Δάσος Κακομάλλη: Μετά το πάρκο δημιουργείται και μονοπάτι της φύσης για ΑΜεΑ

Με πρωτοβουλία του Κοινοτικού Συμβουλίου Λουβαρά ο εκδρομικός χώρος και η ευρύτερη δασική περιοχή θα είναι προσβάσιμα για άτομα με κάθε είδους αναπηρία

Του Χρήστου Χαραλάμπους

Την ώρα που στις αστικές περιοχές υπάρ­χουν ακόμα δημόσιοι και ιδιωτικοί χώροι που αποπνέουν κοινωνικό ρατσισμό αφού απο­κλείουν το δικαίωμα της πρόσβασης και της χρήσης από ανθρώπους, οι οποίοι έτυχε να αντιμετωπίζουν κινητικά προβλήματα ή άλλες αναπηρίες, σε κάποιες περιοχές της υπαίθρου εμφανίζονται άνθρωποι που έμπρακτα δραστη­ριοποιούνται με στόχο τη διασφάλιση βασικών δικαιωμάτων των ΑΜεΑ.

Στα δικαιώματα αυτά περιλαμβάνεται βέ­βαια, και η ανάγκη των ΑΜεΑ να ξεφύγουν από την ασχήμια και το άγχος της ζωής στην πόλη, να έχουν την ευκαιρία να βρεθούν, έστω και για λίγο, μέσα στη φύση και να γνωρίσουν τις άπειρες ομορφιές που συνθέτουν την κυπρι­ακή ύπαιθρο καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.

Οι ομορφιές του Κακομάλλη

Το δάσος του Κακομάλλη είναι ίσως από τις ωραιότερες δασικές περιοχές, τουλάχιστον στην επαρχία της Λεμεσού. Και δεν είναι τυχαίο που η περιοχή προσελκύει το ενδιαφέρον χιλιάδων επισκεπτών κάθε χρόνο, ιδιαίτερα κατά την πε­ρίοδο του καλοκαιριού. Η μικρή σχετικά από­σταση από τη Λεμεσό (λιγότερο από 25 χιλιόμε­τρα) και η εύκολη πρόσβαση, σε συνδυασμό με τις υποδομές που λειτουργούν εδώ και αρκετά χρόνια στον διαμορφωμένο εκδρομικό χώρο, χωρητικότητας 400 περίπου ατόμων, έχουν καταστήσει την περιοχή από τους πλέον δημο­φιλείς προορισμούς, τόσο για Κύπριους όσο και για ξένους επισκέπτες.

Ένας ελκυστικός προορισμός που όμως δεν αφορούσε όλο τον κόσμο, αφού ο εκδρομικός χώρος και η ευρύτερη δασική περιοχή ήταν όλα τα προηγούμενα χρόνια απρόσιτοι για κά­ποιους συνανθρώπους μας και ειδικότερα για τα ΑΜεΑ που είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν τις ομορφιές της περιοχής, μόνο μέσα από αφη­γήσεις άλλων ή με σερφάρισμα στο διαδίκτυο.

Υπήρξαν όμως και συνεχίζουν να υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που τις ανθρώπινες ευαισθησίες τους τις με­τέτρεψαν σε δράσεις, κάνοντας την ανατροπή. Έτσι, μέσα από κάποιες πρωτοποριακές πρωτο­βουλίες του Κοινοτικού Συμβουλίου Λουβαρά, διασφαλίζεται πλέον το δικαίωμα στα ΑΜεΑ, να απολαμβάνουν τον πανέμορφο εκδρομικ’ο χώρο της περιοχής.

Μια ιδέα που ξεκίνησε από το 2015 και βρί­σκοντας την ανταπόκριση και τη συνεργασία της τότε Επιτρόπου Περιβάλλοντος, Ιωάννας Παναγιώτου και του διευθυντή του Τμήματος Δασών, Χαράλαμπου Αλεξάνδρου, έγινε κατορ­θωτό να υλοποιηθεί, έστω και με καθυστέρηση κάποιων χρόνων, με τη συνδρομή και κάποιων ιδιωτικών φορέων. «Ήταν μια υποχρέωσή μας που εκκρεμούσε εδώ και αρκετό καιρό και τώρα που έγινε πραγματικότητα μάς κάνει να νιώθουμε ικανοποίηση», ανέφερε μιλώντας στη «Χαραυγή» ο προοδευτικός κοινοτάρχης του Λουβαρά, Πανίκος Καρκαλλής, εκφράζο­ντας τη χαρά του που βλέπει να πληθαίνουν συνεχώς οι επισκέπτες ΑΜεΑ του πάρκου.

Το δικαίωμα όλων στην εμπειρία του δάσους

Ο κοινοτάρχης και το Κοινοτικό Συμβού­λιο Λουβαρά όμως δεν περιορίστηκαν μόνο στη δημιουργία και τη λειτουργία του πάρκου για ΑΜεΑ μέσα στον εκδρομικό χώρο του Κα­κομάλλη. Θεωρώντας ότι η ευρύτερη δασική περιοχή θα πρέπει να γίνει προσιτή από όλους τους ανθρώπους, προχωρούν τώρα και στη δημιουργία ενός μονοπατιού της φύσης για άτομα με κάθε είδους αναπηρίες.

