Δείτε τα του οίκου σας…

 Του Θανάση Αθανασίου

Ένα από τα βασικότερα προβλήματα στην Κύπρο είναι ότι οι περισσότεροι εργαζόμενοι είναι πιο υπεύθυνοι επαγγελματίες από τους περισσότερους εργοδότες. Μια κατάσταση που δημιουργεί στρεβλώσεις στην αγορά, αφού παραβιάζει τους κανόνες της, την ώρα που η οικονομία βρίσκεται σε ένα κομβικό σημείο, και με την εργατική ειρήνη να ισορροπεί σε τεντωμένο και φθαρμένο σκοινί.

Μήπως, λοιπόν, έφθασε το πλήρωμα του χρόνου, οι εργοδοτικές οργανώσεις, οι επιχειρήσεις (και από αυτή την εξίσωση βγάζω την πλειοψηφία των μικρομεσαίων) να κάνουν αυτοκριτική; Μήπως έφτασε η ώρα να απαντηθεί το ερώτημα, πώς είναι δυνατόν να διευρύνεται (σύμφωνα με διεθνείς μετρήσεις) το χάσμα μεταξύ πλουσίων – φτωχών προς όφελος εκείνων που κατέχουν τον πλούτο, αλλά ριγμένοι να εμφανίζονται πάντοτε οι έχοντες τον πλούτο; Μήπως το ζήτημα δεν αφορά τη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων, αλλά την αξίωση για δυσανάλογη αύξηση (και προσωπικών) κερδών εις βάρος των εργαζομένων; Μήπως πρέπει να τεθεί ζήτημα μοντέλου λειτουργίας των επιχειρήσεων και αναδιανομής του πλούτου; Μήπως πρέπει να εισαχθεί στο επιχειρείν ένα σύγχρονο μοντέλο αξιολόγησης του προσωπικού; Μήπως ο λόγος για τον οποίο οι εργοδότες «δεν βρίσκουν» εργατικό δυναμικό, δεν είναι η έλλειψη δυναμικού, αλλά οι κακές πρακτικές που εφαρμόζουν πολλοί εργοδότες και επιχειρήσεις;

Πρόκειται για ερωτήματα που εάν απαντηθούν, θα συνθέσουν το σκηνικό της σημερινής πραγματικότητας σε σχέση με τη διαχρονικά -επιεικώς- ελλιπή και προβληματική λειτουργία του επιχειρείν στην Κύπρο.

Ενδεικτικά, από τη διεθνή εμπειρία και από προηγούμενες έρευνες, όπως της Microsoft, προκύπτει ότι η πλειοψηφία των νέων, και συγκεκριμένα οι Gen Z και οι Millennials (ηλικίες 18-41ετών), εξετάζουν το ενδεχόμενο αλλαγής εργοδότη. Σε μια άλλη περίπτωση, έρευνα του Πανεπιστημίου του Essex εντοπίζει ότι παρατηρήθηκε μεγάλη αύξηση παραιτήσεων στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ωστόσο αυτό δεν οφείλεται στο γεγονός ότι οι εργαζόμενοι αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την εργασία τους και να αποχωρήσουν από το εργατικό δυναμικό, τονίζουν οι ερευνητές. Αντίθετα, παρατηρείται αύξηση των εργαζομένων που παραιτούνται κυρίως για να δουλέψουν σε νέες θέσεις εργασίας, σε άλλους εργοδότες.

Η αύξηση των παραιτήσεων οφείλεται στη μετακίνηση εργαζομένων σε νέες θέσεις εργασίας στο ίδιο επάγγελμα, με καλύτερους όρους εργασίας. Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι περισσότεροι εργαζόμενοι που παρέμειναν στις θέσεις εργασίας τους, θα υποφέρουν περισσότερο από την άνοδο του κόστους ζωής, καθώς οι μισθοί τους μειώνονται σε πραγματικούς όρους. Μερικοί από τους λόγους που οδηγούν τους ικανούς εργαζόμενους σε παραίτηση είναι η ανεπαρκής αξιολόγηση, οι περιορισμένες ευκαιρίες ανέλιξης, οι στάσιμοι μισθοί που δεν ανταποκρίνονται στην ποιότητα και ποσότητα της δουλειάς τους, η μη αναγνώριση του έργου που επιτελούν, η ανισότητα κ.λπ. Συνεπώς, χρειάζεται αυτοκριτική και να γίνει κατανοητό ότι είναι οι υφιστάμενες εργασιακές πρακτικές που δημιουργούν τις στρεβλώσεις, οι οποίες με τη σειρά τους πλήττουν την αγορά.