Δ. Χριστόφιας: Μισές αλήθειες και ψέματα για όφελος που δεν δικαιούται

Πυρά κατά του Μιλτιάδη Νεοφύτου εξαπέλυσε στην κατάθεσή του ο τέως Πρόεδρος Δημήτρης Χριστόφιας, κατηγορώντας τον ότι με μισές αλήθειες και ψέματα, σκοπεύει να αποκτήσει οικονομικό όφελος που δεν δικαιούται και να τον πλήξει προσωπικά. Κατά την πεντάωρη κατάθεση του ο τέως πρόεδρος υπέδειξε ότι δεν πίστευε πως θα ακούσει εξωπραγματικά και συκοφαντικά στοιχεία κατά την διάρκεια της δικαστικής διαδικασίας.

Στην 16σέλιδη του κατάθεση, ο τέως πρόεδρος Χριστόφιας, υποστήριξε εν πρώτοις ότι ουδέποτε ζήτησε από τον Μιλτιάδη Νεοφύτου, να ενοικιάσει ή να διαμορφώσει οποιονδήποτε χώρο για τις ανάγκες της καμπάνιας του 2008 ούτε να πραγματοποιήσει συγκεντρώσεις με επιχειρηματιές. Όπως τόνισε, ο κ. Νεοφύτου ουδέποτε διεκδίκησε ποσά δαπανών της προεκλογικής εκστρατείας. Επαίρετο, πρόσθεσε, σε διάφορους ότι έχει επωμισθεί σημαντικό οικονομικό βάρος της καμπάνιας. Πρόσθεσε ότι ο Μιλτιάδης Νεοφύτου, αποφάσισε και εκτελούσε μόνος του χωρίς να ενδιαφέρεται για το κόστος.

Χαρακτήρισε ως κουραφέξαλα τα όσα ανέφερε ο Μιλτιάδης Νεοφύτου ότι αν δεν παει καλά η Ομόνοια κινδυνεύει η δεύτερη θητεία στην προεδρία. Δημοσίως, υπενθύμισε, εξήγγειλε την απόφασή του να μην επαναδιεκδικήσει θητεία στο ύπατο αξιωμα καθώς οι προσπάθειες για επίλυση του Κυπριακού είχαν διακοπεί.

Αναφορικά με την οικονομική στήριξη του Σωματείου της Ομόνοιας, ο τέως πρόεδρος, επεσήμανε στο δικαστήριο ότι ο κ. Νεοφύτου του έλεγε να μην ανησυχεί, παρά τις υποδείξεις του ότι ξόδευε λεφτά αλόγιστα, και ότι ουδείς θα του επιστρέψει χρήματα. Ο ίδιος, πρόσθεσε, έδινε και σε σε ποδοσφαιριστές που έφταναν τις 700 χιλιάδες ευρώ. “Καμία διαβεβαίωση ή εγγύηση ή κάλυψη ή οτιδήποτε άλλο του είχα υποσχεθεί και πολύ περισσότερο δεν του είπα ή τον άφησα να πιστεύει ότι ήταν δικό μου θέμα πως θα πληρώνωνταν όλα τα έξοδα και ότι θα μεριμνούσα για να καλύψω όλα τα χρήματα που θα έβαζε ”, τόνισε ο τέως Πρόεδρος. Κατά την αντεξέτασή του από τον δικηγορο Χάρη Βελάρη, απέρριψε παράλληλα τους ισχυρισμούς ότι παρενέβη για να αυξηθεί το παρατράβηγμα του κ. Νεοφύτου.

Ο τέως Πρόεδρος ανέφερε ότι όντως είχε συστήσει στον διευθυντή της RCB Κιρίλ Ζυμάριν το Μιλτιάδη Νεοφύτου, ως άνθρωπο φερέγγυο, και η Ομόνοια πήρε το δάνειο των 2 εκ. ευρώ, με κανονικούς εμπορικούς όρους. Απέρριψε κατηγορηματικά ότι υποσχέθηκε την άδεια του καζίνο και υπενθύμισε την δημόσια του τοποθέτηση κατά των καζίνο. Για τα έργα σε Μακεδονίτισσα και Κελλάκι, είπε ότι δεν αρνείται ότι οφείλει κάποια ποσά, ωστόσο τόνισε ότι οι απαιτήσεις του κ. Νεοφύτου είναι παράλογες.

Επεσήμανε ότι αφού του έδωσαν 270 χιλιάδες ευρώ, του πρότειναν άλλες 130 χιλιάδες. Αρνείτο να πάρει χρήματα ενώ προσέβαλε, είπε, και την σύζυγο του Έλση. Σύμφωνα με την υπεράσπιηση του τέως προέδρου, για τις εκτιμήσεις κόστους θα καταθέσει ειδικός επιμετρητής ποσοτήτων, ενώ θα κληθούν για κατάθεση τα τμήματα του Φόρου Εισοδήματος και του Εφόρου Εταιρειών.

Κώστας Α. Κωνσταντίνου

 

---

---

ΓΡΑΠΤΗ ΔΗΛΩΣΗ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΑ
 
Ονομάζομαι Δημήτρης Χριστόφιας, είμαι ο Εναγόμενος  στην υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο αγωγή και λέγω τα ακόλουθα ως μέρος της κυρίως εξέτασης μου:
 
Γεννήθηκα στις 29 Αυγούστου 1946 στο Δίκωμο της Επαρχίας Κερύνειας. Είμαι διδάκτωρ ιστορικών επιστημών της Ακαδημίας Κοινωνικών Επιστημών της Σοβιετικής Ένωσης. Με την ολοκλήρωση των σπουδών μου επέστρεψα στην Κύπρο όπου άρχισα να εργάζομαι στον επαγγελματικό μηχανισμό της ΕΔΟΝ και έπειτα του ΑΚΕΛ. Διετέλεσα Γενικός Γραμματέας της ΕΔΟΝ για μια δεκαετία και της Κ.Ε. ΑΚΕΛ για πάνω από δύο δεκαετίες. Εξελέγην βουλευτής το 1991.Θήτευσα  δύο φορές ως Πρόεδρος της Βουλής. Το 2008 ο λαός με εξέλεξε στο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας στο οποίο υπηρέτησα μέχρι το 2013.
 
Γνωρίζω ότι όποιος βρίσκεται στη δημόσια ζωή, υπόκειται σε κριτική, η οποία πολλές φορές ξεφεύγει από τα επιτρεπτά όρια  και δεν περιορίζεται μόνο στις πολιτικές θέσεις ή πράξεις του, αλλά εκτείνεται και σε αυστηρά προσωπικά θέματα του ιδίου, καθώς και του οικογενειακού του περίγυρου. Φρόντιζα όσο αυτό είναι δυνατό, να αποφεύγω οποιαδήποτε συμπεριφορά που θα έδιδε την δυνατότητα ή μπορούσε να εκληφθεί σαν ευκαιρία αμφισβήτησης των αρχών που πρεσβεύω και που με ειλικρίνεια αλλά και με επιμονή πάντοτε υπηρετούσα.
 
