Δεν σηκώνει άλλη εκκρεμότητα με τα «Βερεγγάρια»

Του Χρήστου Χαραλάμπους

 

Πριν από δύο χρόνια, μετά και από έντονες πιέσεις και διαμαρτυρίες για την κατάσταση που επικρατούσε στα «Βερεγγάρια» και τις παρατεταμένες καθυστερήσεις που παρατηρούνταν στον καθαρισμό της τεράστιας έκτασης από τους αμιάντους (διαδικασία που ξεκίνησε το 2018 και θα ολοκληρωνόταν, σύμφωνα με τα χρονοδιαγράμματα που αρχικά είχαν τεθεί, μέσα στο 2019), η κυβέρνηση αμυνόταν λέγοντας ότι είναι ζήτημα χρόνου η πλήρης αποκατάσταση του πρώην βρετανικού οικισμού και δεσμευόταν ότι άμεσα μετά τον καθαρισμό της περιοχής θα κινηθούν οι διαδικασίες για την αξιοποίησή της.

Έστω και με πολλή καθυστέρηση έγινε κατορθωτό πριν από μερικούς μήνες να απαλλαγεί η περιοχή από τους αμιάντους και εκεί που όλοι (ιδιαίτερα το ΤΕΠΑΚ και ο Δήμος Πολεμιδιών στους οποίους ο Πρόεδρος έταξε μερίδιο στην περιοχή) περίμεναν ότι θα άνοιγε ο δρόμος για να πάρουν και επίσημα τους χώρους που τους αναλογούν και να προχωρήσουν στην εφαρμογή των δικών τους σχεδιασμών αξιοποίησης της «ιδιοκτησίας» τους, τα πράγματα δεν έχουν ακόμα προχωρήσει.

Βρισκόμαστε για μια ακόμα φορά θεατές ή καλύτερα ακροατές μεγαλόστομων και βαρύγδουπων εξαγγελιών και υποσχέσεων. Όχι μόνο δεν έγινε η παραμικρή κίνηση από την κυβέρνηση για μεταβίβαση των εκτάσεων που θα παραχωρηθούν στο ΤΕΠΑΚ και τον Δήμο Πολεμιδιών, αλλά ακόμα δεν έγινε γνωστό σε αυτούς τους οργανισμούς ποιοι χώροι θα τους δοθούν. Αντίθετα μέχρι πριν λίγες μέρες, ολόκληρη η έκταση των 260 περίπου σκαλών που καλύπτουν τα «Βερεγγάρια» αποτελούσε μια ζούγκλα από άγρια ξερά χόρτα και διαφόρων ειδών σκουπίδια. Και δεν ευαισθητοποιήθηκαν τα αρμόδια κυβερνητικά τμήματα να προβούν σε καθαρισμό της περιοχής, παρά μόνο μετά από πιέσεις και υποδείξεις δημοτικών φορέων. Και είναι βέβαιο ότι πρόκειται για μια διαδικασία η οποία θα «φάει» το καλοκαίρι, δεδομένου ότι πρόκειται για μια έκταση 80.000 περίπου τ.μ.

Οπότε, δικαιολογημένος είναι ο σκεπτικισμός και οι φόβοι που διατυπώνονται από τους άμεσα ενδιαφερόμενους και επηρεαζόμενους φορείς, για το κατά πόσον θα μπορούν έγκαιρα να έχουν στην ιδιοκτησία τους αυτά που τους υποσχέθηκε ο Πρόεδρος ώστε να προχωρήσουν τα σχέδιά τους. Το μεν ΤΕΠΑΚ με την κατασκευή των φοιτητικών εστιών των 500 κλινών και των άλλων αναγκαίων εγκαταστάσεών του, ο δε Δήμος Πολεμιδιών, που ουσιαστικά είναι άστεγος, να μπορέσει να δημιουργήσει, τουλάχιστον, τις επείγουσες κτιριακές του εγκαταστάσεις.

Τώρα και χωρίς άλλη καθυστέρηση, χωρίς την επίκληση των τετριμμένων ανούσιων αιτιολογιών, χωρίς άλλα προσχήματα, δίνεται μια τελευταία ευκαιρία στην κυβέρνηση να κάνει το αυτονόητο, να φανεί αντάξια των περιστάσεων και να αναλάβει τις ευθύνες της ώστε να ξεπεραστούν τα όποια εμπόδια τυχόν να παρεμβάλλονται και τηρώντας τις εξαγγελίες και τι δεσμεύσεις της να προχωρήσει άμεσα στις μεταβιβάσεις των χώρων στο ΤΕΠΑΚ και τον Δήμο Πολεμιδιών, παρέχοντάς τους και τις αναγκαίες οικονομικές διευκολύνσεις για υλοποίηση των σχεδίων τους.