Το μονοπάτι μήκους 300 περίπου μέτρων, όπως μας ανέφερε ο κ. Καρκαλλής, θα ξεκινά σε μικρή απόσταση από το πάρκο και ήδη έχει ετοιμαστεί το προσχέδιο με την έγκριση και του Τμήματος Δασών, ενώ το Υπουργείο Παιδείας με πρωτοβουλία του τέως γενικού διευθυντή του, Κύπρου Κυπριανού, το έχει εντάξει στα πε­ριβαλλοντικά του προγράμματα και θα χρημα­τοδοτήσει τη μελέτη, μετά και από σχετική από­φαση του Υπουργικού Συμβουλίου.

Σημειώνοντας ότι προγραμματίζεται σύ­ντομα να προκηρυχθούν οι προσφορές, ο κ. Καρκαλλής επισημαίνει ότι το κόστος του όλου έργου ενδέχεται να φτάσει και το ένα εκα­τομμύριο ευρώ, αφού πέραν της δημιουργίας αξιοπρεπών χώρων υγιεινής και άλλων ανα­γκαίων εγκαταστάσεων, θα καλυφθούν και οι δαπάνες για την κατασκευή δρόμου και άλλων υποδομών μέχρι την είσοδο του μονοπατιού.

«Σκοπός μας είναι να δώσουμε στους αν­θρώπους αυτούς τη δυνατότητα για μια ολο­κληρωμένη μοναδική εμπειρία μέσα στην ομορφιά του δάσους της περιοχής μας», τονίζει ο κ. Καρκαλλής. Και πραγματικά πρόκειται για μια ξεχωριστή εμπειρία η περιήγηση στον Κα­κομάλλη, αν αναλογιστεί κανείς ότι από κάποιο σημείο του εκδρομικού χώρου ξεκινά ο δασικός δρόμος ο οποίος είναι προσβάσιμος για αυτοκί­νητα και οδηγεί στον δασικό σταθμό της περι­οχής, που βρίσκεται στην κορυφή του βουνού.

Το σημείο όπου βρίσκεται το πυροσβεστικό παρατηρητήριο προσφέρει στον επισκέπτη μια πανοραμική θέα σε όλη τη γύρω περιοχή και σε μια μεγάλη ακτίνα. Σε υψόμετρο 1.000 περίπου μέτρων δεν παρεμβάλλεται κανένα εμπόδιο, ούτε προς το νότο και την πόλη της Λεμεσού, ούτε προς το βορρά και την κορυφή του Τροό­δους. Σε απόσταση 5 περίπου χιλιομέτρων από τον εκδρομικό χώρο, μετά από μια πορεία μέσα στο δάσος, φτάνει κανείς σε ένα δεύτερο σημείο θέας, απ’ όπου μπορεί να δει να απλώνεται στο βάθος όλη η πόλη της Λεμεσού. Στη δια­δρομή, οι επισκέπτες θα συναντήσουν σε κά­ποιο σημείο και μια στοά απ’ όπου παλαιότερα γινόταν ανόρυξη χρωμίου, ιστορικό κατάλοιπο από την εποχή που τα μεταλλεία συντηρούσαν την ευρύτερη περιοχή.

Υποδομές που προσφέρουν άνεση και ασφάλεια

 

Στο χώρο δημιουργήθηκαν, με δωρεάν σχέδια του αρχιτέκτονα Κυριάκου Μαυρίκιου, ράμπες και καθίσματα που μπορούν να εξυπη­ρετήσουν 20 περίπου άτομα με τροχοκάθισμα, δίνοντάς τους την ευκαιρία να απολαύσουν και να χαρούν τη φύση όπως όλοι οι άλλοι.

Στον ίδιο χώρο έγιναν με δαπάνη, η οποία καλύφθηκε από τον γνωστό επιχειρηματία Παύλο Παραδεισιώτη, οι απαραίτητες προ­σθήκες και βελτιώσεις στους χώρους υγιεινής ώστε να μπορούν με άνεση και ασφάλεια να χρησιμοποιούνται από ΑΜεΑ.

Επισημαίνοντας το γεγονός ότι πρόκειται για το μοναδικό έργο για ΑΜεΑ που έχει δημι­ουργηθεί σε ορεινή περιοχή, μέσα στο δάσος, ο κ. Καρκαλλής θυμάται με συγκίνηση τη γνω­ριμία του με τους ανθρώπους της Παγκύπριας Οργάνωσης Αποκατάστασης Αναπήρων στη Λεμεσό, όταν γινόταν η σκέψη για τη δημι­ουργία του πάρκου για ΑΜεΑ και είχε επισκε­φθεί την περιοχή η Επαρχιακή Οργανωτικός Γραμματέας της ΠΟΑΑ, Πετρούλα Ιωάννου.

«Δεν υπήρχε ακόμα η δυνατότητα πρό­σβασης στο χώρο. Σηκώσαμε λοιπόν στα χέ­ρια τη γυναίκα και τη βάλαμε σε αυτοκίνητο του Τμήματος Δασών για μια περιήγηση. Η κα Πετρούλα, βλέποντας όλο εκείνο το μοναδι­κό φυσικό τοπίο, γύρισε και μου είπε… “τώρα θα δικαιούμαστε κι εμείς την επαφή με αυτή την ομορφιά της φύσης…” κι αυτή η κουβέ­ντα με συγκλόνισε. Ταυτόχρονα με έκανε να ντρέπομαι κάποιες φορές που είμαι αρτιμελές άτομο, γιατί αργήσαμε να δημιουργήσουμε αυτό το πάρκο, και γενικότερα γιατί δεν κά­νουμε ό,τι και όσα θα έπρεπε γι’ αυτούς τους συνανθρώπους μας…»