Είναι γεγονός ότι και στο παρελθόν, είχα την εμπειρία αρκετές φορές να υποστώ κακόβουλη κριτική, για διάφορα και από  διάφορους, οι οποίοι είτε φωνάζοντας είτε ψιθυρίζοντας, μου απέδιδαν πολλά και διάφορα, που ουδεμία σχέση με την πραγματικότητα είχαν. Απλώς οφείλονταν και καταδείκνυαν την υστερία, το μίσος, την εξαλλοσύνη, την εμπάθεια και την απανθρωπιά που κάποιοι διαθέτουν. Ομολογώ  ότι δεν πίστευα ότι θα ακούσω, όσα εξωπραγματικά και συκοφαντικά ακούστηκαν σε αυτήν την αίθουσα, κατά την διάρκεια  της παρούσας διαδικασίας.
 
Διανύοντας  τώρα τα 70 μου χρόνια, έχοντας  πλέον την πείρα και την σοφία να υπομένω και να αντικρίζω τέτοια φαινόμενα με μεγαλύτερη υπομονή, καρτερικότητα  και σύνεση, ομολογώ ότι εξεπλάγην και πληγώθηκα ιδιαίτερα  από τα όσα ο Ενάγων 2 ανέφερε για εμένα.
 
Πράγματι γνώρισα τον Ενάγοντα 2 μετά που είχα εκλεγεί Πρόεδρος της Βουλής, αφού η Ενάγουσα 1 είχε αναλάβει την ανακαίνιση/επέκταση του κτιρίου της Βουλής.
 
Στην πορεία του χρόνου, πίστεψα ότι είχε αναπτυχθεί φιλία μεταξύ μας, κάτι το οποίο θεωρώ πολύ σημαντικό εφόδιο για την ζωή κάθε ανθρώπου. Ακόμη  και αυτού που κατέχει αξιώματα και εξουσίες, που παρά τον περιορισμένο χρόνο που συνήθως  διαθέτει, έχει την ανάγκη συναναστροφής  με κάποιους  φίλους. Φίλοι, οι οποίοι με ανιδιοτέλεια, ειλικρίνεια και σε ισότιμη βάση ανταποκρίνονται στην προσφερόμενη φιλία, χωρίς πρόσκαιρα να προσμετρούν τι έδωσαν ή τι έλαβαν και κυρίως χωρίς να προσδοκούν σε οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή κέρδος. Δυστυχώς όμως, ο Ενάγοντας 2, για τους δικούς του σκοπούς είτε λέγοντας ψέματα, είτε μισές αλήθειες, προσπαθεί σήμερα να προωθήσει την αγωγή αυτή προκειμένου να αποκομίσει οικονομικό όφελος που δεν δικαιούται, αλλά και για να πλήξει εμένα προσωπικά.
 
Για  το θέμα της προεκλογικής εκστρατείας του ΑΚΕΛ για την εκλογή του Γενικού του Γραμματέα στην Προεδρία της Δημοκρατίας, την προετοιμασία της προεκλογικής προσπάθειας σε πολιτικό και οργανωτικό επίπεδο, το πρώτο που πρέπει να ξεκαθαρίσω είναι ότι δεν επρόκειτο για μια δική μου, προσωπική υπόθεση. Αντίθετα, επρόκειτο για μια συλλογική απόφαση, η οποία λήφθηκε κατόπιν έντονου προβληματισμού, συζητήσεων και δημόσιου διαλόγου. Όλη η Κύπρος το έζησε από την άνοιξη του 2007 με όλες τις διαβουλεύσεις που γίνονταν. Πρώτα με τα πολιτικά κόμματα με τα οποία συνεργαζόμασταν, έπειτα με τις συζητήσεις που έγιναν παγκύπρια στις κομματικές ομάδες του ΑΚΕΛ και τις ψηφοφορίες ανάμεσα στα μέλη για να υπερψηφιστεί ο υποψήφιος που προέκριναν και τέλος με την Παγκύπρια Συνδιάσκεψη, η οποία έλαβε τις τελικές αποφάσεις.
 
Συνεπώς, η διεκδίκηση της Προεδρίας της Δημοκρατίας σίγουρα  δεν ήταν μια προσωπική μου απόφαση ή μια απόφαση δική μου και της συζύγου μου, όπως με έκπληξη άκουσα ότι λέχθηκε μέσα σε αυτή την αίθουσα. Ήταν απόφαση συλλογικών οργάνων, χιλιάδων στελεχών και μελών του ΑΚΕΛ. Το ίδιο και η προεκλογική εκστρατεία δεν υπήρξε, ούτε και για μια στιγμή προσωπική μου υπόθεση. Ήταν υπόθεση των συλλογικών οργάνων, της ηγεσίας, των στελεχών και των μελών του ΑΚΕΛ, αλλά και των χιλιάδων φίλων του Κόμματος. Επρόκειτο για μια τεράστια προσπάθεια σε πολιτικό και οργανωτικό επίπεδο, για την οποία δούλεψε πολύς κόσμος. Όπως είναι κατανοητό, λογικό και αντιληπτό δεν θα μπορούσα εγώ να ασχολούμαι με όλα τα θέματα και τις πτυχές της προεκλογικής εκστρατείας, πόσο μάλλον με τα πρακτικά ζητήματα. Ούτε είχα προσωπική ευθύνη κάλυψης των οποιωνδήποτε εξόδων. Σε εκείνη την προσπάθεια εκπροσωπούσα το ΑΚΕΛ κάτι που ήταν γνωστό σε όλους.
 
Η δική μου ευθύνη ήταν να ανταποκριθώ στο πρόγραμμα το οποίο είχε προετοιμαστεί από το εκλογικό επιτελείο και το ΑΚΕΛ, ως υποψήφιος Πρόεδρος. Πρόγραμμα το οποίο ήταν εξαιρετικά απαιτητικό και βαρύ και προέβλεπε την παρουσία μου σε κάθε γωνιά της Κύπρου, την καθημερινή ενασχόληση μου με διάφορα και διαφορετικά πολιτικά θέματα, την παρουσία μου σε διάφορα μέσα ενημέρωσης, σε πολιτικές συγκεντρώσεις και τόσα πολλά άλλα.
 
Όλα αυτά δεν μου επέτρεπαν, ακόμα και αν το ήθελα, να ασχοληθώ σε πρακτικό επίπεδο με το χώρο του εκλογικού επιτελείου, όπως ψευδώς προσπάθησε να προωθήσει ο Ενάγοντας 2. Τη διαμόρφωση των χώρων, τον κλιματισμό, τα σύρματα, τα γραφεία ή ο,τιδήποτε άλλο. Υπήρχαν τόσοι άλλοι συνεργάτες για να φροντίσουν αυτά τα ζητήματα. Εξάλλου, αν για κάτι με έχουν κατηγορήσει σε αρκετές περιπτώσεις στην πολιτική μου σταδιοδρομία είναι ότι έδειχνα υπερβολική εμπιστοσύνη στους συνεργάτες μου ότι θα διεκπεραίωναν τα καθήκοντα που τους ανατίθεντο και όχι ότι δεν εμπιστευόμουν κανένα και ασχολούμουν με τα πάντα εγώ. Πράγμα εντελώς αδύνατον ουσιαστικά και πρακτικά, αλλά και αντίθετο με το χαρακτήρα και τη νοοτροπία μου για συλλογική δουλειά. Η δική μου ευθύνη ήταν μία και μόνη. Να ανταποκριθώ στο πρόγραμμα του υποψήφιου Προέδρου και να ηγηθώ της πολιτικής προσπάθειας να πείσουμε για την υποψηφιότητα μας.
 
Ουδέποτε ζήτησα προσωπικά από τον Ενάγοντα 2 να ενοικιάσει ή διαμορφώσει οποιονδήποτε χώρο, για τις ανάγκες της προεκλογικής εκστρατείας ή να αναλάβει τη διοργάνωση προεκλογικών συγκεντρώσεων με επιχειρηματίες ή οποιουσδήποτε άλλους και πολύ περισσότερο ουδέποτε τον διαβεβαίωσα ότι “ό,τι στοιχίσει θα τα πληρώσουμε” ή ότι “θα τα κανονίσω” όπως ο ίδιος ανέφερε.
 
Δεν θα ήταν εξάλλου λογικό να έλεγα στον Ενάγοντα 2 ότι θα του καλύψω εγώ προσωπικά τα όποια έξοδα θα έκανε  για το εκλογικό επιτελείο, για τον πολύ απλό λόγο ότι δεν υπήρχε ανάγκη να κάνω κάτι τέτοιο. Είναι γνωστό σε όλους, ότι στο ΑΚΕΛ λειτουργούμε διαφορετικά από ότι στα άλλα κόμματα, σε σχέση με τις εκλογικές αναμετρήσεις. Οι υποψήφιοι του ΑΚΕΛ, οποιοδήποτε αξίωμα και αν διεκδικούν, δεν επιβαρύνονται οικονομικά ούτε και ένα σεντ. Όλα τα έξοδα τα αναλαμβάνει το κόμμα. Αυτό είναι πάγια και διαχρονική πρακτική. Κανένας υποψήφιος βουλευτής του ΑΚΕΛ- Αριστερά- Νέες Δυνάμεις για παράδειγμα, δεν βάζει από την τσέπη του τίποτε για την προεκλογική εκστρατεία. Όλα, από τις φωτογραφίες μέχρι τα παράβολα, καταβάλλονται από το κόμμα. Οπότε όταν το ΑΚΕΛ αποφάσισε να διεκδικήσει την Προεδρία της Δημοκρατίας με το Γενικό του Γραμματέα, ήταν αυτονόητο ότι το Κόμμα θα κάλυπτε τα έξοδα της προεκλογικής εκστρατείας.  Αυτά ήταν  καλά γνωστά στον Ενάγοντα 2.
 
Όπως ο ίδιος καλά γνώριζε, η εύρεση των αναγκαίων πόρων και η διενέργεια των δαπανών, που η  προεκλογική εκστρατεία συνεπάγετο,  ήταν αρμοδιότητα  και ευθύνη ειδικής προς αυτό επιτροπής, στην οποία  και ο ίδιος συμμετείχε ενεργά και από την οποία ο ίδιος θα έπρεπε να διεκδικήσει τέτοια έξοδα εάν δεν είχε σκοπό να αποτελεί την δική του συνεισφορά, πράγμα που ο ίδιος άφησε να νοηθεί.
 
Γνωρίζω ότι ο εξοπλισμός των γραφείων στη συνέχεια δόθηκε στο ΑΚΕΛ. Δεν γνωρίζω όμως υπό ποίες συνθήκες και όρους έγινε αυτό.
 
Ουδέποτε στα τόσα χρόνια που ακολούθησαν, ο Ενάγοντας  2 διεκδίκησε από μένα ή έστω μου ανέφερε οτιδήποτε για τα έξοδα του αυτά. Αντίθετα, γνώριζα ότι σε διάφορους επαίρετο ότι έχει επωμισθεί σημαντικό οικονομικό βάρος της προεκλογικής εκστρατείας. Η πρώτη φορά που ζήτησε αυτά τα ποσά, ήταν με επιστολή του δικηγόρου του το 2013. Επισυνάπτω ως Τεκμήριο ….. την σχετική αλληλογραφία των δικηγόρων μας, που αφορά και στα υπόλοιπα ζητήματα της αγωγής αυτής.  Μάλιστα ο Ενάγοντας 2, αποφάσιζε μόνος του για πολλές μετατροπές και γενικά για πολλά πρακτικά ζητήματα κάτι για το οποίο και πάλι επαίρετο. Δηλαδή έπαιρνε από μόνος του αποφάσεις και εκτελούσε χωρίς να ενημερώνει οποιοδήποτε και χωρίς να ενδιαφέρεται για το κόστος.
 
Σε ό, τι αφορά στα της Ομόνοιας. Αν καταρχήν ισχύουν όσα μου καταλογίζονται, αν στην αντίληψη μου η Ομόνοια ήταν το Α και το Ω της πολιτικής μας δράσης, ο βασικός άξονας γύρω από τον οποίο αναπτύσσαμε πολιτική δραστηριότητα, αν ακόμα η Ομόνοια ήταν το αποκλειστικό θέμα το οποίο απασχολούσε ένα Πρόεδρο της Βουλής και έπειτα ένα Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τότε είναι απορίας άξιον πώς αυτός ο μανιακός με την Ομόνοια άνθρωπος δεν υπήρξε ποτέ μέλος του Σωματείου. Ουδέποτε υπήρξα μέλος του Σωματείου της Ομόνοιας. Ούτε στα νιάτα μου, ούτε αργότερα. Ομολογώ ότι υπήρξα από τα παιδικά μου χρόνια και συνεχίζω να είμαι οπαδός της Ομόνοιας. Δε νομίζω όμως αυτό να είναι κολάσιμο, να είσαι φίλαθλος και να αγαπάς την ομάδα σου.
 
Αν όμως τόσος ήταν ο πόθος μου να ελέγχω τα της Ομόνοιας τότε το αυτονόητο θα ήταν να είμαι και μέλος του Σωματείου. Να παρίσταμαι στις Γενικές Συνελεύσεις, να λέω την άποψη μου, να προσπαθώ να επηρεάσω ή και να κατευθύνω καταστάσεις, αν όντως σκεφτόμουν τόσο στρεβλωμένα όπως κατηγορούμαι ότι σκεφτόμουν.
 
Θεωρώ ειλικρινά και με όλο το σεβασμό προς το Δικαστήριο, ανάξια σχολιασμού τα όσα λέχθηκαν για τον έλεγχο που δήθεν ασκούσα στα της Ομόνοιας. Δεν ξέρω αλήθεια ποιον πείθουν οι ισχυρισμοί ότι εγώ υποστήριξα πως αν δεν γίνονταν μεταγραφές θα έπεφτε η Κυβέρνηση. Δεν ξέρω ποιον πείθουν οι ισχυρισμοί ότι σε μια περίοδο όπου ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχα ευθύνη να χειριστώ τόσο κρίσιμα ζητήματα και εγώ να ασχολούμαι με τις μεταγραφές ή το σύστημα που θα έπαιζε η Ομόνοια. Αρκεί μόνο μια αδρή ανασκόπηση εκείνης της περιόδου.
 
Την Άνοιξη του 2008 έπρεπε να επαναβεβαιωθεί η βάση λύσης του Κυπριακού, αργότερα να καταρτιστούν οι τεχνικές επιτροπές και οι ομάδες εργασίας. Το Σεπτέμβριο του ίδιου έτους άρχισαν οι συνομιλίες. Ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας από την αρχή των διαπραγματεύσεων μέχρι το πάγωμα τους από την τουρκοκυπριακή πλευρά και με την ανάληψη της Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την Κυπριακή Δημοκρατία το καλοκαίρι του 2012, πραγματοποίησα πέραν των 90 επισκέψεων στο εξωτερικό σε άλλες χώρες ή διεθνή φόρα, δίχως να υπολογίζονται οι καθιερωμένες σύνοδοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών. Υποδέχθηκα στην Κύπρο πέραν των 30 αρχηγών κρατών και Κυβερνήσεων που πραγματοποίησαν επίσημες επισκέψεις ή επισκέψεις εργασίας, καθώς και δεκάδες Προέδρους Κοινοβουλίων και Υπουργούς Εξωτερικών. Όλη αυτή την περίοδο το Εθνικό Συμβούλιο συνεδρίασε πέραν από τριάντα φορές, δίχως να υπολογίζονται οι συσκέψεις αρχηγών. Σε όλα αυτά πρέπει να συνυπολογιστούν οι επαφές και η όλη δραστηριότητα που έπρεπε να αναπτυχθεί για να φτάσουμε στην επιτυχία της οριοθέτησης της ΑΟΖ, στον καταρτισμό στρατηγικής για την αξιοποίηση του φυσικού αερίου. Πέραν τούτου, ήταν αναγκαίο να γίνει σχεδιασμός μέτρων για την οικονομία, για αντιμετώπιση των συνεπειών της οικονομικής κρίσης, αλλά και προώθηση έργου στα θέματα εσωτερικής διακυβέρνησης. Αν συνυπολογιστούν όλα αυτά γίνεται αμέσως αντιληπτό ότι το τελευταίο που θα μπορούσε να με απασχολεί θα ήταν οι μεταγραφές της Ομόνοιας, τα παιχνίδια που θα έχανε ή θα κέρδιζε.
 
Δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα ο ισχυρισμός του Ενάγοντα 2, ότι είχε εκλεγεί  με πρωτοβουλία δική μου το 2006 ως μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ομόνοιας. Όταν πληροφορήθηκα ότι ο Ενάγοντας 2 επιθυμούσε να ασχοληθεί με τα διοικητικά της Ομόνοιας είπα «γιατί όχι»;
 
Όταν στην συνέχεια, ο κ.Σεραφείμ αποφάσισε να παραιτηθεί από την προεδρία της Ομόνοιας, ο Ενάγοντας 2  ανέλαβε την Προεδρία.
 
Καμία  διαβεβαίωση ή εγγύηση ή κάλυψη ή οτιδήποτε άλλο του είχα υποσχεθεί και πολύ περισσότερο δεν του είπα ή τον άφησα να πιστεύει ότι ήταν δικό μου θέμα πώς θα πληρώνονταν όλα τα έξοδα και ότι θα μεριμνούσα για να καλύψω όλα τα χρήματα που θα έβαζε είτε ο ίδιος είτε η εταιρεία του ή ακόμη επειδή δεν γνώριζε πολλά πράγματα για το ποδόσφαιρο ότι του είπα ότι απλά θα έκανε ότι θα του έλεγα.
 
Όποιος γνωρίζει έστω λίγο τον Ενάγοντα 2, είναι αδύνατο να πιστέψει ότι είναι τόσο αφελής, ευκολόπιστος και εύπλαστος, όπως προσπάθησε να παρουσιάσει στο Δικαστήριο.
 
Είναι αλήθεια ότι ως φίλοι κάποιες φορές κουβεντιάζαμε με τον Ενάγοντα 2 για την Ομόνοια. Αλλά κουβεντιάζαμε. Δεν αποδέχομαι σε καμία περίπτωση ότι εγώ τον πίεζα να αναλάβει την Προεδρία της Ομόνοιας ή να ξοδεύει, να κάνει μεταγραφές ή οτιδήποτε άλλο. Αντίθετα, ενώπιον άλλων μάλιστα του υποδείκνυα ότι ξόδευε αλόγιστα και ότι κανένας δεν θα ήταν σε θέση να του επιστρέψει τα χρήματα που ξόδευε. Η απάντηση του ήταν μονίμως η ίδια: “μην ανησυχείς Πρόεδρε”.
 
Οπότε στο ερώτημα αν ασχολούμουν ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας με την Ομόνοια, η απάντηση είναι απλή: διάβαζα καθημερινά τις εφημερίδες, άκουγα καθημερινά τις ειδήσεις. Έβλεπα στις αθλητικές σελίδες τις δημόσιες δηλώσεις του  Ενάγοντα 2 ότι προχωρούσε συνειδητά και με πλάνο όπως έλεγε στις οικονομικές υπερβάσεις που έκανε, ότι συνειδητά ξόδευε κάνοντας επένδυση και ότι απόσβενε σιγά-σιγά. Αυτές είναι δημόσιες δηλώσεις που έκανε εκείνη την περίοδο ο  Ενάγων 2. Δημόσιες δηλώσεις του ίδιου και κανενός άλλου. Εκτός αν επανέλθει ισχυριζόμενος ότι είναι δικές μου δηλώσεις ή ότι εγώ του τις έγραψα.
 
Μέσα στην γραπτή δήλωση του Ενάγοντος 2, αλλά και στα όσα είπε κατά την αντεξέταση του αργότερα, εμφανίζεται ένας Δημήτρης Χριστόφιας σατανικός, διαβολικός και δολοπλόκος. Πόσο σατανικοί υπήρξαμε εμείς και πόσο ανυποψίαστοι οι κατήγοροι μας, ώστε να τους καθοδηγούμε να εμφανίζονται σε όλη την Κύπρο και το εξωτερικό ως επικεφαλής του λαοφιλέστερου σωματείου του τόπου, να κάνουν ό, τι τους λέμε εμείς, αλλά να είναι απλώς μαριονέττες;  Και πόσο σατανικοί σε τελική ανάλυση υπήρξαν οι ίδιοι, αν λένε την αλήθεια, με το να κοροϊδεύουν χιλιάδες κόσμου μόνο και μόνο για να προωθήσουν τα προσωπικά συμφέροντα και τους προσωπικούς στόχους αυτών των σατανικών ανθρώπων; Αυτοί οι ισχυρισμοί τους, εξευτελίζουν πρώτα τους χιλιάδες ανθρώπους που αγαπούν την Ομόνοια και έπειτα τον οποιοδήποτε άλλο, τον Δημήτρη Χριστόφια ή τον όποιον άλλο.
 
Δεν είναι αλήθεια επίσης ο ισχυρισμός του ότι κατά την περίοδο 2008 έως 2012 μερίμνησα για να του επιστραφούν συνολικά €8.578.332,39 ούτε ο ίδιος μου είχε ζητήσει ποτέ κάτι τέτοιο. Όπως ουδέποτε μου έδωσε οποιοδήποτε λογαριασμό για τα έξοδα και τις δαπάνες που είχε για την Ομόνοια στα πλαίσια της ισχυριζόμενης “συμφωνίας μας”.
 
Βεβαίως μετά τα πρώτα δύο χρόνια πολλές φορές ανέφερε ότι το οικονομικό βάρος που του επέφερε η ανάληψη  της      Προεδρίας του προκαλούσε προβλήματα ρευστότητας και δεν μπορούσε να συνεχίσει.
 
Είναι γεγονός ότι προκειμένου η Ομόνοια να μπορέσει να ανταποκριθεί στα οικονομικά κριτήρια, που οι ποδοσφαιρικές αρχές προέβλεπαν και επειδή ο Ενάγων 2 γνώριζε ότι διατηρώ προσωπική φιλική σχέση με τον Κιρίλ Ζυμάριν , διευθυντή της Russian Commercial Bank, μου ζήτησε να του διευθετήσω συνάντηση με τον κ. Ζυμάριν , για να συζητήσει μαζί του κατά πόσο και υπό ποίους όρους η προαναφερόμενη Τράπεζα θα ήταν πρόθυμη να παραχωρήσει  δάνειο στην Ομόνοια για ποσό €2.000.000,00  το οποίο ο ίδιος ήταν πρόθυμος να εγγυηθεί.
 
Πράγματι σύστησα τον Ενάγοντα 2 στον Κιρίλ Ζυμάριν ως άνθρωπο φερέγγυο  και η Ομόνοια έλαβε το δάνειο που χρειαζόταν με κανονικούς συνήθεις εμπορικούς όρους, χωρίς βέβαια να χρειαστεί να υποσχεθώ  την άδεια του καζίνου, όπως ο Ενάγοντας 2 ανέφερε στην μαρτυρία του . Δεν γνωρίζω κατά πόσο ο Ενάγοντας 2 είχε επαφές με θέμα το καζίνο ή αν χρησιμοποιούσε το όνομά μου και την φιλία μας προκειμένου να προωθεί τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες. Αυτό που είναι πασίγνωστο είναι πως είχα δηλώσει πολλές φορές δημόσια πως ήμουν εναντίον στην δημιουργία καζίνο στην Κύπρο και ακόμα έχω την ίδια άποψη. Οι σχετικοί ισχυρισμοί του Ενάγοντα 2 είναι ψευδείς.
 
Σε σχέση με τις εργολαβικές εργασίες που έγιναν στο Κελλάκι και στην Μακεδονίτισσα σημειώνω τα ακόλουθα. Είναι εξευτελιστικό πρώτα για μένα και την οικογένεια μου σε προσωπικό επίπεδο και έπειτα σε πολιτικό επίπεδο να ισχυρίζεται κάποιος ότι εγώ ζήτησα να μου παρασχεθεί η Α ή Β υπηρεσία δίχως να πληρώσω. Κοιτάζω το Δικαστήριο κατάματα και δηλώνω ότι αυτό δεν είναι ίδιον του χαρακτήρα μου ούτε στο ελάχιστο. Οι πολιτικοί μας αντίπαλοι με τους οποίους βρισκόμασταν στην πολιτική κονίστρα για δεκαετίες ολόκληρες μπορεί να μας προσάπτουν πολλά. Όχι όμως ότι σκοπεύσαμε να ξεγελάσουμε, να χρηματιστούμε, να εξαπατήσουμε, να επιδιώξουμε προσωπικό κέρδος και όφελος. Είμαι πλέον αυτό που λέμε «παλιά καραβάνα» στην πολιτική ζωή του τόπου. Γνωρίζω ότι στην Κύπρο υπάρχει το είδος του πολιτικού που επειδή είναι δημόσιο πρόσωπο θεωρεί ότι πρέπει να του ανοίγονται οι πόρτες διάπλατα, να του χαρίζονται τα πάντα, να λαμβάνει δώρα ως αντάλλαγμα για τη μια ή την άλλη εκδούλευση και πολλά άλλα. Υπήρξα πάντοτε ανειρήνευτος πολέμιος αυτών των φαινομένων.
 
Ουδέποτε έζησα εγώ ή η οικογένεια μου μια δεύτερη, κρυφή ή σκοτεινή ζωή. Ουδέποτε ζήσαμε εγώ και η οικογένεια μου σε βάρος άλλων. Ουδέποτε πέρασαν από τα χέρια μας λερωμένα χρήματα. Ούτε κρυφές ιδιοκτησίες, ούτε κρυφές καταθέσεις στην Κύπρο ή στο εξωτερικό, ούτε περιουσία κινητή ή ακίνητη που να κουβαλά πάνω της την παραμικρή υποψία ότι είναι προϊόν παρανομίας, δόλου ή απάτης.
 
Η κατοικία στη Μακεδονίτισσα ανήκε εξ ημισείας σε εμένα και στη σύζυγο μου μέχρι τον Δεκέμβριο του 1993. Το 1993 η κατοικία στη Μακεδονίτισσα μεταβιβάστηκε στη σύζυγο μου και το 2011  το ισόγειο και τα δύο διαμερίσματα, αφού πρώτα λήφθηκαν όλες οι άδειες και οι σχετικές εγκρίσεις από τις αρμόδιες αρχές, μεταβιβάστηκαν στα τρία παιδιά μας. Η κατοικία στο Κελλάκι άνηκε εξ’ αρχής και ανήκει στη σύζυγό μου.
 
Είναι αλήθεια ότι συνεννοηθήκαμε με τον Ενάγοντα 2 να προχωρήσει σε εργασίες ανακαίνισης. Όμως δεν είναι καθόλου αλήθεια ότι του επέβαλλα τι έπρεπε να κάνει. Αντίθετα, ενώ είχαμε συνεννοηθεί ότι θα γίνονταν κάποιες διορθωτικές εργασίες για να γίνουν οι χώροι πιο άνετοι και για να διορθωθούν κάποια προβλήματα στην κατασκευή, ο Ενάγοντας 2 ξεκίνησε να κάνει ό,τι νόμιζε εκείνος σωστό, δίχως να ενημερώνει οποιονδήποτε. Είναι χαρακτηριστικό ότι η σύζυγος μου του είχε πει ότι δεν θα ήθελε να αλλάξουν τα κεραμικά στο πάτωμα στο Κελλάκι,  κι όμως ο ίδιος, με δική του πρωτοβουλία, προχώρησε και τα άλλαξε. Στη Μακεδονίτισσα επίσης, προχώρησε, πριν προηγουμένως ρωτήσει οποιονδήποτε, στη σιδηροκατασκευή της πίσω βεράντας, στο χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων με επιπρόσθετη κατασκευή, σε όλες τις ξυλουργικές εργασίες, δίχως να συνεννοείται ή να ρωτά οποιονδήποτε.
 
Είναι γνωστό ότι για τη διαφορά μας με τον κ. Μιλτιάδη Νεοφύτου σε ό,τι αφορά τις ανακαινίσεις στη Μακεδονίτισσα και στο Κελλάκι δεν έγινε αποδεχτό από την δική του πλευρά να ορίσουμε κοινά αποδεχτό εκτιμητή για να γνωματεύσει. Εγώ ο ίδιος ζήτησα από  επιμετρητή ποσοτήτων, ειδικό εκτιμητή, να μελετήσει τα πάντα, όλα όσα έγιναν και στο Κελλάκι και στη Μακεδονίτισσα.
 
 Τα ποσά που απαιτούν οι Ενάγοντες είναι εξωπραγματικά σε σχέση με τις εργασίες που πραγματικά έγιναν και την αξία αυτών. Οι Ενάγοντες, παρόλο που είναι επαγγελματίες, δεν μας πρότειναν να γίνουν γραπτές συμφωνίες για τα θέματα αυτά. Όπως με συμβούλευσαν οι δικηγόροι μου, η μη ύπαρξη γραπτών συμφωνιών, δεν επιτρέπει στους Ενάγοντες να απαιτούν τα ποσά που απαιτούν με την παρούσα αγωγή για τις εργασίες αυτές. 
 
Πιο κάτω θα προσπαθήσω συνοπτικά να απαντήσω στα υπόλοιπα σημεία τα οποία υποστήριξε ο Ενάγοντας 2. Να μου επιτρέψετε να απορρίψω κατηγορηματικά τον ισχυρισμό ή την υπόνοια αν ήταν τέτοια, ότι εγώ και η σύζυγος μου ήταν ποτέ δυνατόν να κάνουμε αναλήψεις από τις τράπεζες κατά την κλειστή περίοδο όταν έγινε το κούρεμα καταθέσεων. Είναι πρωτοφανής η αήθεια με την οποία επιχειρήθηκε να παρουσιαστεί το όλο θέμα και ειλικρινά με εξέπληξε το μένος με το οποίο υποστηρίχθηκε ένα τέτοιο ψέμα ενώπιον του Δικαστηρίου και αφού μάλιστα τα χείλη που το εκστόμισαν ορκίστηκαν πρώτα να πουν την αλήθεια.
 
Παρακαλούσαμε τον Ενάγοντα 2  να πληρωθεί. Για πολύ καιρό το ποσό των Ευρώ 100, 000 μπαινόβγαινε μέσα σε κιβώτια ασφαλείας. Έστελνα άτομο της προσωπικής μου φρουράς για να τα μεταφέρει στον κ. Νεοφύτου. Μια φορά μάλιστα ο ίδιος του είπε “να τα κάνετε επένδυση”. Αρνείτο να τα πάρει. Ποια ήταν τα ελατήρια αυτής της στάσης του, δεν γνωρίζω. Τελικά τα μεταφέραμε απευθείας στο λογιστήριο της εταιρείας του. Οι ισχυρισμοί του στο Δικαστήριο περί πιέσεων σε υπάλληλό του για να αλλάξει τις ημερομηνίες καταβολής ή για δήθεν αναλήψεις σε κλειστή περίοδο το 2013 είναι ψέματα.
 
Στην συνέχεια θα αναφερθώ σε κάποια ξεχωριστά ζητήματα που προέκυψαν από την μαρτυρία του Ενάγοντα 2. Πρώτον, για το ότι σχεδίαζα να διεκδικήσω και δεύτερη θητεία. Είναι καταγεγραμμένες οι δημόσιες δηλώσεις μου, αλλά και οι δηλώσεις του ΑΚΕΛ ότι θα ήμουν Πρόεδρος μιας θητείας. Δηλώσεις του Σεπτέμβρη του 2007 και του Νοέμβρη του 2007 με τις οποίες εξηγούσαμε ότι πιστεύουμε στην πράξη στην ανανέωση της πολιτικής ζωής του τόπου γι’ αυτό και δεν επρόκειτο να γαντζωθούμε στην καρέκλα. Μοναδική εξαίρεση για αναίρεση της προεκλογικής μας αυτής δέσμευσης ήταν η επίλυση του Κυπριακού. Εξ’ ου και το 2010 τον Μάρτιο επανέλαβα ότι είμαι Πρόεδρος μιας θητείας εκτός και αν λυθεί το Κυπριακό και επέμεινα στην θέση μου και πλέον τον Μάιο του 2012 δήλωσα ξεκάθαρα ότι δεν επαναδιεκδικώ αφού δεν βρισκόμαστε κοντά σε λύση. Πώς ήταν δυνατόν να έλεγα σε ολόκληρο τον κυπριακό λαό, στη διεθνή και την ευρωπαϊκή κοινότητα αυτά τα πράγματα αλλά στον κ. Νεοφύτου να έλεγα άλλα;
 
Δεύτερον για το ότι έκανα παρεμβάσεις στην Τράπεζα Κύπρου για να αυξηθούν τα όρια των λογαριασμών του κ. Μιλτιάδη Νεοφύτου και την επίκληση της μαρτυρίας του κ. Καρυδά ενώπιον της Διερευνητικής Επιτροπής Πική. Δεν γνώριζα  τον κ. Καρυδά ούτε προσωπικά, ούτε εξ όψεως. Τον είδα στο Δικαστήριο. Ο ίδιος ισχυρίστηκε παλαιότερα ότι επειδή αρνήθηκε να αυξήσει τα όρια του κ. Νεοφύτου απολύθηκε από την τράπεζα. Αντιλαμβάνομαι επίσης ότι αυτό αποτελεί δικό του ισχυρισμό και ότι η όλη περίοδος και οι ενέργειες που γίνονταν τότε από την ηγεσία της Τράπεζας Κύπρου σε σχέση με την κατάρρευση της κυπριακής οικονομίας είναι αντικείμενο διερεύνησης. Στο Δικαστήριο ανέφερε πως η εκδίωξή του από την Τράπεζα Κύπρου είχε βαθύτερα αίτια και ανάγεται στην Κεντρική Τράπεζα. Ένα πράγμα μόνο θέλω να αναφέρω σε σχέση με τον ισχυρισμό του κ. Νεοφύτου ότι εγώ έκανα παρεμβάσεις και τηλεφωνήματα προς τραπεζίτες. Ολόκληρη η Κύπρος τότε βούιζε από τις δηλώσεις της αντιπολίτευσης ότι «έχουμε στην Κύπρο τους καλύτερους τραπεζίτες αλλά ο κ. Χριστόφιας δεν τους κάλεσε ούτε μια μέρα για να πιουν καφέ και να συζητήσουν για την οικονομία». Πώς ήταν λοιπόν δυνατόν από τη μια να κατηγορούμουν ότι δεν είχα καθόλου σχέσεις μαζί με τους τραπεζίτες, να έβγαιναν μάλιστα και πρωτοσέλιδα εφημερίδων που με κατηγορούσαν για την αντιπαράθεση μου με τις τράπεζες και από την άλλη εγώ να σήκωνα το τηλέφωνο για να διατάξω ούτε λίγο, ούτε πολύ τους τραπεζίτες να αυξήσουν τα όρια του κ. Νεοφύτου; Ουδέποτε έπραξα κάτι τέτοιο. Η αλήθεια είναι ότι με τους επικεφαλής της Τράπεζας Κύπρου έκανα δύο συναντήσεις στο Προεδρικό, ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας για το θέμα των επιτοκίων, παρουσία μάλιστα του Υφυπουργού παρά τω Προέδρω. Πέραν τούτου ουδέν.
 
Τρίτον, σε ότι αφορά την υπόθεση του δανείου από την RCB και τον ισχυρισμό ότι αυτό παραχωρήθηκε έπειτα από παρέμβαση μου και με αντάλλαγμα την παραχώρηση σε Ρώσους επενδυτές της άδειας καζίνο. Καλώ καταρχήν το σεβαστό Δικαστήριο να εξετάσει τη λογική, αν υπάρχει λογική, πίσω από αυτό τον ισχυρισμό.
 
Υποστηρίχθηκε ότι το δάνειο αυτό παραχωρήθηκε έπειτα από παρέμβαση δική μου, πίσω από κλειστές πόρτες και δίχως να γνωρίζει η Ομόνοια οτιδήποτε. Σε όλα αυτά απάντησε η ίδια η τράπεζα την ίδια μέρα της κατάθεσης του κ. Νεοφύτου μιλώντας για «μυθοπλασίες». Οι όροι του δανείου δεν ήταν ευνοϊκοί με την έννοια ενός μειωμένου επιτοκίου ή με τρόπο που να γεννούν την υποψία ευνοϊκής στάσης από την Τράπεζα ή παραχώρησης ανταλλαγμάτων. Τηρήθηκαν όλες οι διαδικασίες. Τέλος το πιο σημαντικό: εκείνη την ίδια περίοδο που παραχωρείτο το δάνειο, εκείνη την ίδια περίοδο, σύσσωμη η αντιπολίτευση κατηγορούσε τον Πρόεδρο Χριστόφια επειδή δεν έθεσε ενώπιον του Υπουργικού Συμβουλίου πρόταση για δημιουργία καζίνο. Υπάρχει σωρεία δηλώσεων από στελέχη της αντιπολίτευσης, σχετικές απαντήσεις του τότε Κυβερνητικού Εκπροσώπου και χαρακτηριστικά πρωτοσέλιδα εφημερίδων. Πώς είναι δυνατόν λοιπόν να στέκουν οι ισχυρισμοί που προβλήθηκαν;
 
Για τα όσα ακούστηκαν για τις αλλαγές πολεοδομικών ζωνών και για το ποσό των 5,9 εκατομμυρίων ευρώ θα πω μόνο τα εξής. Πρώτον για τις αλλαγές πολεοδομικών ζωνών ξεκαθαρίστηκε ήδη δημόσια από τον πρώην Υπουργό Εσωτερικών, τον νυν Υπουργό Εσωτερικών και τον Πρόεδρο του Πολεοδομικού Συμβουλίου την επίμαχη περίοδο ότι η όποια αλλαγή έγινε και υπογράφηκε επί παρούσας διακυβέρνησης. Έγινε επίσης ξεκάθαρο ότι η διαδικασία δεν ξεκινούσε και δεν τελείωνε στον Υπουργό Εσωτερικών. Γίνονταν πανδημοτικές και παγκοινοτικές συγκεντρώσεις, όπου οι πολίτες κατέθεταν τις προτάσεις τους, έπειτα οι τοπικές αρχές κατέθεταν τις δικές τους προτάσεις τις οποίες δημοσιοποιούν, ακολούθως το τοπικό σχέδιο συζητείται στο Πολεοδομικό Συμβούλιο με τη συμμετοχή εκπροσώπων των τοπικών αρχών, του ΕΤΕΚ και τμημάτων της Δημόσιας Υπηρεσίας, έπειτα ακολουθούν δημόσιες ακροάσεις. Από όλη αυτή τη διαδικασία ο Υπουργός είναι απών. Μόνο όταν ολοκληρωθεί η συζήτηση και καταλήξει το Πολεοδομικό Συμβούλιο σε πρόταση, αυτή καταλήγει στον Υπουργό, ο οποίος έχει την εξουσία να προβαίνει σε διορθώσεις. Αν όντως ίσχυαν όσα λέχθηκαν σε αυτή την αίθουσα, τότε αυτή η εξουσία θα έπρεπε να είχε ασκηθεί από τον κ. Συλικιώτη. Ουδέποτε ασκήθηκε.
 
Από εκεί και πέρα, ειλικρινά δεν γνωρίζω και δεν μπορώ να κατανοήσω γιατί είμαι σήμερα «κατηγορούμενος» για διαδικασίες που δεν έγιναν καν κατά την περίοδο της δικής μας Προεδρίας. Εκτός αν γι’ αυτό μας έφεραν εδώ σήμερα οι κατήγοροι μας: επειδή εμείς δεν κάναμε ποτέ τέτοιες παρεμβάσεις. Παρομοίως, δεν μπορώ να γνωρίζω και δεν μπορώ να κατανοήσω πώς είναι δυνατόν το δικό μου όνομα να εμπλέκεται σε διάφορες εταιρείες, τα ονόματα των οποίων πρώτη φορά άκουσα από τα Μέσα Ενημέρωσης μετά την έναρξη αυτής της διαδικασίας. Ουδέποτε ασχολήθηκα έστω με την ύπαρξη τους, πόσο μάλλον με την οποιαδήποτε δραστηριότητα τους. Όσον αφορά στις καταθέσεις ποσών ύψους 5,9 εκατομμυρίων ευρώ, εγώ άκουσα γι` αυτά πρώτη φορά από τη δήλωση του κ. Νεοφύτου. Πώς είναι δυνατόν να έδινα εντολές για διαδικασίες που ούτε καν γνώριζα ότι γίνονταν και οπωσδήποτε δεν ήμουν υπεύθυνος ή αρμόδιος να ασχοληθώ.
 
Τέλος, το πιο σημαντικό κατά την ταπεινή μου άποψη και το πιο προσβλητικό από όλα σε αυτή την υπόθεση είναι η προσπάθεια να εμφανιστώ όχι απλώς ως ένας εκμεταλλευτής, τιποτένιος, δολοπλόκος και αδίστακτος απατεώνας, αλλά και ως ένας μονομανής, αλαζόνας δικτάτορας που πατά επί πτωμάτων για να πετύχει τους στόχους του, εκμεταλλεύεται και έπειτα πετά τους συνεργάτες του και αντιμετωπίζει τους άλλους ως δούλους. Να μου επιτρέψετε να ισχυριστώ ότι ως Γενικός Γραμματέας της ΚΕ ΑΚΕΛ μαζί με όλους τους υπόλοιπους συνεργάτες μου, όταν αναλάβαμε την ηγεσία του ΑΚΕΛ, ξεκινήσαμε την τεράστια προσπάθεια περαιτέρω εκδημοκρατικοποίησης του ΑΚΕΛ, από τη βάση μέχρι την ηγεσία.
 
Πώς αλλιώς να εκλάβω τους τιποτένιους ισχυρισμούς ότι εγώ χρησιμοποιούσα ή χρησιμοποιώ τους συνεργάτες μου για γεωργικές εργασίες ή για να μαγειρεύουν ή να σερβίρουν ούζα; Θα τα θεωρούσα όλα αυτά ανάξια λόγου αν δεν έπλητταν την επαγγελματική αξιοπρέπεια και τιμή ανθρώπων με τους οποίους συνεργάζομαι για χρόνια ολόκληρα και τους νιώθω δικούς μου ανθρώπους.  Πώς αλλιώς να εκλάβω τον ισχυρισμό ότι εγώ εκδίωξα την κ. Ναυσικά Σεραφείμ από τον επαγγελματικό μηχανισμό του ΑΚΕΛ το 2007 για να την εκδικηθώ για την κακή πορεία της Ομόνοιας και για να μην με συνδέουν με αυτήν; Αν είναι δυνατόν! Η κ. Σεραφείμ είχε αφυπηρετήσει από το 2005 από τον επαγγελματικό μηχανισμό του ΑΚΕΛ και της ήμουν και της είμαι πάντοτε ευγνώμων για τη συνεργασία μας.
 
Πώς αλλιώς να εκλάβω τον τιποτένιο ισχυρισμό ότι αρνούμουν στον οποιοδήποτε περνούσε το κατώφλι του σπιτιού μου, για οποιοδήποτε λόγο, να προσφέρω την ελάχιστη φιλοξενία; Πώς αλλιώς να εκλάβω τα ποταπά υπονοούμενα ότι ο Χριστόφιας είναι ένας μεγαλομανής χοντρόπετσος άνθρωπος που χαλούσε ο κόσμος γύρω του αλλά ο ίδιος ενδιαφερόταν για τις κάβες όπου θα συντηρούσε τα ακριβά ποτά του, για τις «αποθήκες πινάκων» για τα έργα τέχνης του και την ίδια στιγμή απαγόρευε δια ροπάλου στον οποιοδήποτε να κεραστεί το παραμικρό από την αυλή του; Αυτά τα πράγματα είναι ντροπή έστω και που τα σκέφτηκαν κάποιοι και επίσης ντροπή να ακούγονται μέσα σε μια δικαστική αίθουσα. Θα ήταν μικρότητες ανάξιες σχολιασμού αν με αυτές δεν επιχειρείτο να χτιστεί μια άλλη εικόνα για το Χριστόφια. Για τα “ακριβά κρασιά και ουΐσκι” τι να πω; Διετέλεσα Αρχηγός Κόμματος, Πρόεδρος της Βουλής και Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Μέχρι σήμερα, ως τέως Πρόεδρος εξακολουθώ με δικά μου έξοδα να αποστέλλω καλάθια με ποτά σε αρχηγούς κρατών, φίλους από τη διεθνή κοινότητα, στο διπλωματικό σώμα. Είναι επίσης φυσιολογικό να μου αποστέλλουν και οι ίδιοι τέτοιας φύσης δώρα εις ένδειξη εκτίμησης. Αν πρέπει να απολογηθώ και γι’ αυτό απολογούμαι.
 
Τώρα, για την άρνηση από μέρους μου φιλοξενίας στον οποιοδήποτε περνούσε το κατώφλι μου και πάλι δεν θα απαντούσα αν δεν επιχειρείτο να περάσει η εικόνα ότι ο Χριστόφιας είναι ένας άλλος: αρνείται να προσφέρει στους εργάτες ένα μανταρίνι, αλλά φιλοξενεί πλουσιοπάροχα τους ισχυρούς φίλους του ή πρωθυπουργούς και αρχηγούς κρατών στο σπίτι του. Ειλικρινά, ντρέπομαι που αναγκάζομαι να απαντήσω σε αυτά τα πράγματα. Να πω ότι μέσα από την καρδιά μου και δίχως ασφαλώς να επιβαρύνω τα δημόσια ταμεία φιλοξένησα ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας  με δικά μου έξοδα διάφορους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων. Το ίδιο ανοικτή και ζεστή προσπαθούσα να είναι πάντοτε η φιλοξενία μας για όποιον περνούσε το κατώφλι μας. Είτε ήταν Σαουδάραβας πρίγκιπας, είτε εργάτης, είτε προσκεκλημένος, είτε απρόσκλητος.
 
Θα μπορούσαν να παρελάσουν μέσα σε αυτή την αίθουσα δεκάδες άνθρωποι για να πιστοποιήσουν αυτά τα πράγματα. Ίσως μάλιστα ορισμένοι πουν ότι το λάθος μου και στην πολιτική μου σταδιοδρομία αλλά και στην καθημερινή μου ζωή είναι ότι έδινα περισσότερα από όσα έπρεπε δίχως υπολογισμούς, περισσότερα από όσα ίσως ορισμένοι να άξιζαν. Ότι παρέμεινα πεισματικά πιστός στα ιδανικά με τα οποία γαλουχήθηκα. Να μην είμαι εγώ πάνω από σένα ή εσύ πάνω από μένα αλλά ο καθένας πάνω από τον εαυτό του, όπως θα έλεγε ο ποιητής Γιάννης Ρίτσος. Πεισματικά πιστός στην εποχή που οι άνθρωποι πολεμούσαν για τις ιδέες τους,  δίνοντας τα πάντα για τα ιδανικά τους. Πεισματικά πιστός στην εποχή που οι άνθρωποι είχαν πάνω τους λόγο, ανθρωπιά, τιμή και φιλότιμο και αυτό φαινόταν στα μάτια τους, στη ζωή τους, στον τρόπο ακόμα της ζωής τους, στη στάση της ζωής τους. Τέτοιοι άνθρωποι ήταν και ο παπά- Χρίστος και ο Παπαλάζαρος, ο πατέρας και ο θείος του κ. Νεοφύτου. Αγωνιστές με όλη τη σημασία της λέξης, άνθρωποι για τους οποίους τρέφω τεράστια εκτίμηση και ευγνωμοσύνη και τους οποίους είχα την τιμή να παρασημοφορήσω με το παράσημο των 80χρονων του ΑΚΕΛ.
 
Σε μια από τις συνεντεύξεις που παραχώρησα μετά το πέρας της προεδρικής μου θητείας είχα πει ότι  η εξουσία για μένα είναι καρκίνος, όχι αφροδισιακό, καρκίνος! Δεν περίμενα τέτοιο βάσανο στην ζωή μου και νομίζω άξιζα καλύτερης μεταχείρισης σαν άνθρωπος έντιμος και με την προσφορά μου μια ολόκληρη ζωή στα κοινά. Δεν περίμενα τόση αχαριστία και τόση σκληρότητα. Ο κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα στην αξιοπρέπεια. Αυτή η υπόθεση είναι ακόμα ένα μέσον για να στερηθούμε αυτό το δικαίωμα εγώ και η οικογένεια μου. Μέσω της διαπόμπευσης την οποία υπέστημεν και στην οποία μέχρι σήμερα ακόμα μας υποβάλλουν. Ας είναι. Ελπίζω η αλήθεια να λάμψει.
 
17 Νοεμβρίου 2016