Χρίστος Χριστόφιας στο 45ο φεστιβάλ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ: Καθήκον μας να εμπνεύσουμε τη νεολαία στις χώρες μας

Ομιλία Γενικού Γραμματέα ΕΔΟΝ, Χρίστου Χριστόφια στο διεθνές σεμινάριο στα πλαίσια του 45ου φεστιβάλ ΚΝΕ – ΟΔΗΓΗΤΗ.

Αναλυτικά:

«100 χρόνια από την ίδρυση της Κομμουνιστικής Διεθνούς και της Κομμουνιστικής Διεθνούς Νέων: Η πάλη για το Σοσιαλισμό συνεχίζεται – Η σημασία του προλεταριακού διεθνισμού και της κοινής πάλης των Κομμουνιστικών Νεολαιών»

Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες,

Ευχαριστούμε και από αυτό το βήμα την ΚΝΕ για την πρόσκληση και την φιλοξενία. Είναι με μεγάλη χαρά που ΕΔΟΝ συμμετέχει στο Διεθνές σεμινάριο που διοργανώνεται στα πλαίσια του 45ου Φεστιβάλ ΚΝΕ – «Οδηγητή».

Κλείνουν φέτος 100 χρόνια από την ίδρυση της Κομμουνιστικής Διεθνούς και της Κομμουνιστικής Διεθνούς Νέων που αποτελούν ορόσημο στην ιστορία του διεθνούς κομμουνιστικού, εργατικού, αλλά και του νεολαιίστικου κινήματος.

Η Κομμουνιστική Διεθνής εμφανίστηκε πάνω στα ερείπια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και της παράλληλης χρεωκοπίας της Β’ Διεθνούς και της σοσιαλδημοκρατίας, αλλά κυρίως συνδέεται με την Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση και τα οράματα που αυτή σκόρπισε στους καταπιεσμένους όλου του κόσμου.

Τα δεδομένα που δημιούργησε η επανάσταση των μπολσεβίκων, το επαναστατικό ανέβασμα στην Ευρώπη και αλλού, αλλά και το αντιπολεμικό πνεύμα που επικρατούσε ανάμεσα σε μια σημαντική μερίδα εργαζομένων και κατ’ επέκταση εργατικών κομμάτων, δημιούργησε το εύφορο έδαφος για την ίδρυση ενός διεθνούς συντονιστικού οργάνου της προλεταριακής επανάστασης. Η δημιουργία νέων κομμουνιστικών κομμάτων, στα πρότυπα του μπολσεβίκικου κόμματος και των λενινιστικών αρχών για το κόμμα νέου τύπου δημιουργούσε την προϋπόθεση αλλά και την ανάγκη συντονισμού και διεθνούς οργάνωσης.

Παράλληλα, ιδρύεται και η Κομμουνιστική Διεθνής των Νέων η οποία είχε οργανική σύνδεση με την ΚΔ, μέσα σε συνθήκες όξυνσης της ταξικής πάλης και ριζοσπαστικοποίησης νεολαιίστικων μαζών ανά το παγκόσμιο.

Η ζωή και η δράση της Γ’ Διεθνούς υπήρξε σύντομη, καθώς αυτοδιαλύθηκε το 1943, με αρκετές αντιφάσεις και εναλλαγές στις πολιτικές της κατευθύνσεις αλλά και τον τρόπο λειτουργίας της, με λάθη που η πείρα και η χρονική απόσταση μας επιτρέπουν σήμερα να κρίνουμε και να υποδεικνύουμε. Αναφέρουμε για παράδειγμα το γεγονός ότι σε ορισμένες περιπτώσεις η ηγεσία της Κομμουνιστικής Διεθνούς επέβαλλε γραμμή για υιοθέτηση συγκεκριμένης τακτικής και στρατηγικής στα κόμματα-μέλη της, χωρίς να λαμβάνει υπόψη τις ιδιαιτερότητες της χώρας και του λαού. Χωρίς να δίνει προτεραιότητα στο ντόπιο Κόμμα για τη διαμόρφωση της στρατηγικής του στη δική του χώρα. Ακόμη, η εμπλοκή στα εσωτερικά ζητήματα κομμάτων, τόσο κατά τη διάρκεια της Γ’ Διεθνούς όσο και αργότερα στα πλαίσια της Κομινφορμ και του σοσιαλιστικού μπλοκ- θεωρούμε ότι ήταν αρνητικά φαινόμενα που πρέπει να αποφευχθούν στο μέλλον.

