει σε κάθε αντιδραστικό μέσο, στη χρήση οποιουδήποτε αντιλαϊκού εργαλείου.

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy