Δ. Κουτσούμπας: Εχθρός του ελληνικού λαού δεν είναι οι πρόσφυγες, αλλά αυτοί που τους δημιουργούν

Πρόκληση για την εργατική τάξη να σπάσει τα δεσμά της εκμετάλλευσης και των πολέμων

Συνέντευξη στον Γιάννη Κακαρή

Η ένταση που επικρατεί στην περιοχή της Μεσογείου και οι αυξημένες προσφυγικές ροές στην Ευρώπη έφεραν τις χώρες «πρώτης γραμμής» και τους λαούς τους σε μια δυσμενή κατάσταση. Ειδικά στην Ελλάδα, η κατάσταση είναι πιο επικίνδυνη, αφού η χώρα διατηρεί τεράστια έκταση χερσαίων και θαλάσσιων συνόρων. Την ίδια ώρα, ο ελληνικός λαός μετατρέπεται σε εν δυνάμει στόχο των αντιπαραθέσεων, αφού οι βάσεις που διατηρούν στην Ελλάδα οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί έχουν μετατρέψει τη χώρα σε ορμητήριο. Από το κάδρο δεν μπορεί να λείπει και από την αντιδραστική πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας, η οποία οξύνει την καταπίεση των πλατιών λαϊκών στρωμάτων με αντιλαϊκές πολιτικές και την ένταση της κρατικής καταστολής. Με αφορμή την πρόσφατη επίσκεψή του στο νησί, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, καταθέτει στην «Κυριακάτικη Χαραυγή» την άποψη του κόμματός του σχετικά με όλα τα μείζονα θέματα που απασχολούν την Ελλάδα.

 

   Από τη μια έχουμε τις συγκρούσεις με τα ΜΑΤ στα νησιά και από την άλλη τις συγκρούσεις στον Έβρο. Πώς κρίνετε τις τελευταίες εξελίξεις στο Προσφυγικό, τόσο από ελληνικής σκοπιάς όσο και από την πλευρά της ΕΕ;

 

Οι επικίνδυνες εξελίξεις στο Προσφυγικό έχουν τη σφραγίδα της διαρκούς ιμπεριαλιστικής επέμβασης σε χώρες της Μέσης Ανατολής, που έχουν ισοπεδωθεί για να υλοποιηθούν τα σχέδια των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ. Οι εξελίξεις επίσης έχουν τη σφραγίδα της πολιτικής της ΕΕ για τους πρόσφυγες, δηλαδή τον Κανονισμό του Δουβλίνου και τη συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας. Αυτή η πολιτική είναι που μετατρέπει την Ελλάδα, όπως και άλλες χώρες πρώτης υποδοχής, σε φυλακές προσφύγων της ΕΕ. Αυτός ο εγκλωβισμός αξιοποιείται από την τουρκική κυβέρνηση -και με την «εργαλειοποίηση» προσφύγων και μεταναστών, όπως βλέπουμε στον Έβρο- για να πάρει ανταλλάγματα τόσο ως προς τη διαχείριση του προσφυγικού, όσο και σε σχέση με τη στήριξη της εισβολής της στη Συρία.

Εχθρός του ελληνικού λαού δεν είναι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες. Είναι όσοι τους κάνουν πρόσφυγες και μετανάστες, όσοι τους εκμεταλλεύονται, όσοι δημιουργούν ασφυκτικές καταστάσεις στα νησιά και τον Έβρο, όσοι φτιάχνουν φυλακές προσφύγων στρώνοντας το έδαφος ακόμα και για εγκατάσταση προσφύγων σε ξερονήσια, όπως λέγεται ακόμα και από υπουργούς της ελληνικής κυβέρνησης.

 

Αυτή την πολιτική ήρθε να επιβάλει η επέμβαση ΜΑΤ στα νησιά πριν δύο βδομάδες. Τα ΜΑΤ αποχώρησαν κακήν κακώς ύστερα από τον ξεσηκωμό των νησιωτών.

 

Μόνη λύση, ρεαλιστική και σύμφωνη με τα δικαιώματα τόσο του ελληνικού λαού όσο και των προσφύγων, είναι οι προτάσεις του ΚΚΕ. Δηλαδή:

• Κατάργηση των Κανονισμών του Δουβλίνου και της Κοινής Δήλωσης ΕΕ – Τουρκίας.
• Να κλείσουν όλα τα hot spots στα νησιά του Αιγαίου και να μη δημιουργηθούν νέα, ούτε κλειστά ούτε ανοιχτά.
• Άμεσος απεγκλωβισμός από τα νησιά και με γρήγορες διαδικασίες να πάνε στις χώρες προορισμού τους.
• Η ΕΕ και ο ΟΗΕ να οργανώσουν διαδικασίες υποβολής αιτήσεων ασύλου μέσα στην Τουρκία και στα σύνορα με την Ελλάδα και στα σύνορα με τη Συρία και απευθείας μετακίνηση στις χώρες προορισμού τους.
• Να σταματήσει τώρα κάθε εμπλοκή στις ενέργειες και τις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ στην περιοχή της Μέσης Ανατολής.

 

   Η Νέα Δημοκρατία βρίσκεται στην εξουσία εδώ και οκτώ μήνες. Αυτό που εισπράττουμε είναι αύξηση του αυταρχισμού και της κρατικής καταστολής. Πού οφείλεται;

 

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έρχεται να εφαρμόσει μία πολιτική εξ αντικειμένου επιθετική στη ζωή και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Τέτοια είναι η πολιτική στήριξης της καπιταλιστικής ανάπτυξης, της αστικής τάξης της χώρας.

Η αντιλαϊκή πολιτική έχει σαν alter ego την ένταση της κρατικής καταστολής. Έχουν ήδη ψηφιστεί νόμοι για τον πιο ασφυκτικό κρατικό έλεγχο της λειτουργίας των συνδικάτων, για τον περιορισμό του απεργιακού δικαιώματος και προετοιμάζεται νόμος για τον περιορισμό των διαδηλώσεων. Αυτά μαζί με τις εικόνες αστυνομικής βίας συμπληρώνουν το ψηφιδωτό της αύξησης του αυταρχισμού.

Φυσικά, η αύξηση του αυταρχισμού δεν είναι «ούτε αντιπερισπασμός» ούτε απλά μία ιδεοληψία, όπως υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα. Είναι η επιθετική υλοποίηση των στόχων του κεφαλαίου, τους οποίους η προηγούμενη κυβέρνηση φρόντισε να νομιμοποιήσει σε πλατιά λαϊκά τμήματα, καλλιεργώντας τη συντηρητικοποίηση κι αδρανοποίηση. Εδώ πάνω έρχεται να πατήσει η ΝΔ.

Πρόσφατα, μάλιστα, σε έκθεση που ψηφίστηκε στο Ευρωκοινοβούλιο για πρώτη φορά οι «λαϊκές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας» -επί λέξει- κατατάσσονται στους «κινδύνους» δίπλα στην «τρομοκρατία»! Να ένα παράδειγμα που δείχνει γιατί δεν πρόκειται για «αντιπερισπασμό», αλλά για κομμάτι της πολιτικής της ΕΕ.

 

   Η ελληνική κυβέρνηση αναβάθμισε τη συμφωνία με τις ΗΠΑ, αυξάνοντας τις στρατιωτικές βάσεις. Πώς επηρεάζει αυτό τη χώρα;

 

Μετατρέπει όλη τη χώρα σε ορμητήριο νέων ιμπεριαλιστικών πολέμων, αλλά και σε πιθανό στόχο αντιποίνων. Αυτή η συμφωνία έρχεται να αποκρυσταλλώσει την όλο και πιο επικίνδυνη εμπλοκή της Ελλάδας στα αμερικανοΝΑΤΟϊκά σχέδια ανάσχεσης της κινέζικης και της ρώσικης επιρροής στη γειτονιά μας.

 

Έχει ιδιαίτερη αξία η πορεία μέχρι την ψήφιση της συμφωνίας. Γιατί μπορεί να ψηφίστηκε στη Βουλή από τη ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ, αλλά όλη η «προεργασία» για τη συμφωνία, η ίδια η λειτουργία καινούργιων αμερικανικών βάσεων, αλλά και η επέκταση βάσεων που ήδη λειτουργούσαν, όπως η Σούδα, έγιναν επί ΣΥΡΙΖΑ. Είναι κάτι άλλωστε που του αναγνωρίζουν η ΝΔ, οι ΗΠΑ κ.α. αναφέροντας πως «ο Τσίπρας πιστώνεται την αναβάθμιση των σχέσεων με τις ΗΠΑ». Δεν είναι τυχαίο πως πολλοί πλέον αναφερόμενοι στον ΣΥΡΙΖΑ μιλάνε για «ΝΑΤΟϊκή Αριστερά».

Το ΚΚΕ οργάνωσε μία μεγάλη εκστρατεία ενημέρωσης και δράσης ενάντια σε αυτήν τη συμφωνία. Έγιναν μεγάλες διαδηλώσεις, συγκεντρώσεις και εκδηλώσεις σε όλη τη χώρα, απαντώντας στα ψέματα της κυβερνητικής προπαγάνδας, που είχαν σαν προμετωπίδα το κλισέ «πως όσο αυξάνεται η τουρκική επιθετικότητα, η διεύρυνση της παρουσίας των ΗΠΑ κάνει καλό στην Ελλάδα». Πρόκειται για κραυγαλέο ψέμα που καταρρέει αυτήν την περίοδο μπροστά στα μάτια όλων. ΝΑΤΟ και ΗΠΑ δεν είναι παράγοντες σταθερότητας αλλά αστάθειας. ΝΑΤΟ και ΗΠΑ δεν αποτρέπουν αλλά ενθαρρύνουν την τουρκική επιθετικότητα, έχοντας ως διακηρυγμένο στόχο να διατηρηθεί η Τουρκία στο μπλοκ του ΝΑΤΟ, κόβοντας τις παρτίδες της με τη Ρωσία. Αυτό προϊδεάζει για το τι είδους ανταλλάγματα προσφέρουν οι ΗΠΑ στην Τουρκία που, κατά τη γνώμη μας και με βάση όσα συζητιούνται, αφορούν και κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας.

 

   Το ασφαλιστικό έφερε ξανά, μετά από καιρό, τον κόσμο στους δρόμους. Βλέπετε ανασύνταξη του εργατικού κινήματος μετά από το πισωγύρισμα της κρίσης;

 

Για να συμπληρώσω τη διαπίστωσή σας, ο κόσμος κατέβηκε στους δρόμους κόντρα σε μία συντονισμένη επιχείρηση της κυβέρνησης της ΝΔ, με fake news και με επίθεση στο ΚΚΕ και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, να παρουσιάσει τις αλλαγές στο ασφαλιστικό σαν ευεργετικές για τους συνταξιούχους και εργαζόμενους.

 

Βεβαίως, οι κινητοποιήσεις αυτές είναι συνέχεια των μεγάλων κινητοποιήσεων που έγιναν και κατά την ψήφιση του νόμου Κατρούγκαλου. Άλλωστε ο νέος νόμος αποτελεί συνέχεια του προηγούμενου.

 

Ασφαλώς η ανασύνταξη του εργατικού κινήματος δεν γίνεται χωρίς τέτοιες μάχες, αλλά δεν αφορά μόνον αυτές. Αφορά συνολικά στην άνοδο του βαθμού της οργάνωσης των εργαζομένων στα συνδικάτα, ιδιαίτερα των πιο νέων και παραγωγικών ηλικιών, αφορά στον προσανατολισμό που εδραιώνεται στο συνδικαλιστικό κίνημα, στην προσπάθεια δηλαδή να χειραφετείται το κίνημα από την αστική τάξη, τα κόμματα και τους σχεδιασμούς της και ασφαλώς αφορά στην πρόοδο για τη διαμόρφωση μιας πλατιάς κοινωνικής συμμαχίας μάχης και ρήξης, που διεκδικεί την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών και λαϊκών αναγκών.

Να σπάσουν τα δεσμά της εκμετάλλευσης

Ποιες προκλήσεις αντιμετωπίζει σήμερα η εργατική τάξη στην Ελλάδα και με τι θα έρθει ακόμα αντιμέτωπη;

Άμεσα είναι η πρόκληση να υπερασπιστεί τα κοινωνικά της δικαιώματα, την ίδια την εργασία της, εξαιτίας και της επιβράδυνσης της ανάπτυξης και του κινδύνου ξεσπάσματος νέας κρίσης, μετά το πρόβλημα με τον κορονοϊό.

 

Συνολικά όμως, και μακροπρόθεσμα, η πρόκληση για την εργατική τάξη στην Ελλάδα και σε όλον τον κόσμο είναι μία: Να σπάσει τα δεσμά της εκμετάλλευσης και των πολέμων, της ανασφάλειας και της φτώχειας. Να διεκδικήσει μια ζωή όπως πρέπει να είναι για τους εργαζόμενους τον 21ο αιώνα, να μη συμβιβαστεί με τη σημερινή πραγματικότητα, όπου παρά την αλματώδη ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, η σχετική κι απόλυτη εξαθλίωση αυξάνουν. Να παλέψει για τη δική της εξουσία, η οποία μπορεί να οργανώσει την κοινωνία και την οικονομία με το μοναδικό και απαραίτητο κίνητρο που πρέπει να υπάρχει: Τη διασφάλιση της λαϊκής ευημερίας, την αντιστοίχηση των όρων ζωής, δουλειάς, μόρφωσης των πολλών με τις σημερινές τεράστιες δυνατότητες. Αυτός ο δρόμος είναι δύσβατος, για πολλούς σήμερα μπορεί να μην αχνοφαίνεται καν, αλλά είναι ο μοναδικός που οδηγεί σε παρεμπόδιση μέτρων κι απόσπαση κατακτήσεων, που φέρνει πιο κοντά τη νίκη για την εργατική τάξη. Αυτόν το δρόμο ανοίγει με τη δράση του και το πρόγραμμά του το ΚΚΕ στην Ελλάδα.