Αναμφίβολα όμως υπήρξε ένας κορυφαίος σταθμός στην ιστορία του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. Η Κομμουνιστική Διεθνής υπήρξε η κορυφαία έκφραση του προλεταριακού διεθνισμού και της διεθνιστικής αλληλεγγύης. Υπήρξε το στήριγμα των καταφρονεμένων και των επαναστατημένων του κόσμου. Η Κύπρος και ο λαός της υπήρξαν δέκτες αυτής της αλληλεγγύης το 1974, παρόλο που δεν υπήρχε πια η Γ’ Διεθνής, όταν οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί με αποκορύφωμα το δίδυμο ΝΑΤΟϊκό έγκλημα του πραξικοπήματος και της εισβολής πλήγωναν το νησί μας. Αλληλεγγύη, την οποία έχουμε μέχρι και σήμερα από τις αδελφές μας οργανώσεις και κόμματα στον αντικατοχικό μας αγώνα για λευτεριά και επανένωση της Κύπρου. Θα είμαστε πάντα ευγνώμονες για αυτό. Άλλωστε και ο κυπριακός λαός έχει δώσει κατά καιρούς διαπιστευτήρια για την διεθνιστική αλληλεγγύη που τον χαρακτηρίζει.

Σήμερα είναι αλήθεια ότι αποτελεί πλήγμα, ειδικότερα σε αυτές τις συνθήκες υποχώρησης για το διεθνές κομμουνιστικό και νεολαιίστικο κίνημα, η απουσία ενός διεθνούς συντονιστικού οργάνου αντίστοιχου της Διεθνούς, αλλά και η απουσία ενός αντίβαρου στην ιμπεριαλιστική επιθετικότητα όπως υπήρξε το μπλοκ των σοσιαλιστικών χωρών με προεξάρχουσα την ΕΣΣΔ. Κρίνουμε, ωστόσο, θετικά την πραγματοποίηση Διεθνών και Περιφερειακών Συναντήσεων που γίνονται τόσο σε επίπεδο κομμάτων όσο και σε επίπεδο οργανώσεων νεολαίας. Υπάρχει ανάγκη για συντονισμό των δράσεων μας και ενότητα δράσης στη βάση των αρχών του προλεταριακού διεθνισμού και της διεθνιστικής αλληλεγγύης.

Μέσα σε αυτά τα πλαίσια είναι που κρίνεται ως αδήρητη ανάγκη η διαφύλαξη και ενίσχυση του αντιιμπεριαλιστικού χαρακτήρα της ΠΟΔΝ και η ενδυνάμωση της ενότητας ανάμεσα στις οργανώσεις μέλη της. Ο σεβασμός ανάμεσα στις οργανώσεις μας και η διατήρηση της αυτοτέλειας της κάθε οργάνωσης, παρά τις όποιες διαφωνίες που φυσιολογικά υπάρχουν, θα πρέπει να χαρακτηρίζουν τόσο τις διμερείς μας σχέσεις, όσο και την κοινή δράση στα πλαίσια της ομοσπονδίας. Η ΕΔΟΝ, ιδρυτικό μέλος της ΠΟΔΝ, έχει επιδείξει συνέπεια σε όσα έχουμε προαναφέρει. Η αναγνώριση αυτής της συνέπειας επιβεβαιώθηκε και με την εκλογή της οργάνωσης μας στην προεδρία της ΠΟΔΝ κατά τη διάρκεια των τελευταίων 2 θητειών.

Έχουμε καθήκον να εμπνεύσουμε τη νεολαία στις χώρες μας, να ξεσηκώσουμε τους λαούς ενάντια τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, ενάντια στο σάπιο καπιταλιστικό σύστημα που παράγει τον πόλεμο, την εξαθλίωση, το φασισμό και την εκμετάλλευση.

Πιστεύουμε ακράδαντα ότι το μέλλον των λαών και της νεολαίας βρίσκεται στα δικά τους χέρια, στους δικούς τους αγώνες για ειρήνη, στο δικό τους όραμα για μια κοινωνία απαλλαγμένη από τα σκοτάδια που θα την χαρακτηρίζει η κοινωνική δικαιοσύνη. Το μέλλον της ανθρωπότητας είναι ο σοσιαλισμός και αυτό είμαστε ταγμένοι να υπηρετήσουμε με όλες μας τις δυνάμεις!

Ζήτω η ΕΔΟΝ!
Ζήτω η ΚΝΕ!
Ζήτω οι κοινοί μας αγώνες!
Ζήτω ο προλεταριακός διεθνισμός!